Tíminn - 09.12.1950, Blaðsíða 3

iiiiihiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiittittiiitiHiiimiiiiimiiitiiiiiimitiiiHtititittiiiM:
276. blað
TÍMIXN, laugardaginn 9. desember 1950.
S,
ttnmttiutnttiitxtmmmttnt
EE hakim - ævisaga skurðlæknis
Dr. Ibrahim var frægur skurðlæknir. Um margra ára skeið
hafði hann lækningastofu í London og þangað streymdu sjúkl-
ingar til hans oft í stórhópum. Hann var snillingurinn, sem
fólkið trúði á. Hann var hið mesta göfugmenni og spekingur að
viti. Sannarlega hryggilegt að slíkur maður skyldi deyja svo ung-
ur. Dag og nótt vofði sverð dauðans yfir höfði hans.
í þessari óvenjulegu bók segir frá störfum hans, mistökum og
sigrum, gleði hans og mótlæti, ýmsum persónum, sem steypt
höfðu sér út í lífið án nokkurs undirbúnings, án uppeldis, án
þekkingar, eins og fávíst fiðrildi, sem flýgur á bálið. —
Um skógræktarlög
Frásögnin er öH hrífandi, og djúp
ur, unaðslegur friður ríkir yfir
sögusviðinu, þar sem ðauðinn og
lifið heyja ehivígi sitt.
Menn munu iesa þessa bók oft.
Hún hefir hvarvetna hlotið mikla
hylii, og nú er unnið að kvik-
myndun hennar. —
llu•nll(■(HUlUlllllllmMMl•l■lmlll•lMl•ll•lll•l•mll•lMlllllMll••lllllllMlUlMlllllllll<llllllllll••nllllllMlllllllllllMlllllllllllllll««ll•llllllll•llllll|Mll||lMl•ln
Þegar grein bænda í Grafn
ingshreppi, sem er áskorun
til Alþingis um breytingu á
skógræktarlögum, birtist i
Morgunblaðinu 25. f. m., var
hnýtt aftan við hana athuga-
semd frá form. Skógræktar-
félags íslands, Valtý Stefáns-
syni og skógræktarstjóra,
Hákoni Bjarnasyni, þar sem
þeir halda því fram, að að-
Lnnsla Grafninsgbænda v ð
áðurnefnd lög séu byggðar á
misskilningi, og máli sinu til
sönnunar birta þeir lagagrein
Nú er það staðreynd, að
bændur, sem búa á sauð-
fjárbeitarjörðum í nágrenni
v'ð skógræktarsvæði, geta
alls ekki, enda þótt þeir værn
allT af vilja gerðir, tekið á-
byrgð á því, að fé þeirra fari
aldrei inn á óvarið land ná-
búans. Enda hefír það alltaf
verið venja hér á íslandi, að
minnsta kosti til sveita, að
hver bóndi telur það sina
sjálfsögðu skyldu, að verja
sitt land fyrir hvers könar
ágangi (samanber tún og
ar þær, sem um er deilt, og engjar). Það er einnig venja,
sem ég fyrir mitt leyti er
þeim þakklátur fyrir, vegna
þess að þá geta iesendur
greina okkar og lagaákvæð
að bændur sleppa fé sinu til
fjaJLla á sumrin, og ekki telja.
bændur í Grafningi s;g geta
ásakað sauðfjáreigendur í
anna um leið gert sér gleggri, Ölfusi eða Mosfellssveit fyrii
grein fyrir því, að i fram- j það, þótt fé þeirra slæðist að
kvæmd hljóta þessi lög að einhverju leyti, seinni par(
verka sem bein árás á sauð-
fjáreigendur þessa lands.
sumars, niður
Grafningsbúa,
í heimalönc
heldur bei
Eg verð að segja það, að|hverjum bónda að smala sitt
þeir sem að svona lagasmið-1 heimaland og koma frá sé
um standa, m'sskilja sjáifir, öllu ókunnu fé.
algjörlega sitt hlutverk, er
þeir halda því fram, að fyrr
sé skógræktinni á voru landi
ekki borgið, nema unnið sé
markvíst að útrýmingu sauð-
kindarinnar um leið.
Ég fyrir mitt leyti er síðúr
Eg tel það illa farið, at
formaður Skógræktarfélags
íslands og skógræktarstjóri
skulu verða til þess að mæla
með því óréttlæti, sem felst í
þessum skógræktarlögum, af
þvi að ég efast ekki um, að
en svo á móti skógrækt og j þeir geti fyllilega gert greinar
tel alveg nauðsynlegt og sjálf j mun á því rétta og ranga í
sagt a,ð útrýma þeim kindum, þessu máli.
Áður en þér kaupið jólagjafirnar, ætf-
uð þér að líta inn til vor
Auk fornritanna í útgáfu vorri, er allir landsmenn kannast við, sem ódýr-
ustu, beztu og þjóðlegustu gjafirnar, höfum vér á boðstólum allar helztu
bækurnar, er út koma nú fyrir jólin, svo sem :
FAÐIR MINN
ÖLDIN OKKAR
BÓNDINN Á HEIÐINNI
SÖGUR ÍSAFOLDAR {
MERKIR ÍSLENDINGAR
FORTÍÐ REYKJAVÍKUR
HLYNIR OG HREGGVIÐIR
ÚR FYLGSNUM FYRRI ALDAR
MAÐUR OG MOLD o. fl. o. fl.
£
Einnig geysilegt úrval barna- og unglingabóka, jólakorta, jólapappírs,
jólamerkimiða og jólagarns.
£
Allt við allra hæfi
íslendingasagnaútgáfan h.f.
Túngötu 7 — Símar 7508 og 81244.
7iiiiiiimiimimiiiiiiiimimimmimiiiimiiimmiiiiiiiiiimimmmmiiiiiiiiimimiiimiiiiimmmmiimmmujmjiuiuuuuum«mi»immimiiimiiiimiiimiimmiimmiiiiiiiiiiimmiimmiiiiiiiimmiimiimÍÍ
Jónas S. Jónasson.
sem eru sérstaklega þrásækn
ar að komast inn á skógrækt-
arsvæði og jafnvel stökkva
yfir skógræktargirðingar.
En hitt get ég alls ekki fall-
izt á, að lög um skógvarnir
séu svo svæsin, að bændum
sé nær ókleift að reka sauð-
fjárbú í nánd viö skógræktar
girðingar. Á ég þar við 18. gr.
áðurnefndra laga, því að sam
kvæmt henni getur skógar-
eigandi krafizt þess að öllu
því fé, sem kemst I annað
skiptið inn i girðingu hans, skógurinn leyfi henni ekki
sé tafarlaust slátrað, „enda vaxtarrými þar. Ekki skal ég
þó að göllum á girðingunni deila við skógræktarstjór-
hafi verið um að kenna“ j ann um þetta, enda algerður
Að vísu er skógareiganda leikmaður í skógræktarmál-
Öspin ennþá
Hákon Bjarnarson skrifpr
alllanga og frcðlega grein um
öspina, útaf athugasemd
minni í Tímanum. Virðiist
hann þar að miklu leyti mér
sammála. Seg'r þó að ástæð-
an fyrir að öspin vaxi elcki
í fjallahlíðum, sé sú, að barr-
undir þeim kringumstæðum
skylt að greiða tvöfalt niður-
lagsverð kindanna. En við
skulum gera okkur grein fyrir
því, að á vorin, þegar sauðfé
rásar mest, um og eftir sauð-
burð, eru ær komnar að burði
eða nýbornar, ekki nrkils
um. En dálítið er einkenni-
legt að í Klettafjöllunum og
á hásléttunum fyrir neðan
þau sá ég ösp aldrei vaxa
nema á mjóum ræmum meö'
fram ám og lækjum og það
þótt nóg væri af frjósömu
skóglausu landi til beggja
o
o
i >
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
O
<»
< >
O
O
o
O
o
O
o
o
o
Ágætt
Saltað folaldakjöt, vel verkað og ódýrt, seljum vér
í heilum, hálfum og kvart tunnum.
Sendum gegn póstkröfu. —
Samband ísl. samvinnufélaga
Sími 2678.
Forðizt eldinn og
eignatjón
Framleiðum og seljum
flestar tegundir handslökkvl
tækja. Önnumst endurhleðslu
á slökkvitækjum. Leitið upp-
lýsinga.
Kolsýruhleðslan s.f. Slmi 3381
Tryggvagötu 10
virði fyrir bóndann tU niður- hliða. Qg öspin þótti mjóg
lags, og einskis virði, við það ; léleg til flestra hluia, m. a.
sem þær geta orðið honum ■ gem eldiviður. Þao reyndi ég
á haustdegi með fullvöxnum ! 0ft 0g mörgum sinnum sjúlf-
lömbum. í öðru lagi gæti verið . ur að var rétt. En senn lega
i um kynbótafé að ræða. og tel: er rétt hjá Hákoní, að hún sé
: ég það ekki á færi neins’ að gðð til pappirsgeröar.
meta þann skaða, sem eig- j Ég geröi mma Jltlu athuga
andi þess fjár yrði fyrir und- [ Semd, af bvi mér fannst bjart
ir þessum kringumstæðum,! Sýnln Um öspina í blööum og
, heldur er það f járeigandinn j manna a meðal vera að fara
sjálfur, sem veit það, en hann ; ut t hreinustu öfgar. Og þá
hefir ekki atkvæðisrétt, sam hjgtt yið siðar, að vonbrigðin
kvæmt lögunum. j yrðu þess sarari, sem öfgarn-
í sömu lagagrein hljóðar ar risu hærra á byrjunarstig-
þriðja málsgrein svo: jnu> f>ag myndi þvi verða lík
„Nú verða óvenjuleg snjóa- iegt til að skaba skógræktar
lög, svo að hætta er á, að málin.
skógræktargirðingu fenni í! En þótt eg teldi ýmsa ann-
kaf. Skal þá girðingareig-
andi eða eftirlitsmaður hans
Ragnar Jónsson
hæstaréttarlögmaður
Laugaveg 8 — Sími 7752
Lögfræðistörf og eignaum-
sýsla.
tilkynna fjáreigendum í ná-
grenni girðipgarinnar hættu
þá, er af þeim stafar, og ber
þá þeim fjáreigendum, er
slíka viðvörun hafa fengið,
að hafa gætur á fé sínu og
halda því frá viðkomandi girð
ingu.“
Samkvæmt þessari grein
laganna eru bændur, sem búa
I nágrenni viö skógræktar-
girðingu, skyldaðir, endur-
gjaldslaust, til að taka við
vörzlu skógræktarsvæöisins,
þegar girðingin hefir farið
undir snjó á köflum.
marka á gæðum og útbreiðslu
asparinnar, þa eiga braut-
ryöjendurmv sanat þakkir
fyrir að greiða henni veg
eins og öörum erlendum trjá
tegundum, sem iiklegar eru
til að prýða og klæða landið
okkar — þó að það verði
iháske ekki nema á smáspilc.
um næstu árátugina.
Við Hákon erum áreiðan-
lega samnuua iuu. aö fyri ’
hverja nýja skóg'-’.rspildu, sen..
ræktuð er, veröur landið auc
ugra og fegiuia — g þ. .
þótt trjátegundnna: ícu.eis.1 .
nema ámóta uo gseðum c
cspin. .V. fr.