Tíminn - 21.09.1952, Page 6

TÍMINN, sunnudaginn 21. september 1952.
213. blað.
ÞJÓDLEIKHÖSID
Iv.
„Leðurb1atean“
Sýning í kvöld kl. 20.00 v
Næsta sýning miðvikud. kl. 20
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
13,15 til 20,00. Tekið á móti
pöntunum. Sími 80000.
Örlagadagur
Mjög eftirtektarverð ný, amerísk
mynd, byggð á mjög vinsælli
sögu, sem kom í Famelie Journal
undir nafninu „In til döden os
skyller", um atburði, sem geta
komið fyrir i lifi hvers manns
og haft örlagaríkar afleiðingar.
Margaret Sullyvan,
Wendell Corey,
Viveca Lindfors.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Smámyndasafn
Teiknimyndir og sprenghlægi-
legar gamanmyndir.
Sýnd kl. 3.
Austurbæjarbíó J
BrúfihaupifS
(The Strange Marriage)
Skemmtileg og spennandi, ný,
ungversk * stórmynd í litum,
byggð á skáldsögu eftir Kálmán
Mikszáth. — Skýringartexti.
Aðalhlutverk:
Gyuia Benkö,
Miklós Gábor.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Chaplin í
hamingjnleit
Sýnd kl. 3.
Allra síðasta sinn.
Sala hefst kl. 1 e. h.
= =
TJARNARBIO
Xinstúlka mtn,
Irma
(My friend Irma)
| Bráðskemmtileg amerísk gam-
| anmynd.
| Aðalhlutverk:
5 John Lund,
= Diana Lynn
og frægustu skopleikarar
Bandaríkjanna þeir:
Dean Martin og
Jerry Lewis.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
£ Sala hefst kl. 11 f. h.
o m *» «* *
Sýulng Gerðar
(Framhald af 4. síðu)
hefir skilið þá til hlýtar. Þess
vegna er hún heldur ekki háð
þeim. Ákveðið og markvisst
vinnur hún að því að víkka
sjóndeildarhring sinn, grafa
farveg eigin persónu.
Tilfinning hennar fyrir,
skúlþtúrnum er óumdeilan-
leg. Hún er eðlislæg. Því hlýt
ur maður að veita athygli í
Lloyd C. Douglas:
í stormi lífsins
10. dagur
NÝJA BIO J
Peggy vantar íhúð
(Apartment for Peggy)
Bráðskemmtileg og fyndin, ný,
amerísk litmynd.
Aðalhlutverk:
Jeanne Crain,
William Holden,
Edmund Gwenn.
Sýhd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
GAMLA BIO j
B/€JARBIO
- HAFNARFIRÐI -
f|
„l5
! 5
Sonur mitm,
Edtvartl
(Edward, My Son)
I Áhrifamikil stórmynd gerð eftir
I hinu vinsæla leikriti Roberts
| Morley og Noel Langley.
i Aðalhlutverk:
Spencer Tracy,
Deborah Kerr.
| Bönnuð börnum innan 12 árd
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Mjallhvít og dverg-
arnir sjo
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e. h.
REMBRANDT
Ógleymanleg mynd um ævi hins
heimsfræga málara.
Charles Laughton.
Sýnd kl. 9.
Eyðimerhur-
hauhur'mn
Sýnd kl. 5 og 7.
BAGDAD
Ævintýramynd í eðlilegum litum
Sýnd kl. 3.
Sími 9184. .
HAFNÁRBIÖ
í húmi nœturinnar
(The Slceping City)
Sérlega spennandi og fjörug,
ný, amerísk mynd, er gerist mik
ið í stærsta sjúkrahúsi New York
borgar.
Bönnuð börnum innan 16 ára
Sýnd kl. 5 og 9.

TRIPOLI-BIÖ
I fimmtán ár hafði ungfrú Ashford starfaðTriðð Hudson
lækni og orðið honum æ samhentari með hverjum. degi.
sýningarmyndunum. Þessi til Hún hafði komið í tilraunasjúkrahús hans nýorðin hj-úkrun-
finning kemur gleggst í ljós, | arkona stuttu eftir lát manns síns. Þar var harin úngur og
þegar listakonan slær á hina. efnilegur skurðlæknir, sem lagði aðaiáhe'rslúha á heila-
mýkri strengi. Þá dregur hún skurðlækningar. Hún hafði eftir því sem árin liðu lyft mörg-
fram dulinn fjársjóð sem er í um störfum og áhyggjum varðandi rekstur pjúkrah]iasins
ætt við kyenlegan yndisþokka. af þerðum hans, oftast án þess að ræða um það við hann,
Stóru járnplöturnar bogna heldur þegjandi og hljóðalaust. En jafnframt óx áhrifa-
allt í einu og enda með ,,ljúf ^va2d hennar yfir honum og sjúkrahúsinu, og enginn var af-
um“ skörpum hornum,únjúk- , brýðissamur í hennar garð þess vegna. Ungir læknar leit-
um sveigjum. Þetta eru hlut-]ugu meira að segja ráða liennar og hjálpar í erfiðleikum.
ir, sem „járnkarlarnir“ j Hjúkrunarkonurnar sögðu henni ástarsorgir sínar. Sjúk-
(Jacöbsen, Calder o. fl.) eiga,. iingar léttu á hjarta sínu við hana og skrifuðu henni þakk-
ekki í fórum sínum. Jlætis- og vinarbréf eftir að þeir voru farnir úr sjþkrahús-
Eg ætla ekki að ræða um jnU; 0g margjr miðaldra karlmenn, sumir af. háum stigum
höggmyndirnar: leir, stein, og augugir> höfðu boðið henni eiginorð, og þær voru ófáar
gips, marmara. Þær vantar^ jóiagjafirnar, sem hún hafði fengið.
alla vídd á við járnið. Hér hef^! . . .... . .. ... . ..... . ^
ir farið fram eins konar stökk^ h ’fnSnÞ ^ „ sogðu kvensj úkhngarnir. Og
hrevíine Fn skemmtiW er það var hun sannarlega. Hun var skilnmgsgoð, hattvis, en
að komast að raun uhi, M £mh;am allt stfk. Hún hafði andlit ungrar stúlku, hugrekki
skilinenrinn er alltaf 1„fn karimanns og hvitt har ommunnar.
ö 1 ' Og það var ýmislegt fleira í fari Nancy Ashford, sem hefði
átt að breyta áliti Merricks hins unga, ef honum hefði verið
það kunnugt þennan morgun, er hún sat þarna með prjón-
ana sína og beið þess að hann vaknaði til íúlls.
Og hugur hennar hvarf enn til Hudsons læknis. Morgun-
inn, sem hann hafði sagt henni, að ha«n ætlaði að kvæn-
kst næsta þriðjudag ungri stúlku, skólasystur Joyce dóttur
sinnar, hafði hún svarað fljótt og glaðlega: „Það var gam-
an og það er áreiðanlega skynsamlega gert af þér. Hún mun
gera þig hamingjusaman. Ég gleðst mjög þín .vegnaíri.
„Ég hafði vonað, að þú mundir líta þannig á málið‘,‘y hafði
hann svarað innilega glaður en þó hæglátur.
Til allrar hamingju fyrir þau bæði, höfðu þau'ékki'horfzt
í augu, er þessi orð fóru á milli þeirra. Harin hafði' Verið' að
draga á sig gúmmíhanzkana í búningsherbprginu yið hlið-
ina á skurðstofunni, og hún var að hnýta að.horium kyrUÍ-
inn að aftan. Hann tók heldur ekkert eftir því,. hve lengi
hún var að því. „ > .,oq
„Ertu þá búin?“ hafði hann svo sagt yfir öxlina:
„Já, þetta er í lagi“, svaraði hún léttilega, en þkð vár ékki
allt í lagi, að henni fannst. Ekkert mundi fyllilega bætast
að fullu úr þessu.
; = < j»hm! ‘h.n 1
Bobby var nú vaknaður til fulls, og þegar hann hafði horft
á þessa virðulegu konu með prjónana um stund, ákvað’hann
að raska ró hennar. Hann ætlaði að spyrjá lláriá riokkurra
spurninga, sem mest sóttu að honum. Það; váir áuglj öst,
sagði hann, að hann hafði orðið fyrir einhvérri huglægri
truflun. Hvað hafði komið fyrir? Hafði hann gért eitthvað á
hluta einhvers? Hafði hann unnið einhver skemmdarverk?
Hann kvaðst reiðubúinn að greiða allan skaða, sem af hon-
um hefði hlotnazt. - ; •
9-
S AICOIV
Afar spennandi amerísk mynd,!
er gerist í Austuriöndum.
Alan Ladd,
Veronica Lake.
Bönnuö börnum
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Á Índíánaslóðum
i Mjög spennandi amerísk mynyd
; um viðureign hvítra manna og
I Indíána upp úr þrælastriði
! Bandaríkjanna.
Gay Madison,
Rory Calhoun.
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 3.
Ást í meinum
(Olaf Forsfarcncn)
Hin stórbrotna sænsk-finnska
stórmynd með
Regina Linnanheimo.
Sýnd kl. 7.
Með hrafta í
högglum
Fjörug og spennandi amerísk.
Cpwboy-mynd.
Bob Livingstong,
A1 (Fuzzy) St. John.
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e. h.
I 14 k. 925. S.
f Trúlofunarhringir
I Skartgripir úr gulli og
I silfri. Fallegar tækifæris-
|gjafir. Gerum við og gyll-
" um. — Sendum gegn póst-
[kröfu.
Valnr Fairnar
gullsmiður
Laugavegi 15.
skarpur, höndin jöfn hög.
Varla er þess að vænta, að
Reykvíkingar finni þessi
verk. Annað eins hefir verið
látið óhreyft og afskiptalaust
hin síðari ár. Hitt er ekkert'
launungarmál, að með sönnu'
verða þau metin á annan
mælikvarða en tíðastur er
hér heima, mælikvarða, sem
nær lengra og dýpra bæði í
tíma og rúmi.
HJS.
Þáttur kirkjunnar
(Framhald af 5. síðu.)
anlegt er, að sterkara sé en
þau eyðingarinnar öfl, er náð
hafa slíkum tökum á stjórn
veraldarmálanna og stefna
með mannkynið óðfluga
beint á hengiflugið. Ekkert
mannlegt afl mun reynast
þess umkomið að bægja frá
hinni ægilegu hættu, — ekk-
ert getur bjargað — — —
nema það eitt að gefast sem
lítio barn, allshugar, með ró-
sömu trausti. á vald sjálfs höf
unda,r, viðhaktora og full-
komnara lífsins — Hans, er
sendi son sinn til þess að
vera Ijósmóðir við fæðingu
hins himneska ríkis, er hann
líf.
Þetta virtist þó ekki ætla að verða liðlegt samtal, því að
Nancy Ashford leit ekki upp frá verki sínu. Húri sváfáði út
i hött, og þá kom þykkjan upp í hug Bobbýs. Haun hækkaði
röðchna og varð rivatskeytlegri. En þegar hún rétti úr bakinu
frá "öndVerðu*'hafðF fyririfttífe1-' og leit a hann, sá hann, að tár blikuðu í augum hennar, var-
að, að hér á jörð skyldi verða ir henllar titruðu einniS-
í fyllingu tímans. I »Hvað hef ég gert af mér?“ spurði hann reiðilega. Það
Þess vegna eigið safnaðar- hlýtur að vera eitthvað hræðilegt, ég sé þaö á svip yðar.
Þér verðið að segja mér þaö. Ég get ekki þolað þessa óvissu
lengur“.
Nancy Ashford lagði prjónana hægt frá sér á borðið, gekk
áð rúminu og tók aöra hönd Bobbys. „Vinur minn. Hér hafa
ékeð atburðir, sem valda okkur öllum djúpri sorg. Það skeði
um það 'leyti, sem þér komuð hingað. Við höfum ekki náð
okkur eftir það, en það var samt ekki á neinn hátt yðar sök.
Þér skuluð ekki ásaka yöur fyrir það.“
Hann var ekki ánægður með þessi svör og litlu nær, en
hann heyrði það á raddblæ hjúkrunarkonunnar, að hún
yildi ekki ræða meira um þetta, og hann reyndi ekki að
Björn O. Björnsson.
Vér niorðiiigjai'
(Framhald hí 5. síðu.)
Kvaran, eru lítt til þess falln
ar að vekja samúð, enda eru
þær ógæfunornir hjónabands
ins. En sæmileg skil gera þær
hlutverkum sinum. * u
Hins vegar gerir Einar Páls- hrefja hana sagna með fleiri spurningum. Hann tautaði
’son vin þeirra hjóna viðfelld- einhverjar fullyrðingar um það, að hann hlyti að hafa gert
in mann sem vekur bæðisam eitthvað af sér og hné aftur út af á svæfilinn. Það var þó
úð og tráust ^ j Sott> aS hann var ekki sekur um neina stórglæpi. Það var
Um vin frúarinnar, Edvard íaihvel betra en hann hafði þoiað að vona.
Rattigan í meðferð Einars Honum hafði orðið það, hugarhægð, þegar Watspn lækn-
Þ. Einarssonar, fáum við raun ir ákvað aö senda hann klukkustund síðar upp á sólþakið.
ar litla hugmynd, enda er í lyftunný hafði hann gert tilraiin til að vera gamansamur.
hlutverkið lítið. j Honum fánnst ómögulegt, að sorgin, sem þjakaði þetta
Það er góð skemmtun að' sjúkrahús, ætti öll völd í huga þessarar ungu og fallegu
horfa á þessa sýningu. Að , hjúkrunarkonu, sem>ók honum inn í lyfturiá.r3nirIÍIiI^
þeirri skemmtun má búa eft- j „Ég býð yður súkkulaöimola fyrir eitt fallégfjír'psþi hafði
ir að heim er kpmið,* hugsa ( hann sagt. „Það hlýtur þó að vera leyfilegt ,að brpsa í-þessu
um hana eg tala um hana sér sjúkrahúsi.“ : -jibn.
og öðrum til dægradvalar og En orð þessi virtust allt annað en heppileg. Húfi-várð ekki
uppbyggingar. Við beiðni hans, og hann gat ekki befcur séðriri' hújrharðn-
H. Kr. aði á brúnina, en annars virtist hún alls ekki' þá'fá héýrt orð
hans. Hún bar sama sorgarsvipinn og allir aðrir þþessuýiúsí.
Þetta atvik leiddi hann til enn meiri heilabrota, uxn. þa'u orð,
sem aldraða hjúkrunarkonan hafði mælt við harua,j„n„ ,,
CtbreiHið Tlraaim-