Tíminn - 10.06.1951, Blaðsíða 6

TÍMINN, sunnudaginn 10. JÓttí 1951.
127. blað.
Södransrpvían
1951
Ný revía í 17 atriðum leikin
af fremstu gamanleikurum ]
og ballettdönsurum Svía.
Ake Söderblom
Naima Wifstrand
Douglas Hage
Sýnd kl. 7 og 9.
Týndur þjóð-
flokkur
Viðburðarík og spennandi
amerísk mynd um Jim, kon-
ung frumskógarins, viður-
eignir hans við villidýr. Mynd
in er tekin inni í frumskóg-
,um Afríku.
Sýnd kl. 5.
; Bönnuð innan 12 ára.
TRIPOLI-BIO
Ástalíf Byrons
lávarðar
(The Bad Lord Byron)
Ensk stórmynd úr lífi Byronsj
lávarðar.
Dennis Price
Joan Greenwood
Mai Zetterling
Sýnd kl. 7 og 9.
Cíög o” Gokke
í elrcus
Skemmtileg og smellin am-j
erísk gamanmynd með
Gög og Gokke
Sýnd kl. 5.
NÝJA BÍÓ
Fjárbændnr
í Fagradal
Hin fallega og skemmtilega
litmynd frá skozku fjalla-
dölunum.
Aðalhlutverk:
Lon McCallister
Peggy Ann Garner
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ViS SvanafIjót
Músíkmyndin góða um æfi
tónskáldsins Stephan Foster.
Aðalhlutverk:
Don Ameche
Andrea Leeds
A1 Jolson
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 11 f. h.
BÆJARBÍÓ
'ír HAFNARFIRÐI
Tiðindalaust á vcst
nrvigstöðvnninn
^merísk stórmynd eftir sam
nefndri sögu Erich Maria
Remarque. Aðalhlutverk:
Lew Ayres
Louis Wolheim
i Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
Ííyndin er ekki fyrir tauga-
teiklað fólk.
Rarmagnsofnar, nýkomnir
1000 wött, á kr. 195,00.
Sendum í póstkröfu.
Gerum við straujárn og
önnur heimilistæki
Raftækjaverzlunin
LJÓS & HITI H. F.
Laugaveg 79. — Sími 5184.
Austurbæjarbíó
Dauðasvefninn
Sýnd kl. 5. 7 og 9.
Nótt í Ncvada
Sýnd kl. 3.
Bönnuð innan 16 ára.
i'
LÝÐVELDISHÁTÍÐARKVIK-
MYND Óskars Gíslasonar og
FÆREYJAKVIKMYND Pét-
urs Wigelund sýndar kl. 1,15.
Aðgöngumiðasala hefst kl. 11.
TJARNARBÍO
Stjörnn-dans
(Variety Girl)
Bráðskemmtileg ný amerísk
söngva- og músíkmynd. 40
heimsfrægir leikarar koma
fram í myndinni.
Aðalhlutverk:
Bing Crosby, Bob Hope,
Gary Cooper, Alan Ladd, Dor
othy Lamour, Barbara Stan-
Wyck.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
GAMLA BÍÓ
Stiilkiiruar
í sniálöndum
(Flicorna í Smáland)
Skemmtileg sænsk sveitalífs
mynd með söngvum — Dansk
ur texti. —
Aðalhlutverk:
Sickan Carlsson
Ake Grönberg
Ruth Kasdan
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
HAFNARBÍÓ
Skyldur cigin-
mannsins
(Yes sir, thats my Baby)
Bráðskemmtileg ný amerísk
músík- og gamanmynd í eð,li
legum litum.
Aðalhlutverk:
Donald O’Connor
Gloria De Haven
Charles Coburn
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Rjúpðn o«’ visindin
(Framhald af 4. síðu.)
sem bezt með og rannsaka áð-
j urnefnd ferðalög rjlipunnar
og einníg hvernig þær haga 1
1 sér — nokkru áður en þau
jhefjast. íl;
2. Að komið verði sem fyrst' I*
é á fullkomnu skýrsluhaldi um
skotnar rjúpur árlega í hverri
sveit landsins. Gj
3. Ég reikna ekki með því,
að mjög mikið verði af rjúp-
um á næstu árum, miðaö við
heildina og t. d. árin 1944 og
1945, verði látin gilda sami
,.,.VAWV.,.V.VAV.V/A,.V.V.V.\V.V.V.VAV.V.V.V.'.V
i
, I

Bernhard Nordh:
*ona
VEIÐIMANNS
.v.v.
v.v
35. DAGUR
.v.v.v.v.v:
r.v.v
.v
íngibjörg var að bera heim eldivið. Það var talsvert verk á
jhverjum degi að afla eldsneytis. Það var að vísu ekki langt
að fara í skóginn, en hríslurnar voru smávaxnar og lim-
ófriðunartími, þar sem slá má' miklar og erfiðar viðfangs. Það lét Erlendi illa að hand-
því föstu, að ekki verður legið leika öxi og sög, og seinustu vikurnar hafði Ingibjörg frem-
á liði sínu að skjóta hana. ur kogjg að sækja sjálf eldiviðinn, en eiga undir högg að
4‘J.Vfgxa Þess hve deilt er sækja hjá honum og sæta síðan ákúrum, ef ekki var nógur
um ástæðurnar fynr sveiflum | , , ,
eldiviður í husmu. Erlendur bauð henm ekki hjalp við eldi-
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833.
Heima: Vitastíg 14.
Kaupum - Seljum
— allskonar húsgögn o. fl.j
með hálfviröi. —
PAKKHÚSSALAN
Ingólfsstræti 11. Sími 4663
Nýja sendi-
bílastöðin
hefir afgreiðslu á Bæjar-
bílastöðinni, Aðalstræti 16.
Sími 1395.
Anglýsingasíml
TlMAXS
cr 81 300.
Askriftarsími:
TÍMIISN
2323
rjúpunnar, eru það vinsamleg
tilmæli mín til áhugamanna,
sem búa í rjúpnasælustu sveit
um landsins og sýslum að
skrifa hjá sér til minnis ár- I
lega, helztu fyrirbrigði, sem'
þeir kynnu að verða varir við . ,
í sambandi við hana. Slíkar,Það var vafalaust góð beit í námunda við Akkafjall. Varð
athuganir verða áreiðanlega hann kannske að sætta sig við það, að hreindýr og hundar
mikils virði síðar og vel þegn- 'og hrópandi Lappar eyðilegðu fyrir honum allar veiðivonir?
ar til glöggvunar á óvarðaðri! Aður en hann sofnaði, afréð hann að fara næsta dag að
lelð' ^Akkafjalli og spyrjast fyrir um eitt annað, sem hann fýsti
viðarburðinn. Hann hafði um annað að hugsa.
Þetta kvöld var Erlendi mjög órótt. Hann gat ekki vikið
frá sér þeim grun, að Lapparnir hefðu illt í hyggja. Hvers
vegna voru þeir alltaf hér með þessi bölvuð hreindýr sín?
Beitilandið var þó stórt og ágætir hagar norðar í hlíðunum.
5. Til þess að betur komi í
ljós, eða leyni sér síður, hin
raunverulega ástæða fyrir
rjúpnaþurrðinni, sem verða
ætti um 1958, ef hún endur-
tekur sig einnig þá er nauð-
synlegt að alfriða þær nokkru
áður en hún er skollin á.
Að lokum vil ég geta þess,
einmitt í sambandi við stofn-
sveiflur læmingjans, er dr.
Finnur minnist á í fyrrnefndri
grein og ég hafði oft mér til
mikillar furðu lesið um, þegar
hann flæðir langt út yfir
heimkynni sín, að undarlegt
er það ekki síður, þegar ég
hefi séð stóra flota af rjúpum
í stafalogni, geysihátt í lofti
í ljósaskiptum kvölds og
morgna, einmitt þessa um-
ræddu vetur, sem þær hafa
horfið og þó bezt 1928—1929,
þann yndislega vetur hér á
Norðausturlandi. Svipuð fyr-
irbrigði hafa líka margir séð.
— Stefnur þessara rjúpna-
flota hér var langoftast í vest
ur og norð-vestur. — í sam-
bandi við þessar sýnir o. fl.
skapaði ímyndun mín sér eðli
lega einhverja landsýn. Ein
þeirra var á þessa lund:
Getur það verið, að allt eyrð
arleysið, sem er forboði þessa
háflugs, sé örvæntingarfull
bið, þar til þær eru knúðar af
ómótstæðilegu afli í hinztu
förina, þangað, sem ævinni
lýkur í dauðagili miskunnar-
lausra máttarvalda?
Bjarmalandi, Axarfirði.
Theodór Gunnlaugsson.

Anglvsingasimi
TÍMAMS
»>r 81300

ÞJÓDLEIKHÚSID
Sunnudag kl. 20.00
RIGOLETTO
ópera eftir G. Verdi.
Uppselt.
Þriðjudag kl. 20.00
RIGOLETTO
IJppselt.
Aðgöngumiðasalan er
daglega kl. 13.15—20.00.
Sími 80000.
opin
að vita. Hann bjóst ekki við að verða nema þrjá klukku-
tíma þangað á skíðunúm. Yrði veður gott, gat hann farið
heim samdægurs.
— ★ —
Nokkru eftir að Erlendur lagði af stað að heiman morg-
uninn eftir, renndi Lappinn Nikulás sér á skíðum nðiur
skógarbrekkurnar. Hann sveigði lipurlega fyrir steina og
runna og sveiflaði sér léttilegar en Erlendi hefði veriö unnt,
enda þótt hann væri kominn á gamalsaldur. Það brann
eldur úr augum hans. Marga daga hafði hann beðið þess,
að konan í Bjarkardal yrði ein heima.
Ingibjörg fékk hjartslátt, er Lappinn kjagaði inn úr dyr-
unum. Hana grunaði, að hann kæmi til þess að spyrjast
fyrir um hreindýrið.
Lappinn heilsaði vingjarnlega. Hann sá undir eins, að
Ingibjörg var vanfær, og það seytlaði i hug hans
svipuð ánægja og einu sinni, er hann hafði drepið ylgi, sem
komin var að gotum. Áður en kvöld væri komið skyldi þessi
kona og barnið í kviði hennar máð úr tölu lifenda. Hann.
vissi nákvæmlega, hvernig hún myndi deyja. Fyrst færu
kippir um andlit hennar, síðan um líkamann — hún myndi
hníga út af og engjast sundur og saman, unz fætur og
handleggir stirðnuðu og hreyfðust ekki framar. — Kæmi
bóndi hennar heim áður en hún gæfi upp andann, myndi
honum skiljast, að hún þjáðist í maganum og væri að dauöa
komin. Margt fólk dó af einhverju, sem það fékk í magann.
Við því var ekki^neitt gera. Þegar sjúkleikinn hafðj yfir-
bugað lífsþróttinn, var ekki annað eftir en burðast með
líkið til^greftrunar og láta prestinn kasta á það rekunum
þremúr. Þessar þrjár moldarrekur voru mestu þing. Þær
neyddu andana til þess að halda kyrru fyrir i jörðinni. Og
miklu gat illur andi einnar konu komið til leiðar, ef hann
fékk að leika lausum hala. En presturinn spornaði við því.
Nikulás opnaði malpoka sinn og dró upp hreindýrsbóg.
jú — þeir höfðu slátrað, og hér kom hann með ofurlítinn
bita, svo að fólkið í Bjarkardal fengi líka í pottinn einu
sinni. Það ljómaði af hrukkunum á andliti hans, þegar
hann rétti Ingibjörgu gjöfina.
Ingibjörg þakkaði fyrir sig, og hún gat ekki varizt því, að
það hljóp hiti og roði í kinnar henni. Henni varð hugsað
til kjötsins af hreindýrinu, sem Erlendur hafði skotið. Þessi
elskulegi Lappi hefði ekki gefið þeim bógínn, ef hann hefði
vitað, hvað þau báru heim, hugsaði hún.
Lappinn var ekkert að flýta sér. Hann virtist njóta þess
í ríkum mæli að sitja þarna og tala við manneskju, sem
hann hafði þegar dæmt til dauða. Hann spurði, hvaðan þau
Erlendur væru ættuð, hvernig veiðin væri og hvort þau
ætluðu að kaupa gripi næsta ár.
Ingibjörg svaraði spurningum hans fúslega. Það var á-
nægjulegt að geta loks talað við einhvern, jafnvel þótt það
væri bara gamall og grettinn Lappi. Jú — þau ætluðu að
reyna að fá skepnur, að minnsta kosti tvær geitur. Allt í
einu veitti hún því athygli, að Lappanum varð æ tiðar litið
til hlóðanna. Hún skildi, hvers hann vænti af henni, og
setti kaffiketilinn yfir eldinn.
Svipurinn á Nikulásj breyttist snögglega, er IngibjQrg
sneri baki að honum. Það var ekkert hik á honum, enda var
þessi kona ekki mannleg vera í augum hans. Hún var varg-
ur í véum, og það skipti mestu máli, að hún fæddi ekki af
sér fleiri varga. Hann laumaði beinaberri hendinni niður í