Tíminn - 08.05.1948, Blaðsíða 6

Tíminn - 08.05.1948, Blaðsíða 6
TÍMINN, laugardaginn 8. maí 1948. 101. blað GAMLA BIO i Yorgróðnr jarðar. (Our Viries Have Tender ! Grapes). I Edward G. Robinson og krakkarnir Margaret O’Brien og , jackie „Butch“ Jenkins Sýnd kl. 7 og 9. Abbott & Costello í Hollywood. Sýnd kl. 3 og 5. Sala hefst kl. 11 f. h. TRIPOLI-BÍÖ Þú ert konan min (KUN EN KVINDE) Áhrifamikil og vel leikin sænsk kvikmynd. Aðalhlutverk leika: Karen Ekelund Anders Henrikson. í myndinni er danskur skýringartexti. Sýnd kl. 5—7—9. Sími 1182. Sala hefst kl. 11 f. h. NYJA BIO Baráttan um barnssálina. (Tomorrow The World) Sýnd kl. 7 og 9. Ofvltlnn. Sprenghlægileg sænsk gamanmynd. Sýnd kl. 3 og 5. Sala hefst kl. 11. Sími 1384. EE jálparmenn kommnnista. (Framhald af 5. síðu) Gunnari Thoroddsen að gera þessa 1. maí göngu undir for- ustu kommúnista að einni fjölmennustu eða fjölmenn- ustu göngunni, er hér hefur sézt þann dag. Það er vissulega rétt að sækja hart gegn kommúnist- um og stefnu þeirra. En það verður samt að gerast með hófi og ganga ekki í þerhögg við þær skoðanir og venjur, sem eiga fullan lýðræðisleg- an rétt á sér. Verkalýðurinn á 1. maí sem sérstakan hátíð- isdag sinn. Við það verður að sætta sig, þótt k<%mmúr>istar hafi um stund náð stjórn verkalýðýssamsakanna og geti því látið bera á sér á úti- fundum og í kröfugöngum þennan dag, þótt þeir eigi hinsvegar ekki rétt til að mis nota útvarpið. Framkoma Sjálfstæðisflokksins 1. maí sýnir, hvernig hægt er að gera baráttuna g«Jgn komm- únistum neikvæða og verða þeim til framgangs, ef ekki er gætt skynsamlegra og réttra vinnubragða. Væntan. lega lærir Sjálfstæðisflokk- urinn af þessu og lætur verka lýðinn eftirleiðis einan um hátíðahöldin 1. maí. X+Y. Fjörcggib iiiitt! („The Egg and I“) Bráðskemmtileg gamanmynd, byggð á samnefndri metsölu- bók eftir Betty McDonald. Aðalhlutverk: Claudette Colbert Fred MacMurry. Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9. Sala hefst kl. 11. Til hreppsbúa TJARNARBIO R A D A R Leyndardómurinn mikli (School for Secrets) Spennandi ensk mynd um undratækið radar. Aðalhlutverk: Ralph Richardson. Sýning kl. 5—7—9. Reimleikar. (Det spökar! Det spökar!) Sprenghlægileg sænsk gamanmynd. Sýning kl. 3. Sala hefst kl. 11. Á fyrsta sumardag 1948. Vetur er horfinn. Vorið er komið._ Guð gefi öllum gleðilegt sumar. Grassprettu góða, gild lömb af fjalli. Fyrirtaks heilsu og fiskisæl miðin. Kær kveðja. Björn frá Hámundarstöðum. iiiiiiiiiiiiiiMiiiiiimiimiiiiiiiumiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimi | Tíminn j 1 Enginn getur fylgzt með i | tímanum nema hann | lesi Tímann. | Bezt er að gerast áskrif- | i andi strax og panta blað- | ið í síma 2 3 2 3 •Tiiiimimimmmmmmimmimmmiimmimimimii Prestsetursjarðir. (Framhald af 3. síðu) þjóðarinnar sjái hvert stefn- ir í þessum málum og hagi sér eftir því. En hvað sjálfa prestana snertir, þá er það mín skoð- un, að það sé bezt fyrir þá að vera lausir við þessar jarðir, sem þeir hafa ekki tök á að nytja, og liggja margar á- stæður að því, sem ekki verða nefndar hér. Það er líka mín skoðun, að skemmtilegast væri það fyr- ir unga presta, að hafa meira um sig á sínu andlega sviði. Það mundi þroska anda þeirra, og auka álit fólksins, og þá yrðu þeir meiri menn í sínu starfi en annars, enda hafa sumir prestar allt of lít- ið að gera í sínu embætti, vegna þess, að þeir eru sum- staðar of margir, og þar af leiðandi hafa of lítið um sig, og njóta sín ekki sem skyldi, til að vinna fyrir kristindóm inn í landinu. ErEent yfirlit (Framhald af 5. síðu) og nazistarnir. Frá sjónarmiði þeirra er kommúnistahræðslan kær komið tilefni til þess að draga at- hyglina frá umbótabaráttunni, jafn 1 framt og þeir telja það vænlegast til fylgis að látast vera einbeittustu andstæðingar kommúnismans. Þannig munu þessir flokkar gera sitt til að auka svo fjandskapinn og hatrið gegn kommúnismanum, að skapast hefir jarðvegur fyrir fasisman áður en varir. Það verður fyrst og fremst hlut- verk mi!liflokkanna og jafnaðar- mannaflokkamia áð vera hér á verði. Því meiri, sem ofbeldisverk kommúnista verða, því hærra þarf að hefja fána lýðræðisins. Það er með réttlæti og umbótum, sem kommúnismanum verðul út- rýmt, en ekki með ofbeldi. Óeðli- legar þvingunarráðstafanir gegn honum munu gera illt verra meðan hann brýtur ekki í bága við leik- reglur lýðræðisins. En fyrir sanna lýðræðismenn er vert að gera sér Ijóst, að þeir berjast aftur, eins og fyrir styrjöldina, á tveimur víg- stöðvum,. gegn .komrpjinismanum. ’bg riýfaéismánum.' Þáð sýna at- burðirnir í Grikklandi bezt. CllglÍllgSR eða eldra fólk vantar til þess að bera út Tímann um: Vesturgötu, Garðastræti, Hringbraut, Suðurgijtu, Barónsstíg' og nágrenni þessara gatna Fólksflutningarnir (Framhald af 4. síðu) á penna eða blýanti, þyrftu ekki að vera þar nema 341/, tíma á viku hverri til þess að hafa nokkru hærra kaup um árið en bóndinn, sem oft vinn ur myrkranna á milli til þess að framfleyta meðal búinu, og afla fjölskyldu sinni lífs- nauðsynja. Hefði þó staðið nær að hækka vikuvinnutím- ann upp í 40 tíma, og mundi þá fást álíka sparnaður í eft- irvinnu hjá þvi opinbera og sparast mundi á niðurskurði á vegafé. Þeir sem sem mest tala um fólksflutninginn úr sveitinni, ættu ekki: að kaupa sjálfir jaröir til að leggja þær í eyði og gera að sumarbústöðum.. að standa stöðugt á móti því, aö fólkið í sveitunum fái síma og vegi til sín, en krefjast í þess stað ,aö því fé, sem til slíkra ráöstaf- ana er hægt að verja ár- lega, sé varið í skemmti- ferðavegi og aukna síma í þéttbýlinu. aö standa stöðugt á móti því, að gerðar séu umbætur, sem auka afköst fólksins í sveitunúm, og gera því mögulegt að bera sama úr býtum f j árhagslega og fólkinu, sem á „rányrkju- tækjum nýsköpunar- mannanna" vinnur. aö reyna bæði meö löglegu og ólöglegu móti aö afla sjálf- um sér fjár á kostnað alls almennings. Og þeir ættu að líta á af- köst sín og afköst sveitafólks- ins. Ef þeir gerðu þann sam- anburð, þá mundu þeir roðna, ef þeir þá kýnnu að skammast sín. iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii>iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin|iii*aii>a GUNNAR WIDEGREN: U ngf rú. Ástrós eins og góð móðir — það var eitt af heimskupörum hennar ,að fara fram á slíkt. Vinkona móður minnar efndiloforð sitt meö því að giftast föður mínum eins fljótt og tök voru á. Það lét hún sér líka nægja — hitt gat Emerentía annazt. Hún hafði verið hjá okkur frá því á dögum afa míns, svo að hún vissi, hvernig átti að meðhöndla Hámarsættina. En ég skal ekki minnast á, hveernig uppeldisaðferðir hennar hafa reynzt. Sjálf segir Emerentía, að ekki hafi verið hægt að búast við betra — þar sem ég var annars vegar. Svo dó faðir minn. Ég var þá enn svo ung, að ég minnist ekki þeirra daga. En ættfólk mitt vonaði af öllu hjarta, áð kapítulanum um stjúpmóður mína, fædda Andersson, væri lokið. Hún hafði aldrei ástsæl verið, og sú upphefð að giftast aðalsmanni haföi stigið henni grimmilega til höfuðs. Meðal annars krafðist hún þess, að fólk segði „Hennar Náð“ í ávarpi og við- ræðum. En það fannst fyrirfólkinu og liðsforingjunum í kastalanum oflæti aí tuttugu og fjögurra ára gam- alli dóttur kornsala, sem býrjað hafði kaupsýsluferil sinn sem ökumaður norður í landi og grætt mestan | auð sinn á því að pretta bændur í viðskiptum. Hitt var annað mál — dóttir kornsalans var lagleg, og hún : hafði efni á að snýta sér á hundrað króna seðli, ef ekki var annað hendi nærri. Þegar hún kom heim úr brúðkaupsferöinni, hringdi ! ofurstafrúin í kastalanum til hennar og ætlaði að ! bjóða henni til kaffidrykkju. Unga frúin svaraði sjálf í ! símann. — Hvern tala ég við ? spurði kastalafrúin. — Hennar Náð sjálfa, svaraði frú Hamar, fædd And- j ^rsson. — Ó, fyrirgefið, sagði kastalafrúin, og röddin var j eins og nístingskaldur fjallavindur. Ég hefi auðheyran- j lega fengið skakkt samband. j Eftir þetta kom aldrei til mála, að „Hennar Náð“ i væri boðið til kaffidrykkju í kastalanum — að minnsta j kosti ekki meðan gamla ofnrstafrúin drottnaði yfir j setuliðinu þar. Faðir minn eignaðist dóttur með þessari seinni konu j sinni, áður en hún kom honum í gröfina. Stjúpmóðir j mín áleit hámark lubbamennskunar, að ég skyldi að- j eins hafa verið skírð Birgitta. Þess vegna skipaði hún 1 föður mínum að koma með nógu margar uppástungur, j þegar að því leið, að hálfsystir mín skyldi skírð. Hún l vildi bara fá nógu mörg og falleg nöfn. Faðir minn var j mesti háöfugl. Reynslan hafði líka kennt honum, að | hann fékk engu ráðið ,og venjulega var breytt þvert við j það, er hann stakk upp á. Honum fannst það því ekki í skipta miklu máli, hvað hann leggði til, að barnið héti. j Þegar hann hafði flett upp í almanakinu og fundið í fæöingardag barnsins, renndi hann bara augunum yfir 1 næstu síðurnar og forðaði sér síðan í hin sprengjuheldu i salarkynni liðsforingj anna í kastalanum, þar sem hann = | hressti sig á góðu víni í þeirri fallvöltu trú, að öllum | i hans tillögum og uppástungum yrði tafarlaust hafnað. | i En þaö er einu sinni svo, aö fjandinn er alltaf með jj 1 klóna aftan í okkur Hamarsfólkinu, og vonir föður míns | I brugðust líka hrapallega. Móðir barnsins samþykkti | | allt, er honum hafði hugkvæmzt að stinga upp á. Hún | i bætti aðeins Barböru framan við nafnarununa, og áð- | É ur en nokkurn uggði, hvílík ógæfa vofði yfir, var bú- I 1 ið að skíra barnið og taka það í kristinna manna tölu, | I sem Barböru Söru Margréti Jóhönnu Magdalenu, Emmu | | Kristínu. Svo varð vesalings barnið að burðast með flest | Í þau kvenmvansnöfn, sem í almanakinu finnast, allt I i frá gangdögum til hundadaga, og eitthvaö meira, svona | í til uppbótar. Og svo er fólk að furða sig á því, hvað telp- 1 Í unni er grátgjarnt -— eins votviðrasamt og oftast er | Í þessar vikur, sem lögðu til nöfnin! Þessi athugasemd i | er ættuð frá Emerentíu. Hún er líka eina manneskjan | | í húsinu, sem hugsar og reynir að kryfja vandamálin | Í tilmergjar. ' § I Það kom fljótt á daginn, að stjúpa mín kunni mæta- i Í vel við sig í aöalsstéttinni, þótt faöir minn væri kom- | Í inn undir græna torfu. Og við losnuðum ekki úr jj i tengslum viö hana. Jafnskjótt og siðir heldra fólks- | § iris og almenningsálitið leyfði settist hún að vesalings | | móðurbróður mínúrri, hrekklausum og grandvörum | iiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiHiiiiijlMiiiHiimuniiiimiiiiHiiiiiiiiiiumiiiiiiiiiiiHiiiiiHiiiiniiiHiiiiiiiiiiiiHUiiiiuiiiiiiiiin HlHIIHIUIIIHUIHIUIIUHIUHIIUIUnHHHIUIIIIHIIIHIIIIIIHIHIHHUUHIIIHHUUUHUIIUUUnHIIIUIHIIIIIIIUUIIIUUIIHUUIHHIHIHUlUIHUIIIUH*IIUUIIHHIIIIIIHIIIIIIIIHHHUIHHIIUUHniUHIHIHIHHHHHUnilllUHIHHI!HIHHIHIIHHHIHUHUIIHHUUIHIIIHIIHHIlHniHIUI|HIHHUHII1IHIHHIIIIUHIIllHHIIIIIIUIIUIHil

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.