Tíminn - 15.08.1952, Síða 8

„ERLENT YFIRLIT“ í DAG:
Ráða svertintijjar úrslitunum?
3G. árgangur.
Reykjavik
15. ágúst 1952.
182. blað.
Flugskýli við nýjan
völl á EgilsstöSum
Nýlega er búið a.ð byggja
flugskýli fyrir afgreiðslu flug
véla á hinum nýja flugvelli
við Egilsstaði. Er þettá hús.
sem er um 40 íermetrar, svip
að flugskýlunum á Sauðár-
krók og Akureyri. Er að því
mikil bót, þótt enn þurfi að
bæta nokkuð áðstöðu íerða-
fólksins, sem kemur og fer
um völlinn, sórstaklega ef
biöa þarf eftir flugvélunum.
sem oftast er.
Unnið er að því að fuilgéra
annan brautarenda vallarins
og girða hann, en ætlunin er
að Ijúka því verki í haust,
þar sem hættulegt er vegna
fíugumferðarinnar, að skepn
ur komist inn á brautirnar,
og eru þar jafnvel þegar flug
vélar nota vöílinn. Eins er
eftir að ganga frá athafna-
svæði vallarins. Stendur til
að reyna að ljúka því verki
einnig í sumar.
Engin síld í gær og
lítil í fyrrinótt
Samkvæmt símtali, sem
blaðamaður frá Tímanum
átti í gærkvöldi við Dagverð-
areyri. var engin síldveiði í
gær. Veður var þó hið bezta,
' eins og daginn áður. En þá
hafði lítilsháttar veiðst af
síl<JT
Þá fékk Víðir frá Akranesi
200 tunnur í 10 köstum, Sæ-
fell 150, Guðmundur Þorlák-
ur 130 og Nanna 100 tunnur.
Var þessi veiði um 20 mílur
út af Langanesi.
Rafn (áður Ólafur Bjarna.
son) lagði upp 140 mál af
ufsa á Dagverðareyri í gær og
20 lestir af ufsá til söltun-
ar. Hefir þetta skip veitt um
500 lestir af ufsa.
Ufsaveiðar eru annars erfið
ar, þar sem mest er kastað á
grunnu við þær og hætt við
að næturnar rifni Eru líka
nokkur brögð að því.
"1

Nútímatækni í hernaði miðast við að framkvæma hina furðnlegustu hluti. Risafallhlíf
af þessari gerð eru notaðar til að láta þung hergögn, svo sem skriðdreka og jarðýtur ti!
flugvallagerðar svífa til jarðar á eftir fallhlífahermönnum, eða til stuðnings innikróuðum
liðsr eitum.
Unniö að söiu Faxa-
síldar, en söitun hafin
Söltun á Faxasíld er fyrir nokkru hafin og hafa Akurnes- j
ingar saltað það bezta af reknetásíldinni, sem bátarnir það-
y.n hafa veitt út af Snæfellsjökli og suður við Reykjanes.
Síldarútvegsnefnd, sem sjá á um sölu síldarinnar, heiir hald-
5.3 fund meö uin 70 síldarsaltendum og útgerðarmönnum hér
sunnanlands um viðhorfið til reknetaveiðanna.
Tt h r^l landi og fengið
Dr. Djorn Johannes- |ir ***%*«*• ■
” Inr Pifli Sk’invpri
sou rannsakar
orsakir kals
Forsvarsmenn síldarútvegs-
nefndar gerðu grein fyrir
liörfum á sölu síldar, sem sölt
uð kynni að yerða sunnan-
lands á Þessu hausti. Var upp
lýst, að þrátt fyrir það að
veiði Norðurlandssíldar hafi
brugðizt, þá væru erfiðleikar
með solu Faxasíldar einkum
vegna ’þess, að enn væri með
öllu óvíst, hversu mikla veiði
Norðmenn og Svíar hefðu að
loknu veiðitímabili við ís-
land og Færeyjar. ,
Dánargjöf til norsks-
ísl. menntasambands
Gefamli preslur, liróðir soiidilierrnn.s liér
Dct norskc Samlaget hefir nýlega hlotið mikla dánargjöf
frá nýlátnum presti, Alfr. Anderssen.Rysst á Eiðsveili, sem
verja skal til útgáfu á norrænum bókum á nýnorsku og til
eflingar menningarlegu sambandi Norðmanna viö Fær-
eyinga og íslendinga.
Vill forðast áhrif
frá spiliingunni
Alfr. Anderssen-Rysst, sem
lengi var sóknarprestur i
Fana, áður en hann fór á'
Eiðsvöll, var bróð'ir norska j
sendiherrans hér í Reykjavík, j
Torgeirs Anderssens-Rysst. j
Hann var atkvæðamikill mál
hreinsunarmaður og aðdá-j Truman Bandaríkjaforseti
andi fornnorrænna mennta. ,hafði boðið Eisenhower að
j koma til Washington og
títhlutun 17. maí. |þiggja af sér fræðslu um á-
Dánargjöfin er alls talin stand heimsmálanna.
nema 120 þúsundum norskra1 Eisenhower svaraði þessu
króna. í gjafabréfinu er á- boði í gær. Sagðist hann ekki
kveðið, að nokkru af fénu þekkjast boðið, því að hann
skuli varið til að efla menn-(vildi sjálfur mynda sér skoð-
ingarsamband við Færeyjar anir, án áhrifa frá stjórnar-
og ísland, og veröur fé út- völdum, sem bæru ábyrgð á
hlutað í því skyni 17. maíI óstjórninni og spillingunni í
annaðhvert ár. ‘Bandarikjunum.
I
Unnið’ að sölu Faxasíldar. •
Upplýst var á fundinum, að
síldarútvegsnefnd ynni að
sölu síldar til Finnlands, Pcl-
lands, Svíþjóðar, Danmerkur
og víðar, og að, kapp mundi
á það lagt, að verka-einung-
is beztu síldina, þannig, að
hún yröi sambærileg að gæð
um við þá síld, sem söltuð
væri á veiðisvæðinu í nánd
við Færeyjar. i
Miklar umræður urðu um
málið og kom Það ljóst fram,
að kostnaðarsamara væri, að
öðru jöfnu, að veiða sildina
hér syðra en fyrir norðan og
hefði það aukna erfiðleika í
för með sér við að selja sild-
ina á erlendum mörkuðum.
I
Vöruvundun áríðandi.
I
Fundarmenn voru sam-
máia um, að sjálfsagt væri
að vanda til hins ýtrasta verk
un Faxaflóasíldar, svo að
hún gæti staðizt samkeppni
við þá síld aðra, sem á boð-
stólum væri á sömu mörk-
uðum.
á það var lögð áherzla af
hálfu forsvarsmanna síldar-
útvegsnefndar ao hyggilegt
væri að hefja ekki söltun fyrr
en nokkurt öryggi væri fyrir
sclu framleiðslunnar.
Tillaga þeirra Björns og
Margeirs.
Er á leið fundinn fiuttu
þeir Margeir Jónsson og
Björn Pétursson, Keflavík,
eftirfarandi tillcgu, sem sam-
þykkt var með samhljóöa at-
kvæðum.
„Fundur útvegsmanna og
síldarsaltenda, haldinn í
Reykjavík 12. ágúst 1952, sam
þykkir eftirfarandi ályktun:
CFramhald á 7. síðu).
A undanförnum . árum
hafa orðið mikil brögð að
kali í túnum, svo að stór-
kostlegt tjóil hefir af hlot
izt, og sjálfsagt miklu stór
kostlegra en menn gera
sér aimennt grein fyrir.
Nú í siunar fól landbún-
aðari'áðherra, Hermajin
Jcnasson, dr. Birni Jó- .
1 • .y - | I 1 Ðc V V fl
hannessyni, að rannsaka 1
orsakir þessa umfangs-
mikla kais og leita ráða til
að koma í veg fyrir hinar
tíðu skcmmdir á ræktar-
löndum landsmanna.
Dr. Björn Jóhannesson
hefir starfað að þessum
rannsóknum í suxnar.
Norsk síldveiðiskip
koma til Seyðis-
fjarðar
Frá, fré-itáritara Tím-
ans á Seyðisfirði.
Einn Seyðísf jarðarbátu’r,
Pálmar, hefir nú hætt viö
herpinótin?, ogíer farinji út-
til síldveiða- mfeð reknfet: Ætl-
ar hann að látá réka 43—50
mílur austur af landi og
koma heim með síldina tii
söltunar.
All mikið af norskum skip-
um hefir komið til Sgyðisfjarð
ar til að sækja vatn og oliu.
Láti sjómennirnir vél af sild
veiðum í reknet og þykjast ná
þar góðum súmaráfla.'
Norsku veiðiskipin stunaa
■ reknetaveið.arnar djúpt út í
hafi, um og yfir 100 milur
Isuðaustur af Langanesi. Öll
■ þessi skip hafa meðferðis
salt og tunnur og salta skip-
verjar sjálfir síldina um borð.
í gær fréttist, að Akraborg
frá Akureyri hefði látið reka
tvær nætur djúpt austur af
landi og fengið 80 tunnur eft
sem er ágæt-
ur afli. Skipverjar salta síld-
ina sjálfir um borð.
Eins og sagt var frá í blað-
inu í gær eru skipin Snæfell
frá Akureyri og Ingvar Guð-
jónsson frá Siglufirði einnig
komin á reknetaveiðar með
síldartunnur og salt um borð,
og munu láta reka á svipuð-
ium slóðum og erlendu skip-
in.
Fiestir Austfjarðabátarnir,
sem fóru á síld, eru ennþá að
veiðum, en stöku bátur er þó
hættur eöa í þann veginn að
Síálka varð ffyrir
. liifreið
í gær varð stúlka fyrir bif-
reið á Suðurlandsvegi skan-ant
frá Árbæ. Hlaut hún lítils
háttar heilahristing, en mun
annars ekki hafa sakað.
ÞrefaSt systrabrúð-
kaup í Svarfaðardal
Laugardaginn 2. ágúst voru þrjár systur giftar í Valla-
kirkju í Svarfaðardal af sóknarprestinum, séra Stef'áni
Snævar. Voru þær frá Klængshóli í Skíðadal, yngstu dætur
hjónanna þar, en fjórar eldri systur áður giftar konur í
Eyjafirði.
Á KlængshóJi i Skíðadal
búa Kristján Halldórsson og
Margrét Árnadóttir en dætur
þeirra, er nú giftust Jónína,
Eva og Birna. Allir brúðgum-
aimir voru Eyfirðingar. Maður
Jcnúiu er Hermanh Aðal-
steinaqon úr Öxnadaí. Evu
Rósmundur Stefánsson frá
Miðbæ í Svarfaöardal og
Blrnu Héðinn Friðriksson hús
ga°,nasmiður frá Akureyri. !
Mur.u ein af ungú hjónun-j
um ssnr.ilega taka við bú-
skap og búsíorráðum að
Kiæneshöli.
Fjö'skyldúhóf
á Kiængshóli.
Daginn eftir var brúð-
kaupsveizla á Klængshóli.
Voru þar allar dætur þeirra
Klængshólshjóna og sjö
barnabörn, og annað náið
venzlafölk.
Leitar átu og
mælir sjávarhita
Björgunarskipið María
Júlía er urn þessar mundir
úti fyrir Norðurlandi og leit-
ar að átu í sjónum og mælir
sjávarhita.
Hefir skipið enga átu fund-
ið að kalla. Sjór er ákaflega
kaldur, enda næturfrost víða
norðanlands að undanförnu.
Á Dagverðareyri var til d.æm-
is héla á jörð um klukkan sex
í fyrramorgun.
Það þykir þó heldur góðs
viti að hvalavaða sást á aust-
ursvæðinu í gær og TTyrra-
dag. Eru menn að vona að
hún kunni aö standa í sam-
bandi við átu.