Tíminn - 28.08.1951, Blaðsíða 5

193. blað.
TÍMINN, þriðjudaginn 28. ágúst 1951.
5.
PriSjud. 28. ágást
6 íslendingar viö söngnám í Ítalíu
Ungur Reykvíkingur, Gunn Rætt viS €>unnar Óskarsson, sem þrettán
ar Óskarsson tenór-söngvari,! ,
ara song einsong meo Karlakor Heykjavik*
Stjórnarskármálið
Það kemur flestum saman
um, að megn óáran hafi ríkt
í íslenzku stjórnmálalífi um
alllangt skeið eða nsestum ó-
slitið siðan stjórnarskrár-
breytingin frá 1933 fór að
hafa áhrif, en telja má, að
þeirra hafi fyrst gætt verulega
í kosningunum 1937. Þessi ó-
heillaáhrif ukust svo enn við
stjórnarskrárbreytinguna er
gerð var 1942.
Það er að vísu ekki rétt, að
kenna stjórnskipaninni einni
saman um þá óáran, sem ríkt
hefir í stjórnmálunum að und
anförnu, því að fleiri stoðir
renna undir hana. Hitt mun
hins vegar ekki ofsagt, að
hún sé ein veigamesta orsök
in.
Það má segja, að þetta hafi
líka forustumönnum allra
stjórnmálaflokkanna ver-
■ið ljóst, því að allir hafa þeir
lýst sig fylgjandi því, að stjórn
arskráin væri tekin til gagn
gerðrar íhugunar. Ákveðnast
hefir þetta þó v^rið gert af
stjórn Stefáns Jöhanns Stef-
ánssonar, er setti það efst á
stefnuskrá sína, að vinna að
endurskoðun stjói-narskrár-
innar.
Það vantar ekki heldur, að
nefndir hafi verið skipaðar til
að endurskoða stjórnar-
skrána. Það hefir starfað átta
mannanefnd, tólfmanna-
nefnd og sjömannanefnd til
þess að vinna að þessu verk-
efni. Það hefir hins vegar
éinu gilt, hve fjölmennar þess
ar nefndir hafa verið eða hve
vel þær hafa verið mannaðar.
Það hefir farið eins fyrir þeim
öllum. Þær hafa sofnað og
ekki einastj stafur frá þeim
birzt.
Hér skal ekki getum að þvi
leitt, hve valdið hefir þessum
sem hefir stundað söngnám í
Ítalíu undanfarin tvö ár, er
nú staddur hér heima í sum-
arleyfi. Kom hann hingað 7.
ágúst sl. en mun hverfa aftur
til námsins um miðjan sept.
Gunnar er flestum lands-
mönnum að góðu kunnur sem
söngvari. Hann er fæddur í
Reykjavík 17. september 1927,
sonur Óskars Árnasonar sjó-
manns, og konu hans Sesseljn
Þórðardóttur, Framnesveg 10.
Þrettán ára gamall vakti
hann mikla athygli, er hann
söng einsöng í kirkjukonsert
með Karlakór Reykjavíkur,
því hann hafði óvenju fagra
sópran-rödd. Hann kom þá
einnig víða fram á skemmt-
unum og söng í útvarpið m.
a. oft í barnatímum þess.
í september 1949 fór hann
til söngnáms til Ítalíu og er
nú kominn, eins og áður seg-
ir, heim í stutt sumarleyfi.
Blaðamaður frá Timanum
ur es* stniidar nú söngitám í ílalíu
mjög gott af hvoru
hitti Gunnar að máli í gær værj enn vantrúaður
og spurðist fyrir um nám á röddina. En Sigurður var
hans og fleira.
bjartsýnn og sagði, að ef ég
kæmist í söngnám erlendis
myndi það lagast.
Byrjaði ungur að syngja.
Þú hefir ekki verið hár í loft
inu, þegar þú byrjaðir að Dýrt og erfitt söngnám.
syngja? | En er ekki mjög dýrt að
— Nei, segir Gunnar, ég stunda söngnám erlendis?
byrjaði ungur að syngja. Fyrst | — jú, það er það. En Sig-
þar af fimm í Mílanó. Auk
mín eru þar Ketill Jensson,
Ólafur Jakobsson, Þuríður
Pálsdóttir og Magnús Jóns-
son, en Guðmundur Baldvins-
son stundar nám í Napoli. —
Þess má geta að við njótum
öll aðstoð góðra manna við
námskostnaðinn. Ketill og
Ólafur voru komnir til Mil-
anó nokkru á undan mér. en
Þuríður og Magnús komu
þangað á þessu ári. Við stund
um öll námið hjá Alborgoni,
nema Ólafur. Ketill er langt
kominn með námið, og kemur
sennilegá heim eftir áramót-
in. Við Magnús búum í sama
húsinu, hjá prýðilegri fjöl-
skyldu, sem lætur það ekki á
sig fá, þótt við höfum hátt,
enda má segja, að sönglist og
tónlist sé líf og yndi ítala.
Og hvernig sækist námið?
— Námið sækist yfirleitt
vel. Okkur líkar mjög vel við
kennarann og hann gefur
okkur öllum góðar vonir.
Erfitt nám.
Hvernig er náminu háttað? 1
Mbl. og rógurinn
Á öðrum stað í blaðinu er
birt greinargerð borgarritara
um innheimtu útsvara í borg-
inni og helztu ástæður til að
nokkur vanhöld verða á, að
fá þau að fullu greidd. Hefir
borgarritari gert þetta að til-
efni greinar hér í blaðinu um
þessi mál. Er þakkarvert þeg-
ar starfsmenn bæjarins leit-
ast við að skýra mál, sem al-
menning varða.
Grein borgarritara er án
allrar ádeilu, enda mun hann
skilja vel, að hér er um við-
kvæmt mál að ræða. Mikill
meirihluti íbúanna borgar
útsvar sitt á réttum gjald-
daga, en allmargir draga það
nokkuð lengi. Mun þar ekki
alitaf valda getuleysi. Enn
aðrir borga aldrei og má sjá
af greinargerð borgarritara,
að mjög oft er það af óvið-
ráöanlegum ástæðum. En
hann tekur þó fram, að vel
megi vera, að nokkrir gjald-
endur skjóti sér undan
greiðslu, enda þótt þeir gætu
greitt.
Borgarritari tekur einnig
fram, að það sé rétt, að það
valdi bæjarsjóðj miklum erf-
iðleikum um rekstrarfé,
hversu mjög útsvörin greiðast
seinna en á réttum gjalddög-
um. Er þetta bein staðfesting
á því sem kom fram hér í blað
inu. Enda voru ógreidd útsvör
Ég fer í söngtíma íimmlum sl- áramót sjö og hálf
í barnaskólanum hjá Jóni Is-jurður var ekki af baki dott-
leifssyni, en þegar ég var 13 t inn, og talaði við ýmsa menn,
ára gekk ég í barnakór Karla
kórs Reykjavíkur, og það var
mitt mesta happ.
Þar kynntist ég Sigúr'ði
Þórðarsyni, söngstjóra, sem
alla tíð síðan hefir reynzt
mér hin mesta hjálparhella.
Með barnakórnum söng ég í
kirkjukonsert, en barnakór-
inn var þá styrktur með söng
röddum meðlima karlakórs-
ins. Kom ég einnig víða fram
á því ári, bæði á skemmtunum
og í útvarpinu.
Síðan færðust árin yfir mig
og ég fór í mútur. Þá fékk ég
mjög ljóta rödd og hélt jafn-
svipiegum ævilokum um 'vel að ég gæti aldrei sungið
ræddra nefnda. Ólíklegt virð | aftur. En það smálagaðist með
ist sú tilgáta þó ekki, að ýms! tímanum. Þá gekk ég í Karla-
ir stjórnmálaleiðtoganna hafi; kór Reykjavíkur, það var fyr-
fundið, er þeir tóku að íhugá ir fimm árum, og auk þess
málið, að þeir áttu ekki lítið j var ég einnig í timum hjá Sig
undir þvi, að ýmsir gallar urði Þórðarsyni, og hafði
stj órnskipunaránnar héldust
áfram og áhugi þeirra hafi
því dofnað fyrir endurskoðun
inni.
Það hefir og líka átt þátt
sinn í þessu, að almenningur
hefir yfirleitt verið of tóm-
látur um þetta mál. Menn
hafa að vísu verið þess fýs-
andi, að ’stjórnarskráin væri
endurskoðuð og gert sér grein
‘fyrir göilum núverandi stjórn
skipunar. Hins vegar hefir á
það skort, að menn reyndu
að gera sér nægilega grein
fyrir því, hvernig breytingarn
ar ættu að vera og hvað ætti
að koma í stað þess, sem nú
er ábótavant. Menn hafa lát
ið sér nægja gagnrýnina, en
minna hirít uttt hitt að benda
á ákveðnar leiðir til úrbóta.
Þetta hefir verið til stuðn-
ings þeim stjórnmálaleiðtog-
um, sem telja sér hag í því að
stöðva endurskoðun stjórnar
skrárinnar og hindra nauðsyn
legar endurbætur á henni.
Reynslan af störfum stjórn
arskrárnefndanna er orðin
hæg sönnun þess, að endur-
skoðun stjórnarskrárinnar
kemst ekki fram, nema al-
menningur taki málið svo
rækilega í sínar hendur, að
sem tóku málaleitun
mjög vel og
þessir menn kostað nám
mitt, og reynzt mér á allan
hátt eins og ég væri þeirra
eigin sonur. Og nú síðast
hafa þeir leyft mér að koma
hingað heim í sumarleyfi, til
að hitta konu mína og börn,
foreldra og aðra vini.
Sex íslendingar stunda
söngnám í Ítalíu.
En hvenær fórstu til ítaliu?
— Til Ítalíu fór ég í sept-
ember 1949 og stunda námið
í Mílanó hjá Angelo Alborg-
oni, sem er prýðilegur kenn-
ari og kenndi m.a. Pertili.
einum frægásta söngvara
ítala.
Stunda margir íslendingar
söngnám í ítaliu?
— Við munum vera sex,
forustumenn flokkanna vakni
og telji það ráð vænzt að
hefjast handa um aðgerðir.
Þess vegna 'verða þeir, sem
hafa áhuga fyrir stjórnar-
skrármálinu, að láta það
meira til sín taka en hingað
til. Það á helzt ekki að vera
haldinn svo opinber stjórn-
málafundur, að því sé ekki
hreyft. Það á að taka stjórn-
arskrármálið til umræðu og
athugunar í sem allra flestum
félögum, er láta sig almenn
mál varða. Þar á að leitast
við að ræða það frá sem flest-
um hliðum, gera sér ljósa
galla og kosti núv. stjórnskip
unar og eins ágalla og kosti
þeirra tillagna, sem fram eru
bornar um breytta stjórnar-
tilhögun. Slíkur samanburður
ætti að hjálpa mönnum til að
komast að réttri niðurstöðu.
Þeir munu ekki margir, sem
ekki finna ágalla þeirrar
stjórnskipunar, sem nú er bú
ið við. Nauðsyn endurbóta eru
óhjákvæmilegar, ef ekki á
illa að fara. Það má að vísu
segja, að stjórnarskrárbreyt-
ing ein sé ekki lausn á öllum
vanda. Það þurfi fleira til.
Slíkt er vissulega rétt. Hin
gömlu ummæli geta átt hér
við, að það sé ekki fyrst og
fremst þörf á stjórnarbót,
heldur siðabót. Stjórnarbótin
getur hins vegar verið lykill
inn að siðabótmni. Ef stjórn
arskrárbreytingin verður
négu gagngerð og róttæk, get
ur hún valdið slíku umróti og
breytingum, að margskonar
siðabætur geta fylgt í kjölfar
hennar. Við þurfum að kom
ast út úr þeirri lognmollu
glundroðans, sem smáflokka-
kerfið skapar, og losna við
það gagnkvæma samsukk, er
fylgir því og ekki nær síður
til forráðamanna stjórnarand
stæðinga en þeirra, sem í
stjórn sitja í það og það skipt
ið. Það þarf að láta nýjan og
ferskáh vlnd blásá um vett-
vang stjörnmálanna. Það má
ekki láta það skelfa sig, þótt
af því geti leitt harðari átök
en menn hafa átt að venjast
um skeið. Stjórnarskrárbrejrt
ing gæti gert ómetanlegt
gagn, ef hún yrði til þess að
hreinsa þannig til og skapa
hreinni línur í stjórnmálalíf
inu.
sinnum í viku, klukkutíma í
einu. Fyrst í stað fóru tím-
arnir mest í léttar æfingar, en
hans siðan smá þyngdi Alborgoni
hafalnámið, með skalaæfingum og
þess háttar. Nú síðast voru
kennslustundirnar þannig, að
fyrri hálftímann voru æfing-
ar, en síðan fékk ég að
syngja lög, og rétt áður en
ég fékk sumarleyfið var ég
að æfa óperuna Ástardrykk-
inn eftir Donizelli. Þá æfir
maður einnig með öðrnm nem
endum dúetta og fleira. Auk
söngnámsins stunda ég einn-
íg píanóleik og söngfræði, og
þegar maður er ekki í tím-
um er æft af kappi.
Stunda margir nám í þess-
um skóla?
— Um 30 nemendur stunda
nám hjá Alborgoni, en þetta
er einkaskóli og kennir hann
einn sönginn.
Hverttig kanntu við þig í
Ítalíu?
— Yfirleitt prýðilega. ítal-
ir eru vingjarnlegir og vara-
konsúll íslands í Mílanó, Þjóð
verjinn Zeeber, hefir reynzt
okkur sérstaklega vel. Mikill
munur er á veðráttunni á
sumrin og veturna í Milanó.
Feykilegir sumarhitar eru, en
aftur á móti mjög kalt á vet-
urna, og mun kaldara, en við
eigum að venjast hér á landi.
Söng í útvarpið.
Þú átt að syngja í útvarp-
ið í kvöld, ekki rétt?
— Jú, en það vildi mi svo
vel til, að ég söng inn á plöt-
ur fyrir nokkrum dögum.
milljón og hafa því margir
átt mikið ógreitt.
Borgarritari er mótfallinn,
að gefnar séu skrár um ó-
greidd útsvör, án þess þó að
taka sterkt til orða. Vafasamt
er að ótti hans við skilnings-
leysi almennings á þörfum
eftirgjafa sé réttur. Engin á-
stæða er fyrir ráðamenn, að
óttast aðfinnslur. Séu þær á-
stæðulausar, styrkja þaer þann
sem fyrir þeim verður. Ekkert
hreinsar loftið eins vel og að
leggja öll spilin á borðið.
Þagnarmúr eða járntjald
vekur alltaf tortryggni. Menn
spyrja: Hvað býr hinu megin?
Skal svo látið útrætt um
grein borgarritara. Hann á
þakkir skildar fyrir og er á-
vinningur að umræðunum.
—★—
En svo er það Mbl. og róg-
urinn.
Mbl. birti greinargerð borg-
arritara 23. ágúst og skrifar
sama dag leiðara sem heitir:
„Rógur Framsóknarmanna
um Reykjavíkurbæ."
Blaðið er nú tekið að ná sér
eftir áfailið, scm það fékk um
daginn, þegar það niður-
beygt undan þunga almenn-
ingsálitsins og órólegri sam-
vizku, játaði að fjárhag
Reykjavíkur væri nú svo kom
ið, að grípa hefði þurft til
þess, sem það kallaði „illa
nauðsyn.“
Verður því nú helzt til ráðs,
að klóra í bakkann og þyrla
upp reykskýi líkt og sigraðir
menn á flótta. Og um leið
hrónar það: Þú ert, — þú ert
Núna er ég svo kvefaður, að i rógberi!
ég get varla talað — eins og Þegar hér í blaðimi er skrif
þú heyrir. Sennilega loftlags-
breytingunni að kenna.
Svo þú ætlar til Ítalíu aft-
ur í september?
— Já, ég er hér aðeins í
stuttu sumarleyfi, og fer út
aftur um miðjan september.
Ég á eftir að stunda námið í
eitt til tvö ár enn, og nú bæt-
ist leiknámið við, en ekki er
enn ráðið hjá hverjum ég
stunda það.
Og hvað ætlastu svo fyrir
að námi loknu?
(Framhald á 6. siðu)
að uin innheimtu Sjálfstæðis-
manna á útsvörum og óskað
eftir upplýsingum, heitir það
hjá Mbl.: „Rógur Framsókn-
ar um Reykjavík.“
Þess gerist varla þörf að
geta, að Mbl. getur ekki nefnt
eina einustu tölu eða stað-
reynd, sem rangt hafi verið
farið með.
Hin frægn orð Frakklands-
konungs, „ríkið, það er ég“
bafa stígið blaðinu til höfuðs.
Reykjavík, það er ég, liugsar
(Framhald á 6. síðu)