Tíminn - 30.08.1947, Blaðsíða 3

157. blað
TÍM3M, laagardagiim 30. ágúst 1947
3
Aðaffundur Kennarasam-
bands Austurlands
Aðalfundur kennarasambands
Austurlands var haldinn á
Vopnafirði, dagana 15. og 16
ágúst. Mættu þar 14. kennarar
víðs vegar af Austurlandi.
Formaður, Jón Eiríksson, setti
fundinn og bauð kennara vel-
komna til Vopnafjarðar.
Auk venjulegra aðalfundar-
starfa voru þetta helztu mál
fundarins:
Skógræktin og börnin.
Framsögu hafði Skúli Þor-
steinsson, skólastjóri Eskifirði.
í því máli var eftirfarandi til-
laga samþykkt í einu hljóði:
„Aðalfundur K.S.A. lýsir ein-
dregnu fylgi sínu við tillögu þá,
er samþykkt var á uppeldismála-
þingi kennara s.l. vor, þess efnis,
að gera skógræktarstarf að föst-
um lið í starfsemi skólanna.
Hvetur fundurinn kennara til
þess, að vinna að framgangi
þess máls, hvern í sínu skóla-
héraði."
Frjálsu íþróttirnar
•á)g skólarnir.
Framsögu hafði Gunnar Ól-
afsson skólastjóri Neskaupstað.
Eftirfarandi tillaga var sam-
þykkt með 9 atkv. gegn 1:
„Aðalfundur K.S.A. lýsir sig
því fylgjandi að stofnuð verði
íþróttafélög í skólum, sem hafi
það höfuðmarkmið, að vinna að
eflingu útiíþrótta og leikja í
skólunum, til þess að hvetja
nemendur að stunda þessar
íþróttir, verði stofnað til verð-
launa, skólamerkja, samkvæmt
heimild í 19 gr. íþróttalaga. Tel-
ur fundurinn æskilegt að
íþróttastörf og önnur félags-
störf barna. fari sem mest fram
á vegum skólans eða undir hans
eftirUti.“
Félagsstarf í barnaskólum.
Framsögu hafði Steinn Stef-
ánsson, skólastjóri Seyðisfirði.
Eftirfarandi tillaga var samþ.
í einu hljóði:
„Aðalfundur K.S.A. lítur svo
á að félagsstörf með skólabörn-
um, undir handleiðslu kennara,
séu merkilegt uppeldisatriði.
Vill fundurinn eindregið taka
undir tilllölgu uppeldismála-
þings S.Í.B. á þessu ári, sem það
beinrji til fræðslumálastjórnar-
innar, um að félagsstarf barna
í skólum verði heimilað ákveðið
rúm í stundarskrá skólanna, er
samin verður reglugerð og
námsskrá á grundvellli nýju
fræðslulaganna."
Framkvæmd nýju
fræðslulaganna.
Framsögu hafði námsstjórinn,
Sigfús Jóelsson Reyðarfirði.
Miklar umræður urðu um þetta
mál, en engar samþykktir gerð-
ar.
Laugardaginn 16 ág. var hald-
inn sameiginlegur fundur kenn-
ara og 7 austfirzkra presta, sem
þetta daga héldu sinn árlega
pre\:tafund. Þar flutti Jakob
Einarsson, prófastur að Hofi í
Vopnafirði, snjallt erindi er
hann nefndi: Drengskaparhug-
sjón kristins manns. Urðu mikl-
ar umræður, sem bæði prestar
og kennarar tóku þátt í.
Næsti aaðlfundur K.S.A. var
ákveðinn í Neskaupstað. Hina
nýju stjórn skipa:
Þrúður Guðmundsdóttir, for-
maður, Gunnar Ólafsson, ritari,
Eyþór Þórðarson, gjaldkeri, öll
í Neskaupstað.
Mjög rómuðu kennarar við-
tökur Vopnfirðinga, en þær önn_
uðust fyrst og fremst Björn
Jóhannssqn skólastjóri, Vopna-
firði og Jón Eiríksson kennari
Torfastöðum. Sátu kennarar
boð á heimilum þeirra. Að Torfa-
stöðum gafst kennurum tæki-
færi á að skoða hinn mikla
hqimavistarskóla, sem þar er
að rísa upp, og dást þeir að stór-
hug og bjartsýni þeirra manna,
er þar hafa forustu.
Þegar ég fór frá Meylands höll-
inni hafði ég skammbyssuna
mína í vasanum. Til allrar
hamingju tókst mér að kasta
hesjii í Dóná, ef hún hefði fund-
izt hjá mér, hefðu lesendur
Tímans ekki frétt um þessa at-
burði árið 1947.
Valdaferli Bela Kuhn og fé-
laga hans lauk eftir 72 daga, þá
náðu borgaraflokkarnir völdum
á ný með aðstoð Rúmena. Bela
Kuhn flýði til Rússlands.
Mér líkaði annars vel að vera
í Buda-Pest, það er fallegasta
höfuðborgin, sem ég hef séð og
fólkið er alúðlegt.
í grafreit konunga.
Öðru atviki, sem 1 senn var
spaugilegt og óviðfelldið,man ég
eftir. Þetta mun hafa gerzt árið
1909 eða ’IO. Þá var verið að
koma fyrir rafmagnsljósum í
Hróarskeldudómkirkju og var ég
þar að gera teikningarnar.
Einn dag var ég að mæla og
teikna í grafhýsi undir altarinu.
Þegar klukkan var orðin 5 s.d.
fóru allir aðrir sem unnu í
kirkjunni en múrararnir lofuðu
að hengja lykilinn að kirkju-
dyrunum á nagla innan við
dyrnar til að ég kæmist út.
Ljósið sem ég hafði var gaslukt
og hékk hún á nagla í grafhýs-
inu, en undir henni voru 6
gamlar líkkistur ein ofan á ann-
ari. Þegar ég hætti að vinna
teygði ég mig upp í luktina til
þess að slökkva, en um leið og
ég slökkti varð mér fótaskortur
og steyptist ég beint ofan á
efstu kistuna. Kistan reyndist
grautfúin og á augabragði var
ég kominn i gegnum allar 6
kistur og niður á gólf, en bein
hinna konunglegu, sem í kist-
unum hvíldu hrundu í haugum
ofan á mig.
Mér leið ekki vel þarna á gólfi
grafhýsisins. Ég hafði engin
eldfæri en ofan á mér lágu bein
úr 6 beinagrindum. fann að hár-
in risu á höfðinu á mér en ein-
hvern veginn tókst mér að
brölta upp úr beinahrúgunni og
komast út að dyrum. Þar tók
ekki betra við. Múrararnir
höfðu gleymt að skilja eftir lyk-
ilinn svo ég komst ekkl út. All
hnugginn yfir útlitinu settist
ég á bekk innan við kirkju-
dyrnar og beið átekta. Ég þóttlst
eiga vísa nótt í návist 6 beina-
grinda, sem ég hafgi sundrað
með líkamsþunga n>ínum. Ég
var ekkert stoltur yfir þessum
félagsskap.
Þegar leið á kvöldið var dyr-
unum allt í einu lokið upp og
næturvörðurinn kom í ljós. Ég
hefi sjaldan orðið fegnari að
sjá dyr opnast en í þetta skipti
og hefi ég þó reynt isitt af
hverju um dagana.
Ég varð að kveðja Rod Nör-
mun þægilegri lest en þeirri sem
hann ók á í Ungverjalandi, en í
huga mér búa glaðar endur-
minningar um reyndan en létt-
lyndan mann, sem hefir kynnzt
ýmsum hliðum lífsins í mörg-
um löndum.
Ólafur Gunnarsson
Erich Kástner:
Gestir í Miktagarði
eða fjórar geitur og gamla dauðskelkaða gyltu gegn-
um salina. Gyltan hrein og rýtti og kvenfólkið hvein
og hló.
í forsalnum var haldin hlutavelta. Öllu óþarfa skrani,*
sem fundizt hafði í gistihúsinu, hafði verið hlaðið
saman i pýramída. Það var danskennarinn, sem fyrir
þessu stóð, enda féll ágóðinn í hans hlut, samkvæmt
gamalli hefð.
Kesselhuth hafði pantað borð handa þeim félögun-
um þremur, og við þetta borð sátu þeir nú, Schulze og
Hagedorn. Hagedorn var snöggklæddur og um háls-
inn hafði hann brugðið stórum, rauðum vasaklút. Á
höfði bar hann derhúfu, sem hallaðist út í annan
vangann og slútti fram á ennið. Schulze var á hinn
bóglnn í fjólubláu fötunum sínum að vanda, en til
uppbótar var hann með svörtu eyrnahlífarnar og
rauðu skotthúfuna.
— Það vantar ekkert nema skautana, sagði Hage-
dorn.
í þeim svifum kom þjónn með þrjú vínglös.
— Við höfum ekki beðið um vín, sagði Hagedorn
dauðskelkaður. Ég vil heldur fá glas af öli.
— Ég líka, sagði Schulze.
Þá hló þjónn;nn. Þeir litu báðir forviða á hann.
Þetta var Kesselhuth.
Þeir félagarnir skemmtu sér nú hið bezta um hrið.
Hagedorn sagði, að Kesselhuth hlyti að hafa meðfædda
þjónshæfileika — án þess að ég vilji þó móðga yður,
þótt ég veki athygli á þessari staðreynd, sagði hann.
En Kesselhuth virtist alls ekki móðgast, því að hann
tók sér stöðu fyrir aftan stól Schulze, karlsins, sem
mokaö hafði snjónum af svellinu, og kallaði hann
náðugan herrann. Og Schulze kallaði Kesselhuth
gufuskipaeiganda bara Jóhann.
— Sækið smurt brauð og öl handa okkur, Jóhann,
sagð ihann.
Lenz hinn feita bar að í þssum svifum. Hann var
búinn sem veitingamaður í ölkrá og skálmaði um með
hálfa konjakksflösku í hendinni. Hann bauð Schulze
að taka þátt í verðlaunasamkeppni um beztu gervin.
— Þér fáið áreiöanlega fyrstu verðlaun, sagði hann.
Það er enginn jafn eðlilegur og þér. Við hin erum
nefnilega dulbúin.
Schulze lét til leiðast. Og svo skálmuðu þeir Lenz
á fund Heltai prófessór, sem skráði þátttakendurna.
En Heltai Prófessor í dansvísindum hristi höfuðið.
— Mér þykir það leitt, að ég get ekki skráð yður til
þátttöku í þessari samkeppni. Það samrýmist ekki
reglunum. Þér eruð ekki dulbúinn. Þér eruð aðeins í
hinu vanalega gervi yðar.
Lenz var uppstökkur maður — hann var úr Rínar-
löndunum. Og hann hafði boð:ð Schulze þátttöku. En
Heltai prófessor varð ekki um þokað.
— Þá látum við þetta niður falla, frændi, sagði
Schulze glaðlega.
En þegar hann kom aftur að borðinu, var Hage-
dorn horfinn. Kesselhuth sat einn yfir glasi sínu.
— Það kom hingað skólatelpa með tösku á bakinu,
sagði hann, og hún tældi hann á brott með sér. Það
mun hafa verið frúin frá Brimum.
Það gat margt af slíku hlotizt á svona kvöldi, svo
að þeir fóru að leita hans. Þeir lögðu fyrst leið sína
fram í forsalinn, þar sem hlutaveltan var í fullum
gangi. Kesselhuth keypti þrjátíu hluti að áskorun
Schulze og hlaut átta vinninga: Landlagsmynd í
ramma, stóran loðbjörn, tvær ilmvatnsflöskur, annan
loðbjörn, loftbelg, bréfsefni og enn eina ilmvatnsflöku.
Siðan létu þeir mynda sig með alla vinningana. —
Komið heim úr aflaför átti sú mynd að heita.
Týndi sonurinn fannst aftur á móti ekki. En Kessel-
huth notaði tækifærið á göngu þeirra um salina til
þess að gefa sveitastúlkunum, sem þarna voru, allar
ilmvatnsflöskurnar og báðar loðbirnina.
Landlagsmyndina fékk hann hins vegar hollenzkri
frú, sem þakkaði fyrir á hollenzku.
— Ég skil þig nú ekki vel, heillin min, sagði Kessel-
huth og fékk henni bréfsefnin líka. Og svo ekki orð
meira bætti hann við.
En meðan þessu fór fram sátu þau frú Kasparíus og
Hagedorn í góðu yfirlætl niðri í bjórkjallara gisti-
hússins.
— Hvernig gengur námið, stúlka mín? spurði Hage-
dorn i góðu yfirlæti niðri í bjórkjallara gistihússins.
— Hvernig gengur námið, stúlka mín? spurði Hage-
dorn hina þrítugu skólastúlku, er hafði tælt hann.
— Æ, ég verð víst að fá einkatíma, svaraði hún. Ég
held ég sé þó bábornust í mannþekkingu.
— Já — en svona lítil telpa! Hún verður að bíða
þolinmóð, þar til hún eldist og þroskast.
— Svei-svei — ég vil læra allt strax.
— Hvað ætlar þú að verða, þegar þú ert orðin stór
— Ég ætla að stjórna sporvagni eða selja blóm.
Skólastelpan horfði brosandi á sessunaut sinn, sem
var í þann veginn að sPyrja nýrrar spurningar. En
í þessari andrá kom Lenz hinn feiti niður í kjallarann.
Hann var orðinn góðglaður, bað um Búrgundarvín og
.....
SKRASETT
veraldar þekktu stimpilhringir
spara mestan gjaldeyri af öllum
iinnfluttum varahlutum til véla.
Það er staðreynd, að með því að
nota CORDS-stimpilhringi, not-
ið þér 50—80% minna af
smujmingsolíu en ella. Ef þér
keyrið með CORDS-stimpil-
hringjum öðlist þér þetta allt:
Minni smurningsolíunotkun.
Minni bensíneyðslu.
Hámarks afköst.
Reyklaust afgas, ekkert sót.
CORDS-hringir eru ódýrir, látið
þá tafarlaust í bifreiðina.
CORDS-stimpilhringir fást í
allar venjulegar gerðir véla,
fyrir bifreiðar, dráttarvélar,
mótorhjól, flugvélar. Einnig
flestar tegundir báta og
landvéla.
Getum einnig útvegað hin
þekktu Zobbe háspennukefli.
Allar upplýsingar gefa:
JENSEN, BJAMASON & CO. H/F
Hafnarstræti 15, Reykjavík. — Sími 2478.
Einkaumboðsmenn á íslandi fyrir CORDS-stimpilhringi.
Frá Austurbæjarskólanum
Börn 7—10 ára (fædd 1940, 1939, 1938 og 1937). sem
sókn eiga í Austurbæjarskólann, mæti í skólanum
mánudaginn 1. september klukkan 14.
7 ára börn (fædd 1940), sem sækja eiga skólann í
haust og vetur og komu ekki til innritunar í vor,
mæti klukkan 15.
Kennarar mæti kl. 14 og taki hver á móti sínum
bekk.
Kennarafundur sama dag klukkan 13.
Læknisskoðun fer fram miðvikudaginn 3. september.
Nánar auglýst í skólanum.
Skólastjóriim.
Pappírspokar
Flestar stærðir af brúnum,
sterkum 100% kraftpappírspokum
fyrirliggjandi.
Pappírspokagerðin h.f.
Vitastíg 3 Sími 2870
Skemmtilegustu
skáldsögurnar
E. Philips Oppenheim
(„The Prince of Storytellers")
Rafael Sabatini
(„Dumas vorra tíma“)
Þrenningin í Monte Carlo
Himnastiginn
Tvífarinn
Víkingurinn
Leiksoppur örlaganna
í hylli konungs
Sægammurinn
Fást hjá öllum bóksölum