Tíminn - 22.08.1951, Síða 4

Tíminn - 22.08.1951, Síða 4
4. TÍMTNN. miðvikudaginn 22. ágúst 1951. 188. blaff. I inni landnámsins < Framhald) Þeir af íslenzkum innflytj- endum sem efni höfðu ög sett ust að í Argyle tóku skessu- skrefum í iandbúnaði. Hefif sennilega búskapur islenzkra frumbýlinga hvergi komizt á hærra stig en þar. Hið merki- legasta var að þeir báru af hérlendum í kornrækt, heimil isprýði og allri risnu. En Nýja ísland hafði sérstöðu í til- verunni.tók á móti öreigunum og skaut yfir þá slcjólshúsi. Fólkið sem fyrir var framdi líknarverk á þeim mörgum. Til dæmis gáfu foreldrar Gisla Einarssonar, friðdómara, ný- komnum innflytjendum mjólkurkýr nokkrar, matvæli og hænsni og þótti, sem nærri má geta stórhöfðinglega af sér vikið. Sumir landnáms- manna höfðu í húsnæði tvær og þjár fjölskyldur í senn og mrðluðu þeim af því litla sem þeir áttu sjálfir. Því hefir verið haldið fram, að nýtt blóð hafi komið með þessum nýju innflytjendum og það hafi frelsað Nýja-ís- iand frá að verða landauðn í höndum fyrstu landnemanna og þá hafi nýtt framfaratíma bil hafizt. Sjálfsagt hafa þeir, þegar frá leið, gert sinn skerf til vaxtar og viðgangs byggð- inni. En daufum bjarma aft- ureldingar varpar það á það tímabil, að einn þeirra, sem komu með seinni' skipunum, varð fyrir því að þáverandi sveitarráð tók af honum skatt skuld með lögtaki. Ég áfelli ekki manninn; margur hefir skuldað meiri skatt og haft úr me’iru að spila. Hann átti eina konu og eina kú. Sveitarráð- ið tók kúna. Á hverju áttu hjónin að lifa fyrst eina kýr- in var tekin. Sveitarráðið varð fyrir ámæli almennings fyrir að taka kúna en ekki kerling- una. Ef sveitarráðið hefði tek ið kerlinguna og skilið eftir kúna, þá hefði karlinn getað iifað á kúnni, en kerlingin á sveitarráðinu. Er það líklegt segi ég, að framfaraskeiðið.óslitið fram á þennan dag, hafi hafizt á þessum raunalega atburði og átakanlegu yfirsjón þáver- andi sveitarstjórnarráös? Stórstígar verklegar fram- kvæmdir í Nýja-íslandi voru nokkru á undan athafnalíf- inu í Argyie en samtíms um- komuleysinu í Winnipeg.Land Rspða, spiii Gnítormur J. Guttormsson flutti á Landnámshátíðinni að Hnausnm 2. jálí sl. og aðalbækistöð við fljótið síð an í fyrndinni. Friðjón og Sig tryggur höfðu það fyrir vöru- hús. Það var kallað Bóla, því að meðan bólusóttin gekk var það notað sem spítali. Sög- unarmylnu þá stærstu sem nokkurn tíma hefir verið á milli vatnanna keyptu þeir Friðjón og Sigtryggur og settu niður á Möðruvöllum og starfræktu í mörg ár. Hafði fjöldi íslendinga atvinnu við mylnuna á sumrin, en við bjálkaúttöku á vetrum. Ertir að þessi mylna var flutfc burt, setti Gestur Oddleifsson upp mylnu á sömu stöðvum og sagaði af miklum dugnaði. — Mylna sú varð síðar eign Kristjóns Finnssonar. Tók hann upp það nýmæli að láta hana vinna nótt og dag — saga sem fiðlari fyrir dansi dugiegra verkamanna. Auk þessara ofangreindra sögunar tækia voru ýms smærri sög- unartæki í notkun um alla rrý lenduna. Bátasmíði hófst þegar á fyrsta frumbýlingsárinu í Fljótsbyggð á Mikley og víð- ar í Nýja-íslandi. Byrjað var á allstórum bát, kjölurinn lagður og i\okkur bönd full- gerð, síðan hætt við allt sam- an. En búið var að gefa bátn um nafnið Vindigo eða Vitt- igo. Ég man aö móðir okkar Vigfúsar hastaði á okkur ef okkur varð á að láta báts- nafnið um muim fara því að það þýddi á Cree indíánsku djöfullinn. Man ég eftir að tvö rif úr Vittigo lágu lengi ofan jarðar fyrir norðan prent smiðju Framfara. Hverjir það voru sem stóðu að þessu báta smíði og hvers vegna var við það hætt er nú gleymt. Fyrsta tvímastraða skipið, sem ég man eftir hét Bláus og var eign nokkurra bænda í Fijóts byggð. Var það í förum um skeið milli Lundiþorps og Crossing (Selkirk), Fyrsti bát ur sem Mikleyingar áttu tví- mastraðan, hét Borðeyringur, allstór og mjög vel smíðaöur af Stefáni Jónssyni, sem þá bjó á Borðeyri á Mikley, föð- ur Kjartans skipstjóra. Var Borðeyringur lengi í förum milli Mikleyjar og Crossing. Hann þótti með afbrigðum nemarnir reistu þau beztu og: stöðugur, lenti eitt sinn í of- vistlegustu íveruhús sem í nokkurri íslenzkri nýbyggð hafa verið. Ár frá ári bættu þeir þau og byggðú ný og betri. Vandaðasta og mest og eitt af þeim veglegustu sem nokkurn tíma hafa verið reist í Nýja-íslandi byggðu þeir Sigtryggur og Friðjón á Möðruvöllum. Höfðu þeir um skeið báðir ibúð í því, með fjölskyldur sínar. Voru íbúðir þær svo prýðilegar að þær tóku því langt fram sem í- stöðulitlir höfðu hugsað sér um himnaríki. Auk hinna höfðu þar og íbúð skáldkonan fræga frú Torfhildur Hólm og miðaldra fröken, sem síðar giftist Taylor og hét fullu nafni meirihátar Sigga.. í þessu sama húsi höfðu þeir Sigtryggur og Friðjón verzl- unarbúð og gerðu feykilega verzlun við íslendinga, Ind- iána og enska ferðamenn. Skammt fyrir norðan þetta hús, sem var úr timbri, stóð stórt bjálkahús, reist af Hud- son Bay félaginu. Hafði það verið verzlunarhús þess félags viðri svo miklu að fremra seglið rak þóftuna, sem mastr ið var fest við, í gegnum súð- ina „og datt í sjóinn“. Eftir Victoríutímabilið, sem síðar verður sagt frá (því Fljóts- búar áttu sitt Victoríutímabil, kennt við Victoríu gufuskip þeirra Friðjóns og Sigtryggs) rak Friðsteinn Sigurðsson verzlun um nokkur ár. Hann átti stóran og fornlegan York bát, tvímastraðan og hafði í siglingum milli Möðruvalla og Crossing. Formaður á kuggn- um var Eirikur Eymundsson, ef til vill sá bezti sjómaður sem á Winnipegvatn hefir komið. Sigvaldi Þorvaldsson var annar sjógarpur samtíða Eiríki. Hann átti stóran bát tvímastraðan smíðaðan af Kristjáni frá Geytáreyjum. Hann hét Kristján, en síðar vatni ausinn og nefndur Lára frá Lundi. Hún var lengi í förum og flutti meðal annars póst milli Selkirk og Lundi- þorps. Fram undan Breiðu- vík kom stóralda inn fyrir borðstokkinn svo allt varð vatnsósa þ.á.m. pósturinn. Tók stjórnin þá þvert fyrir að póstur yrði fluttur vatnsveg. Rann þá upp það tímabil er Gestur Oddleifsson bar póst- inn á bakinu — 10 fjórðunga milli Selkirks og íslendinga fljóts á ófærum vegi. Strand- arbræður, svonefndir, áttu stóran bát tvímastraðan og héldu lengi uppi siglingum milli Selkirk og Árnes. Jón Kafteinn, faðir Snæbjörns Johnsons, dómsmálaráðherra átti stóran seglbát og sigldi hrafnistubyr fram og aftur milli Gimli og Selkirk (áður Crossing). Þeir Bergþór og Einar Þorkelsson áttu stóran bát tvímastraðan og héldu uppi siglingum milli Mikieyj ar og Selkirk. Annars áttu eyjarskeggar báta stærri og smærri í tugatali. Hinir miklu athafnamenn, bræð- urnir Stefán og Jóhannes Sig urðssynir ráku verziun að Bræðrahöfn í Breiðuvík (nú Hnausar). Voru þeir hinir fyrstu er byggðu frystihús í Breiðuvík og víða á fiskistöðv um norður með Winnipeg- vatni og hófu þeir rek^tur fiskiveiða i stórum stíl sem enginn endi hefir á orðið. Er talið að Stefán hafí komið því til leiðar að bryggja var byggð að Hnausum, enda efndi hann til hinnar mestu veizlu sem haldin hefir verið meðal Vestur-íslendinga fyrr og síð ar, er bryggjan var vígð og lét reka sjö þumlunga lang- an gullnagla 1 bryggjusporð- inn. Tjölduðu þau Stefán og frú hans Valgerður um þjóð- braut þvera og máttu allir, um 700 manns, hafa það af vistum er þeir vildu. Þeir bræður áttu stóran seglbát og voru sifelt í siglingum um allt Winnipegvatn. En stærsta seglskipið á Winnipegvatni og hið lang rammbyggilegasta, hafði hinn ötuli kthafnamað- ur Friðjón Finnsson, ?em þá rak verzlun og viðarsögun í Lundiþorpi látið smíða sér og hafði til timburflutninga frá Lundi til Selkirk. Hét það Sig- urrós. Sigurrós flutti líka fólk og kvikfénað, sögunarmylnur og saumnálar. í lestinni hafði hún margan ullarpokann fyr- ir þá að snúast á til réttrar trúar, sem steyptust ofan um lúkugatið. Fargjaldið frá Lundi til Selkirk fyrir hvern fullorðinn farþega kostaði 50 sent, og ef nesti hans braut vegna byrleysis,fékkst nógur matur ókeypis hjá skipshöfn inni. Hvergi fékkst meira né betra fyrir 50 sent en á Sigur- rósu. Vildi ég að öll veröldin, sem nú ])jáist af verðbólgu, tækj sér hana til fyrirmyndar. Fyrsti skipstjórinn hét Oddur og var Einarsson, hinn mesti efnismaður, en dó ungur. Sá er lengst var skipstjóri á Sig- urrósu var hinn víðkunni sæ- garpur Júlíus Sigurðsson. Fyrstu Galla, sem til Nýja- íslands komu, flutti Sigurrós til Gimli, mestmegnis kerling ar og krakkar, því karlarnir urðu eftir í Winnipeg að vinna þau verk, sem landar töldu sér ekki lengur samboð- in. Á leiðinni til Gimli skeði það að skipherranum varð lit ið ofan í káetuna til kerling- ana og sér að gólfið er yfir flotið, hyggur skipið sé tek- ið að leka. Var að því kominn (Framhald á 6, síöu) Karl Finnbogason skrifar um lífeyri barnakennara: „Framfærsluvísitalan, hinn 1: ágúst sl. var 144 stig, miðað við grunntöluna 100, hinn 1. marz 1950. Þetta er ægileg hækkun á svo stuttum tíma,. og óbærileg að óbreyttum lágtekjum eða lækkandl. Enda munu flestir launþegar og lífeyris hafa feng- ið nokkrar bætur. Þó er mér kunnugt um hóp manna, sem enga verðlagsupp- bót hefir fengið á þessu tíma- bili. Þetta eru launþegar „Líf- eyrissjóðs barnakennara" — menn, sem flestir hafa um ára tugi lagt lögskyldan hluta launa sinna í sjóð til framfærslu sér í elli. Ég hefi ekki orðið þess var, að nokkur hafi hreyft hönd né fót til að rétta hlut þessara manna, þrátt fyrir alla hags- munabaráttu annarra laun- sjálfir hafa þeir þagað — senni þega á þessu tímabili. — Og lega í góðri trú á jafnréttis — og bræðralagshyggju þeirra, er með völdin fara. Mér hefir skilizt, að þessir menn eigi lagalegan rétt til verð lagsuppbótar, og siöferðilegi rétturinn virðist tvímælalaus. Enda var uppbótin greidd, allt þangað til gengisbreytingin margnefnda varð að lögum. Skal ég ekki ræða það frekar að þesu sinni. En ég vil vekja athygli á þeim ójafnaði, sem hér er framinn á þeim, sem manna sízt megna að bæta sér tjónið með staríi, og auk þess eru með lögum sviptir rétti til að gegna því starfi, sem þeir hafa helgað beztu ár ævinnar, þótt þeir væri færir um það. Vissulega er kominn tími til, að úr þessu verði bætt að fullu.“ Það er fallegt fordæmi, sem Féiag ísl. bifreiðaeigenda hefir gefið. Það hefir verið venja hjá félagsmönnum á Undanförn- um árum að bjóða gamla fólk- inu á Elliheimilinu Grund í skemmtiför á hverju sumri. Um síðustu helgi buðu bifreiðaeig- endur gamla fólkimf í skemmti- ferð til Þingvalla. Mikill áhugi var fyrir ferðalaginu á Elli- heimilinu og um 80 manns tóku þátt í förinni. Fyrst var ekið á Þingvelli og þar var gamla fólkinu boðið til kaffidrykkju. Ýmsir þekktir skemmtikraftar voru þarna á vegum félagsins til að skemmta gamla fólkinu, m.a. Arndís Björnsdóttir, Nína Sveinsdótt- ir og Brynjólfur Jóhannesson og var þeim mjög vel tekið enda var það ekki af lakari endan- um, sem þau báru þar fram. En svo skemmtilega vildi til að Karlakórinn Fóstbræður var einmitt staddur á Þingvöllum þennan dag og þegar þeir fréttu af gamla fólkinu komu þeir und ir eins og sungu nokkur lög við mikla hrifningu. Söngstjóri Fóstbræðra er, sem kunnugt er, Jón Þórarinsson tónskáld. Ferðalagið heppnaðist í alla staði mjög vel og var gamla fólkið í sólskinsskapi og er mjög ‘þakklátt bifreiðaeigendum fyr- ir hugulsemi þeirra. Formaður félagsins, Aron Guðbrandsson, ávarpaði gamla fólkið í kaffi- boðinu, en forstjóri Elliheimilis ins þakkaði fyrir hönd þess og sagði, að þessi för myndi geym ast í hugum gamla fólksins, enda hefði ekkert verið sparað til að gera því förina sem á- nægjulegasta. Já, það er sannarlega fallegt fordæmi, sem Félag ísl. bifreiða eigenda hefir gefið og vonandi verða fleiri félög til að feta í fótspor þess. Starkaður. Áætlunarferðir frá Kaupféiagi Árnesinga Stokkseyri Eyrarbakki Selfoss Hveragerffi Alla daga sumar og vetur. Reykjavík Frá Stokkseyri — Fyrarbakka — Selfossi — Hveragerði kl. 9,30 f.h. — 10,00 — — 10,30 — og kl. 4,00 e.h. — 11,00 — og — 4,30 e.h. Frá Reykjavik tvisvar á dag kl. 9. f.h. og 6,30 e.h. Kvöldferðir frá Stokkseyri alla sunnudaga kl 9 e.h. yfir sumartímann. Fljótar ferðir. — Traustir og góðir bílar. Afgreiðsla 1 Reykjavlk hjá Frímanni, Hafnarhúsinu. Afgreiðsla austan fjalls í útibúum vorum og á Selfossi í Ferðaskrifstofu K. Á. Kaupfélag Árnesinga Frestið ekki lengur, að gerasi áskrifendur TÍMANS

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.