Tíminn - 25.02.1950, Side 6

6
TÍIVIINN, laugardaginn 25. febrúar 1950
47. blað
TJARNARBID
Hetjndáðir
(O. S. S.)
Mjög áhrifamikil og viðburðarík
ný amerísk mynd úr síðasta
stríði. Myndin er byggð á raun-
verulegum atburðum, er áttu sér
stað i styrjöldinni.
Aðalhlutverk:
Alan Ladd
Geraldine Fitzgerald
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 12 ára.
Alveg nýtt smámyndasafn
sérstaklega ætlað börnum og
unglingum. — Teiknimyndir
og gamanmyndir.
Sýnd kl. 3.
Sirkus Saran
Bráðskemmtileg þýzk sirkus-
mynd. Danskir skýringartextar.
Sýnd kl. 3, 5 og 7.
Sala hefst kl. 11 f. h.
N Y J A B I □
Fabiola
Söguleg stórmynd gerð um j
upphaj kristinnar trúar i Róm.
Aðalhlutverk:
Henrl Vidal
Michel Símon
Michéle Morgan
Mynd þessi e rtalin ein stór-
bTotnasta, sem gerð hefir verið
i Evrópu.
Sýnd kl. 9.
Hafnarf jarðarbíó
Lisítuin drottln
dæma
Mikilfengleg amerísk stórmynd
tekin í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Cornel Wilde
Gena Tierney
Sýnd M. 6.45 og 9. — Sími 9249.
SKIPAIITGCKO
RIKISINS
„Skjaldbreiö“
um Húnaflóahafnir til Skaga
strandar hinn 28. þ. m. Tek-
íð á móti flutningi til hafna
milli Ingólfsfjarðar og Skaga
strandar í dag og á mánu-
dag. Farseðlar seldir á þriðju
daginn.
„E$JA“
austur um land til Siglufjarð
ar hinn 2. marz n. k. Tekiö
á móti flutningi til allra
áætlunarhafna á mánudag
og þriðjudag. Farseðlar seld-
ir á miðvikudaginn.
Æska og ástir
(Delightfully Dangerous)
Bráðskemmtileg, fjörúg og
skrautleg, ný, amerísk dans-
og söngvamynd.
JANE POWELL
Ralph Bellamy
Consfance Moore
Hljómsveit MORTON GOULD
leikur. — Sýnd kl. 7 og 9.
Hættur sléttunnar
Mjög spennandi amerísk
cowboy-mynd.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
VIP
5KÚIA60TÖ
“S
Eg á |>ig cin
(Estrange Destin)
Sýnd kl. 7 og 9. í
Sonur Araba-
höfðingjans
Vegna fjölda eftirspurna verð-
ur þessa fræga hljómmynd
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 81936.
lUklif samvixk-
unnar
(The Small Voice)
óvenjuleg og spennandi ensk
nkamálamynd frá Alexander
Korda, tekin undir stjórn Ant-
hony Havelock. Aðalhlutverk:
Valerie Hobson
James Donaldr
Harold Keel
Sýnd kl. 7 og 9. Bönnúð 16 ára.
Vigdís og harns-
feðua* bcnnar
Sýnd kh 3 og 5.
Hallfríður Brandsd.
(Framhald a) 4. siðul.
Hallfríður átti „alstaðar vin
um að mæta á lífslelðinni.
Margir voru á undan henni
farnir. Margir munu í þakk-
látum fögnuði hafa á móti
henni tekið á efri hjallanum
handan við dauðansdjúpa
fjörð, er hún kom heim þang
að. — Þar á hún nú höll í
samræmi við hjartarúm henn
ar i jarðlífinu. Þangað verð-
ur ástvinum hennar og mörg
um öðrum gott að koma er
yfir líkur.
Sigurður Baldvinsson.
Köld borð og bcií-
íir matur
sendum út um allan bæ
SlLD & FISKITR.
,Skaftfellingur‘
Tekið á móti fiutningi til
Vestmannaeyja alla virka
daga.
GAMLA B I □
Það skeður margt
skritið
(Fun and Fancy Free)
Ný WALT DISNEY söng- og
teiknimynd, gerð um ævintýrin
um „Bongó“ og „Risann og
baunagrasið“, með
Mickey Mouse
Donald Duck
Búktalaranum
Edgar Bergen
Rödd Dinah Shore o. fl.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11.
BÆJARBÍD
HAFNARFIROI
filættuför
scndiboðans
Ákaflega spennandi og við-'
burðarík mynd með
Charles Boyer
Lauren Bacall
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 9.
Vigfús Guðmundsson
Veiðiþjófarnir
Sýnd kl. 7.
TRIPDLI-BÍÚ
i
Óðnr Síberín
j mynd tekin 1 sömu litum og
Steinblómið. Myndin gerist að
mestu leyti í Síberíu. Hlaut
fyrstu verðlaun 1948.
Sænshur texti.
Sýnd kl. 7 og 9.
Barist við bófa
Afar spennandi ný, amerísk
kúrekamynd. Bönnuð innan 14
ára. — Sýnd kl. 5.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Sími 1182.
ffa
„A. P. Bernstorff”
fer frá Kaupmannahöfn 27.
febr. Flutningur óskast til-
kynntur skrifstofu Samein-
aða í Kaupmannahöfn, sem
fyrst.
Skipaafgreiösla Jes Ziemsen
Erlendur O. Pétursson
Maður
vanur allri sveitavinnu, ósk-
ar eftir vinnu á góðu heim-
ili í sveit. Upplýsingar í síma
81766.
Auglýsiiigasimi
Tírnans
er 81300.
(Framhald af 5. siau),
skapi: hreinskilinn, djarfur
og drenglyndur. Mun hann
vera annar sá (mér vanda-
laus) maður, sem mest áhrif
hefir haft á mig á ævinni.
Hann sýndi mér líka mest
traust, sem nokkur maður i
mínu æsku- og dvalarhéraöi
j hefir sýnt mér fyrr eða síðar,
þegar hann fól mér umsjá og
varðveizlu alls fjárstofns síns
uppi á heiðum, sem voru að
mestu þaktar snjó, eins og
þær voru fyrsta vorið, þegar
j Hvanneyrarféð var rekið upp
, á þær. Og þá var ég aðeins
i hálfvaxinn unglingur fyrir
innan tvítugt. Var é<j þá af
ýmsum talinn tæpl. með öll-
um mjalla, svo fífldjarft þótt.
| þetta uppátæki mitt. En það
íhefi ég ekki heyrt í annað
• sinn frá minum kæru sam-
j héraðsbúum, þótt stundum
j hafi þeir, sumir, verið að
| skemmta sér við smánagg í
minn garð.
Samkomur og nágrannar.
—- Var ekki lítið um félags-
skap og samkomur á þínum
yngri árum?
— Jú, litið, þar til Ung-
mennafélögin komu skömmu
eftir aldamótin. Annars voru
helztu mannfundirnir í rétt-
unum á haustin og kirkju-
samkomur öðru hvoru allt
árið. Það var álíka langt til
i þriggja kirkna frá Eyri. Sókn
Jarkirkjan var að Bæ. Þar
messaði sr. Arnór á Hesti, sem
| var sérstaklega góður tón- og
söngmaður en minni ræðu-
I maður. Sr. Guðmundur Helga
J son messaði í Reykholti og
I var ræðuskcrungur, höfðing-
(legur, fróður og skemmtilegur
, maður. Pabbi vildi helzt fara
, til kirkju að Reykholti, því
hann dáði mjög sr. Guðmund,
enda voru þeir nafnarnir af-
ar gefnir fyrir fróðleik báðir
og áttu oft langar viðræður
saman eftir messuna. En ég
j vildi helzt fara að Lundi, þótt
síðar giftist ég yngstu dóttur
kirkjubóndans, þar sem sókn
arkirkja mín var — hinni
elskulegustu og ágætustu
konu.
Sr Ólafur á Lundi (síðar
j í Hjarðarholti) þótti ekki af-
i burða prestur, en hann var
fjörmikill framfaramaður.
j Jónatan Þorsteinsson, kvað
svo um hann í bæjarímu:
Er á Lundi Ólafur,
ötull bóndi og prestur merkur.
Hann við snauða er hjálpsamur,
heldur svona góður klerkur. .
Heimilið hjá honum og frú
hans, Ingibjörgu Pálsdóttur,
\ var einkar aðlaðandi. Börn-
, in þeirra fimm voru elskuleg
og tóku sérstaklega vel litla
J drenghnokkanum, sem kom
I labbandi handan fyrir háls-
inn til kirkjunnar. Sjálfsagt
þótti að fara í leiki eftir mess
una. — Eg kom á heimili þess
elzta af þessum góðu syst-
kinum nýlega úti í Færeyj-
um og fannst þar vera sama
hjartahlýjan og var á með-
al þeirra á Lundi fyrir um
hálfri öld síðan.
Einnig þótti mér sérstak-
lega ánægjulegt í uppvext-
inum að koma á næsta bæ
fyrir innan Lund: Gullbera-
stöðum. Lágu smalalöndin
saman á þessum bæjum og
Eyri. Á Gullberastcðum var
Sigríður Narfadóttir húsfreyj
i an, sem mér þótti vænst um
af öllum vandalausum kon-
um í Borgarfirði. Við Vigfús
maður hennar áttum líka
margt saman að sælda. Um
hann hvað Jónatan í bæja-
rímu:
Vigfús hefir margan mennt,
mjög hann virða félagsbræður,
honum gæfa og heppni er lént,
hann Gullberastöðum ræður.
Þau hjón áttu sex mann-
vænleg börn, sem urðu ágæt
ir kunningjar mínir, þó eink
um tvær elztu systurnar: Élín
og Kristín.
Umhverfis mig var margt
fólk á mínum aldri — mann-
vænlegt og duglegt æsku-
fólk, fullt af hugsjónum og
framfarahug. Var unun að
blanda saman geði við það.
Vorhugur „Vormannanna".
Þegar ungmennafélögin
risu upp kom eins og ný alda
inn í þjóðlífið. Lestur íslend-
ingasagnanna og ljóða góð-
skáldanna, sem þrungin voru
af vorhug og þjóðernislegri
vakningu, ásamt frelsis-
þránni kynntu upp þjóðernis
tilfinninguna og framfara-
löngunina hjá æskumönnun-
um. Um það leyti fór veru-
lega að bera á skilnaðarhreyf
ingunni gagnvart Danmörku
(Landvarnarmenn). Upp
kom nýr fáni (Hvítbláinn),
sem fékk í vígslugjöf hið gull
fallega kvæði Einars Bene-
diktssonar: „Rís þú unga ís-
lands merki“, sem við sung-
um með eldmóði æskunnar.
Sumarið 1907 var- þjóðhátíð
haldin á Þingvöllum til þess
að fagna Friðrik áttunda og
dcnskum þingmönnum í
fylgd með honum. Við það
tækifæri voru Þingvellir þakt
ir með hinum danska þjóð-
fána. En samt sáust þrír ís-
lenzkir fánar blakta þar inn-
an um alla erlendu fána-
mergðina. „Djúp sem blámi
himinhæða, hrein sem jök-
ultindsins brún“.
Þessir fánar voru boðberar
hins þjóðernislega neista, sem
bjó í brjóstum íslenzkustu
gestanna, sem þá gistu Þing-
völl. Stærsti íslenzki fáninn
blakti við tjald Ungmenna-
félaganna, sem þá stofnuðu
þar U. M. F. íslands, undir
kjörorðinu: íslandi allt.
Fáni hins unga íslands
(Hvítbláinn) var borinn fram
með djörfung og stórhug fyr
ir nýrri endurreisn, sem
koma skyldi. Við ungu menn
irn'r vissum vel, að við vorum
fátækir óg að landið vant-
aði flest nýtísku tæki. Varla
var nokkur lagður vegspotti
til og aðeins brýr á einstaka
vatnsfalli. Engin tæki á hjól-
um, nema hjólbörur, og fá-
einar tvíhjóla kerrur nýkomn
ar á einstaka stað. Ræktun
öll og húsabyggingar voru
þá á byrjunarskeiði. Milli
landaskip engin. Skólar cr-
fáir og fátæklegir o. s. frv. En
þess meira var ánægjulegt að
vera ungur íslendingur og
finna kraftinn í sjálfum sér
og tækifærin til að taka þátt
í endurreisninni og gera „ís-
land frjálst og það sem fyrst“.
í ungmennafélögunum
fengum við áhuga fyrir and-
legri og líkamlegri mennt,
skógrækt, fegrun móðurmáls
ins og margs konar heilbrigð
um framförum. Eg býst við
að frá aldamótunum og fram
(Framhald ö 7. síðu.)