Tíminn - 07.04.1951, Blaðsíða 6
6.
TÍMINN, laugardaginn 7. apríl 1951.
78. blað.
Skuldnskil
(Corner Creek)
Afar spennandi ný amerísk
mynd í eðlilegum litum með
Randolph Scott,
Margaret Shappman.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍÓ
ADAI o» EVA
(Adam and Evelyn)
Heimsfræg brezk verðlauna-
kvikmynd. Hinir frægu leik-
arar
Jean Simmons,
Stewart Granger
leika aðalhlutverkin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BfÓ
Viðburðarík og spennandi ný
amerísk mynd frá ævintýra-
heimum Alsírborgar.
Aðalhlutverk:
Ivonne de Carlo,
Tony Martin,
Peter Lorre.
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARB
HAFNARFIROI
Frumsýning á
„ IVótíin langas<
í kvöld kl. 8,30.
Simi 9184.
fiergnr Jónsson
MAIftflntnlngsJikrifstofft
Laugaveg 65. Slml 5833.
Helma: V'tastlg 14.
tf'HuAtusujSoéíuA/uíl elu áestaA,'
0uufelG$i&%
Bafmagnsofnar, nýkomnlr
1000 wött, á kr. 195,00.
Sendum í póstkröfu.
Gerum við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
UÓS & HITI H.F.
Laugaveg 79. — Sími 5184.
Austurbæjarbíó
Bæjarráðið
o g ít á ð li ú s i ÍS
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
GÖG og GOKKE
Sýnd kl. 3 og 5
Sala hefst kl. 11 f. h.
TJARNARBÍÓ
Síðasta liulan
(The Seventh Veil)
Afar fræg og hrífandi músík-
mynd.
Aðalhlutverk:
James Mason,
Ann Todd
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Regnbogaeyjan
Ævintýramyndin fræga.
Sýnd kl. 3.
GAMLA BÍÓ
Næturljóð
(Night Song)
Dana Andrews,
Merle Oberon,
píanósnillingurinn heims-
frægi Arthur Rubenstein.
Aukamynd:
Fréttamynd, brezka bikar-
keppnin — „Sugar Ray Rob-
inson o. fl.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Signrmerkið
(Sword in the Desert)
Ný amerísk stórmynd, byggð
á sönnum viðburðum úr bar-
áttu Gyðinga og Breta um
Palestínu.
Aðalhlutverk:
Dana Andrews,
Marta Foren,
Stephen McNalIy.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
ELDURINN
gerir ekkl boð i undan sér.
Þelr, tem eru hjggnir,
tryggja strax hjá
SamvinnutrygglnKuin
Agkrlftarsfmii
TIMINIV
Gerlzt
áakrlfenáÍMr.
J
•MM
Erlent yflrllt
(Framhald af 5. síðu.)
þau. Nathan vissi, að hann
hafði tvöfaldað sigur sinn með
því að setja upp angurværan
svip eina morgunstund.
Deila Nathans og
Englandsbanka.
Jafnvel sjálfur Englands-
banki varð að lúta fyrir Roth-
schild. Á þeim tímum var það
alsiða að fésýslumenn og fyrir-
tæki þeirra gæfu út sina eigin
seðla, sem voru raunverulega
þeirra tíma tékkávísanir. Eng-
landsbanki neitaði að taka við
þessum seðlum. Þá sagðist
Nathan Rothschild skyldi sýna
bankanum hvað hér væri um að
ræða.
Þremur dögum seinna kom
Nathan í Englandsbanka í sín
um snjáða frakka eins og hann
var vanur og hópur skrifstofu-
manna var með honum. Hann
bað að skipta fyrir sig fimm
pundaseðlum í gull og menn
hans gerðu það sama hjá öðr-
um afgreiðslumönnum. Brátt
var þrotið allt það gull, sem
bankinn hafði uppi við og sækja
varð nýjar birgðir i kjallar-
ann.
Eftir að Nathan hafði þannig
sótt að bankanum í tvo daga,
komu forstjórar bankans sam-
an um, að háttalag Nathans
væri ófyrirleitið en löglegt væii
það. Til þess að komast hjá
þroti urðu þeir að fallast á það,
að veita seðum Rothschilds við
töku.
Málaferli í París.
Þegar James Rothschild
barún mataðist í París á vel-
mektardögum sínum, var hann
vanur að henda gulli og seðlum
út um glugga til betlaranna,
eins og menn gefa snjótittling-
um korn út á klaka. Fyrir 40
árum tóku þeir frændur í Frakk
landi höndum saman við Morg-
ansfrændur til að bjarga
franska ríkinu. En árið 1940 úr-
skurðaði Signu-rétturinn að
taka skyldi fjárnámi banka-
innstæður, dýrgripi, málverk,
verðbréf og allar eignir barún-
anna Henrys, Eugenes og Mau-
rices Rothschild og er þeim deil
um ekki ráðið til lykta ennþá.
Breytt um atvinnu.
Er nú farið að skyggja að
kvöldi hjá þessari auðugu ætt?
Sá, sem nú er Rothschild lá-
varður, en Nathan gamli var
langa-langafi hans, álítur að
menn eigi ekki að réttu lagi að
eiga annað en það, sem þeir
hafi sjálfir unnið sér inn. Hann
fékk heiðursmerki á stríðsár-
unum vegna hugrekkis síns með
skemmdarverkasprengjur. Hann
er aldrei ánægðari en þegar
hann vinnur í lifeðlisfræðirann
sóknarstofunum í Cambridge,
og hann segir sjálfur, að ætt
hans hafi látið frá sér banka-
bókina til að taka tilraunaglös-
in.
Faðir hans er vísindamaður
og átti drjúgan þátt í því að
rannsaka sýkingarhættu í sam
bandi við kýlapest. Frændi hans
í Frakklandi stofnaði lífeðlis-
vísindastöðina í París. Annar
frændi hans, sem líka var vís-
indamaður, var meðlimur í
Royal Society, systir hans vinn-
ur vísindastörf og ennfremur
frændi hans í Austurríki.
Cjina JC
auá :
í
*
iti
ÞJÓDLEIKHÚSID
Laug&rdag kl. 20.
Heilög Jóhanna
eftir Bernard Shaw
1 aðalhlutverki: Anna Borg
Uppselt.
Sunnudag kl. 14.00.
Snædrottnlngin
Sunnudag kl. 20
Heilög Jóhanna
Aðgöngumlðar seldir frá kl.
13,15 til 20,00 daginn fyrir sýn-
ingardag og sýningardag.
Tekið á móti pöntnnum.
Sími 80009.
SKIPS-
LÆKNIRINN
70
Stefansson og Wladimir munu harma það mest, að þeir
sneru þakinu við mér.
Lovísa hafði margan ósigur beðið hin síðustu ár. En hún
hafði ávallt risið jafnskjótt á fætur með nýjar vonir og
nýja trú. Lífsþróttur hennar var ótrúlegur, og örlítil hvatn-
ing var henni nógur stuðningur í mótlætinu.
Tíu mínútum síðar kom Lovísa aftur út úr baðherberginu.
Hún tók báðum höndum um höfuð Tómasar og kyssti hann
beint á munninn.
— Fyrir tiu árum hélt ég, að þú væri bara laglegur piltur,
og eftir fjögurra vikna viðkynningu hélt ég að ég þekkti
þig út og inn. Fyrirgefðu mér!
— Það eru ekki nema fáir dagar síðan ég komst að raun
um, að ég þekkti mig ekki einu sinni sjálfur, ságði Tómas,
Þau urðu samferða út. Fyrir framan víxlarabúð Trau-
gotts var þröng af fólki. Það voru þæði karlár og kónur,
sem staðnæmdust þar til þess að líta á verðið á hlutabréfum
skipafélagsins, í þeirri von, að geta haldið leiða? sinnar í
öruggri vissu þess, hve gróðinn getur verið auðfenginn. En
allir stóðu kyrrir í sömu sporum, agndofa og skilningsvana
andspænis ótrúlegu fyrirbæri: Hlutabréfin voru laliin um
áttatíu mörk frá því kvöldið áður.
Traugott stóð þögull í dyrunum með gildan vfndil í munn
inum.
— Þér græðið að minnsta kosti, sagði hann við Exl gim-
steinasala. Þér keyptuð bréfin á 98 mörk.
— Ég vil samt selja bréfin mín hið bráðasta, svaraði gim-
steinasalinn. Ég hefi lagt allt of mikla peninga í vafasöm
fyrirtæki.
— Þér hljótið að vera genginn af göflunum, ságði Pyrker
frá Berlín, sem þó hafði aldrei fyrr séð Exl. Hvers vegna
fáist þér við kauphallarbrask, fyrst þér verðið strax hrædd-
ur morguninn eftir?
Síðan sneri hann sér að hinum, sem safnazt höfðu saman
hjá víxlaranum og reyndi að sefa ótta þeirra. Því hafði
verið opinberlega lýst yfir, að Stefansson hefði keypt mikið
af hlutabréfum, og þetta afturkast á verði hlutabréfanna
var aðeins stundarfyrirbæri, sagði hann.
Serafína Himmelreich frá Dortmund skorðaði sig fyrir
framan Traugott, fijúpuð rándýrri greifingjakápu sinni, er
hún hafði keypt í ölvun ríkidæmisins og skyndígróðans.
Hún spurði formálalaust:
— Hvað ráðleggið þér okkur að gera? Eigum við að selja
bréfin eða ekki?
Traugott yppti öxlum.
— Hvernig ætti ég að vita það? Þér tapið að minnSta
kosti ekki neinu, ef þér seljið nú. Svo hafið þér fengið
skemmtilega dægradvöl i kaupbæti.
Traugott hafði farið að ráðum föður síns. En selji kaup-
endurnir bréf sín nú, hlýtur hann tvöfaldan hagnað. Það
skipti mestu máli, að það væri einhver hreyfing.
En svo voru ýmsir, sem keyptu seint og við háu verði. Og
þeir hefðu hætt hæstum upphæðum. En þeir voru af þeim
stigum, að þeim leyfðist ekki að láta þess gæta, að þeir
óttuðust um peninga sína. Þeir reyndU að hughreysta hvorn
annan.
Næstu fréttir af kauphallargengi bréfanna komu klukkan
hálf-tólf. Það hafði enn stórfallið. Bréfin voru seld á 105
mörk.
— Þér sögðust vita það með fullri vissu, hrópaði Serafína
Himmelreich framan í frísneska baróninn. Þér réðuzt á
mig með þessar fréttir.
En sá, sem hún ávarpaði, heyrði ekki einu sinni, hvað
hún sagði. Hann þreif í öxlina á kornsalanum frá Hamborg
og hvæsti:
— Hvaðan er eiginlega vitneskja yðar um þessi hluta-
bréf?
í gær höfðu allir fréttir, sem studdust við beztu heim-
ildir og voru hreyknir af því, hve mikið þeir vissu. En nú
vissi enginn neitt.
Karolína Kroll, sem hafði erft helminginn af skógunum
í Efra-Þýzkalandi, stóð titrandi i heimasaumuðum kjól og
starði á svörtu töfluna. Harðlegt andlit hennar var gráfölt,
og hún rak upp angistaróp, þegar Traugott tók krítina, til
að þurrka út töluna 130 og skrifa 105 í staðinn.
í bessari andrá kom Stefansson á vettvang í fylgd með
frú Morris og fylgdarmönnum hennar. Þau settust við lítið
borð fyrir framan blómabúðina. Frú Morris brá einglyrninu