Tíminn - 15.03.1952, Blaðsíða 6

6.
TÍMINN, laugardaginn 15. marz 1952.
62. blað.
LED΃LA6:
REYKJAVtKBR^
PÍ-PA-KÍ
(Söngur lútunnar).
í Sýning sunnudag kl. 8. Að- =
: göngumiðasala kl. 4—7 í dag. i
TON’I
! vaknar til lífsins |
Vegna fjölda áskorana. Sýn-f
ing mánudagskvöld kl. 8. — i
Aðgöngumiðasala kl. 4—7. |
Sunnudag. Sími 3191. i
Wa'rin frá
Manhattan
(The Manhattan Angel) §
I Mjög eftirtektarverð mynd, i
! glaðvær og hrífandi, um f
! frjálsa og tápmikla æsku.
Gloria Jean,
Ross Ford,
Patricia White.
Sýnd kl. 7 og 9.
NÝJA BÍÖj
„Dakota Lil“
i I-Iörku spennandi ný amerísk |
| ævintýramynd í litum.
Aðalhlutverk:
George Montgomery
Rod Cameron
Marie Windsor
Bönnuð innan 14 ára. f
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f.h.
f
BÆJARBÍÖ |
- HAFNARFIRÐI -
Brúifkaup Fíyarósl
Sýnd kl. 3 og 5. f
Ailra siðasta sinn. f
Vandamál
unylinysáranna
i Hrífandi og ógleymanleg f
i ítölsk stórmynd. Fullkomin i
I að leik, efni og formi, segir =
! blaðið Reykvíkingur.
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.

HAFNARBÍÓ)
FRANCIS
Öviðjafniega skemmtileg, nýf
amerísk gamanmynd um e
asna, sem talar!!! Myndin |
hefir hvarvetna hlotið gífur- i
lega aðsókn og er talin ein- i
hver allra bezta gamanmynd, f
sem tekm hefir verið í Am- f
eríku á seinni árum. f
Donald O’Connor
Patricia Medina
Francis mun enginn gleyma |
svo lengi sem hann getur f
hlegið.
Sýnd kl. 3, 5, 7 Og 9.
Sala hefst kl. 11 f.h.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Sími 5833
Heima: Vitastíg 14
ELDURINN
í gerir ekkí boð á undan sér.
I»eir, sem eru hyggnir,
tryggja strax hjá
SAMVINKUTRYEGINGUM
WÓDLEIKHÚSID
iSeni y&ur lióknastl
eftir W. Shakespeare
Sýning í kvöld kl. 20. f
Barnaleikritið
Litli Kláus oy
Stóri Kláus
Eftir LISA TETZNER.
f Sýning sunnudag kl. 15. I
Gullua hliðlð
f Sýning sunnudag kl. 20. |
f Aðgöngumiðasalan opin f
f virka daga frá kl. 13,15 til 20. f
= Sunnudaga kl. 11—20. Sími I
1 80000. |
j Austurbæjarbíó j
Parísarnœtur
f ___(Nuits de Paris) |
f Myndin, sem allir tala um. |
f Myndin, sem allir verða að f
f sjá.
f Bönnuð innan 16 ára. |
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
\ Sala hefst kl. 11 f.h. I
TJARNARBIO j
HeiUandi líf
(Riding High)
i Bráðskemmtileg, ný, amer- f
! ísk mynd.___ -
i Aðalhlutverk:
Bing Crosby,
Coleen Gray
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
; ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦< f
GAMLA BÍÖj
Ðóná svo rauð
(The Red Danube)
; Spennandi og áhrifamikil ný f
i amerísk kvikmynd.
Walter Pidgeon
Peter Lawford
Janet Leigh
Bönnuð innan 12 ára. f
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9. f
Sala hefst kl. 11 f.h.
ÍTRIPOLI-BÍÓj
Á flótta
2 §
(He ran all the way)
\ Afar ‘ spennandi ný amerísk f
f sakamálamynd.
John Garfield
Shelley Winters
f Bönnuð börnum.
f Sýnd kl. 9.
Gissur
hjjá fínu fólki
f (Jiggs and Maggie in Society f
f Bráðskemmtileg og spreng- f
f hlægileg, ný amerísk gaman- |
f mynd byggð á grínmyndaser- f
f íunni „Gissur Gullrass".
I Þetta er bezta Gissur myndin f
Sýnd kl. 5 og 7.
m =

I Dtvarps viðgerðir |
1 RadiovinnuNtofun I
c |
=J« VELTUSCNDI 1. s
vr mniuiiiiiiiwuiniitiimuiiiHiuHuiinwimii
Áttræð
(Framhald af 3. síðu.)
og fyrirhyggjusamar húsmæður.
Skemmtilegt er að eiga orða-
skipti við Sigrúnu, og bera þá
jafnan athuganir hennar og til
svör vitni um glöggskyggni og
greind, og hafa þeir eiginleikar
jafnan átt sér heimaland hjá
Alviðru- og Tannastaðamönn-
um, en Sigrún er fædd á Tanna-
stöðum 15. marz 1872.
Ég, sem þessar línur rita, er
einn hinna mörgu, sem árna
henni allra heilla og blessunar
drottins á ófarinni ævibraut, og
vil ég undirstrika þá ósk mína
og þessi fáu orð með eftirfarandi
Ijóðlínum:
Þú una'ð heflr æsku þinnar
dögum
við áarnið og fugla væran klið.
Og enn ert þú í þínum
heimahögum
með hugarþrótt og sálar djúpan
frið.
Og enn sem fyrrum sterk og fús
til starfa
þú stýrir þínu búi ljúfri mund.
Og hver vann betur þjóð sinni
til þarfa
en þú, sem byggir Ingólfs fögru
grund?
Og margt er geymt
á minninganna spjöldum
svo milt og ljúft, en sumt í
döprum stíl.
En slíkt er flestra líf frá liðnum
öldum
og lengi sannast draumurinn
» um Níl.
En þú ert hér í þínum hlýja
ranni
og þreyttum gestum veitir mat
og skjól,
því þú ert, Sigrún, málleysingja
og manni
sú máttarstoð, sem göfug
• hugsun ól.
Og sittu áfram sæl við
• morgunljóma,
er sólin laugar fjalla bláan
hring,
því þú ert þínum bæ og byggð
til sóma
og brosum miidum stráir vítt
í kring.
Og slík er tíöum hetjulundin
hressa
að hefja þunga jafnt og létta
raun.
Og guð ég bið að gleðja þig og
blessa
og gefa trúa þjónsins sigurlaun.
Kunningi.
KJELD VAAG:
HETJAN
ÓSIGRANDI
L
78. DAGUR
Mræðnr
(Framhald af 3. síðu.)
hann sauði til útflutnings niður
yfir Búrfellsheiði til Þórshafnar
á Langanesi. Hann hafði einu
sinni hug á því að hverfa ekki
af þessum heimi fyrr en brú
væri komin á Jökulsá á Fjöll-
um, búið að tengja æskustöðvar
hans, Mývatnssveitina, við Fjöll
in. Þetta hefir hann nú efnt og
vel það, og vinir hans vona, að
hann eigi enn eftir að vera vott
ur að margskonar framförum á
Hólsfjöllum. G. G.
Fínpúsning
Skeljasandur
Hvítur sandur
Perla f hraun
Hrafntinna
Kvarz o. fl.
Fínpúsningargerðin
Simi 6909
gekk að eiga náíiænku sína. Og hvað með móður hans, hálof-
legrar minningar, sem háði harða baráttu fyrir því að kvænast
Kans hertoga, sem var mágur hennar? Það voru aðeins afskipti
kirkjuhöfðingjanna, sem komu í veg fyrir þá fyrirætlun.“
Fjórtán dögum síðar stóð Magnús andspænis dómurum sínum
á Gulaþingi. Hann var rólegur og öruggur, en dómararnir virtust
ekki leggja mikir.n trúnað á framburð hans. Þess vegna þorði
h:nn háæruverðugi Schielderup og aðrir geistlegir dómarar, ekki
að dæma honum synjunareið — það mátti ekki freista veillar
sálar um of. En þá kom Lindenov eins og bjargvættur. Þar sem
hann var ekki í dómarasæti sjálfur, var honum unnt að krefjast
eiðs af Magnúsi. Hann var verjandi Magnúsar, og rétturinn féllst
á, að svara skyldi spurningunni, hvort hér hefði verið um nauðgun
að ræða eða ekki. Einn dómaranna, Hans Dittelhof, mótmælti,
en öðrum virtist málið einfalt. Frú Margrét kærði Magnús fyrir
r.auðgun, og af þeirri ákæru var Magnúsi frjálst að hreinsa sig,
ef hann gat.
Það var dauðaþögn í salnum, er hann studdi hönd á biblíuna
og sór þess eið, að hann hefði aldrei nauðgað hinni ættgöfugu
frú Margréti. Hann bliknaði dálítið, er hún hrópaði: „Lygari!
Meinsærismaður"! En þegar hún hneig fram á gólfið, yppti hann
aðeins öxlum. Dómurinn var kveðinn upp 11. september. Hann
var Magnúsi Heinasyni í vil.
Nú taldi Magnús, að þetta mál væri úr sögunni, og hann var
hress og reifur, er hann sigldi suður til tDanmerkur. í Óðinsvé-
vm hitti hann konung og skýrði honum frá hinni misheppnuðu
Grænlandsferð sinni. Kóngleg mekt var náðugri en við hefði
mátt búast. Enginn skyldi álasa Magnús Heinasyni — hans há-
tign vonaði bara, aö uppreisnarmönnunum hefði tafarlaust verið
hegnt í samræmi við gildandi siglingalög!
Magnús var þessum erindislokum feginn. En gleði hans varð
skammvinn. Hún dapraðist, er hann stóð aftur andspænis
Lindenov í Björgvinjarhúsi. Frú Margrét hafði valdið ný.ju óláni.
í viðurvist ókunnugra vitna, þar á meðal Hans Dittelhofs, hafði
hún látið þau orð sér um munn fara, að Magnús hefði haft óguð-
legt samræði við jungfrú Soffíu. Kynni þeirra Magnúsar og Soffíu
voru ekki lengur leyndarmál, og Gyntersbergsættin óttaðist opin-
bert hneyksli. Ditteihof reyndi af fremsta megni að koma þessu á
almanna vitorð.
„Ég sný þann djöful úr hálsliðnum", sagði Magnús.
„Bíddu hentugra tækifæris", svaraði Lindenov þurrlega. „Pétur
Hansson gat ég ekki haldið í fangelsi lengur, en ég veit ekki,
hvað til bragðs á að taka með Margréti. Hún er varla með öllum
mjalla lengur“.
„Hvað er til marks um það“?
„Hún hefir krafizt þess, að ég sendi menn á nákvæmlega til-
tekinn stað, og þar muni finnast gröf barns, og þetta barn....
Það er ekki þægilegt að vísa slíkri kröfu á bug. En það er happ,
að Gyntersbergsættin vill leggja sig í mikla hættu, ef hún gerði
sér vonir um að komast með því hjá opinberu hneyksli. Bróðir
hennar hefir komið tH hennar í fangelsið, og hann hlýtur að vera
mjög tungulipur og sannfærandi, því að hann kom aftur með
yfiriýsingu, undirritaða af henni. Hún segir þar, að ákæra hennar
gegn þér — hafi verið uppspuni einn______“
„Hún hlýtur að vera gengin af göflunum", sagði Magnús agn-
dofa.
„Mjög sennilegt", svaraði Lindenov háðslega. „Hún segir, að
maður hennar hafi kúgað hana tíl þess að bera fram þessa kæru
— af hatri á þér. Hér eftir ert þú éins saklaus og hvítþvegiö lamb.
Það má sízt af öllu falla blettur á nafn hinnar tignu ættar, og
nú er þess eins beðið, að þú gangir að eiga jungfrú Soffíu. Það
mun varla veitast þér erfitt að auðsýna þá greiðasemi....“
„Gyntersbergsættin má sigla sinn sjó fyrir mér. En jungfrú
Soffíu hefði ég átt. hvernig sem æpt hefði verið og öskrað. En þú
getur reitt þig á, að Margrét á enn eftir að angra okkur".
Magnús Heinason hleypti brúnum og gekk um gólf. Auðvitað
hafði Margrét verið kúguð til þess að undirrita þessa viðurkenn-
ingu. Ættin hafði fórnað henni til þess að bjarga áliti síriu. En
var þetta lokaþátturinn? Fjarri fór því. Lögmaðurinn myndi fara
á fund hennar í fangelsinu, og hvað myndi þá gerast?
Magnús spratt skyndilega á fætur. „Fáðu mér lykilinn að fang-
elsisklefa hennar“. ,
„Lykilinn"? endurtók Lindenov forviða.
„Já. Ég ætla að tala við hana — án vitna“.
Lénsmaðurinn sá, að Magnúsi var alvara og það tjóaði ekki í
móti að mæla. Að lítilli stundu liðinni var Magnús á leið ttt
fangelsisklefans.
Hún lá endilöng á hörðum bekk, er hún heyrði skrölta í
skránni og hrikta í hjörunum. Hún leit ekki við. Hún hélt áfram
að stara á ljóssitruna, sem kom í gegnum lítinn glugga, hátt uppi
á múrnum. Hver kom nú? Kannske fangelsisvörðurinn með mat
hennar og vatnskrús — ef til vill var það Lindenov, kvalari
hennar, eða bróðir hennar. Henni lá það í léttu rúmi.
„Margrét.... “
Henni varð hverft við. Hin djúpa, karlmannlega rödd kom eins
og þruma úr heiðskíru lofti. Eitt andartak lá hún grafkyrr, en
svo leit hún við, ofurhægt. Jú — það var hann. Hún hafði fengið
ákafan hjartslátt, og nú reis hún upp við dogg. Hárið féli laust
um herðar hennar, það var undarlegur glampi í augunum og dauf-
ui og fínlegur roði í kinnunum.
Hann staðnæmdist á klefagólfinu miðju, undrandi yfir þeirri
mikiu breytingu, sem á henni var orðin. Hún var aftur orðin
falleg! Hvernig gat fangelsisvist orkað svona á konu?