Tíminn - 25.08.1948, Blaðsíða 6

6.
TÍMINX, miSvikudagimi 25. ágúst 1948.
186. blað
7'ripcli-btó
Ilryllileg nótt.
(Deadline at Dann)
Afar spennandi amerísk saka-
máiamynd tekin eftir skáldsögu
William Irish.
Aðalhlutverk leika:
Susan Hayward
Paul I.ukes
Bill Williams
Sýnd kl. 5, 7 og 9
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sími 1182
Erleiií yíii'IH
(Framliald af 5. síðuj.
að þessi atburður hafi orðið til þess
að spilla vinfengi þeirra.
Vinsældir. Barkleys.
Barkley er myndarlegur maður í
sjón, fjörlegur og hressilegur í
framgöngu og kann vel ,að gera að
gamni sínu. Hann vinnur sér því
hylli og vináttu manna við kynn-
ingu. Ræðumaður er hann í bezta
lagi. Ellin virðist ekki vinna neimi
bug á honum. Hann er enn greiður
í spori og iökar golf í tómstundum
sínum. Hann varð fyrir nokkru á-
falli í fyrra, er hann missti konu
sína, en þau áttu þrjú börn upp-
komin, tvær dætur og einn son.
Hann les mikið af sagnfræðiritum
í tómstuhdum sínum, einkum. þó
æfisögum, og er talinn manna fróð
astur í þeim efnum. Hann hefir
oft ferðast til annara ianda, ferð-
aðist m. a. um Norðurlönd í fyrra.
Ráðgert er, að Barkley taki mjög
virkan þátt í kosningabaráttunni
og haldi ræður á þeim stöðum, þar
sem fylgi demokrata er veikast.
Demokratar hyggja, að það muni
reynast þeim væn’egt til fylgis að
tefla þessum gamla foringja sínum
fram, þar sem þörfin er mest. Sjálf
um mun Barkley líka finnast, að
það sé heppilegur endi á pólitísk-
um ferli hans að ganga þannig
fram til baráttu, er flokkur hans
er í hættu staddur, og þótt sigur
náist ekki nú, hafi hann samt
hjálpað til að reisa það merki, sem
sé líklegt til þess að verða borið
fram til sigurs siðar.
Itversvegaia þarf
Marshallsláii?
(Framhald af 5. síðu).
þá réðu mestu. Og vlssulega
er jþað í góðu samræmi við
annað háttalag kommúnista
að hamast nú gegn slíkri lán-
töku, þótt þeir hafi átt einn
drýgsta þáttinn í því að gera
hana óhjákvæihilega.
X+Y.
Kaup -- Sala
Ef þér þurfið að kaupa eða
selja hús, íbúðir, jarðir, skip
eða bifreiðar, þá talið fyrst
við okkur. Viðtalstími 9—5
alla virka daga
Fasteignasölumiðstöðin
Lækjargötu 10 B. Sími 6530.
Bergiir Jónsson
héraðsdómslögmaður
Málflutningsskrifstofa Lauga
veg 65, sími 5833. Heima:
Hafnarfirði. sími 9234 -
ia Síó
GræiialyfÉaai
. (Der Mustergatte)
Bráðskemmti'.eg þýzk gaman-
mynd byggð á samnefndu leik-
riti eftir Avery Hopwoods, sem
Fjalakötturinn sýndi hér nýlega.
Sýnd kl. 9
MikitS skal til
til itaikifis viima
(„Dangerous Millioiís")
Viðburöarík og spennandi mynd.
Kent Taylor
Dona Drake
Bönnuð börnum yngri en 16 ára
Sýnd kl. 5 og 7.
Kveimjésimniui
(Kvindclig Spion)
Mjög spennandi og vel leikin
frönsk kvikmynd frá fyrri heims
ttyrjöldinni um Martha Ric-
hard,
Edwige Feuillere
Erie von Stroheim
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Fréttamynd: Frá Ólympíuleikj-
unum o, fl.
Sýnd kl. 5 og 9
Hljómleikar klukkan 7
GrænlandsmáliÓ.
(Framhald af 4. síðu).
við málflutninginn í Haag,
mun aldrei verða metið sönn-
un á uppgjöf íslands á rétti
sínum til Grænlands. Að vísu
gekk greinargerð Einars Arn-
órssonar um rétt íslands til
Grænlands út á það, að ís-
land ætti engan rétt til þess.
En ísland hefir aldrei sam-
þykkt þessa skoðun Einars,
þótt það hafi ekki, sem vera
hefði átt, vikið honum frá
öllum afskiptum af þessu
máli, honum og Ólafi með.
Málflutningurinn í Haag tók
þegar við fyrstu skriflegu
sókn Dana þá stefnu, að hyggi
legast var, að ísland yrði þar
ekki þriðja hjól. Samþykktir
Alþingis í Grænlandsmálinu
1931, og bréf landsstjórnarinn
ar til utanríkisráðherra Dan-
merkur og Noregs og til Fasta
alþjóðadómstólsins sýna al-
veg ákveðinn vilja íslands till
að' halda rétti sínum til Græn J
lands.
Hvort ísland hefir gefið
upp rétt sinn til Grænlands í
tíð núverandi utanríkismála- j
ráðherra, það má hann bezt
sjálfur vita, hvernig hann
hefir haldið á rétti landsins.
Fulltrúi í stjórnarráðinu full-
yrti þó við mig, að ekki væri
um neina uppgjöf að ræða.
Dönsku nefndarmennirnir
hefðu beðið um fiskiréttindi
fyrir Færeyinga, og til þess að
snúa þá af sér, hefðu ísl.
nefndarmennirnir spurt,
hvernig ástatt væri um fiski-
réttindi íslendinga við Græn-
land.
Hitt skal ég ekki draga í
efa, að árangurinn af því, að
hafa Ólaf Lárusson og Einar
Arnórsson sem lögfræðilega
ráðunauta og leiðsögumenn í
þessu máli, hljóti fyrr eða síð
ar að leiða til þess, að þeir
komi fram vilja sínum, og ís-
land afsali sér rétti sínum til
Grænlands eða ge.fi hann
upp. Því verður og eríitt að
neita, að það, að landsstjórn-
in notar þessa menn enn sem
ráðunauta sína í Grænlands-
málinu, bendi ekki á það, að
hún aðhyllist skoðanir þeirra,
og ekki verður lofgerð utan-
ríkismálaráðherrans um þá á
Alþingi þann 27. jan. s.l. til
að gera það ólíklegra.
Þá sagði ráðherrann að lok
um, að Dönum hefði veriö
dæmdur yfirráðaréttur yfir
öllu Grænlandi í Haag 1933.
Svo er þó ekk'i, enda gerði
Danmörk ekki þá réttarkröfu,
og Norðmenn halda því enn
fram, að Austur-Grænland sé
einskisland, og hafa Danir ný
lega endurnýjað Austur-
Grænlandssamninginn við þá
á þeim forsemdum. Það, sem
Fasti alþjóðadómstóllinn
lýsti yfir sem skoðun sinni í
forsemdum Grænlandsdóms-
ins frá 5. apríl 1933 var þetta:
Á þrettándu öld var Græn-
land allt undir rétti, er svar-
aði til yfirráðaréttar nú. Þessi
réttur gekk þá yfir til Noregs
konungs, og hinir norsku,
norsk-dönsku og dönsku kon-
ungar hafa alla tíma haldið
honum við fram til vorra
daga. Árið 1814 gekk þessi yf-
irráðaréttur frá krónu Noregs
til krónu Danmerkur, og af
því, aö þessi forni yfirráða-
réttur tók til alls Grænlands
sem heildar, var nám Norð-
manna á svæði í Grænlands-
óbyggðum dæmt ólöglegt og
ógilt. Dómstóllinn rannsakaði
ekki réttarstöðu Grænlands
undir krónum, Noregs eða
Danmerkur, sem ísland hefir
lotið báðum samtímis, enda
gaf málflutningurinn ekki
efni til þess. Báðir málsaðilar
voru sammála um það, að
Grænland hefði verið full-
valda lýðveldi 1261 og gengið
þá undir Noregskonung. Á-
lyktanir Fasta alþjóðadóm-
stólsins eru alveg gagnstætt
því, sem utanríkismálaráð-
herrann kenndi, — hin öfl-
ugasta stoð fyrir rétt íslands
til Grænlands, því er fsland
hefir sannað, að Grænland
var ekki fullvalda lýðveldi á
13. öld, heldur ísl. nýlenda, þá
er. dómstóllinn búinn að
skera úr því að konungar ís-
Iands liafa alla tíma haldið
yfirráðarétti þess við, og að
fsland á enn óskoraðan yfir-
ráðarétt sinn yfir Grænlandi.
Jón Dúason.
rA^K ^is Clean, Fomily Newspaper
/n^|n) The Christían Scíence Monitor
^ Free from crime and sensatíonal news , . . Free from political
bias . . . Free .frorn "special interest” control . . . Free to tell you
the truth about world events. íts own world-wide stafif of corre-
spondents bring you on-the-spot neys and its meaning to yottj
3 and your family. Each issue filled witíi unique self-help features;
toiclip and keep.
The Christiau Science Publishin? Scclety
One, Nonray Street, Boston 25, Mass.
Naaae.....................................
Street...................................
Ctty..
PB-3
□ Plcase send samþle
of Tbe Cbristian Science J
Monitor. *
□ Please scnd a onc-month
trial subscription. I cn-
close $i
ÍGUNNAR WIDEGREN: 84. dagur
I U ngf rú Ástrós
I Signhildi hefði grunað, fyrir hverju vlð vorum að
I skála ...
Já sagði hún loks — þegar við höfðum drukkið kaff-
I ið, ætla ég að lesa dálitla stund í blaði og virða fyrir
| mér umhverfið, því aö ég v:l ekki hristast í bílnum
| — nýbúin að borða. Ykkur langar líka kannske að
I bregða ykkur út — þið hafið auövitað um margt að
§ tala.
— Já, svo undurmargt, sagði ég og stakk hendinni
I undir handlegg Krispers og dró hann að mér.
— Guði sé lof, að þetta er búiö, andvarpaði hinn
| svokallaði unnusti minn. Mér hefði aldrei dottið í hug,
| aö mamma myndi ganga svona beint til verks. Ég
| hélt, að við fengjum að koma þessu í kring í friði.
— Það vonaði ég líka, stundi ég.
— Ég gat ekki annað en komið hingað, sagði Krisper.
1 Ég varð að fá að sjá Gretu bregða fyriir. Og mér heppn-
| aðist líka að telja um fyrir mömmu. Ef bíllinn hefði
1 ekki. bilað lítils háttar á leiðinni, hefðum við komið í
§ veitingastofuna á undan ykkur.
— Er ástfanginn maður svona mikið barn? spurði
1 ég forviöa.
— Skynsemin deyr skyndidauða, sagði Krisper hlæj-
I andi. En svo er það annað Birgitta. Þú gerir þér ljóst,
1 að ég hafði aldrei hugsað mér að láta kúga mig til
I þess að kyssa þig fyrir augunum á mömmu.
— Það skil ég mæta vel. Og þú verður að lofa mér
| einu, Krisper. Þú mátt aldrei kyssa mig, svo að fólk
| sjái.
— Þá verður þú að lofa mér ö;ðru, sagði Krisper
§ ákafur. Þú mátt aldrei kyssa, þegar við erum tvö ein.
| SEYTJÁNDI KAFLI.
Nú gat þó vesalings Krisper dregið andann léttar —
[ og Greta reyndar líka. 'En ég átti erfiða stund í vænd-
| um — ég átti eftir að segja tíðindin stjúpu minni,
| fæddri Andersson, sem upp á síðkastið hafði beitt
i sér eindregið gegn því, að ég giftist. Það var ekki laust
[ við, að ég kviði dálítið styrnum, sem ég átti von á —
| þetta var eins og sitja í biðstofu hjá tannlækni.
Móðir Krispers hafði annars lagt á ráðin af mikilli
| nákvæmni. Ég átti að segja fólki mínu tiðindin, þegar
[ ég hitti það morguninn eftir. Klukkan ellefu áttum
1 við Krisper að hittast og máta hringana. Klukkan 3
§ ætluðu þau mæðginin að koma í te til okkar — í þeirri
| trú, að Hamar yrði ekki lagður í rústir í sennunni,
| sem yrði út af trúlofun minni, bætti ég við í huganum.
Ég hleypti í mig kjarki, þegar búið var að bera
I morgunmatinn á borð, beit á jaxlinn og skálmaði inn
| í borðstofuna. Mér varð hugsað til Daníels í ljóna-
| gryfjunni, píslarvottanna kristnu og aðra, sem barizt
[ höfðu og þjáðzt fyrir góð málefni.
Ilamarshjónin sátu inni í borðstofunni og voru bæði
[ í slæmu morgunskapi. Það var nefnilega ekki enn
| búið að gera fullkomlega upp sakirnar frá því nótt-
| ina góðu, þegar mest gekk á. Hamar höfuðsmaður
| sökkti sér þess vegna dýpra niður í blaðalesturinn en
| hans var vandi. Það var hér um bil eins og hann hefði
| þanið yfir sig sólhlíf.
— Góðan daginri, sagði ég og reyndi að gera mig
| sem blíðmálgasta. Mætti ég bjóða ykkur að drekka
| með mér te klukkan fjögur í dag?
— Hefiröu staðiö við bakstur í morgun, fyrst þú
1 hefir svona mikið við? spurði stjúpa mín.
— Það eru sanit ekki bara kökurnar, sem gefa til-
| efnið, sagði ég hlæjandi. Þetta er ekki venjulegt mið-
| degiste. Ég hefi trúlofazt Krisper Utterclou ...
Það heyrðist ekki, hvað ég sagði meira, því að Tea
| spratt upp af stólnum, sem hún sat á og sparkaði
| honum frá sér, svo að hann valt um — stóri og þungi
| stóllinn í stíl frá dögum Karls tólfta.
— Jæja, hugsaði ég. Nú fauk þó einu sinni í hana.
| Það er fátt svo illt, að því fylgi ekki eitthvað gott.
1 Af einskærri sjálfsbjargarviðleitni fórnaðí ég hönd-
| um, þegar hún kom æðandi á móti mér. En hún kyrkti
| mig ekki — ég gat engu orði upp komið, þegar hún faöm
I aði mig að sér og æpti í eyra mér:
•íniiuiiiiiixiiiiiiMiiiuMiiiiiimniniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiuiuiiuuiiiiiiuuiiuiiiiiiiiiimiiiinuiiiniiiniiniiiiiisiiiM«.