Tíminn - 11.06.1952, Blaðsíða 4

3.
TÍMINN, miðvikuðaginn 11. júní 1952.
128. blað.
Sigurður Þórðarson frá Egg:
Orðið er frjálst
Hugleiðing um skírnina
Niöurlag.
Þaö er óþarft fyrir pró-
cessorinn að segja, að þögn
iivíli yfir barnaskírninni i
Nýja testamentinu, því að
rerkin tala. Og nú skulum við
irthuga þau.
Jóhannes skírari, sendur af
Ouði, skírði iðrunarskírn í
anni. Jórdan. Drottinn Jesú
íom til hans, fulltíða maður,
pess erindis að skírast af hon
im. Hann færðist undan, en
/esú sagði: „Lát það nú eftir,
pví að þannig ber okkur að
tullnægja öllu réttlæti".
Matt. 3,15) í hverju var
petta réttlæti fólgið? Þurfti
/esú að skfrast vegna sjálfs
iin, líkt og lýðurinn „Ekki
('oru svik fundin í Hans
nunni“. Hann gekk fyrst og
cremst undir vatnið, að vér
skyldum feta í hans fótspor.
,Sjá ég hefir gefið yður eftir-
iæmi“, sagði hann. Svo
jekkjum vér hinar ýmsu frá-
sagnir í Gúðspjöllunum af við
ikiptum Jesú við börnin. Það
taiar ekki síður hávært, t. d.
Mat. 18,1-5, Matt. 19,13-15,
iÆar. 10,13-16, Lúk. 18,15-17).
Nú spyr ég: (og ætla mætti
íftir greininni í Víðförla, að
jrófessor í guðfræði verði
jkki svara fátt, því að öll
pjóðin þarfnast hinnar sönnu
■cræðslu, en ekki þess, „er
kemur úr lygapenna fræði-
nannanna")! Hvernig stóð á
ið Jóhannes skírði þá, er
ðran gjörðu, niðurdýfingar-
ikírn, en ekki börnin líka?
Svernig stóð á að Jesú var
jkki skírður barn, og þá jafn
/el ádreifingarskírn. Hvern-
g stóð á, að Jesú var skírður
:íulltíða maður niðurdýfingu?
Og hann sagði: „Til að full-
aægja öllu réttlæti“? Hvern-
tg stóð á, að Jesú skírði ekki
oörnin, sem oss er sagt frá í
Guöspjöllunum ekki einú
sinni eitt, í eitt skipti. Hann
/ét sér nægja að leggja hend-
jr yfir þau og blessa þau.
Vildi hann ekki veita þeim
aið bezta? Gat hann ekki
/eitt þeim meiri blessun með
því að skíra þau? Hvað haml-
iði? Áttu börnin ekki Guðs-
:.'íki, þótt þau væru óskírð?
Hvað gjörir séra Sigurbjörn
Einarsson þegar ómálga ung-
Jörn eru borin til hans? Fylg
tr hann dæmi Jesú? Hvort er
aeillaríkara, að fara eftir fyr
trmynd Biblíunnar og dæmi
Jesú sjálfs, eða reglum kirkj-
jnnar, ef einstaklingnum
jýndist á milli barna?
Það er og alviðurkennt að
íi postulasögunni finnst ekki
eitt einasta dæmi um barna-
skírn. Svo nákvæmlega hafa
postular Drottins fylgt dæmi
nans.
Þegar höfundur Víðförla
gréinarinnar er búinn að
/itna til ýmsra kirkjuhöfð-
:ingja, og segja hversu þeir
aafi verið sannfærðir um
gildi barnaskirnarinnar, fer
hann líka sjálfur að mæla
með henni af miklum móði,
.prátt fyrir að hann áður var
jafnvel búinn að segja, að
nargt mælti með trúaöra
skírn. Hann segir svo: „Þeir
sem neita því, að börn hafi
verið skírð í frumkristninni,
taka sönnunarskylduna á sín
•ar herðar. Af þögninni geta
þéir ekki sannað. Og engir
jákvæðir vitnisburðir eru
þeim í vil“.
Ef ég hefði eigi sjálfur séð
[betta svart á hvítu, mundi ég
stórlega hafa efast um að
prófessorinn ritaði þannig, af
því að mér finnst það svo
langt fyrir neðan virðingu
hans, og virðingu þá, er hon-
um ber að sýna orði Guðs. Ég
hefi ætíð litið svo á, að já-
kvæð verk töluðu hærra en
nokkur orð. En það lítur út
fyrir að séra Sigurbjörn Ein-
arsson sé á öðru máli, enda
er hann líka prófessor í þess-
um fræðum, en ég aðeins
bóndi. En eitt er víst, og það
er að ég met Biblíuna meira
en prófessora. Já, meira en
alla kirkjuhöfðingjana sam-
anlagða, þótt þeir væru allir
prófessorar, ef þeir kannast
ekki við jákvæðan boðskap
Bibliunnar viðkomandi trú-
aðra skírn.
Jesú skírði, eða lærisvein-
ar hans. En svo er þeim færð
börn, ekki til þess að skíra
þau, því að það valr ekki
venja, þó að fullorðnir væru
skírðir, — héldur til þess að
hann blessaði þau eða snerti.
Og það gjörði hann. Svo hefir
En Guð leit nú öðruvísi á mál
ið, og tók konungdóminn af
Sál og fékk hann öðrum. Þeg
ar spámaðurinn Samúel kom
til Sáls og átaldi hann fyrir
að hafa eigi fylgt boði Drott-
ins, sagðist Sál hafa gjört eins
og Drottinn bauð, en viður-
kenndi þó síðar, að skepnurn
ar ættu að vera fórn Drottni
Guði til handa. Samúel mælti
þá við Sál: „Hefir þá Drott-
inn eins mikla þóknun á
brennifórnum og sláturfórn-
Guðlaugur Rósinkranz þjóð- Sannleikurinn er, að fyrir.
leikhússtjóri hefir beðið mig
fyrir eftirfarandi athugasemd:
„I baðstofuhjali Tímans í gær
skrifar „Tónlistarunnandi", er
virðist bera mikla umhyggju fyr
ir dr. Urbancic, og heldur því (
nokkrum árum óskaði hrepps-
nefnd Bólstaðarhlíðarhrepps,
fyrir hönd sveitarfélagsins, eft-
ir að fá keyptan svokallaðan
Botnastaðamó, er liggur sunn-
anvið Hlíðará, er ræður merkj-
um á milli Bólstaðarhlíðar og
fram, að aldrei hafi verið á það | Botnastaða. Eg lét tilleiðast
minnzt, að dr. Urbancic stjórni vegna þess, að þetta var gert
hljómsveitinni, sem eigi að
leika í óperettunni „Leður-
blakan“ og dylgjar auk þess um,
að hann muni aðeins eiga að
um og á hlýðni við boð sín? : æfa hljómsveitina, en svo muni
Nei, hlýðni er betri en fórn, jannar eiga að taka við og
gaumgæfni betri en feiti hrút stjórna.
anna. Því að þrjózka er
ekki betri en gjaldarsynd og
þvermóðska ekki betri en hjá
guðadýrkun og húsgoð. (Sam.
15,22-23).
Þetta eru alveg óþarfar get-
sakir og áhyggjur. Ég hefi fyrir
nokkrum mánuðum síðan gert
skriflegan samning við dr. Ur-
bandc um að æfa og stjórna
Því miður hendir það of „Leðurblökunni", „musikaliskt",
marga, og það jafnvel þá, er!og hefi ég enga löngun til þess
einlægir vilja og ætla að vera að ryfta þeim samningi, enda
að þeir eru ekki nógu gaum- muhdi méf aldrei detta slíkt í
SSÍ .<« m iSSÆrí
þ6tt þeir viki ogn frí orðlmi,',, llan„ÍBi að
ég býst ekki Við
og þar með frá vilja Guðs.’ag hann kvarti undan henni,
Og víst er um það, að bæði (eða óttist um 'að ég taki af hon-
þessi sofandi þjóðkirkja tekið jnú og áður þekkir fjöldinn um stjórn á verki, sem ég hefi
sér fyrir hendur að telja lítið í sannleiksorði Guðs, og'samið við hann um, og fái í
mönnum trú um, að engin já- eftir því, sem bezt veröur séð, hendur öðrum. Allar áhyggjur
kvæð sönnun sé til fyrir því, i gjörir sér lítið far um að kynn „Tónhstarunnanda“ í þessu sam
að ekki eigi að skíra börn, jast því. Énda lítið gjört að bandl eru ÞV1 °Þarfar.
og byggir svo barnaskírn sína því að hvetja fjöldann til
Þá er hér smágrein eftir
á einu því verki, er jákvæð- j þess að kynnast og fræðast af j K1emens Guðmundssön, Botna-
ast talar á móti henni. Þegar j þeirri bók, sem ekkert kemst' stöðum, um miðstöð Bólstaðar-
Jesús tók börnin sér í fang þó í samanjöfnuð við. Því hlíðarhrepps:
og blessaði þau, sagði hannjmiður sýnist svo, að fjöldinn
„að þeirra væri Guðsríki“. j renni eigi huga að hvert stefn »í 108- tölubl. Tímans er birt
Hann skírði þau ekki. Getur.ir, og að ekki sé um neitt að samtal við, ^jarna Jónasson í
nokkur látið sér koma til hug j ræöa nema þetta stundlega j Blondudalsholum um væn an-
ar, að Drottinn Jesú hefði líf hér. 1
eigi skírt börnin, ef það hefði
vei’ið þeim blessun.
Séra Sigurbjörn Einarsson
krefst sönnunar af vorri
hendi, er fylgjum jákvæðri
reglu Jesú og postuia hans.
Hún er jákvæð í postulasög-
unni. Biblían ber sjálf fram
sannanirnar, og ég hefi að-
eins reynt að skíra þær, ef
það mætti opna augu ein-
hvers. Höfundur umræddrar
greinar hefir ekki áður tekið
þær gildar, og ég get varla
búist við, að hann gjöri það
frekar, þótt ég hafi reifað mál
ið. Máske hann vildi leggja
það fyrir hæstarétt og fá úr-
skurð hans. Ég veit, að þar
sem verkin tala, þar er hægt
að ganga sigrandi af hólmi.
Það tala margir um, að það
geti þó ekki verið neitt ljótt
við það, að skíra ungbörn.
Það virðist svo, ef menn líta
ekki til Drottins. En hann hef
ir nú gefið aðra jákvæða fyr-
irmynd. Hvar er þá ljóminn
af barnaskírninni?
Þegar Sál konungur fór
móti Amalek, eftir boði Drott
ins, átti hann að bannfæra
allt, ekkert mátti undan kom
ast lifandi og ekkert mátti
með sér hafa. En Sál var áð-
ur smurður af Samúel spá-
manni til konungs yfir ísra-
el, eftir boði Guðs. Sál fór í
orustuna og vann sigur. Én
hann hlýddi ekki nema að
nokkru leyti boði Guðs, þvi
að hann hlífði Agag konungi
og tók hann höndum, og all-
an væna fénaðinn höfðu þeir
með sér, naut sauðpening. Og
Sál sagði: „Ég hefi fram-
kvæmt boð Drottins“. Sál leit
svo á, að ekkert sakaði, þótt
hann færi eftir sínum vilja.
Það væri eins gott að hafa
það svo. — Það virtist ekkert
ljótt við það, að gefa Agag
líf, og mjög eðlilegt að hafa
vænstu skepnurnar með sér.
legt féiagsheimHi við Bólstaðar
hHð. Ýmislegt er athugavert við
Heyrt hefi ég sagt: „Ríkið þetta samtal, sem ég hirði ekki
hefir falið prestunum umsjá;um að leiðrétta, en þar er eitt
andlegu málanna. Þeir um1 atriði, sem ég get ekki þagað
þau“. Já, dálaglega held ég
að þeir beri ábyrgö á þlnni
eihfu velferð. Ábyrgðinni á
um.
Það er talað um, að félags-
þeim málum kemur þú ekki j heifm eigi ab standa á Botna
* ^ 1 stoðum, og er það rett, þvi það
á neinn mann. Hún hvílir á
verður byggt i Botnastaða!andi.
Verð á veitingum í
þér sjálfum fyrst og fremst. gn sv0 er sagt um Botnastaði:
Bezt mun vera að hætta að j vÞá jörð keypti hreppurinn fyr
treysta mönnum, en treysta' ir nokkru og lagði fram.'
orði Guðs. Það var einu sinni,
ekki alls fyrir löngu, sagt af
lifandi trúuðum þjóðkirkju-
manni, að allt rúmaðist inn-
an þjóðkirkjunnar, nema lif-
andi trú.
Ekki er þó svo að skilja, að
enginn prestur flytji biblíu-
legan boðskap að einhverju
leyti. En víst er um það, að
ef einhver vaknar upp til lif-
andi trúar, þá er hann álit-
inn éitthvað „hins eigin“ eins
og það er orðað, eða að
minnsta kosti að hann hafi
lausa skrúfu. Þessu líkt er
ekkert sagt, þótt einhver
komi fram sem opinber af-
neitari. Andatrú og guðspeki
er mjög vel þegin innan
kirkjufélagsins. Afneitunar-
kenning með óbeinum orðum
sögð, virðist ekki gjöra mjög
mikið til. Og það sýnist held-
ur ekki mikil ástæða til að
gjöra veður úr því, þó að
prestat séu ekki rigbundnir
við meyjarfæðinguna og
frelsisverk Krists. Aðeins ef
þeir skíra börn og klæðast
hempu, þá virðist allt í lagi
frá sjónarmiði kirkjunnar.
Kennisetningar orða Guðs og
siðareglur, það sýnist ekki
hafa svo mikið að segja.
Þetta er staðreynd, sem
ekki er hægt á móti að mæla.
liöfúðmeinsemdin er, að kirkj
an hefir vlkið af hreinum
grundvelli orða Gúðs. „Lítið
súrdeig sýrir allt deigið“,
voru orð Jesú. Svona er á-
(Framhald á 6. siðu).
með það fyrir augum, að þar
skyldi verða miðstöð sveitar-
innar í framtíðinni. Þar átti að
byggja samkomuhús og fieira í
þágu félagsHfs og menningar í
sveitinni. Það var búizt við, að
þar mundi verða reist kirkja,
skóii og nýbýli. Þar átti að
rækta tún og skóg.
Þegar ég hugsaði um það, hve
sHk miðstöð myndi prýða jörð
mína, sá ég ekki eftir því að
hafa selt þennan blett af iandi
jarðarinnar.
Stærð landsins, er selt var, er
um 22 hektarar samkvæmt mæl
ingu. Að undanteknum litlum
túnbietti og dáhtlu engi, er land
þetta að mestu leyti óræktar
móar, þurrt og fljótunnið með
jarðýtu. En það kostar mikinn
áburð að rækta. Takist það,
mun þar verða fagurt tún yfir
að líta og taðan góð.
Enda þótt þetta land sé látið
af hendi, er samt nóg landrýmt
á Botnastöðum fyrir meðal
bónda.
Þykist ég nú hafa leiðrétt
þennan leiða misskHning við-
víkjandi jörð minni Botnastöð-
um. Sumir segja, að þetta séu
smámunir. Við þann, er hugsar
þannig, vil ég segja: Ef þú átt
jörð, sem þér þykir vænt um
og vilt ekki láta, hvað sem boð-
ið er, er þér þá sama, þótt aug-
lýst sé um aHt iand, að þú haf-
ir selt hana? Ég fyrir mitt leyti
þoh það ekki. Þess vegna eru
þessi orð rituð, og Tíminn beð-
inn að taka þau til birtingar.“
Klemens hefir lokið máli sínu
og taka ekki fleiri til máls í
baðstofunni í dag.
Starkaður.
Verð á veitingum
Veitingaverð hér á l.andi er víða mjög hátt og neyðir
fjöidá ferðamanna tii þess að hafa með sér nesti, þótt það
sé bæði dýrt og ónotalegt.
Hreðavatnsskála
er reynt að hafa eins sanngjarnt og mögulegt er.
Helztu veitingar kosta nú:
Kjötmáltið, betri (dilkakjöt) kr. 15,00
Kjötmáltíð, lakari — 11,50
Fiskmáltíð, algengasta — 10,00
Kaffi eða mjólk og smurt brauð — 10,00
Mjólk eða kaffi og kökur — 7,00
Skyr með sykri og rjómablandi — 6,00
Nokkur herbergi, með aðeins
2 rúmstæðum og dýnum. Hvert herb. — 12,00
Allir skattar og þjónustugjald er innifalið í þessu verði.
Með því að hafa svefnpoka með sér, eða sængurföt,
getur fólk búið vel fyrir 45 kr. yfir sólarhringinn, en 39 kr.
sé búið í tjaldi.
Ferðmenn! Berið gséSi veitinganna saman við á stöð-
um, sem selja með nær því helmingi hærra verði.
VELKOMNIR TIL VIGFÚSAR!

Áskriftarsími Tímans er 2323