Tíminn - 08.09.1949, Page 8

„A FÖRW UM VEGI“ í DAG
Tvö htmdruð í gili.
Reykjavík
8. september 1949
189. blað
i gær
Sisy«ler setíá ráðstefmma, en engiu mál
vorn íeMtt til Missræffiu á ásessimi ÍHtidi.
FulltrúíJir þrívelöaráffstefnu Breta, Banaaríkjamanna
og Kanaöamanna komu til Washington árdegis í gær og
kl. 4 síffdegis Var ráðstefnan sett. Bevin og Cripps komu
frá New York með hraðlest.
Þrívelda ráðstefna n
sett í Washington
Síffari híuta sumars hefir veriff mjög heitt í veffri í Beriín og í hinni miklu vöntun hæfi-
legra baffstaffa hefir æska borgarinnar reynt að bæta sér skaðann meff því aff nota sprengju-
gíga sem sundlaugar. Regnvatn hefir sigiff í gígana og fyllt þá. Myndin sýnir baffgesti í
slíkri laug, og þótt unglingarnir reyni aff njóta baffsins og séu kátir og reifir, virffast
rústirnar að baki í harla mikilli mótsögn viff hið glaffa æskulíf. —
Búnaðarþing.
(Framhald af 1. síöu)
innan skamms, ef að því er
unnið af áhuga og kostgæfni.
Skógartrúboð þetta var mjög
vel til fallið á þessum merkis
degi í sögu íslenzks landbún-
aðar.
Um kvöldið var snætt að
Hallormsstað í boði skó-
ræktarinnar, og flutti skóg-
ræktarstjóri þar yfirlitsræðu
um skógræktarmál. En for-
seti búnaðarþings þakkaði
móttökurnar að Hallormsstað
og fiutti hva.tningarræðu um
ræktun og túlkaði fyrir mönn
um gildi ræktunarmenningar.
Veizla á Egilsstöðum
Síðari fundardaginn hafði
búnaðarþing boð inni að Egils
stöðum, og sátu það, auk ann
ai:ra gesta 60—70 forgöngu-
menn í búnaðarmálum á Hér-
aði.
Hóf þetta stóð í fulla sex
klukkutlma, og voru þar haldn
ar þrjátíu ræður, en sungið á
milli. Stjórnaði Þórarinn Þór-
arinsson skólastjóri á Eiðum
söngnum af mikilli prýði. Séra
Marinó Kristinsson söng ein-
söng við mikla ánægju.
Margar kveðjur bárust. —
Voru þær frá forseta samein-
aðs alþingis, Jóni Pálmasyni,
fröken Thoru Friðriksson,
dóttur fyrsta forseta búnað-
arþings, Kristjáni Karlssyni
skólastjóra, fröken Heigu Sig
urðardóttúr skólastjóra, Árna
G. Eylands, Jóni Stefánssyni
bónda í Möðrudal, þremur
ungum mönnum úr Eiðaskóla
og nokkrum búnaðarfélögum.
Þá sendi Kristinn Guðlaugs
son á Núpi, hinn aldraði bún-
aðarfrömuður Vestfirðinga,
sem einnig er heiðursfélagi
Búnaðarfélagsins, langt og
ýtarlegt ávarp, sem forseti las
við þingslitin.
Þinglok.
Við þinglok minntist forseti
brautryðjendanna og allra
þeirra, sem starfað hafa að
málum Búnaðarfélagsins á
liðnum árum, en nú eru ekki
lengur ofar moldu. Reís þing-
heimur úr sætum sínum í
Reykjavíkurmótið:
K.R. - Víkingur 1:1
Leikur K.R. og Víkings s. 1. mánudag var frekar léleg-
ur og má að mestu leyti kenna dómaranum Inga Eyvinds
það, því honum voru mjög mislagðar hendur í þessum leik
og dómar hans voru öllum hreinasta ráðgáta. Áhorfendur
sættu sig illa við dóma hans og gerðu mikið hróp að dóm-
aranum, og stöðvaði hann leikinn nokkurn tíma til að friða
áhorfendur, sem virtist þó engin áhrif hafa, en ef til vill
hefur hann aðeins getað róað sínar yfirspenntu taugar.
Annars er þetta alveg
gamanlaust að vart skuli
sæmilegur dómari dæma
leik og bíður dómarafélags-
ins mikið verkefni að undir-
búa dómara betur svo þeir
reynist starfi sínu vaxnir.
Hvorugt liðið mætti með
sitt sterkasta lið til leiks og
vantaði bæði liðin þrjá góða
menn. Víkingar hófu leik að-
eins 10, en einn bættist við
rétt. fyrir hálfleikslok. Fyrst
í stað þreifuðu bæði liðin
fyrir, K.R-ingar reyndu lang
ar spyrnur og reyndu að koma
hraða í leikinn, sem þó ekki
tókst. Víkingar reyndu aftur
á móti stutta samspilið og
um miðjan hálfleikinn fékk
Ragnar Emilsson knöttinn á
vítateig og skaut á markið,
en Bergur markmaður K.R.
varði, en hélt ekki knettinum,
þakklætis- og virðingarskyni
við minningu þeirra.
Þá gat forseti þess einnig,
að þetta væri síðasta þing
kjörtímabilsins, og þakkaði
hann búnaðarþingsfulltrúum
gott samstarf á kjörtímabil-
inu.
Ógleymanlegar móttökur.
Þessi ferð varð öllum, sem
þátt tóku í henni, til ógleym-
anlegrar ánægju, sagði Bjarni
Ásgeirsson að lokum. Viðtök-
ur allar og viðbúnaður, bæði
á Egilsstöðum og annars stað-
ar, þar sem leið lá um, var
með miklum myndarbrag og
Austfirðingum til hins mesta
sóma.
' sem fór til Ingvars Pálsson-
ar, er þegar skoraði. Nokkru
seinna spyrnti vinstri útherji
. Víkings knetti að K.R. mark-
! inu, en knötturinn fór yfir
’ endamörk, án þess að nokk-
| ur K.R.-ingur kæmi nálægt
honum. En hvað dæmdi dóm
arinn. Hann dæmdi horn á
K.R.!
| Strax í byrjun seinni hálf-
leiks náði vitleysan hámarki
Þá dæmdi dómarinn víta-
spyrnu á Víking, og gat ég
ekki séð af hvaöa ástæðu hún
var tekin og sama er að segja
um alla, sem ég hef spurt um
þetta atriði. Eftir því' sem
dómarinn segir var það af bak
hrindingu, er Helgi Eysteins-
son átti að hafa framkvæmt.
j Guðbjörn tók vitaspyrnuna
en Gunnar varði. Ingvari Páls
syni mun hafa fundist þetta
strangt dæmt og hafði orð
| á því við dómarann, en hann
vísaði þá Ingvari út af vell-
inum! Kom þetta mjög flatt
upp á alla, því prúðari og
drengilegri keppanda, en
Ingvar er vart hægt að hugsa
sér. Víkingar léku því tíu
mest allan leikinn. Mikil
harka færðist í leikinn við
þetta og í einu upphlaupi
Víkings brá Daníel Baldri
Árnasyni all illilega og var
það greinilega innan víta-
teigs KR. eins og bezt mátti
sjá á þvi hvar Baldur datt.
Dómarinn færði brotið út-
fyrir vítateig.
Eftir leikinn náði undirrit
aður tali af dómaranum og
viðurkenndi hann þá, að það
hefði verið yfirsjón hjá sér
Snyder, frjármálaráðherra
Bandaríkjanna, setti ráðstefn
una og bauð fulltrúana vel-
komna. Bevin þákkaði fyrir
hönd Breta og fjármálaráð-
herra Kanada fyrir hönd
lands síns. Snyder sagði enn
fremur, að aðalviðfangsefni
ráðstefnu þessarar mundi
verða það, að reyna að finna
leiðir til að vinna bug á doll-
araskorti Breta og auka út-
flutning þeirra til dollara-
svæðisins. Einnig mundi um
það verða fjallað hvernig ný
lendur og samveldislönd
Breta gætu be?t orðið að liði
í þessari baráttu. Kvaðst
hann vona ao heppileg og
viðunandi lausn fyndist á
þessu mikla vandamáli.
Acheson og Bevin munu
bráðlega hefja umræður ut-
an ráðstefnunnar um Asíu-
mál og nánari samvinnu
Breta og Bandaríkjamanna
í þeim efnum. r
Á fundinum í gær voru
engin dagsskrármál tekin til
umræðu og var- fundi slitið
þegar að setningu lokinni.
Segja má að Humræðurnar
um dollaraskort Breta verði
tvíþættar. Annars vegar að
finna ráð er leysi Breta úr
þeim vanda, sem að þeim
steðjar nú, og hins vegar að
leggja grundvöllað samvinnu
um ráðstafanir,. er framvegis
megni að skapa .jafnvægi í við
skiptum milli pundasvæðisins
og dollarasvæðisips framvegis
Senda Grikkir her
inn í Albaníu?
Gríska stjórnin hefir að
undanförnu haft það til at-
hugunar, að séí|da hersveitir
sínar inn yfií ’ landamæri
Albaníu til þess að uppræta
skæruliðaflokka -grískra upp-
reisnarmanna, sem flúið hafa
þangað og gerá'Sífelld áhlaup
inn í Grikkland. Talið er að
um 3000 grískir uppreisnar-
menn hafi flúið. til Albaníu
unclanfarna. mánuði. Gríska
stjórnin hefir 3,’áett þessi á-
form við Breta og fleiri þjóð-
ir, sem hafa . eftirlit með
stjórn Albaníu. Ekki mun
þó afráðið, hvort í.þetta verð-
ur ráðizt.
ÞjóöjDÍngið í
Bonn setí
Fyrsti fundur þjóðþings
Vestur-Þýzkalands var settur
í gær kl. 2 eftir hádegi. Paul
Löke fyrrum forseti þýzka
ríkisþingsins setti þingið. —
Þetta var þó aðeins neðri
deild þingsins, sem hóf störf
í gær. Helzta verkefni þings-
ins er að mynda stjórn fyrir
þann hluta Þýzkalands, sem
liggur fyrir vestan Elbe.
að dæma ekki vítaspyrnu á
K.R.!
Baldur varð að yfirgefa
völlinn um tima. Rétt fyrir
leikslok jafnaði K.R. en þá
var hornspyrna á Víking.
Atli spyrnti vel fyrir markið
og ætlaði Gunnar að slá bolt
ann frá, en hitti illa og sló
hann í sitt eigið mark.
H. S.
Stefnuyfirlýsing
Búnaðarþiugs
Framh. af 1. síðu.
sögðu kröfum bændaséttar-
innar að það fólk, sem við
landbúnað starfar beri ekki
minna úr býtum en aðrar
stéttir þjóðfélagsins.
2. Að glæða og þroska rækt
unarmenningu bændastéttar-
innar sem allra mest. svo að
ræktun jarða og ræktunar-
störf verði talin ein virðuleg-
asta og nauðsynlegasta starfs
grein þjóðanrinnar.
3. Að vinna af alefli að
ræktun og kynbótum búpen-
ings með enn meiri festu og
áhuga en gert hefir verið, og
þroska á þann hátt hina
mörgu, ágætu afuröaeigin-
leika, sem búfé okkar býr
yfir og auka hreysti þess og
þrif.
4. Að bæta fóðrun og hirð-
ingu búfjárins í sambandi við
auknar kynbætur búfjárte#-
undanna, svo að bændur nálg
ist það takmark, sem allra
mest, að fóðra hverja skepnu
svo vel, að hún gefi af sér það
afurðamagn, sem erfðaeðli
hennar leyfir.
5. Að gæta þess vel að hafa
ávalt nægilegan fóðurforða á
haustnóttum fyrir allan fóð-
urpening ,svo að aldrei verði
fóðurskortur, hversu harður
sem veturinn verður.
6. Að hin faglegu félags-
samtök bænda hafi sem flesta
sérmenntaða menn til þess
að Ieiðbeina bændum í hin-
um ýmsu greinum landbún-
aðarins. Jafnframt er skorað
á bændur að afla sér sem
mestrar sérmenntunar varð-
andi landbúnaðinn og vera
vel vakandi fyrir allri leið-
beiningarstarfsemi og hag-
nýta sér hana við hin daglegu
störf sem allra bezt, svo sem
mest afköst fáist eftir hvern
einstakling, sem að landbún-
áði vinnur".