Tíminn - 17.12.1949, Side 5

271. blað
TÍMINN, laugardaginn 17. desember 1949
Laugard. 17. des.
Stjórnarreisa hafin
Tillögur Alþýðusam-
bandsins *
Stjórn Alþýðusambands ís-
lands hefir nýlega sent frá
sér yfirlýsingu, þar sem kraf-
ist er raunhæfra áðgerða
gegn vaxandi dýrtíð, en ella
er talið nauðsynlegt að hafin
verði barátta fyrir nýrri grunn
kaupshækkun. Stjóm Al-
þýðusambandsins telur slíkt
þó neyðarkost og leggur því
megináherzlú á baráttuna
gegn dýrtíðinni.
Þessi stefnuyfirlýsing Al-
þýð usambandsst j órnarinnar
er í höfuðatriðum samhljóða
þeim ályktunum, sem gerðar
voru á þingi sambandsins í
fyrrahaust. Framsóknarfiokk
urinn var þá eini stjórnar-
flokkurinn, sem vildi að .geng
ið yrði til móts við óskir jþings
ins og lagði fram tillögur í
samræmi við það bæði inn-
an ríkisstjórnarinnar og á
Alþingi. Hvorki Sjálfstæðis-
flokkurinn . né Alþýðufjokk-
urinn vildi á þetta fallast af
ótta við, að slíkt myndi
skerða verulega hag og gróða
mcguleika auðstéttarinnar.
Afleiðingin varð ný grunn-
kaupshækkun og aukin.dýr-
tíð af völdum hennar, er at-
vinnuvegirnir og almenning-
ur súpa nú seyðið af.
Alþýðusambandið kemur nú
fram á nýjan leik og biður
þing og stjórn um ráðstafan
ir til að afstýra aukinni dýr
tíð og nýrri kauphækkunar-
baráttu. Það mun nú ekki
fremur en fyrr standa á Fram
sóknarflokknum að koma hér
til móts við hinar réttmætu
óskir verkalýðssamtakanna.
En hvað gera hinir stjórn-
málafiokkar landsins?
Alþýðublaðið hefir að þessu
sinni tekið- yfirlýsingu Aiþýðu
sambandsins vinsamlega en
slíkt hefir það raunar gert
fyrri, þótt afstaða flokks þess
hafi orðið á aðra leið. Það er
nefnilega ómótmælanlegt, að
Alþýðuflokkurinn á sinn stóra
þátt í því, hvernig komið er.
Allt sfðan 1942 hefir hann
haft nána samvinnu við Sjálf
stæðisflokkinn og hjálpað
honum til að halda verndar-
hendi yfir okri og svindli
braskaranna. Seinast á þessu
ári stóð hann að þvi með
Sjálfstæðisflokknum, að kröf
um Albýðusambandsins. var
hafnað og verkalýðssamtökin
voru neydd út í nýja kaup-
hækkunarbaráttu. Fram-
koma Alþýðuflokksins á þessu
þingi bendir og síður en.svo
til þess, að hann hafi- hér
nokkuð breytt um stefnu.
Hin yfirlýsta hjáseta hans
virðist byggð á því, að ■hann
vilji hindra sérhver samtök
um raunhæfar aðgerðir,-enda
er afleiðing hjásetunnar þeg
ar orðin sú, að hrein flokks-
stjórn Sjálfstæðisflokksins er
komin til valda. Samvinna A1
þýðuflokksins við Sjálfstæðis
flokkinn um nefndakosning
ar í þinginu bendir og yissu-
lega til alls annars en þess,
að forsprakkar Alþýðuflokks
ins séu að hverfa af ý vegi
íhaldsþj ónustunnar.
En þrátt fyrir .það, sem á
undan er gengið, stendur Al-
þýðuflokknum það til boða,
Sex hestar voru fyrir nokkr
urr dögum teknir úr Bessa-
staðanesi og reknir í stjórn-
arráðshlaðið. Ekki voru þeir
glæsilegir útlits, frekar en
við mátti búast á þessum
tíma.
Fimm menn stóðu ferðbún
ir á hlaðinu. Ólafur Thors í
klofháum reiðsokkum, mikilli
loðskinnstreyju, með. lamb-1
húshettu á höfði og marg-
vafinn ullartrefil um hálsinn.
„Ég fékk lungnabólu,“
sagði hann. „Það setti að
mér nýsköpunarhroll. — Ekk
ert til að brenna lengur.“
Bjarni Benediktsson stóð
þar í stuttbuxum, stutttreyju
á stuttum skóm og með stutt
húfu á kolli.
„Mér fannst engin ástæða
til að búa mig eins og til
langferðar vær?,“ tautaði
hann í barm sinn um leið og
hann leit á Ólaf.
Björn Ólafsson var létt-
klæddur og bar sig borgin-
mannlega. — „Mér datt ekki
í hug að klæða mig dýrum
dúðum og lækka með því
eignaskatt minn til ríkissjóðs
því ef ég man rétt eru ígangs
klæði skattfrjáls,“ segir
Björn.
Jóhann Þ. Jósefsson er í
sjóklæðum. — „Ég þarf að
tala við sjómennina," segir
hann eins og afsakandi við
Björn, „og svo veit ég aldrei
nema Ólafur setji okkur fram
af. Ég fékk þessi sjóklæði fyr
ir gjaldeyri, sem ella hefði
aldrei komið til skila.“
Allt andlitið á Jón Pálma-
syni ev eitt sælubros. Hann
hefir búizt svörtu klæðisföt-
unum, sem hann smeygði sér
í, þegar hann hafði mest við
sem forseti sameinaðs alþing
>is. — „Það er bændum að
skapi,“ segir hann — „að ráð
herra þeirra sé nýtinn. Þess
vegna þykir mér við eiga að
notast við þessi föt svona á
hestbaki."
„Hefirðu ekki eitthvað
fleira meðferðis frá forseta-
tímabilinu," kallar Ólafur til
hans.
„Við sjáum nú til þegar við
áum,“ svarar Jón og klappar
drýgindalega á troðna tösku
sína.
Björn hristi höfuðið. „Þið
eruð ekki að hugsa um ríkis-
sj óðinn“.
„Þitt er að hugsa um hann
— og það ætti að vera hon-
um nóg, ef nokkuð er að
marka Vísi,“ segir Ólafur.
„Og svo af stað,“ bætir hann ' beislistaum í lófa Jóns
við með rosarómi. iPálmasonar. Jón luur á fær-
leikinn, sem honum er ætlað
„Að komast sem fyrst og ur, og brosið hverfur af and-
komast sem lengst lliti hans.
er kapp þess, sem langar að j „Ólafur, Ólafur“, kallar
fara, Ihann. „Ég setti það upp sem
kvað Hannes forðum.
„Komdu með gæðinginn,
hestasveinn“.
Pilturinn, sem rekið hafði
hestana í hlaðið, teymir til
hans bleikan jálk.
„Hver fjandinn er þetta?“
segir Ólafur byrstur. „Ég átti
að hafa hvítan fák.“
„Já,“ segir pilturinn.
„Hann er víst hvítur en hef-
ir velt sér í nýsköpunarflagi.“
„Þá lagast það,“ segir for-
sprakkinn og snarar sér á
bak.
Bjarni Benediktsson rjálar
við mósóttan klárhlunk, lút-
an og stirðlegan, sem hesta-
sveinninn hefir beint til
hans.
„Varla hef ég séð minna
aðlaðandi fararskjótta, og
landbúnaðarráðherra að fá
hann Vakra-Skjóna, en nú
er mér fengin brún merar-
titj a“.
„O, þú gazt enga kosti sett.
Sá getur ekki gert kröfur,
sem biður að lofa sér,“ dryn-
ur Ólafur hásum rómi.
„Kærðu þig kollóttan um lit-
inn. Þú getur sagt með nafna
þínum á Bægisá:“
„Vakri-Skjóni hann skal
heita
honum mun ég nafnið veita
þó aö meri það sé brún.“
Þegar ferðin er á enda get-
ur þú alltaf minnzt merar-
innar sem Vakra-Skjóna.
Draumar endurminninganna
verða hvort sem er að vera
trauðla munu geta greint þér miklu meira en virkileik
aðrir en sérfræðingar, hvað
er aftur og hvað er fram á
skepnunni“, segir Bjarni.
„Taglið er að aftan,“ gellur
í piltinum.
Bjarni staulast á bak — og
snýr rétt.
„Ert það ekki þú, sem átt
að reiða undir þér ríkissjóð-
inn?“ segir hestasveinninn
við Björn Ólafsson.
Björn neitar því ekki.
„Þá er hún hérna hún
Landssjóðsskjóna gamla
handa þér“, segir pilturinn.
„Er hún nokkuð fælin?“
spyr Björn. „Ég hugsa nefni-
lega, að það kunni að hringla
dálítið i gulli hjá mér.“
„Nei,“ segir strákur. „En
hún er orðin löt“.
„Það gerir ekkert", segir
Björn. „Ég get slegið í“.
Svo stiklar hann i söðulinn
á Skjónu og slær í. En það,
sem heyrist er ekki gullhljóm
ur.
Jóhanni Þ. Jósefssyni er
fenginn sægrár foli. Jóhann
beygir sig og athugar gaum-
gæfilega fætur hestsins. „Ég
er að athuga, hvort hófarnir
snúi rétt. Ég varð einu sinni
fyrir þvi að fara á bak á nyk-
ur hjá Ólafi mínum. Það var
þegar hann gerði mig að for-
manni Nýbyggingarráðs“.
En þetta virðist vera venju-
leg bykkja að sköpulagi. Og
Jóhann bröltir á bak.
Hestasveinninn leggur
orðið þér. Jón
„Kappinn" Björn
Enginn maður mun hafi>
talað um það með öllu meiri
rembingi en Björn Ólafsson
að auðvelt væri að ráða bót
á fjárhagserfiðleikum þjóðar
innar. Hann hefir skrifað um
það aílmargar greinar og láí
ist þar hafa ráð undir hverjti
rifi. Svo mjög hefir Björn lát-
ið á þessu bera, að ýmsir virí
ast hafa verið farnir að trúa.
þvi, að hann væri flokksmónr.:
um sínum ráðsnjallari á þessu
sviði.
Það hefir líka aukið nokk
uð álit á Birni, að hann hefii
talað mjög borginfnannlegi,
um það, að stjórnmálamenr
ættu ekki að vera að tefh
neina refskák, heldur leggjt
tillögur sínar fram kalt og
ákveðið og standa með þeín.
eða falla. Því hafa ýmsir halt
ið, að hann væri kjarkmeiri og
heiðarlegri en aðrir forustu-
menn Sjálfstæðisflokksns,
Nú hefir Björn hinsvegai
fengið tækifæri til að sýna
karlmennsku sína og ráð
snilli. Hann hefir tekið a<
sér stjórn fjármála og við-
skiptamála í ráðuneyt,
Sjálfstæðisflokksins. Nú fa
inn getur
minn.“
Jón svarar
fótinn upp í hnakkinn og, ,
klofast þannig á bak af jafn orði’ Þeear hann sknfar 1 Y1S'
engu. Leggur jmenn að s3a hvort Björn ei
slíkur á borði og hann er
sléttu án þess að stíga í ístaö
ið. Kippir í taumana og ber
stokkinn. Brúnka grípur
vekurðartipl, stingur við
stökum, fer rangt upp á
hopp og veifar taglinu.
Þannig er riðið úr hlaði.
Bjarni ávarpar Ólaf sem
fer fyrstur:
„Þú leggur þó líklega ekki
á brattann?“
„Nei“, svarar Ólafur.
„Förum við ekki norður?“
spyr Jón.
„Jú, við förum norður —
undanhalt — troðnar slóðir“,
svarar Ólafur.
Þá kallar hestasveinninn,
sem stendur eftir á hlaðinu
með sjötta hestinn mann-
lausan: „Hvað á ég að gera
við Moldu gömlu? Handa
hverjum á hún að vera?“
Ólafur kallar þegar á móti:
„Hún er ætluð Alþýðuflokkn
um. Bíddu þarna með hana
um stund. Ég ætlast til, að
Stefán Jóhann eða Ásgeir
taki hana bráðum og komi á
eftir okkur til þess að slást
í förina“.
pb
að taka upp samvinnu við
Framsóknarflokkinn um að
framfylgja þeim tillögum sem
Alþýðusambandið setur fram
um baráttu gegn dýrtíðinni.
| Framsóknarflokkurinn er
reiðubúinn til að styðja að
| framgangi þeirra og það er
'fjarstæða hjá Alþýðublaðinu
'að hann setji gengislækkun
að nokkru skilyrði, því að
j hann er reiðubúinn til að fall
ast á sérhvert annað úrræði
til hjálpar framleiðslunni,
I sem Alþýðuflokkurinn kann
j að geta bent á, að komi henni
að góðum notum. — En
vissulega verður að gera ráð-
stafanir til að tryggja fram-
leiðsluna jafnhliða öðrum
dýrtíðarráðstöfunum, ef versti
óvinúr verkalýðsinsr atvihnu
leysiö, á. ^kki ,að sækja hann
heim. r,T“r.''1V‘
Fyrir alþý’ðustéttir landsin3
er vissulega fyllsta ástæða til
þess að veita því athygli, hver
verða hin raunverulegu við-
brögð Alþýðuflokksins til til-
lagna Alþýðusambandsins.
Allar líkur benda til þess, að
þær gætu komist fram, ef
hann tæki upp samvinnu um
það við Framsóknarflokkinn.
Það veltur því fyrst og fremst
á Alþýðuflokknum, hvort þær
komast fram eða ekki. Ef það
kemur í ljós, að foringjar
hans meta ennþá meira íhalds
þjónustuna en hag alþýðunn-
ar og láta því framgang þess-
ara tillagna stranda á sér,
hafa hinir óbreyttu liðsmenn
hans ekki nema einn kost að
velja- Það cr að yfirgefa hina
svikulu foringja og koma til
liðs við aðra umbótamenn
lanctsihs um myndun sam-
taka, sem gætu orðið nóga
sterk til að brjóta yfirdrottn-
un auðkónganna og okrar-
anna á bak aftur.
Fasteignasölu-
miðstöðin
Lækjargötu 10 B. Simi 6530
Annast sölu fasteigna,
skipa, bifreiða o. fl. Enn-
fremur alls konar trygging-
ar,-svo sem brunatryggingar,
innbús-, líftryggingar o. fl. 1
umboðl Jón Fiíinbogasonaj:
hjá Sjóvátryggingarfélagi ís-
lands h. f. Viðtalstími alla
virka daga kl. 10>—5, aðra
tíma eftir samkomulagi.
Eldurinn
gerir ekki boð á undan sér!
Þeir, sem eru hyggnir
t! <l ■}: tryggja strax hjá
Samvirmutryggingum
Fyrsta málið, sem hinn
nýi fjármálaráðherrá þurft;
að taka afstöðu tilr var upp-
bótin til opinberra starfs
manna, en fyrir þinginu ligt
ur tiliaga þess efnis, að henn
skuli haldið áfram Fjárveit-
inganefnd, sem hafði málic,
til meðferðar, vildi að vonun,
fá að vita um afstöðu ráð
herrans til tillögunnar, þai
sem ekki þykir hlýða a<;
ákveða meiriháttar f járgreíðs t
ur, nema áður sé kunnugt um
vilja fjármálaráðherrans.
Björn tók því vel áð mæti;
á fundi nefndarinnar, en þeg
ar að því kom, að hann var
spurður um afstöðu sína ti.
tillögunnar, ; fór honum ac
verða ógreitt um svör. Eftív
nokkurt þóf, lýsti hann þv
yfir, að hann væri ekki kom -
inn á þennan fund til þess
að láta veiða sig og Iauk func,
inum svo, að nefndin vajr jafn
ófróð sem áður um afstöðu rát
herrans.
Nefndin lét sér þetta eðli-
lega ekki líka og var gengit
eftir ákveðnum svörum. Kom
þá bréf frá ráðherranum, þa*
sem varast er að láta það i
Iijós, hvort hann sé tillög
unni meðmæltur eða mótfali
inn, en hinsvegar sagt, ac
reynt yrði að framkvæma þao
sem þingið samþykkti. Slík,
var þó óþarft að taka frarp
þar sem það var skylda ráó-
herrans hvort eð var.
Ef áframhaldið á fjármáló
stjóm Björns verður eftiv
þessu, er það næsta Ijóst, ac
hann hefir hvorki þá kari
mennsku eða ráðsnilli til ao
bera. sem han hefir gumac
af í Vísi. Það skýrist þa, sen
raunar kunnugir hafa alitið
að hann er enginn Björn
kappi, eins og hann heldui
sig vera, heldur andk gt skyltl
menni Björns þess, sem forð
um hélt sig að baki Kára
Ráðherraferil sinn hú hefí.
hann einmitt byrjað á því ac
reyna að skjóta sér á bak vic
þingið í því máli, þar sen
honum bar að leitast við ac
hafa forustu á hendi. „Hetjv
saga“ hans er óðum að vevóa
sa.ga Bjðrps á Mörk 1 enduv-
nýjaðri útgáfu. 1
‘-‘•-’-x-l-y. i