Tíminn - 06.07.1952, Side 2

X.
TÍMINN, sunnudaginn 6. júlí 1952.
149. blað.
Tyrkinn þværséraftrúarástæðum
því musteri Allah skal vera hreint
TyJ'kinn baðar sig af trúarástæðura, en í stórborgunuro eru
skólpræsin óyfirbyggð og börnúi lciká sér í drafinu. Og Tyrkinn !
hefír megnustu óbeit á hinuro kristnu og þeir cm sóðar í hans
augum. í steikjandi sólarhita gufar fnykurinn af skóipræsimum !
til himins og síast inn í matvóruna, sem seld er á götunni.
Ungfrú Finnland
hreppti titilinn
„Fegursta kona
heimsins”
í alþjóðakeppninni um titil-
inn „Fegursta kona heimsms",
sem íram fór fyrir stuttu í Long
Eeach í Kaliforníu, sigraði ung
frú .Finnland, sem heittir réttu
nafni Armi Kuusela. Armi er
tuttugu og þriggja ára gömul,
ljóshærð og norræn yfirlitum og
mjög fögur. Er ekki annað að
sjá, en dómneínöinni hafi teldzt
valið prýðilega. Sem „Miss Uni-
verse“ hreppir Armi sjö ára kvik
myndasamning, auk þess sem
hún fær nýja skrautbifreið að
^ . gjö.f. Að sjálfsögðu hefir Tay-
| furoglu haldið fast við venju
I steikandi sólarhita gufar fnykurínn úr skólpræsunum til' sína og ekki hrosaSj hvag hefir
himins og síast inn I matvöruna, sem seld er á götunni. jverið nóg til að fella fegur^ar-
dísina, þar sem hún er dæmd
| Hlíða- og Holta-fólk!
Kirkjulega samkomu heldur undirritaður í dag
klukkan 2 síðdegis — í
Sjómannaskólánum
matsalnum (næstu dyr til vinstri frá aöalinngangin-
um). Ræðuefni: Ný kynslóð. — Mánudagskvöldið eftir
flyt ég á sama stað erindi um gildi Biblíunnar og trú-
málastefnurnar en á þriðjudagskvöldið um kirkjuleg
viðhorf og tímabæra kristna lífs- og heimsskoðun. —
Ég mun á kvöldfundunum svara fyrirspurnum og at-
hugasemdum ef slíks yrði óskað; þeir byrja kl. 9. —
Stingiö á ykkur sálmabók.
Reykjavík, 5. júlí 1952,
BJORN O. BJORNSSON.
W.W.Y.VA1.WAWA:.VAWAVWJViiW.VA'AV'.VA*.V
Rafmagnstakmörkun f
Maður er að aka eplum efUr og -'ossar um íætur barna og
í landi hinnar brosandi þióðar,
Álagstakmörkun dagana 7. júlí •— 12.
frá klukkan 10,45—12,15:
júlí
síns og eru góðra
munninn.
götu í Istambul. Hann ekur epl hunda. Og maðurinn, sem ekur Bandaríkjunum
unum í vagni og þau eru gljá- eplavagninum. sér að eitt epl- J
andi og rjóö', en að baki luktra ið dettur af og veltur eftir skólp . ’
lyra og hárra múra, beggja rennunni. Hann stanzar, snýr'ingana_ Hann þarf ekki stærra
vegna götunnar, sitja fegurðar- við og sækir eplið, þurfkar af rúsnæið undir verzlunina. Kalk Í
lísir í tróni og horfa tinnusvört því með gömlu dagblaði og set únarnir eru hafðir í búrum, þar!
am augum yfir hellulagða garða ur það síðan efst í eplahrúguna. eigra þeir um og reka öðru ]
oiilli þess þær fara mjúkum Þar glóir það sem aldrei áður, úvoru upp sín leiðu hljóð Ung-
höndum um hnakka elskhuga rjótt oglystugt, þeim kaupanda ur drengur gengur framhjá og: í
kringum á markaðstorgi, sem ekki ref- heldur á nokkrum hænsnum.
ir áhuga fyrir ferðasögu þess Hann hefir bundið þau saman
eplis, sem biður að éta sig. a fótunum og heldur á þeim
úað brýtur á bofíum, eins og fiskspyrðubandi. Hæn-
Undir hverjum dyrum er gat O.g síðla dags. urnar slást til og dingla í hendi
jg þarí gegn rennur skólpið frá j Og síðla dags er teppasölu- drengsins og ein þeirra er að
hverju húsi og út á götuna, Það maður að beija rykið úr vöru burðast vi’ð að lyfta hausnum.
brýtur á booum á götuhornum ^ sinni. Stutt þar frá er götugest- Hún iitast svolítið um og er af- j
gjafi að steikja smáfisk á teini ar raunamædd. Og teppasölu- j
í væntanlegan málsverö handa maöUrinn heldur áfram að
göngulúnum gesti. Fimmtán berja rykið úr vöru sinni. Rykið
kurusj, tuttugu og fimm kurusj, stjgUr upp í þéttum skýjum og^
kostar aðeins tuttugu og fimm breigir úr sér, síðan sígur það .
.0.10 Veðurfregnir. 11.00 Messa í kurusj, hrópa sölournir. Kjöiið niður yfir hænsnin og kjötið á'
F'rikirkjunni. 12.15—13.15 Hádeg hangir á slám, fram á miðja sianum og leggst yfir smáfisk'
sútvarp. 15.15 JVIiÖdG§istóiilG*lv- götiina kj6tk3,upiii9,ðuuiiin g’Gst^jafans, gúis og fínt la§ af
'ir. 16.15 Fréttaútvarp til íslcnd hefír boraö holu í múrinn og brúnum púðursykri Og rykið
fSlr k0mi3 Þar fyrir diski undir pen. steikist með fiskinum og steikt
Mánudag
Þriðjudag
Miðvikudag
fimmtudag
Föstudag
7. júlí
8. júlí
9. júlí
10. júlí
11. júlí
1. hluti.
2. hluti.
3. hluti.
4. hluti.
5. hluti.

Straumurinn verður rofinn samkvæmt þessu, þegar ■«
og að svo miklu leyti sem þörf krefur.
SOGSVIRKJUNIN.
5
VA*.V.V.V.V.V.V.%*.W.V.V.V.VW.*.VW.V.V«VAV.V--:
Útvarplð
Xtvarpið í dag:
3,30—9,00 Morgiínútvarp.
:8.30 Barnatími. 19.25 Veður
fregnir. 19.30 Tónleikar. 19.45
iuglýsingar. 20.00 Fréttir. 20.20
Tónleikar. 20.40 Erindi Vordagar
i varplandi. 21.10 Kórsöngur. 21.
Í0 Upplestutr „Hinn alvitri“,1
smásaga eftir Somerset Maug-.
aam. 21.45 Tónleikar (plötur).'
>2.00 Fi'éttir og veðurfregnir. 22. |
05 Danslög (plöturtt) — 23.30 ’
Oagskrárlok.
Útvarpiff á morgun:
Fastir liðir eins og venjulega.
íO.20 Utvarpshljómsveitin; Þór-
arinn Guðmuntdsson stjórnar.
>0.45 Um daginn og veginn. 21.
15 Einsöngur: Elsa Tómasdóttir
syngur. 21.20 Veffrið í júní. 21.
35 Tónleikar: Lög leikin á sög
plötur). 21.45 Hæstaréttarmál. j
32.00 Fi'éttir og veðurfregnir. 22. j
10 „Leynifundur i Bagdad“,'
saga eftir Agöthu Christie — j
Sögulok. 22.30 Dans- og dægur-
ög. 23.00 Dagskrárlok.
Árnað heilla
(Ijónaband.
í dag verða gefin saman í!
ijónaband í Vestmannaeyjum
af séra Halldóri Kolbems, ungj
frú Guðlaug Runólfsdóttir,'
Hilmisgötu 7, Vesmannaeyjum
og Olafur i ímannsson, Bar-
ónssíg 80, Reykjavík.
Trúiofun.
Nýlega hafa opinberag trú-
lofun sína ungfrú IIild:<r Þóris-
dóttir, stúdent frá Húsavik, og
Ingi Kristinsson, stúdent frá
Grenivík.
IÍEIÐSKÍÍIU IjOFTI.
' ur fiskur er góffur.
HeOagt og heimulegt.

Lækjartorg,
Reykjavík,
sími 3545.
Hefir alltaf á boðstólum alls konar íslenka hand-
unna muni úr gulli og silfri.
Allt silfur til þjóðbúningsins, margar gerðir. f
Alls konar verðlaunagripi. f
Minjagripi X
Trúíofunarhringi í ýmsum gerðum Q
Leturgröftur. ♦
Teikningar ef óskað er. Sendum gegn póstkröfu. ♦
virðingu fyrir sjálfum sér, að Vantruarhundar.
Þér setjizt kannske inn í kaffi rann íætutr ekki musteri Allah, j j dyrum bænahússins stendur
Þaff er margt talaií um íor- _ hús og þjóninn leggur hníf og sinn eigin líkama, vera óhrein- ’ ölmusumaður. „Herra, gefðu
setakosmngainar og marglr! gaffal á borðiö, ásamt brauð-‘an_ Hann fer j tyrkneskt bað mer ölmusu“' bið’ur hann&„Og
búa til gamansögur um þter. j hleif. Hann er á leiðinpi til yð 0g lætur baðþjóninn nudda sig Allah veri með þér“ bætir 'hann
Síffasta sagan, sem gengur uin ar með glas af vatni, en sam- nieð grófu klæði, þar til hin 1 vig. svo sér hann að þér eruð
Reykjavík þessa dagana og ein j kvæmt bendingu frá gestgjafan dauða húð hefir nuddazt í burt' kristinn 0g hann veit að þelr
hver gamansamur náungi lief; um, vendir hann sér út í hom og hann giampar og skín á belg kristnu álíta ekki betl æruverð
ú- setí saman, er á þessa le/ff: , ig tekúr til við að þvo glasið inrlj eins og hig sanna musteri! Ugt starf í gegnum larfa betl-
Það var á kosningadagmn j upp úr sápu. Það er erfitt að Allah á að gera. Hann hellir yfir ! arans sér í hvít o°- hrein nær-
og veffríff var indælí, glaffasól komast til ráðs við óhreinindin <jjg vatni) þvi hann veit að vatn 1 föt og hin sólbrennda húð á and
skin og blíffa. Séra Bjarni
Jónsson vtldi nota góffa veðr-
íff og flytja búslóff sína aff
Bessastöffum. Fékk hann sér
vörubíl og hlóff hann og var
síffan ektff aff Bessastöffum.
Hitti séra Bjarni Jóhami ráffs
jnann og baff hann aff stinga
þessu dóti einhvers staffar inn,
unz alflutt væri, hvaff Jóhann
gerffi af m-:stu greiffviknt. Um
Iesð og séra Bjarnt kvaddi
á glasinu, því margar hendur ih gefur kraft og styrk, en hann iiti og hálsi er hrein og gljá-
hafa tekið á þvi og margt hefir tekur handklæðið aldrei af lend andi Nei hinír Múhaineðsku
verið úr því drukkið. Tyrkinn Um sér, þegar hann er í baði, geta ekki skilið vantrúarhund-
hefir engan sérstakan áhuga fyi' þvi aiit sém viðkemur frjósem- ana, sem kyssa helgar myndir
ir hreinlætil, en þér eruð krist- inni er heilagt og heimulegt.
inn og þjónninn veit, að þessir j
kristnu hundar eru ekki einu Það er bænatími.
sinni menn til að fara eftir orð j Evrópumenn neita eitraðs
um meistara síns. Ekki það, sem vatns, segir Tyrkinn. Þeir
fer innfyrir varir yðar er ó- drekka og þvo sér ur kyrru vatni Hinverjinn Tnýtir
hreint, segir Kristur, heldur stöffupollum. Við þvoum okkur
það, sem gengur út af vömm álltaf úr rennandi vatni, tærum
sagffi hann sem svo: - Ja, j yðar. Kristur hefir ef til vlll ekki rennandi gosbmnnum. Já, Ev- i “^UpoÚur“ ' s^jaTusturienzfcl
veffrjff er nú svo gott, aff það! rneint þetta bókstaflega. Mú- rópumaðurinn þvær sér úr eitr
getur verlð affi ég komi meff hameðstrúarfólk þvær sér um uðum stöðupollum, segir Tyrk- |
annan bíl í kvöld. j hendurnar, áður en það matast. inn. j
Þá klóraffi Jóhann ráffsmaff j i gyðingattrú voru handa- og j Og það er bænatími. Menn
ur sér vandræffalega bak viff, fótaþvottur framkvæmdir sem snúa análitum sínum að Mekka.
eyraff og sagff*: — Ég vei nú tmaratriði, en ekki af heilsu- Hinir æmverðugu eru í bæna-
ekki hvort ég hef noklsurs staff fræðilegum ástæðum og Mú-.húsunum og hafa dregið skó af! Hvað sem sagt veröur um
og ausa sig vígffu vatni. Alveg
eins og Kínverjinn, sem ekki
skilur, hvers vegna Evrópumað-
urinn snýtir sér í klút, sem
hann stingur í vasann á eftir.
sér í pappír,
sem hann hendir svo í göturenn
una. „Synd yðar skal vera sem
stöðupollur“, segja austurienzk-
ir spekingar. Vatnið er tákn sam
ræmingariistarinnar í allri ver-
! und. Og það er dauðasynd í Aust
i urlöndum að eitra drykkjarvatn
ið fyrir óvinum sínum.
ar rúm íyr/r meira.
I hammeð tók þetta trúaratriði til
— Jæja, e? hú.-,rýmið heldur handargagns, og gerði það
lítiff, sagffi ira Bj tmi. • strangara og ýtarlegra. Þjónn-
— Nei. ekki er þaff nú, en inn, sem stendur þama og er að
þeir oru nefnilega báffir komn
ir á undan með sína búslóff
Ásgeir og Gísli.
þvo glasið, telur sig vera hátt yf
ir yður hafinn, hvað hreinlæti
snertir. Og hann ber svo mikla
fótum sér. Þeir hafa baðað á hreinlæti Tyrkjans, er viðkcm-
sér fæturna i gosb 'unnunum, ’ ur mat, þá verður það ekki af
síðan ieggja þeir enmð við gólf honum skafið, að hann þvær sér
og þakka fyrir hina óútreíknan' vel og dyggilega, því musteri All
legu náð Allah. í gegnum götin ah skal vera hreint, en eins og
á sokkunum, sér í hvíta og skrifað stendur: „Ekki það, sem
hreina húð. | (Frarnh á 7. síffu).