Tíminn - 23.12.1951, Blaðsíða 6

6.
TIMINN, sunnuðaginn 23. desember 1951.
292. blað.
Franska leikkonan 1
(Slightly French)
Óvenju létt og glaðvær am- I
| erísk dans- og söngvamynd §
j með mörgum nýjum dans- |
| lögum.
Dorothy Lamour
Don Ameche
Janis Carter
Willard Parker
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
NÝJA BÍO
Hafineyjan
(Mr. Peabody and the Mer- _
maid.) |
Óvenju fyndin og sérkenni- |
leg ný amerísk gamanmynd. |
Aðalhlutverk:
William Powell
Ann Blyth |
Sýnd annan jóladag
kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
★ Gleðileg jól ★
BÆJARBÍÓj
- HAFNARFIRÐI -
Xight and Day
Amerísk stórmynd í eðlileg- |
um litum, byggð á ævi jazz- |
tónskáldsins Cole Porter.
Aöalhlutverk: |
Gary Grant
Alix Smith
Monty Woolly
Sýnd annan jóladag =
kl. 7 og 9,15. I
I Austurbæjarbíó |
Dansmærln
| (Look For The Silver Lin- |
ing) |
| Bráðskemmtileg, skrautleg |
1 og fjörug ný amerísk dans- |
| og söngvamynd í eðlilegum |
| litum.
| Aðalhlutverk:
June Haver
Ray Bolger §
1 og einn vinsælasti dægur- |
i lagasöngvarinn um þessar |
i mundir
Gordon MacRae
Sýnd annan jóladag
kl. 5, 7 og 9.
| Teikni- og grín- I
myndasafn
i Margar mjög spennandi og I
i skemmtilegar alveg nýjar |
| amerískar teiknimyndir í
í eðlilegum litum, ásamt i
1 nokkrum sprenghlægilegum
| grínmyndum.
1 Sýnd annan jóladag kl. 3.
i -j*r Gleðileg jól ★
Teiknimyndir
Sýnd annan jóladag
kl. 3 og 5.
Sími 9184.
★ Gleðileg jól ★
Anglýsingasími
TÍMANS
er 81 309.
TJARNARBÍÓ
Annan jóladag:
1 Jolson syngnr á nýl
(Jolson sings again)
I Framhald myndarinnar Sag- |
I an af A1 Jolson, sem hefir |
| hlotið metaðsókn. Þessi §
| mynd er ennþá glæsilegri og |
| meira hrífandi. Fjöldi vin- |
I sælla og þekktra laga eru I
| sungin í myndinni, m.a. I
| Sonny Boy, sem heimsfrægt |
| var á sínum tíma.
| Aðalhlutverk:
Larry Parks
Barbara Hale
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
★ Gleðileg jól ★
Gullbrúðkaup
Til gullbrúðhjónanna Ingunn
ar Eyjólfsdóttru og Böövars
Magnússonar hreppstjóra að
Laugarvatni.
Nú skal syngja ljóða-lag,
láta klyngja dýran brag,
til að yngja ykkar hag,
auðn slygan brúðkaups-dag.
Um það hlýðir eiga tal,
allur lýður heyra skal:
Baugahlíða og búa val
bjartan prýða veizlusal.
Lífa fer þytur lands um hring,
loga vitar allt um kring.
Ykkur situr sveitin slyng
sæmdum glitað héraðsþing.
Lánið barna búið við,
beztan farnað heims um svið,
fári varnar, gefur grið,
gott er tarna hafa liö.
Ég, sem stæli Óðins-mál,
ykkar mæli fyrir skál.
Lifið sæl við ljóssins bál,
laus við kælu, sorg og tál.
P. Jak.
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
-- 17. DAGUR -

Útvarps viðgerðir [
Radiovimmstofan {
LAUGAVEG 16«
Bergnr Jónsson
MAlaflutnlngsskrifstofa
Laugaveg 65. Siml 5833
Helma: Vitastíg 14
ÍGAMLA BiO
| Annic skjóttu nú
| (Annie Get Your Gun)
1 Hinn heimsfrægi söngleikur
| Irving Berlins, kvikmyndað-
| ur í eðlilegum litum.
| Aðalhlutverk:
| Betty Hutton
og söngvarinn
Howard Keel
Sýnd annan jóladag
kl. 3, 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
Hamingjuárin
(The Dancing years)
| Heillandi fögur og hrífandi
| ný músík og ballettmynd í
| eðlilegum litum, með músík
I eftir Ivor Novello.
Denuís Price
Gi-;e‘te Preville
Sýnd annan jóladag
kl. 5, 7 02' 9.
Borgarljósiu
(City Light)
| með Charlie Chaplin
Sýnd kl. 3.
★ Gleðileg jól ★
(fnuAjungJoéUiAsiaA. *Au SeJbtJO

Samsæti
(Framhald af 3. síðu)
jafnt æðri sem lægri, veitt af
rausn. Frú Þórlaug er glæsi-
leg kona að sjá, björt á svip
og tiginmannleg og hafa
ýmsir líkt henni við Guðrúnu
Ósvífursdóttur.
Það, sem mér finnst einna
merkilcgast við þau Dag og
Þórlaugu er það, hvað þau,
þrátt fyrir mikil störf, eiga
margar frístundir, en það
mun vera vegna þess, að þau
geyma aldrei til morguns,
það, er þau geta gert í dag.
Nú eru þau hiónin flutt að
Selfossi og fylgja þeim þang-
að hlýjir hugir gömlu sveit-
unganna, með einlægum ósk
um um íagurt. og friðsælt
ævikvöld. Að síðustu þetta:
Þið berið lifsins skæran
skjöld
og skýlaust sæmdarheiti.
Yndisfagurt ævikvöld,
alvalds mildin veiti.
ívar Jasonarson.
Kaupum - Seljum
Notuð húsgögn einnig
skauta skíði o. fl.
TRIPOLI-BÍÓ
1 fylgsnum
frumskóganna
(The Hidden City)
| Skemmtileg og spennandi,
j ný amerísk frumskógamynd. |
| Sonur Tarzans, Johnny
| Sheffield, leikur aðalhlut-
verkið
Johnny Sheffield
Sue England
Sýnd á annan í jólum
kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f.h.
★ Gleðileg jól ★
Barnaleikföng
með hálfvirði.
seljum við
PAKKHÚSSALAN
Ingólfsstræti 11 — Sími 4663
AMPER H.F.
Raftækjavinnustofa
Þingholtstrætf 21
Sími 81556.
Raflagnir — Viðgerðir
Raflagnaefni

ror
þJÓDLEIKHÚSID
Gl/LLJVA BLIÐIÐ
Frumsýning 2. jóladag kl. 20.00
Önnur sýning 28. des. föstudag
kl. 20.00.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
11 til 20. Tekið á móti pöntun-
um. — Sími 80000.
hafði árið áðnr byrjað smíði turnsins, sem innan fárra ára átti
að gnæfa hátt yfir Bæinn. Jafnvel stríðið megnaði ekki að
stöðva þá fyrirætlan.
Bærinn lá í hálfhring; um voginn, og inni í botni vogsins var
löng röð húsa með háa og hvassa stafna. Þar var Þýzkabryggja,
bæjarhluti Hansastaðamanna. Út frá þessum bæjarhluta var
grúi málaðra timburhúsá — ekki aðeins á flatri ströndinni við
sjálfa höfnina, heldur einnig í bröttum hlíðunum upp frá strand-
lengjunni. Yfir húsþökin gnæfðu tvísettir turnar og hvefldar
spírur kirknanna. í norðaustri bar sjö fjöll við sumarbláan
himin.
Kaupmannsgarður Einars Jónssonar var spölkorn frá Þýzku-
bryggju. Frá bryggjunni séð var þetta ekki ýkjamikið hús —
aðeins löne:, ljósmáluð. bygging, tvær hæðir og kvistur. Bak við
framhýsið voru fleiri byggingar, miklar um sig: vöruskemmur,
kornhlöður, vogarbúð. En í opnum garöi voru firnamiklir hlaðar
af timburstokkum og íángar raðir af tunnum, fullum af síld, olíu,
tjöru og salti.
í skrifstofu í framhýsinu sátu sex ungir menn á háum stól-
um við skáborð. SkrjáfiB í fjaðrapennunum hljóðnaði jafnskjótt
og þeir Magnús og Kolbeinn gamli komu inn. Sumir ráku upp
hlátur, er Kolbeinn gámli beygöi sig ekki nægjanlega, þegar hann
hugðist að snara sér inn, svo að enni hans rakst í lágan dyra-
karminn. Það brakaði, i öllu, er kempan gamla brauzt um í gætt-
inni, og í sömu andrá voru aörar dyr opnaðar, og sjálfur kaup-
maðurinn birtist. Kurr skrifara þagnaði samstunds, og. fjaðra-
pennarnir runnu urgandi yfir pappírinn.
Magnús gat ekki kvartaö yfir viðtökunum. Föðurbróðir hans
íagnaði honum vel og leiddi hann þegar til herbergja sinna
að baki skrifstofunnár. Þar sagði Magnús honum sögur þær,
sem sagðar voru í Osló og virti fyrir sér húsakynnin, meðan
frændi hans hlustaði á tíðindin. Þetta var harla álitleg vistar-
vera ókvænts manns. Herbergin voru stór, þiljurnar útskornar og
gólfin hvítþvegin. Húsgögnin voru mjög sterk, hollenzk mynd-
skeraiðn, og í sunium stofunum var samsafn muna frá mörgum
löndum -heims. Á langvegg í stærstu stofunni var mikið safn
vopna — byssur, sverð, axir, söx, spjót, fleinar og rýtingar.
Magnús starði hugfanginn á vopnin. Hann hafði aldrei fyrr
séð slíkt vopnasafn á einum stað. Skyldi þessum vopnum ein-
hvern tíma hafa verið beitt? Með leyfi kaupmannsins tók hann
af þilinu drifið sverð, vó það í hendi sér og brá því.
„Þú munt kunna sverö að bera“, sagði frændi hans.
„Ég hefi ekki snert sverð fyrr, frændi“, svaraði Magnús. „Ég
kann að beita öxi, spjóti og hníf, en ekki sverði“.
„Þá vérður þú að læra það. Enginn er of vel búinn, ef fundum
hans ber saman við þorparalýðinn á Þýzkubryggju. Ég skal æfa
þig daglega".
„Kannt þú að skylmast, frændi"? spurði Magnús undrandi.
„Kann ég það“. sagði Einar Jónsson og brosti hressilega.
„Fyrir tuttugu árum kenndi þýzkur skylmingamaður ungum
aðalsmönnum í Björgvinjarhúsi slíkar listir — Diðrik frá Vald-
steini hét hann. Hann girntist Róstokk-öl. í hálft ár drakk hann
þrjár könnur öls á degi hvérjum, en þá hafði hann líka kennt
mér hina göfugu skvlmingalist til hlitar. Þaö verður hver að
gæta sín við Hansastaðaþorpurunum.... “
Magnús kinkað kolli. Ef til vill mundi hann sætta sig við
timburstokka og síltíartunnur, ef hann læröi einnig að skylmast
og gæti æft hina nýju list á Hansastaðamönnum á Þýzkubryggju.
Hann hengdi sveröiö á þilið og tók við barmafullum vínkálk,
sem frændi hans rétti honum.
„Velkomnir í minn garð, Magnús og Kolbeinn“! Kaupmaðurinn
bragðaði á gullnu víninu, smjattaði dálítiö og hélt svo áfram:
„Haldið ekki, að frönsk og spænsk vín séu hér á boröum dag
hvern, en i dag gegnir öðru máli. Jaínvel minn kæri bróðir
myndi hneigja höfuð sitt til samþykkis því, að ég bæri þér þessa
fagnaðarskál, frændi“.
Magnús gat naumast varizt brosi. Hann var viss um, að hann
þoldi betur áfengan drykk en bæði frændi háns og Kolbeinn
gamli. Þegar hann hafði slokrað í sig vænan sopa, hóstaði hann
lítillega, eins og til þess að sýna hófsemi sína og varúð við
neyzlu vína.
„Þú átt sterk vín. frændi", sagði hann.
„Betra vín er ekki til í Noregi", sagði Einar Jónsson hreykinn.
„Einn skipstjóra minna flutti heim fimm belgi í fyrrasumar, er
hann sótti salt til Frakklands. Lénsherrann vildi fá tvo belgi,
en þetta vín er of gott til þess að selja það. Hvert er álit þitt,
Kolbeinn“?
„Það er mér of sterkt“, svaraði tröllið afdráttarlaust.
„Skömm beim, sem ekki melur að verðleikum varning minn“,
sagði kaupmaðurinn hlæjandi. Síðan sríeri hann sér að Magnúsi:
„Lífið er ekki aðeins franskt vín, Magnús. Það er vilji föður þíns,
að þú verðir dugandi kaupmaður, og það getur þú orðið. Árla
næsta morgun hefst starf þitt, og þú skalt lúta sama aga og
aörir mínir menn. Frændi minn verður þú aðeins á helgum
dögum“.
„Hvenær munt þú fá mér skip í hendur“? spurði Magnús.
„Gættu hófs, ungi kappi“, sagði kaupmaðurinn og bandaði
frá sér hendinni. „Það ræðum vjð ekki í dag. Þegar þu hefir
öðlazt nægjanlega kaupmannsþekkingu, má bera slíkt i tal“.
Hann virti Magnús fyrir sér. Þetta var mannsefni, sem ættin
þurfti ekki að blygöast sín fyrir. Jafn breiðar axlir voru sjald-
séðar, og bringan var mikil og hvefld og handleggirnir digrir og
vöðvamiklir. Munnurinn var festulegur og stálgrá augun hörð
og djörf. Og þó var pilturinn ekki enn orðinn tuttugu ára.