Tíminn - 22.08.1952, Blaðsíða 6

Tíminn - 22.08.1952, Blaðsíða 6
6. TÍMINN, föstudaginn 22. ágúst 1952. 188. blað. oiiMiiiniiiMiiuiisiimiiiiiiiiMiiuiiiiiiMiiMiiiiiiuiniiiv Austurbæjarbíó Sjö ynyismeyjar \ \ Óvenju frjálsleg og bráðfyndin, § | sænsk' gamanmynd, byggð á | ' nokkrum ævintýrum úr hinni | heimsfrægu bók „Dekameron". = ÍJífí söngvarinn Stig Járrel Sýnd kl. 5 og 9. Síðasta sinn. S I Nú er hver síðastur að sjá | ! þessa vinsælu og ógleymanlegu g ! söngvamynd með undrabarninu | Bobby Breen. Sýnd kl. 5,15 og 9 ! lönsseSHrsmi og’ tolIariEÍr (Framhald af 4. síðu ) ar eru þjóð, „sem hefir litia eða enga tollvernd fyrir sinn iðnað'“. Þessari staöhæfingu er ætlað mikiö hlutverk í skýrslunni og skulum ,viö at- , huga hana nánar, þótt sýnt | hafi veriö hér aö framan, að j Hólmjárn meinar annað en| aörir með svona oröalagi. § Vicki Baum: Fræ&ðarbraut Dóru Hart ^80. DAGUR bi i I N^JA il IÍtjarnarbÍó] Sumardansinn Mest dáða og umtalaða mynd 1 sumarsins, með nýju sænsku | stjörnunum TJlla Jakobsson Folke Sundquist Sýnd kl. 5,15 og 9. V = ; BÆJARBIO - HAFNARFIRÐ! - Grimm örlög (Raw Deal) i Afarspennandi brezk/amerisk | sakamálamynd, byggð á sönn- um atburðum. Dennis O. Keefe 1 Aðalhlutverk: Clsire Trevor Marsha Hunt | Bönnuð börnum innan 16 ára. Sýnd kl. 5,15 og 9. s pemxííar | Sænsk verðlaunamynd sem alls staðar hefir hlotið ágæta aðsókn.og dóma. Aðalhlutverk leikur: Nils Poppe af mikilli snilld. Sýnd kl. 9. Sími 9184. GAMLA BIO „Já, þú átt að syngja á morgun“, sagði Basil hugsandi. „Já, en í dag er ég frjáls og fram eftir degi á morgun“, sagði Dóra. „Það er óvenjulegt. skal ég segja þér. Tími minn Við skulum byija á því að tillaeyrir raunar ekki sjálfri mér lengur. Ég verð að standa á gera okkui grein fyrir ástand áVigiilu og Syngja í stað þess að vera hjá þér.“ mu almennt eins og þaö er í „Mig langaði eiginlega mest til að myrða þig, þegar ég sat samanburði við ástand þess- og beið þín áðan« sagði Basil rólega. • . . . ara mala a Noiðurlondunum. | j Binu sinni enn?“ spurði Dóra hlæjandi en vottaði þó f-ÍV fynr ótta. Þetta hefði hún ekki átt að segja, hugsaði hún á eftir. Roðinn læddist fram í kinnar hennar, og suða kom fyrir eyrun. „Mér þykir samt vænt um, að þú skuiir fá' að heyra til mín á morgun“, sagði hún hraðmælfl „þýHf þér gaman að heyra Mozart sunginn?“ Hvílík fávizka, hugsaði Basil. „Þú gleymir því alltaf;:hvar og hvernig ég el aldur minn“, sagöi hann. Dóra reis þegar á fætur af bekknum framan við arininn og kom til- hans. „Síminn“, var hrópað framan úr forsalnum. Hún tók þegar símann. „Við eigum að hitta Chander lögfræðing að máli klukkan ellefu i fyrramálið“, sagði hún, er hún lagði sípiann frá sér. Basil hafði gengið út að glugganum og horfði niður í Central Park. Það, sem hafði mest áhrif á hann, var hið mikla dýpi, þessi svimandi hæð. „Þegar þú snýrð nú til fang- hve íslenzk yfirvöld sýni máli þess iðnaðar, sem Hólmjárn er talsmaður fyrir, lítinn „skilning" borið saman við þánn „skilning“, sem sams-, konar iðnaður mæti hjá yfir1 völdunum á Norðurlöndun-, um. Byrjum á almennum at- hugasemdum, td um ríkistekj urnar. í Danmörku fær ríkið um 5—6% af rekstrartekjum sínum með innflutningstoll- um, í Svíþjóð um 5%, í Noregi = v. hlutSll nimuí'æí'jd mctel elslsim aftur, verður þnð aðeins til noklturra vikna tivalar" r HAFNARBIÓ \ Spenntar taugar (Tension) i Afarspennandi ný amerísk saka- : málakvikmynd frá Metro Gold- wyn Mayer. Richa?d Basehart Andrey Tottcr Barry Snllivan Cyd Charisse Sýnd kl. 5,15 og 9 : Börn innan 14 ára frá ekki aðgang. FRANCIS Hin afarfjöruga og skemmti-| lega ameríska gamanmynd um i asna sem talar. E i Donald O’Connor Satricia Medina. Sýnd kl. 5,15 og 9 Munið að greiða blaðgjaldið 1 nu þegar TRIPOLI-BIO Á flótta (He Ran All The Way). Afar spennandi amerísk saka- i málamynd, byggð á samnefndri I bók eftir Sam Ross, leikin af [ hinum nýlátna leikara John I Garfield af mikilli snilld. Þetta j var síðasta myndin sem þessi | himsfrægi leikari lék I. John Garfield Shelly Winters Bönnuð börnum. Sýnd kl. 9. Á fílaveiðum (Elephant Stampede) I Ný, afar spennandi og skemmti | leg amerísk frumskógamynd. | Johnny Sheffield Donna Martell Sýnd kl. .5,15 : ! i Bilun I | gerir aldrei orð á undan | |sér. Munið nauðsynlegustu J i og ódýrustu tryggingarnar. Raftækjatrygginar h. f. Sími 7601 E : ELDURINN IIAMPER H.F gcrir ekkl bc9 á undaa aér. »eir, sem eru hyggalr.^ tryccja stras hji SAMVINNUTRYGGINfiUM » | Raftaekjavlniituftcfs Þicgholtstrœti 81 Shnl 8153«. | Raflagnir — Vifcerllr | BafUcnmefal tali seinustu 5 árin. Tekjur af einkasölu eru ekki taldar með né söluskatturinn, sem er hærri af innfluttum vör_ um. Utanríkisverzlunin er stór þáttur í þjóöarbúskap þessarra þjóða, en stærstur þó á íslandi. Þessar tölur sýna samt að seinustu árin hefir meðaltollurinn á inn- fluttu vörinni verið langtum hærri á íslandi en í þessum nágrannalöndum okkar. í þessu sambandi má einn- ig benda á það, að árið 1950 voru innflutningstollar í Sví- þjóö að meðaltali 5%, miðað við heildarinnflutninginn (þ. e. tollaðar og tollfrj. vörur). í Danmörku var þessi tala 2—3%, og í Noregi 3—4%. Á íslandi voru beinir tollar um 17% þetta ár, og er talan lægst þetta árið síðan fyrir stríð. En í þessari tölu eru ekki allir tollarnir. Söluskatt urinn er langtum hærri á inn fluttu vörunum en þeim sem framleiddar eru innanlands. Skatturinn er 2% í smásölu. Síðan er söluskattur 3% af annarri verzlun, nema af inn fluttri vöru, þá er hann 7%. En af innfluttu vörunni reikn ast hann þannig, aö við cif verð hennar er. fyrst bætt öllum tollum og síðan 10% álagningu. Það er því auðséð að af mörgum tollvörum er söluskatturinn a. m. k. 10% miðað við cif verð, en oft miklu hærri. En þótt við mið um sem næst við lágmarkið, þá er söluskatturinn af inn- xluttri vöru tvöfallt hærri en af annarri vöru. Það er því ohætt að reikna með því að talan 17% hér að framan eigi l rauninni að vera 20%, og er þá áætlað fyrir því að nokkr ar inníluttar vöru eru und- anþegnar söluskattinum. Tollar á innfluttum vörum eru þvi margfallt hærri á Ts- landi en í nágrannalöndun- um. Á árinu 1950 voru tollar á íslandi að meðaltali — irúð að við allan innflutning — 4 til 10 sinnum hærri en í Danmörku, Noregi og Svíþjóö. Svona eru þá tollarnir hjá þjóð „sem hefir litla eða enga tollvernd fyrir sinn iðn að“ miðað við nágrannanna. Þessari fullyrðingu virðist trúað af ýmsum talsmönnum iðnaðarins, og þingi Félags ís lenzkra iðnrekenda. En áður en þetta atriði er rætt frek- ar skulum við athuga lítils- háttar verk Hólmjárns. sagði hún að baki honum. „Chandler segist vera hárviss um, að Foster muni takast að fá þig lausan. Bryant gamli leggst þar lika á árar, og hann heíir áhrifarík sambönd. Ég er lika búin að fá Bryant yngra til að undirrita.... “ „Hvað hefir þú gefið honum til endurgjalds fyrir það?“ spurði Basil og sneri sér hvatlega við. Hún brosti til háns, og honum fannst það bros ögrandi. „Sex flöskur af áfengi“, svaraöi hún. „Síminn“, var enn hrópað að framan og samtímis gekk Salvatori inn í stofuna. Meðan Dóra sinnti símanum, gekk Salvatori til Basils og þrýsti hönd hans þegjandi eins og við jarðarför. Hann sá sér til undrunar, að andlit Dóru hafði gerbreytzt, meðan hún talaöi í símann. Hann þekkti ekki enn hina vaxlíku grímu, sem hún sneri að áheyrend- um sínum. Hvert sem hann leit sá hann visnandi rósir í blómavösum. íbúðin virtist full af blómum. Alls staðar marraði í hurðum, það dunaöi í vatnsleiðslum í veggjun- um og hratt fótatak bergmálaði um húsið. „Hve margt hirðfólk hefir þú annars hér umhverfis þig í húsinu“, spurði hann. „Bíðum nú við....“ svaraði hún. „Með eldhússtúlkunni eru það fimm, en hún fer alltaf heim á kvöldin. Hún bÝr með einhverjum dáindisfríðum dansara í Charleston Club.“ Basil fann, hvernig tíminn rann úr greipum hans út í hið tóma rúm, og ekkert skeði, ekkert var sagt til þess að halda aftur af tímanum eða gefa honum gildi. Hann fékk ekkert í hendur, er hann gæti tekiö með sér í útlegðina á ný eða búið til úr endurminningu, er hann gæti ofiö um vef í fásinninu. „Komdu ti,l mín“, bað hann nærri barnslega. „Þú ert svo langt frá mér, og það er svo mikið á milli oJckar.“ „í kvöld getum við verið ein og ótrufluð“, sagði hún. „Hvað langar þig til að gera í kvöld?“ spurði Dóra. „Ég vil fara til Maison Fifi“, sagði hann hörkulega, Hún horfði hugsandi og hikandi á hann. „Ert þú enn hinn sami. Basil?“ spurði hún svo. Þau sátu saman í bókaherberginu við lítið borð, sem stúlka hafði rennt á hjólum inn til þeirra. Basil naut hinnar góðu máltíðar. Þegar þau fóru út til að seðja hungur Basils eftir lífi og fjöri borgarinnar, fylgdi Salvatori þeim að lyftunni. „Komdu nú ekki of seint heim með hana“, sag'ði hún aðvarandi við Basil.. „Hún á að ,syngja mikið og erfitt hlutverk á morgun og þarfnast hvíldar.“ „Þarfnastu hvíldar?“ spurði hann fjórum stundum ^íiftaJV- þegar þau komu heim með reykjarlykt næturklúbbsins'í'nös- um og garg jazz-hljómsveitarinnar í eyrum. Dórá tók ekki eftir háðinu í röddinni og leiddi hann að hinu stóra rúmi, Skór hans skildu eftir svartar rákir á hvítri gólfábreiðunni. Hann var illa klæddur, klaufalegur í framkomu og hftfði sigggrónar vinnuhendur. Það var ekki fyrr en hann ■ var Iagztur fyrir í myrku herberginu, sem hann hætti að hata sjálfan sig og hana. „Það er hræðilegt, hvernig tíminn hleypur frá manni nieð an maður sefur“, sagði hann morguninn eftir. Klukkan var orðin níu, og liðnir voru tuttugu dýrmætir klukkutímar af orlofinu. „Ert þú hamingjusöm í raun og veru?“-spurði hann Dóru, sem var að vefja rautt hár sitt í lokka. Það var ofur- lítill fölvi kominn á það. „Já, oft þegar ég er að syngja“, svaraði hún. Hún gleymdi því alltaf, að hún var söngkona. Klukkan 11 sátu þau í flosklæddum stólum Chandlers, og þegar þau höfðu rætt málið við hann í klukkustund, virtist helzt sem Basil þyrfti aðeins að skreppa aftur til Baxterville til þess að sækja tannburstann sinn, en væri síðan frjáls maður. Klukkan tólf stóðu þau 1 tízkuverzlun, og Dóra neyddi Basil til að velja sér þar föt, frakka og skyrtu. Honum fannst hann vera allur annar maður, er hann var kominn í þennan skrúða, en um leið fannst hon- um þetta óbærileg niðurlæging. Búðarþjónninn dansaði um- hverfis þau af ánægju, er Dóra skrifaði ávísun sína. Hún blygðast sín fyrir mig, hugsaði hann. Hún greiðir klæð- skera mínum, hún greiðir lögfræðingnum, og hún greiðir

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.