Tíminn - 31.05.1948, Blaðsíða 6

6
TÍMINN, mánudaginn 31. maí 1948.
118. blað
GAMLA BIO
NYJA BIÖ
Reimleikar á
herragarðinQim
(Spökeriet pá Sjögarda)
'Sprenghlægileg sænsk gaman-
mynd.
Anna Lisa Ericson
Allan Bohiln
Aukamynd
Jetterbug í svíþjóð
Sýnd kl. 5, 7 og 9
TRÍPOU-tíö
íþróttaliátfö í
Moskva.
t;
(Sport parade)
Glæsilegasta og skrautlegasta í-
þróttamynd sem sést hefir hér
! * vi
á landi. Myndin er í sömu lit-
um og Steinablómið.
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Sími 1182
í f jötrum
(Spellbound)
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kt. 9
*.... , 1 -........
MEXIKAXA
Skemmtileg og fjörug dans- og
.músíkmynd.
Aðalhlutverk:
Tito Guizar
Constance Moore
Sýnd kl. 3, 5 og 7
....... ■ 1 1
Sérstakair kirkj n-^
dagur
■ iHsrrw
,(Framhald af 4. síön)
gfengt eiga, saman á kirkju-
staSinn og vinna endurgjalds
laust 6—8 klst. að fegrun
kirkju og kirkjugarðs.
Á s.l. vori var þetta fram-
kvæmt:
1. Kirkjugarður var stækk-
aður, girtur, sáluhlið smíðað
og sett á sinn stað. Auk þess
vkr girðingin endurbætt kring
um eldri hluta garðsins.
> 2. Aðalbraut ar mörkuð
gegn um garðinn, jöfnuð og
malborin. Tvær bifreiðar óku
möl endurgjaldslaust.
3. Tré voru gródAirsett með
ffam girðingu.
4. Hlúð að leiðum ástvina
og tré gróðursett á nokkrum
þeirra.
5. Blóma- og trjágarður
kringum kirkju (eign kven-
fél. Guðrún Ósvífursdóttir)
var stækkaður um helming
og settur plöntum.
6. Kirkjan var þvegin að
iþnan, svo og messuklæði.
Skartgripir voru hreinsaðir
o| fægðir.
Þannig leið dagurinn. Yl-
u_r samhugar og samtaka
ljsti upp hugina. Við upp-
gþtvuðum, að það var engu ó
skemmtilegra að koma og
:Vínna saman að hugðarefni,
en t. d. að fara á bíó eða
sækja dansleik.
'Ástír hertog'a-
fráariimar
Glæsileg og vel leikin frönsk
stórmynd ftá fyrrihluta 19. ald-
ar.
Edwige Feuillers
Pierre Kirhard Wiim
Sýnd kl. 5, 7 og 9
TJARNARBÍÖ
Síðastí
Móhíkaniim
(Th? Last of the Mohicans)
Ramlolph Skott
Binnie Barnes
Henry Wilcoxon
Bruce Cabot
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuðu innan 16 ára
Blessaðar kvenfélagskon-
urnar sáu um, að nóg var fyr-
ir alla af hressingu, kaffi-
sopa og kökum, sem ekkert
voru kreppulegar í sínum
rjómaskrúða.
Kirkjudeginum lýkur svo
með sameiginlegum söng.
Þá má geta þess, sem dæmi
uþþ á, hve fjölbréýtt verk-
efni fyrir liggja, að vorið
1946 máluðum við kirkjuna
alla að utan á 4 klst. Þó mun
hún vera önnur stærsta kirkj
an í þrófastsdæminu.
Á sama hátt máluðu safn-
aðarbúar í Dagverðarnesi
sína kirkju á kirkjudegi þar
i sókn. ■
Þátttaka hefir farið Vax-
andi og á s.l. vori tóku 40
manns þátt í kirkjudeginum
í Hvammi.
Telst mér svo til, að ef
þurft hefði að kaupa alla þá
vinnu, sem í té var látin í
vor, myndi sú upphæð hafa
numið um kr. 2500.00, en í
sókninni eru nú 80 gjaldend-
ur.
Ke.mur þá í ljós, að með nú-
verandi sóknargjöldum hefðu
allar tekjur kirkjunnar á
næstu 4 árum eigi hrokkið til
að greiða þá upphæð.
Ég ræði þetta svo ýtarlega
vegna þess, að það er sann-
færing mín, að með þessu
móti sé leiðin auðveld fyrir
fámennar sóknir að leysa
prinsessuna úr álögum, ósk-
ina, sem vel flestir sveitarbú-
ar eiga sér í hjarta um að má
út þann hirðuleysis- og
hörmungarsvip, sem svo víða
er einkennandi fyrir helgi-
staði vora út við sjó og upp
til sveita.
Sá svipur minnir á fátæka
þjóð, sem einu sinni var og
sem einu sinni varð að telja
sér trú um, að smánin væri
sómasamleg, til þess að geta
varðveitt sinn metnað gagn-
vart sjálfri sér í ofurmann-
legri baráttu sinni við eld-
gos, ísa og erlenda áþján um
aldaraðir, en sem nú er að
springa út á vori nýs vors
frelsis og framfara í því
starfi, sem þú og ég viljum
vinna vorri þjóð til blessun-
örði'óiiuiriim um
g'eug'islaekkisu
(Framhald af 5. siðu)
tíðarlögin, því að þá vita þeir,
að gengislækkun verður óhjá
kvæmileg. Þegar þeim verður
svo ekki nógu vel ágengt við
þá iðju, breiða þeir út orðróm
um gengislækkun, ef það
mætti verða til þess að auka
upplausnina. Þjóðviljinn get
ur því ekki með neinu móti
gert sig upjjvísari að hræsni
og yfirdrepsskap en með því
að telja flokk sinn andvígan
gengislækkun.
X+Y.
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. siðu)
ná kjöri sem forsetaefni republik-
ana. Hinsvegar er það ekki talið
útilokað, að á seinustu stundu geti
einhverjum nýjum manni skotið
upp, ef mjög hörð barátta veröur
miili aðalkeppendanna og nýr mað-
ur þykir álitlegastur til samkomu-
lags.
Vorþing umdæmis-
stiikiiimar nr. 5
(Frambhald af 3. síðu)
nefndin undirþúi starfsemi
þessa í tæka tíð svo að hún
geti byrjað þegar á haust-
nóttum.
Frá löggæzlunefnd:
1. Vorþing Umdæmisstúk-
unnar nr. 5 beinir þeirri á-
skorun til templara um land
allt:
a. Að vinna sem ötullegast
að algjöru áfengisbanni.
b. Að styðja þá eina menn
til opinberra starfa, sem vit-
að er um að séu bindindis-
menn eða hlynntir starfsemi
bindindiýmanna og líklegir
til að vinna gegn áfengis-
bölinu hvar í stétt eða stöðu
sem þeir eru.
c. Að stuðla að því, að
drykkj umannahæli verði
byggt og starfrækt sem fyrst.
d. Að komið verði á nýrri
löggjöf, sem taki til manna
þeirra, sem nú eru vandræða
menn þjóðfélagsins vegna
ofdrykkju, og heimili löggjöf
sú meðferð mála þeirra, sem
.nauðsynleg er, en sem nú er
óframkvæmanleg.
e. Að vinna að því, að bind-
indisfræðsla í skölum verði
aukin og áfengismálaráðu-
naut ríkisins verði falið að
hafa meiri afskipti af þeim
málum en hingað til hefir
verið.
f. Að vinna eindregið að
því, að hætt verði að veita
áfengi í veizlum og samsæt-
um, sem ríki og bæjar- eða
sveitafélög halda.
Vorþingið skorar á Alþingi
að veita ríflegan styrk til
Reglunnar og byggingu bind-
indishallar í Reykjavík, en
mótmælir því eindregið, að
hann sé á nokkurn hátt bund
nn við tekju af áfengissölu
ríkisins.
Að gefnu tilefni lýsir vor-
þingið óánægju sinni yfir vín
veitingum þeim, sem fram
hafa farið í veizlum þeim,
sem Akureyrarbær hefir
haldið í vetur og skorar á
bæjarstjórn að veita ekki á-
fengi í veizlum þeim, er hún
gengst fyrir framvegis.
ar og Drottni vorum til dýrð-
ar.
Á vori komanda er fyrir-
hugað, að allar sóknir í
Hvamms- og Staðarhóls-
prestaköllum hafi slíkan
kirkjudag.
«i:iiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiii»ii»*w«niiiiiniimiiiiiiiiiimiiiiiiniiiiiiiiiiiHiiiu<iiii :ihiiiiiiiiuiiiihi*
I GUNNÁR WIDEGREN: 21. dagur |
| U ngfrú Ástrós |
\ sæti. Ég hafði bókstaflega hnigið þar niður. Ávarp hans
| hafði verið eins og kylfuhögg í höfuöið á mér.
| — Góðan dag, strokukindin.
Hvernig gat hann vitaö þetta? Ég starði á hann og
| gat engu orði upp komið. En hann brosti af fullkomnu
| miskunnarleysi, eins og hann var vanur, og hélt áfram
| eins og ekkert væri:
— Sem sagt — þeir, sem strjúka, geta oft lent i vand-
| ræðum og þurft á hjálp að halda.
— Fyrirgefðu, sagði ég og strauk svitann af enni
| mér — hvernig veizt þú
— Hvernig veit ég, að þú ert þú sjálf? hélt hann á-
| fram, án þess að láta sér bregða. Ég tók eftir því, að
| þú heilsaðir ungri stúlku, þegar þú komst út úr járn-
| brautarstöðinni.
— Maríu Kornell, tuldraði ég í bringu mér. Svo að
| hún hefir þá frætt þig um mig!
— Nei — langt frá því, svaraði Túlli hlæjandi. Ekki
I vitandi vits að minnsta kosti. Hún sagði bara förunaut
: sínum, hver þú værir, og það vildi svo til, að ég var í
| námunda við hana þá stundina. Ég þurfti ekki annað
I að gera en líta í aðalsmannatalið.
Ég tautaði eitthvað, sem ég vissi ekki einu sinni sjálf,
| hvað var. En hann hélt áfram:
— Þú hefir auðvitað ekki frétt neitt að heiman i
I langan tíma? En ég get sagt þér það, að stjúpmóðir
I þín ræður enn ríkjum og stjórnar öllu af sömu rausn
| og áður, rétt eins og aldrei hefði orðið lát á pening-
1 unum. Búi stenzt áreiðanlega stúdentsprófið, og Bar-
I bara er eins og hún á að sér. Nú veiztu þó þetta.
— Kann málaflutningsmaðurinn alla sög.u fjölskyld-
= unnar utan að? heppnaðist mér loks að spyrja.
1 — Svona hér um bil, sagði Túlli glaðlega. Ég borða
| oft með manni, sem er ættaður úr þínu byggðarlagi,
| og ef maður spyr kænlega, er hægt að komast að
I mörgu. Ég gæti líka leitað uppi lögmannsfrú, sem hefir
| spilað bridge við stjúpmóður þína. Þetta er allt ofur-
1 einfalt.
| — Það er meira en hægt er að segja um þig, hrökk
I út úr mér um leið og ég stóð upp. Að vera með nefiö
| niðri í einkamálum annarra •— það er auðvirðilegt. Ég
| gef ekki fimmeyring fyrir þig.
— Ég hafði ekki heldur hugsað mér að heimta af
I þér fé, sagði Túlli jafn-kumpánlegur og áður. Ég hefi
I aðeins boöið ungri stúlku, sem ég hitti hjá kunningjum
1 mínum og alltaf hefir talað við mig sem æskuvin sinn,
I hjálp í mikilsverðu máli. Mér finnst, aö ég hafi komið
= mjög sæmilega fram við hana.
| Þá greip ég til þess úrræðis, sem kvenfólk grípur
1 ævinlega til, þegar í harðbakkann slær — ég fór aö
| gráta. Ég lét fallast á bekkinn og grét svo heiftar-
i lega, að tárin hrutu í allar áttir úr augunum á mér.
— Það er viðbjóðslegt að láta fara svona með sig,
| snökti ég. Ég ætti .... ég ætti ....
— Hvað er það, sem þú ættir að gera? sagöi Túlli
| og settist hjá mér. Gerðu það bara, ef þig langar til
1. þess. En ráða sig út á meðmælabréf annarra og þykjast
1 vera bernskuvinur svo til bráðókunnugs manns — það
1. ætti fólk helzt ekki að gera. Finnst þér ekki, að þú
| hafir átt skilið að fá dálitla ráðningu?
— Hju—hú—hú, snökti ég. Ég vil fara heim. Ég vil
| fara heim.
— Það myndi ég undir eins samþykkja, ef ég hefði
1 ekki uppgötvað dálitið strax og við hittumst í lestinni,
| svaraði Túlli.
— Hvað var það? spurði ég milli gráthviðanna, því
| að ég var þó aldrei nema kvenmaður og fór ekki var-
1 hluta af forvitninni.
| — Gletturnar í augunum á þér, svaraði hann.
En þetta var að'bera í bakkafullan lækinn. Ég spratt
| á fætur.
— Vertu sæl.1, hrópaði ég. Ég kom ekki hingað til
I þess að leita augnlæknis. Mér þykir leitt, að ég skuli
| hafa sóað dýrmætum tíma málaflutningsmannsins.
— Var mér aðeins ánægja, sagði Túlli og hneigði
§ sig hátignarlega. Þú ert auðvi1;að eins og annað kven-
1 fólk — þú lest ekki blöð að gagni. En þá get ég líka
| sagt-þér þau tíöindi, að Helena Hamar andaðist snögg-
| lega í vikunni sem leið.
............................................................HHI
...Illlllllllll.IHIHIIIIHIHIHIHIIIIlÍlllHHHHIHHIHniHIIIIIHHIHIH|l|H|IHIIHIIi|IIIIIIIIHpilllll»IHI|IIIHIIIHHIIHHIHIIIIIIIHII«HI|Hlllllll|HIHHIIIIHIIHHHHHIIIHIHIIIIIIHHHIIHnilHIIHIIHHHHHIHHHHHHHIHHIIHiHIIIIIHIIIIHHIHIHHIHIIHIIIHHIIIHIII.IIIIHHIIIHIH IIIIHIHHHHIHHipHHIIIIHIIII|II|IHHIIHHHIIIIIIlllHIIIIIIHmMIIIIIIIIIIHHIIIIHHHHHHHIHHIIHHIIHIH|mHHIIIimiHIHHIIlIHIIIIIIHHII