Tíminn - 14.11.1952, Blaðsíða 5

159. blað.
TÍIVIINN, föstudaginn 14. nóvember 1952.
5,
Fö'stud. 14. nóv.
Er Þjóðviljamönn-
nnum sjálfrátt?
jufónleikarnii
l<6Kð
ilr ferðamenn
gístihúsin .
Hann virðist ekki vera
margá
Viö át.tum því láni að fagna hljómlist hans. í raun og : í dagblöðunum var vikið Geysis. Milli Laugarvatns og
að fá að njóta tcnleika venrþarf enga sérstaka þekk að því nýlega, að gjaldeyrir Geysis er þessi vegur nú þeg-
þriggja mikilla tónlistar- ingu til þess að geta notið sá, sem útiendingar hefðu av vel á veg kominn.
manna í senn síðastl. sunnu- góðrar tónlistar. Aðalatriðið iilotið að greiða vegna dval- j Þannig eru um 50 km. til
dagskvöld í dómkirkjunni. er að menn hafi ánægju af ar í landi hér, hefði ekki kom Þingvalla frá Rvík, rúmir 70
Hvor um sig er með merkustu henni, og eftir því sem á- ið til skila nema að litlu km. að Laugarvatni og um
i listamönnum sinnar greinar í nægja áheyrandans er meiri leyti. Sé þetta s-vona og verði 100 km. að Geysi. Þannig má
| lieimi. Þetta hljómar ef til þeim mun betur nær hljóm- þannig í framtíðinni þýðir skila fólki á Þingvöll eftir um
'Vill hversdagslega í eyrum listin tilgangi sinum. Næsta lítið að vera með ráoagerðir eina stund, að Laugarvatni
fiskana skilnin°-ur okkar Islendinga, enda erum lag, sem Erling lék var Cia- um það, hvað nauðsynlegt sé eftir 1 V2 stund og Geysi eftir
Þjóðvííjámannanna ' ef ein-*'við orönir Sóðu vanir a mörS conna eftir Vitalli, stórbrot- að gera til þess að hæna út- tveggja stunda akstur. Þann-
hver vilöi fara as meta hann'um sviðlun En Þegar það eru ið verk með leiftrandi tóna- lenda ferðamenn að landinu ig yrðu þessir staðir til dval-
tn Yerðs Eftir úví sem þeir samlandar okkar, sem eiga í flóði og tséknilega mjög erf- til hagnaðar fyrir land og ar meðan Suðurland er skoð-
endurseaj a það sem í Tím- 1 hlut’ er sérstok ástæða til itt bæði fyrir hnéfiðluna og lýð. Rétt mun samt að gera að. Þarf þá ekkert nema veg-
anum stendur ’ eru andle°u þess að fagna °8' Sera sér f#m orgelið. Erling lék hér oft á ráð fyrir að sú regla komist inn skemmstu leið á þessa
gáfurnar bá°bórnar eða ráð- ’lega lióst’ hvað um er að vera’ alla fi°ra strenSina samtím- á starfsemina í landinu, með fyrrnefndu staði? — Jú, vissu
ventínin ekki óbilu°- en hver!tU þess að kunna að meta ^að.is af undra-verðri leikni og al annars í þessu efni, að skil lega. Ég held að reisa þyrfti
skyldi íáta sér koma slíkt í rétt' j tárhreint. Aðalatriðið var að verði þeim erlenda gjald- skála á Þingvöllum með t.d.
huo' um iafn dyggðuo-ar frið-í Það var enginn bversdags- : samt hér hin innri andagift, eyri, sem til fellst, í hendur 50 herbergjum, annan við
ardúfur og siömenninoar- iblær yfir hl;íómleikum þeirra j hjartaiagiö og tcnlistargáf- réttra aðila. ÍGeysi, sennilega minni, en
postula Nei þegar eitthvað Erlings B,londals Bengtsson- ’ an (musikalitetið), sem snart! Allir þeir menn, sem sinna' vegna skólastarfsins á Laug-
fer milli mála o° brenslast ar’ Pals Isolfssonar °§ Guð-, álíeyrendurna og veitti þeim móttöku gesta, einkum þó er arvatni verða ætíð næg skil-
hjá ueim blessuðum þá hlýt- mundar Jónssonar. Það var. hugljómun. Hinn næmi tón- lendra manna kvarta mjög'y^ði Þar til gistingar. — Að
ur þaö að henda þá’óviljandi hátíðleS’ stórfengleg og ó-listarskilningur Erlings er dá yfir skorti á gistihúsum. Er- t framkvæma þessa áætlun er
af bví skilnino-urinn er ekki igleymanleg stund- Þar var, samlegur hjá svo ungum lendu ferðamennirnir verði,1 leikur einn. Hér er heldur
ö " jaiísið af nægtabrunni listar, manni. Að síðustu lék Erling végna vöntunar á gististöð-jekkl Sert raS fyrir öðru en
fegurðar og styrks, og hin j Largo eftir Hándel og Ave um, að búa í skipunum, þann því, sem þegar er fyrirhugað
hljóöa hrifningaralda áheyr-j María eftir Schubert. Þessi ig hverfi möguleikarnir til að eða með öllu óhjákvæmilegt.
andans endanna var svo sterii) að j margspiluðu lög fengu í meö- ná gjaldeyrnum auk alls-' Á öllum þessum stöðum, sem
skarpari eða aðgæzlan ár-
vakrari.
í gær eru þessir
garpár að endursegja grein hún var
úr Timanum. Rétt til gamans leo.
nærri því áþreyfan- ; ferð hans og Páls Isólfsson- konar erfiðleika, sem standi hér eru nefndir, eru góðir
'ar endurnýj aöa og djúptæka í sambandi við gistihúsaskort veitingasalir. Svefnhúsin sem
friðsæl- inn. Innlendir ferðamenn eru reisa þarf, mega vera einföld
orðnir því svo vanir að snikja °S þurfa alls ekki að kosta of
má gefa monnum sýnishorn i nvert augnablik var áhrifa ' merkingu samfara
af Þeirri enclulsogn' Jríkt og hin háleitu andlegujum geðhrifum.
Tmunn segir: Allt bendir, geShrif voru yaranleg frá Á milli hinna ýmsu celló- sér gistingu hjá venslafólki fjár, aðeins hreinlætistæki
tu þess, að pa stanai ymieitt Upphafí til endaloka hljóm- laga söng Guðmundur Jóns- sínu og kunningjum í Revkja öll og upphitun verður að
ekki a folkmu að vmna mik-j leikanna_ Tónlistarmennirn-
ið og vel, e.i það sér fram á ir voru vel samstilltir og örv-
að Það megi njota ávaxtanna uðu hvern allnan
af star-fi sínu. Starfsemi rænna afreka,
sveitafólks og smáútgerð allt i
til list-
í kringum: land sýnir það, aö
Erling lék safn úrvals tón-
þjóðin á bæði dugnað og •verka’ sem vekia og enður-
vinnusemi. Þessi sömu ein-: næra sal manna’sannkallaða
kenni birtast hjá fólki í kaup andlega fæðm ,Hmn ,unður-
stöðunum, bar sem það fær fagn’ Þyðð og llfandl tonn
skilyröi tiláð yrkja garðblett, 1hana veittl áheyrendum mik’
byggja yfir sig eða gera eitt- mn unaðA°g ánægiu’ enda er
hvað áþekkt. Þess vegna þarf hllcðfænð’ sem hann leikur
I næst á undan honum. Pyrst
ekki að óttast «um landsíólk-
ið, ef það aðeins á þess kost
að njóta þessara fornu
dyIetta'er seint í grein Tím-Ilðk Erling adagio eftirEor;
ans en í endursögn Þjóðvilj- 1 elh’ miog fallegt og yndlslegt
ans er þessu lýst svo: | lag. Þessu næst var Alle-
. Imande i D-dur eftir hmn
„Framliald gremarmnar mikla meistara tónanna,
fjallar um það, að Islendmg-. Bach_ Þétta verk er fyrir sóló
ar séu að verða la,tir og væru cehó an undirleiks, og krefst
son einsöng. Fyrst voru tvær vík, að þeir finna jafnvel vera af fullkomnustu gerð.
aríur eftir Hándel. Oft hefir ekki svo mjög til þó að svo Þessi hús myndu síðan verða
Guðmundur sungið snilldar- verði að vera, enda er gert lyftistöng áhugasömu skiða-
lega, en sjaldan jafn vel og gaman að hverjum þeim, fólki aö vetrinum. Sennilega
glæsilega og á þessum tón- sem lætur í Ijósi áhuga sinn kemur flugvöllur á alla þessa
leikum. Raddblær hans er fyrir því að reisa gistihús,' staði fyrr en síðar, skipta þó
mjög fagur, hlutfall brjóst, sem miðað er við þarfir j vegalengdir litlu máli, en
háls og höfuðtóna oftast nær þeirra manna innlendra, sem gistihúsin eru fyrir öllu. —
ágætt eins og vera ber hjá ekki hafa efni á að greiða 50-, Sanngjarnt er að ríkið veiti
beztu söngvurum. Lítils hátt 80 kr. á dag fyrir eitt her-! eigendum Þingvalla og Geys-
ar ber þó á því að höfuðtón- bergi svo sem nú tíðkast. jis aðstoð til framkvæmda ef
arnir verði íviö of áberandi! Sú þraut að auka gistihúsa Þeir þurfa þess með, en hvað
a, afbragð annarra, og átti'Þegar hann syngur í meðal- kost fyrir útlendinga á ferða-, sem því líður, verðum við að
h’inn hermsfrægi cellóleikari! Iag'i stei-kt (mezzo-forte). Aft lögum um Suðurland, er^taka á móti erlendum gest-
Emánuel Fenermann ha« ur i veiku og einkum í sterku ekki eins vandleyst og marg-'um með sama myndarskap
tónunum er röddin í prýði- ur virðist halda. Ekkert'og gert er í Noregi, Sviss og
legu jafnvægi, magnþrungin skemmtiferðaskip kernur til víðar. —b. b.
og skinandi fögur og auðug Reykj avíkur án þess að far-----------------------------------------------------
af samhljómandi yfirtónum. þegum séu sýndar nokkrir
! niiiiiEiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiuiiiiiiiiuuiiuiiiimiiiiiiiiiira
Tónhæðin var nú einnig merkir og fallegir staðir. Fyr, | 1
ávallt rétt, þó að stundum ir valinu verða einkum Þing' | Jj Gerist áskrifendur að §
kærir, þeir nenni ekki að
stunda framleiðslustörf til
mikillar tækni, djúpsæar tón
, .........listartúlkunar og glæsilegs
sjavar og sveita, heldur vilji tóllSj en allt þetta hafði Er_
leggjast i hóglifi og slæpings- iling til að þera t rikUm mæli,
skap. Og svo ber lesendunmn; enda naut flutningur hans á
að skilja að a þessaii úr- tónverkinu sín vel. Hinir dÝru
kynjun stafi hið geigvænlega
atvinnuleysi undanfarinna
ára.“ Þannig lætur þeim ungu
og gáfuðu úrvalsmönnum, er
valdir hafa verið til blaða-
mennsku við Þjóðviljann, að
endursegja blaðagreinar.
Vilji menn hvorki efa gáfur
þeirra né vilja til ráðvendni
liggur ekki annað fyrir en að
álykta, að vesalings mönnun-
um sé ekki sjálfrátt. Með því
móti er lika hægt að skýra
ýmislegt annað úr blaða-
mennsku þeirra og pólitík.
Hér skal nú hlífst við rök-
ræðum um þessar persónur
og sleppt öllum frekari hug-
leiðingum um sálarlíf þess-
ara manna og engar getsakir
uppi hafðar um það, hvers
vegna þeim er svo áfátt í með
ferð heimilda, að efnið snýst
algerlega vig hjá þeim þegar
þeir endursegja það. Hins veg
ar er ekki annað hægt en
benda á það, að þetta er ein-
kenni þeirra manna, sem við
Þjóðviljann vinna.
Allir .sannir verkalýðssinn-
ar og alþýöuvinir ættu aö
skilja það. að góð hagnýting
vinnuaflsips er skilyrði fyrir
góðum yfiskjörum. Útvegs-
bóndinn vill eðlilega láta sem
flesta draga ’fisk úr sjó
tónlistarhættir ásamt innsýn
og andágift Bachs. veita tón-
smíðum hans þá fullkomnun,
trúrækni og tign, sem gerir
hann að einum mesta meist-
ara tónlistarinnar. Þó að
sumt kunni aö virðast tor-
skilið hjá honum í fyrstu,
geta allir með vaxandi tón-
listarþroska haft ánægju af
hafi áður viljað koma fyrir, vellir, Geysir, Gullfoss. Ferð-||
««—' H
bæði hjá Guðmundi og fleir- in til þessara staða er miðuðji
imanam j
Áskriftarsími 2323
þannig, að það varð að dýrð-
legum, öflugum lofgjörðaróð,
sem endurómaði í hjörtum á-
heyrendanna.
Undirleikur Páls ísólfsson-
ar var í hvívetna hinn list-
rænasti. Saknaði maður þess
eins að fá að hlýða á einleik

um af okkar beztu söngvur-, við það, að komið sé til
um, að hún hafi verið aðeins Reykjavíkur að kvöldi þess
of lág á stöku stöðum. jsama dags, sem þaðan er far ..................
Síðan söng hann svo Agnus ið, vegna gistingar í sjálfum
Dei eftir Bizet og The Lost skemmtiferðaskipunum.
Chard eftir Sullivan skínandi | Þetta verður að breytast
vel, og síðast lagið, Þitt lof á þannig, að fólkið geti gist
Drottinn, eftir Beethoven, cina til tvær nætur á Þing-
' völlum, Laugarvatni og viö
Geysi.
Fyrirhugað er að leggja
veg frá Þingvöllum um Laug
arvatn skemmstu leið til
<1
o
(I
O
o
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Slmi 5833.
Heima: Vitastíg 14.
iiuiiiniiii»iiiiiiHUN»niTiiiiiniiiiiiiniiniiiiinii»uuin»
nýta hann sem bezt til að
tryggja hag heimilis síns,
alveg eins og það hefir j afnan
þótt æskilegt á sveitabæjum
að hafa sem flestar vinnandi
hendur við heyskapinn um
sláttinn meðan slægjur ent-
ust. Svo er enn í þjóðlífinu
að leggja verður áherzlu á að
almennt sé unnið og vel sé
unnið og eins mafgir og unnt
er stundi framleiðslustörfin.
Á þessu byggjast lífskjör al-
mennings. Allar truflanir á
atvinnulífinu draga lífskjör
þjóðarinnar niður. Stöðug at
vinna er skilyrði sæmilegra
lífskjara þjóðarinnar í heild.
Þag er eitthvað framandi
og annarlegt við það, ef ást-
vinir alþýðunnar þurfa að
umhverfast og tapa sönsum
þó að á þetta sé minnzt í
og góðu. En það er því líkast,
sem Þjóðviljanum sé eitthvað
óljúft að talað sé um það, að
stöðug vinna við gagnleg
störf sé lífsskilyrði þjóðar-
innar. Hvernig skyldi standa
á því, að slíkt á illa við tauga-
kerfi þessara blaðamanna?
Því lengur sem menn hugsa
um þessi mál ætti það að
verða ljósara, að lífskjör al-
mennings hljóta að fara eft-
ir því, hve mikiö og hve vel
er unnið. Of fjölmenn milli-
liðastétt, vinnustöðvanir
hvers konar og vinnusvik öll
draga niður lífskjör þjóðar-
innar í heild. Þetta verður
vinnandi alþýða í sveitum og
við sjó alitaf að muna og
nota fjöldasamtök sín til að
styðja til valda þá menn, sem
miða stjórn landsins við ís-
lenzka hagsmuni almennings
og þá eina.
hjá honum að þessu sinni.
Tónblæbrigöin (registratrón-
in) eru litauðug, hugvitssam-
leg og mjög hrífandi. Tónlist
arþroski hans er afburða mik
ill, enda er hann talinn með
allra beztu orgelleikurum
heims bæði af hérlendum og
erlendum tónlistarunnend-
um. Það er sannkölluð gæfa,
fyrir hina fámennu þjóð okk
ar, að eiga slikum afburða
listamönnum á að skipa.
Tónleikarnir voru áheyr-
endum ógleymanlegir og
þakka þeir listamönnunum
hjartanlega fyrir þá, með ein
lægum árnaðaróskum um á-
framhaldandi og vaxandi
gæfu og gengi.
Allur ágóði tónleikanna
rann til kirkjubyggingar Nes-
kirkju og er þessi stuðningur
listamannanna við trúmál og
kirkju ómetanlegur, eftir-
breytnis- og þakkarverður.
Ezra Pétursson.
a
SO
<D
43
fcí
o
o
o
co
a
s
cS
<
C3
:C
b!3
ÍH
c3
Ö

fí
cS
S
T5
G
c3
w
*c3
u
a
<D
ÍO
a
a
&
3 ö
T3
Ö
P
CJD
c3
o
EÖ
n*iinmiiiimiimuiiinimiiiiiiimuiiiiiiiinuuiiin,?CH*t*