Alþýðublaðið - 16.07.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
v
Sunnud agslæknir
er á morgun Katrín Thoroddsen,
Vonarstræti 12, sími 1561, (í stað
Árna Péturssonar).
Afmæli.
Roald Amundsen heimskautsfari
er 55 ára í dag.
350 ár
eru á morgun, síðan Kalmar-
sambandið var stofnað og einn
konungur, Eiríkur af Pommern,
krýndur og tekinn yfir Norðurlönd-
löndin prjú, Danmörku, Noreg og
Svípjóð, en ísland og Færeyjar
fylgdu með eins og aukageta, og
pótti víst ekki ástæða til pess að
nefna pau sérstaklega að pví sinni.
Messur
bifreið, sem er sýnu vandaðri og
pæg'ilegar útbúin en aðrar kassa-
bifreiðir bæði að pví„ hve sætin
eru þægileg og birta góð, enda er
bifreiðin útbúin með það fyrir
augurn, að fólki geti iiðið eins vel
og það væri í Buick-bifreið. Við-
komustaðir verða margir, og má
gera ráð fyrir, að fólk noti jafn-
pægiiegar og ódýrar áætlunar-
ferðir.
3 iu«<
KRONA/t
Veðrið.
Hiti 14—10 stig. Átt vestlæg og
suðiæg, víðast hæg. Víðast þurt
veður. Loftvægislægð fyrir norð-
an Land á norðausturleið. Útlit:
Vestlæg átt, víðast fremur hæg.
Skúrir sums staðar.
Pétur Jónssoxr
Þetta er verksmiðjan, sem býr til
sænska flatbrauðið (knáckebröd)
á morgun: í dómkirkjunni kl.
11 séra Bjarni Jónsson. 1 frikirkj-
unni kl. 2 séra Árni Sigurðsson.
' 1 Landakotskirkju og Spítalakirkj-
'unni i Háfnárfirði kl. 9 f. m. há-
messa. í Aðventkirkjimni kl. 8 e.
m. séra W. E. Read frá Bern i
' Sviss talar með túlk. (Séra Read,
sem nú gistir ísland um tveggja
vikna skeið, er enskur að ætt.
Hantf hefir fari'ð víöa um í Aust-
urálfu og Suðuráifu og heíir frá
mörgu að segja. Fyrir nokkrum
vikum var hann í Egyptalamli og
Abessiníu.) — í Sjómannastofunni
kl. 6 e. m. guðspjónusta. Allir
velkomnir. — Hjálpræðishierinn.
' Samkomur kl. 11 f. m. og 8V2
'é. m., einnig sunnudagaskóli kl.
2. Karla Karlson foringjaefni út-
sfeýrir bihiíutextann með myndum^
og sandkassa.
Nýjar bifreiðaferðir
Svo sem auglýst er í blaðinu í
dag, hefjast fastar bifreiðaferðir
austur yfir fjail á mánudaginn
'kl. 10 f. m. nreð nýrri, yfirbyggðri
söngvari söng í Nýja'Bíó í gæt-
kveidi fyrir troðfullu húsi áheyr-
enda, er varla gátu ráðið sér fyrir
hrifni. Varð hann að endurtaka
sum iögin og syngja aukalög,
áður áhey.rendur vildu sleppa af
bonum.
Listaverkasafn
Eiuars Jónssonar er opi'ð á
sunnudögum og miðvikudögum
kl. 1—3.
Gengi eríendra mynta í dag:
Sterlingspund, . .
100 kr. danskar . .
100 kr. sænskar . .
100 kr. norskar . .
Dollar..............
100 frankar franskir.
I(K) gyllini hoilenzk
100 gullmörk pýzk.
kr.
22,15
122,04
122,28
117,95
4,56%
18,06
183,18
108,43
Mikið var!
„Mgbl.“ er ioksins farið að sjá,
ab AJjrýðúblaðið er því miklu
hreinskllnara og óhrasddara við
rökræður., Játningu þessa, að vísu
óbeina, birtir „Mgbl.“ í dag.
býður lægstu fáanlegu iðgiöid og fljóta aígieiðslu.
Sími 569. Aðaitimboð Vesturgötii 7. Pósthólf 1013.
-
eru komin aftur.
% ® 3«
Sokkar — Sokkar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir
Verzlið vlð Vikar! Það ueröur
notadrýgsi.
Rjóíni fæst alian daginn í Al-
þýðubrauðgerðinn.
Fasteignastofan, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja, Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Hús jafnan til sölu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7.
Hólaprentsinibjan, Hafnarstræt!
18, prentar smekkiegast og ódýr-
ast kransaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Aipýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
Herra Blanche kiptist allur við.
„Ekki einungis pa'ð, kæri forstjóri!“ nú
breytti 'Delarmes um tón, og rödd hans varð
stálhörð. — ,,Fái ég peningana ekki innan
tíu mlnútna, mun skipið 'mitt, petta, sem þér
sjáið hér út um gluggann, — skjóta spila-
banlmnn ijöar nidur! Skiijið þér mig, hátt-
virti hsrra! Spilaborgin y'öár mun jöfnuð við
jörðu eftir átta til tíu mínútur! Trúið pér
mér ekki, .. pá skuluð þér bara bíða!“ —
Ttelarmes leit á úrið sitt. Kluikkuna vant-
aði 50 sekúndur í níu.
„Þegar ég fór frá skipi, skipaði. ég að
hefja skothríð á Monte Carlo stundvísiega
klukkan níu í kvöld. Það á að byrjá á
spiláhölJinni! Fyrst verðúr hleypt af þrem
viðvörunars'kotum, og ef ameríski fáninn er
ekki dreginn ypp á hæstu tinda bankans
strax á eftir, mun spilabankinn %gja í rúst-
um eftir svo sem hálftíma. Þér eruð alt af
efabilandinn á .svipinn, hierra Blanche!“ —
Bum!!!
Brak og brestir heyrðúst og múrar bank-
ans léku á reiðiskjálfi.
Blanc'he var náfölur í framan og skalf eins
og hrísla.
Rétt á eftir heyrðust önnur tvö skot, svo
kröftug, að^Delarmes mundi ekki til þess,
að hafa heyrt siíkt áður. Það var eins og
fjaliið væri að rifna, enda höfðu hásetarnir
hlevpt af þrefaldri híeðsiu.
Forstjórinn féll á kné.
„Miskunn!“ bað hann. „Ég skal gera ait,
sem þér óskið. Stöðvið skothríðina, í guðs
luenum."
„Jæja; þar sjáið þér, að.ég sagði satt!
Símið nú fyrst, að Bandaríkjafániim skuli
dreginn upp; annars ábyrgist ég ekkert.“
Bianche þreif símatólið með skjálfandi
hendi.
Delarmes miðaði byssunni.
„Ef þér segið eitt orð fram yfir það, sem
ég.ski|)a yð.ur, eruð þér dauðans matur!
Nú skuluð þér byrja.“
Blanche hlýddi, fékk samband við ráðs-
manninn og skipaði að draga upp U.-S.-A.-
fána á hverja stöng spilabankans.
„Þá ér þáð .fjárhirzlian,“ skipaði Delarmes.
„Hingað skulu sendir ,100 000. frankar í
seölum á augabragði.“
Blanche hlýddi þessu eimiig.
„Þeir spyrja, ti.1 hvers pað sé.“
„Segið, að VanderbiM ætli að fá þá lán-.
aða [)angað tij á morgun eða hvern fjandann
þér wiljið! Aðalatriðið er, að þeir flýti sér.“
Blandie lagði frá sér símatólið og féll
niður í stói.
„Peningarnir koma innan skamms,“ taut-
aði hann.
„Verið þér glaður á svipinn í fjandans
nafn.i,“ sagði Delarmes. ,Hvað mætti pjónn-
inn hugsa, ef hann sæi yður svona eins og
dauðadæmdan? Svona. Látið pér vindilinn í
munninn. Þegar þjónninú svo kemur, staridiö
þér upp með hinum mesta hátíðasvip og
fáið mér seðlana í viðurvist unga nianns-
ins og segið gliaðlega: Gerið þér svo vel,
hierra Vamderbilt!“
Blanche kinkaði kolli utan viö sig.
Nú var barið-
„Kbm inn!“ kall'aði Delarmes.
Þjónninn kom inn úr dyrunum með poka
í henilinni, sem hann lagði á skrifborðið.
„100 000 frankar, herra forstjóri!“ sagði
hann og hneigði sig. „Þér símuðuð áðan.“
„Já: þaö er ágætt.“
Maðurinn hvarf.
„£g vildi, að fjandinn hirti yður, herra
Vanderbilt!“ sagði Blanche og rétti Deiar-
mes seðlana.
Þetta voru hans siðustu orð. Delarmes
greip fytir kverkar honum og þrýsti vasa-
klútnum að vitum hans. Hann var rakur af