Tíminn - 15.04.1951, Síða 3

85. blað.
TÍMINN, sunnudaffinn 15. apríl 1951.
3.
f-^áttur hirhjunncir
í skóla hjá fuglunum
Brot íir .siiniarinjílaræðn eftir sr.
Árelíus Níelssom.
Fólkið vaknar snemma. Aug
un blika af nýjum vonum.
Sumarið kom í morgun. Vet-
urinn er liðinn. Fögnuð þess-
ara orða skilur enginn eins og
fólkið í afskekktum fannadal
við frostafjöt.ur og mjallar-
hjúp, langt frá öllu öðru en að
stoð guðs í eigin armi og
barmi.
En einmitt þannig hefir
koma sumarsins orðið íslenzku
þjóðinni ár og aldir liðinna
tíma. Stærsta gleðiefni feðra
og mæðra, næst ástinni sjálfri
kærasta yrkisefni skáldanna.
En nú er þetta breytt, sem bet
ur fer. Rafljósin hafa rekið
myrkur vetrarins á braut. Mið
stöðvar og hverahiti gjört
kuldann útlægan frá flest-
um íbúðum íslands. Bráðum
hættir þjóðin að skilja nafn
síns eigin lands. Svona hefir
frelsið og bókvitið ásamt
tæknilegri þekkingu og stór-
hug breytt öllu viðhorfi ís-
lendingsins til lífsins og vors
ins. Bráfkim gæti svo farið að
fögnuðurinn yfir sumardegin
um fyrsta yrði aðeins minn-
ing löngu horfinna aldra. En
ef svo færi, yrðum við þá ekki
fátækari sem þjóð. Fátækari
af æðstu verðmætum lífsins.
Þau eru einmitt fólgin i gleð
inni yfir fegurð og auði tilver
unnar, gleðinni yfir sigri ljóss
ins yfir myrkrinu, sigri manns
ins yfir mótlæti og mann-
raunum hins íslenzka vetrar.
En slíkri fátækt megum við
aldrei bjóða heim. Aldrei
leyfa henni að setjast að í
landinu okkar, né eyða gróðri
þjóðarandans. Og bezta vörn-
In gegn slíkri eyðingu er að
gera sigur ljóssins að virkum
þætti í lífi þjóðarinnar, hvar
og hvernig, sem hún er stödd
efnalega og stjórnarfarslega.
Hlýðum boðskap meistarans
Jesú. Lítið til fuglanna í loft-
ínu, skoðið blóm vallarins. —-
Þetta er boðskapur og kall
sumardagsins fyrsta. En 'er
þaö ekki óskiljanlegt kall að-
elns út í bláinn. Boðskapur,
tem á ekkert bergmál í hjört
liin fólksins, eins og yfirleitt
er talið um allt, sem sýnist
gamaldags og því úrelt?
Nei, Jesús er alltaf svo
frumlegur, svo innilga í sam
ræmi við lögmál lífsins. Þeg-
ar landslögin Islenzku segja:
Lokið börnin inni í loftvond-
um skólastofum og bannið
þeim að líta út um gluggann,
látið þau svo skoða myndir í
bókum, þá segir Jesús: Leyfið
þeim að vera úti og njóta
sólar og regns, ilms og óma
náttúrunnar, söngva vorsins.
Og hvað geta þau svo, hvað
gétum viö svo lært af fugl-
unlun.? Ahyggjuleysi, segið
þið. Jú, Jesús benti samtíðar
mönnum sínum þessum á-
hygjufullu, nöldurseggjum og
fariseum sérstaklega á þann
lærdóm. En fyrst getum við
lært af þeim starfsemi. Þeir
unna sér naumast hvíldar.
meðan sólin slcin. Drúpa að-
eins höföi um lágnættið.
Heimilið þeirra á að vera
hlýtt og fagurt. Uppeldi barn
anna undirbúið fyrirfram.
Ekkert til sparað. Það er ekk
ert annað en ástin, sem vek-
ur slíka starfsþrá og vinnu-
semi. Ætli hið rótfúna og
stofnfeyskna heimilislif og
ástasambönd nútíðarinnar á
íslandi mætti ekki taka sér
þarna lexíu utan skólastof-
unnár. Lítið á hjónaskilnað-
ina og tryggðrofin, frjálsu
ástirnar og hvað það allt sam
an heitir á reykvísku. En þó
er eftir í námsbók fugla-
kennslunnar það sem yndis-
legast er, en það er starfs-
gleðin, söngurinn, fegurðin.
Þeim er nú ekki aldeilis sama
hvernig þeir eru í augum og
eyrum umhverfisins. Hvert
hljóð verður ómur, fullur af
lífi og vonum, þakklæti, þrá
og ást, eða kannske söknuði
og vonbrigðum, en umfram
allt lífi, lífi, lífi, — og fegurð.
Hve yndislegar eru þær mann
eskjur, sem hafa tileinkað
starfi sínu og lífi sönginn, ljóð
in, léttlyndið og lipurðina, án
þess þó að verða þurr og köld
steingervingsleg og tillitslaus.
En einmitt þetta lærist í
skólastofunni stóru hjá vor-
fuglunum íslenzku. Og einn
félagsskapur unglinga á ís-
landi veit þetta, þótt mis-
jafnlega gangi að gera þá
vitneskju lifandi. Það eru
skátarnir. Þeir vita vel að
náttúran sjálf er bezti náms-
skóli lífsins. Náttúran með
öllum sínum breytileik dutt-
lungum og töfrum, öllu sínu
stríði, stundum upp á líf og
dauða. Heill þeim, heill þeim
sem óskar að verða og vera
vorsins barn og vilja fá að
stækka í öllu góðu og fögru.
Glatið ekki hæfileika um-
komulausa afdalabarnsins ís-
lenzka, sem kom út úr mold-
arkofanum og myrkrinu, til að
gleðjast helgasta fögnuði lífs
ins, yfir fuglasöng og blóma-
brosum. Týnist hinn sanni
fögnuður sumardagsins fyrsta
úr hjarta íslendingsins er
þjóðin orðin sýnu fátækari
mitt í rafljósadýrðinni og
I hveravatnsylnum. Við ættum
| sem flest að komast í skól-
, ann til fuglanna og blómanna.
Fylgja kalli vorljóðsins fagra.
Lítið til fugla himinsins. Skoð
ið liljur vallarins. Drottinn
Jesús, gef þú öllum gleði vors
ins.
fluglýAii í Titnanutn
Utan úr heimi
16 dagar í kæliklefa.
Dunkley heitir maður einn,
sem frægur er orðinn af ferð
sinni frá Jamaica til Nýja-
Sjálands. Hann sofnaði inni í
kælirúmi skipsins, sem hann
fór með og enginn heyrði til
hans þegar hann vaknaði. (
Hann hafði nógan ávaxtasafa
og romm að drekka og á þeim
kosti lifði hann 31. janúar til
16. febrúar að hann fannst.
★
Stríðsvagnar, sem
fara undir vatn.
Svíar hafa nýlega verið að
reyna stríðsvagna af nýrri
gerð. Þeir eru þannig út búnir,
að hægt er að aka þeim undir
vatni og hafa tilraunirnar ver
ið gerðar í Vátteren og ánni
Tidan. Reynast vagnarnir vel
og er þeim ekið hiklaust eftir
botninum. Þeir eru með eins
konar mastri til að leiða reyk-
inn upp úr vatninu.
★
Trú, Von og Elska.
Nýlega áttu 83 ára afmæli
þríburasystur amerískar, sem
að réttu lagi heita Nóra, Anna
og Nellie, en voru hins vegar
kallaðar strax í bernsku Trú,
Von og Elska og hafa þau nöfn
jafnan fylgt þeim. Systurnar
eru allar ekkjur og ætla þær
sér nú að búa saman og fylgj-
ast að héðan af það sem eftir
er ævinnar.
★
Gervitunga.
Drengur nokkur í frlandi
missti tunguna í slysi, þar sem
hann ók dráttarvél fyrir bónda
einn. Hann er 12 ára gamall.
Honum hefir verið gerð gervi-
tunga og vona menn að með
henni geti hann talað líkt og
þeirri gömlu en sennilega verð
ur hún honum of litil, svo að
hann þarf nýja, þegar hann
er orðinn stærri.
★
Stjörnuspár.
Brezkir stjörnuspekingar
hafa reiknað út að utanríkis-
ráðherrar stórveldanna muni
mætast i júní og samkomulag
náist um Kóreumálin í ágúst.
Þessir spádómar og margir
aðrir verða lagðir fyrir stjörnu
spekingamót í London. Meðal
þess, sem í stjörnunum er skrif
að, er þetta:
Það verður engin heimsstyrj
öld næstu 20 ár. Innan tveggja
ára verður Molotov leiðtogi
ráðstjórnarríkjanna, því að þá
er Stalin veikur. Winston
Churchill mun vinna næstu
kosningar í Bretlandi, senni-
lega í nóvember eða desember.
Efnahagsmál almennt verða í
klúðri 1952—1953.
Þegjandi tökum við því ekki
Eftir Þorbjörn Björnsson, Gcitaskarði.
Ymsar eru þær nú þreng-
ingarnar, sem yfirganga norð
lenzkar byggðir, og því meiri
er austar dregur. Tekur nú
mjög til þreks, þolgæðis og
manndóms bændalýðsins, —
sem fyrr oft. Þessum erfið-
leikum og vanda valda óvið-
ráðanleg náttúruöfl, og tjáir
ekki yfir að æðrast, fyrir þá,
er við búa, en hitt má ekki
kyrrt liggja, eða orðalaust yf-
ir ganga, að þessum fann-
barða harðbakkalýð, er þrot-
laust heyja baráttuna, við ili
veður og harðæri, sé skuld-
laust beittur þeim þræla-
brögðum, af hálfu ráðamanna
póstmála, þannig að þessir
opinberu starfsmenn bregðast
svo algjört og herfilega þeirri
skýlausu skyldu sinni, að
dreifa pósti nokkurn veginn
reglubundið um norðlenzkar
byggðir.
Þessi orð mín og aðfinnsl-
ur eru fram settar aðallega
vegna okkar^ Húnvetninga
austan Blöndu, en geta þó
vafalaust gilt sem kvörtun
fyrir mikið stærri heild á
víðari svæðum. Okkar saga
hér um slóðir, er sú, að síðan
snjóalög og illveður lögðust á,
hafa liðið 2—3 vikur milli
þess, að póstur hefir verið
sendur út og fram til byggð-
anna frá Blönduósi, og blöð
þá gjarnan búin að tapa
gildi að verulegu leyti, og
svaraþörf nauðsynjabréfa
eyðilögð. —
Ég býst við ,að þeir, sem hér
eiga að svara til ófremdar-
innar, beri sér þá vörn á
tungu, að illviðri og snjófergi
eigi hér alla sök á, að ekki
er út dreift póstinum, en
þetta eru rökleysur, hvað
snertir Langadal og fleiri
byggðir A.-Hún., því mjólkur-
flutningar á bílum hafa aldr-
ei fallið niður nema viku í
senn, og sjaldan þó svo lengi,
og engu síður hefði verið
hægt að flytja póst frá Blöndu
ósi út um héraðið.
Ég býst við, að svipaða sögu
af þessari póstflutningavan-
rækslu hafi æði margir að
segja um norður- og austur-
héruð.
Ég veit ekki til, að neinn
eða neinir þar syðra hafi tal-
ið það til þrekraunar fyrir
norðlenzkt búalið, að taka sig
upp frá heimaannríki og brjót
ast með mjólk sína langleiðis
gegn óveðrum og illfæri, og
ég beiðist heldur ekki eftir,
fyrir bændanna hönd, neinu
vorkunnsemdarmjálmi, en lík
lega hafa þeir póstmálaherr-
ar þar syðra haldið, að belj-
ur og harðæri hafi hnýtt
þann rembihnút að hugsun-
um og tungum okkar Norð-
lendinganna, að ýms mættu
endemin fyrir okkar dyr setja,
án þess að við fengjumst um
eða kvörtuðum.
Lítii virðist nú úrræða-
mennskan eða dugurinn orð-
inn innanvesta hjá þeim, er
með póstmálin fara, og ólíkir
og óskyldir eru þeir með öllu
þeim mönnum, er með slík
mál fóru kringum og upp úr
síðustu aldamótum, hér á
landi, þegar brotizt var með
póst á klökkum, sleðum eða
mannabökum, land, þvert og
endilangt, hvernig sem féll
með veðráttu og fannalög.
En nú er sá aumingjaskap-
ur uppi hafður, að þegar ill-
viðri sækja á og snjór leggst
á malbrautir, svo að ekki verð
ur auðveldlega á bílum rennt,
þá verður fleiri vikna stöðv-
un á póstdreifingu um norð-
urbyggðir.
Núr þegar þannig er kom-
ið póstflutningaaðstöðunni,
að flugvélar flytja meginpóst
til aðalpóststöðva norðan-
lands, ættu forráðamönnum,
sem hér eiga hlut að máli, að
vera vorkunarlaust að hafa
tiltæka menn með hesta og
sleða — ef ekki verður bílum
við komið, til að dreifa pósti
út um byggðirnar frá aðal-
stöðvunum. Það ættu menn að
vita og skilja, að mun meiri
þörf er afskektu sveitafólki
að fá greiðlega sendan póst
vetrarmánuðina en á sumr-
um, því í fábreytni vetrarins
(Framhald á 7. síðu.)
Rafgeyma
6 volta, 125, 140, 160 og 200
ampersstunda. — Fáum við.
Hentugur fyrir vindrafstöðv-
ar og smárafstöðvar í sveit.
— Góð tegund, gerið pantan
ir sem fyrst. Sendum gegn
póstkröfu.
Véla- og raftækjaverzlunin
Tryggvagötu 23 — Sími 81279
Mimiiiigarspjöld
Krabliamcinsfclags
Bcykjavíkur
fást í Verzluninni Remedia,
Austurstræti 7 og í skrifstofu
Elli- og hjúkrunarheimilis-
ins Grund.
Viðurkenningarorð um Mbl.
Mbl. segir frá þvi i gær, að
ég hafi verið dæmdur fyrir
„sannieikskorn" um Heimdall.
Þetta er notaleg frásögn hjá
blaðinu, því að vel gat það
sleppt því, að ég hefði verið
dæmdur fyrir að segja satt,
þó að flestir viti nú orðið, að
fyrir það má dæma menn að,
islenzkum lögum.
Hitt er eftirtektarvert, að
Mbl. mótmælir engu af því,
sem ég sagði um Heimdall 3.
apríl, en það var þetta:
Heimdallur hefir í lögum,
að félagar geti orðið allir Sjálf
stæðismenn 16—35 ára, en inn
í féagið hafa verið tekin yngri
börn, allt niður í 12 ára aldur,
og eldri menn, jafnvel á sex-
tugsaldri.
Heimdellingar hafa sagt
skólabcrnum í framhaldsskól
um, að með því að gánga í
Heimdall fái þau aðgang að
skemmtunum Bláu stjörnunn
ar fyrir hálfvirði.
Þetta mun þó ekki vera,
nema þegar Heimdallur kaup
ir Bláu stjörnuna til að
skemmta á félagsskemmtun-
um.
Lögreglustjóri mun hafa
veitt Heimdalli vínveitinga-
leyfi einu sinni í hverri viku
eða sem því svarar allt síðasta
ár.
Ég get ekki látið vera að
fara viðurkenningarorðum
um Mbl. og vekja sérstaka at-
hygli á þessu, að það minnist
á þessar upplýsingar mínar
án þess að mótmæla þeipi á
nokkurn hátt, og tekur það
beinlínis fram sjálft, að ég
hafi verið dæmdur fyrir „sann
leikskorn". Getsakir blaðsins
um „hatursköst“ mín „í garð
æskunnar“, tek ég ekki hátíð-
lega. Eitthvað varð að fylgja
viðurkenningunni.
Haíllór Kristjánsson.
X Tillaga Ingimars Jóhannessonar o. fl.
Aðnlskrifstofa lýðræðissinnaðra sainvinmiinanna í Oildfcllow
Símar 1308, 5892 og 6451.