Tíminn - 08.01.1953, Side 6

6.
TÍMINN, fimmtudaginn 8. janúar 1953.
5. blað.

PJÖDtEIKHÚSID
%
SKUGGA-SVEIM
Sýning í kvöld kl. 20.00.
UPPSELT.
„Rehhjaníf ,
Næsta sýning föstudag kl. 20. J
Sýning laugardag kl. 20.
! f
j Petta getur alstað-
ur sheð
(AIl the king’s men)
Amerísk stórmynd byggð á |
Pulitzer verðlaunasögu og hvar-!
vetna hefir vakið feikna at- J
hygli og alls staðar verið sýndj
við met-aðsókn og hlotið beztuj
dóma, enda leikin af úrvals leikj
urum.
Broderick Crawford
hlaut Oscar-verðlaunin fyrir |
leik sinn í þessari mynd.
John Ireland,
John Derck.
Sýnd kl. 7 og 9.
Shuldashil
Afar spennandi og viðburðaríkj
Cowboy-mynd í eðlilegum litumj
með
Randolph Scott.
Sýnd kl. 5.
NÝiA BÍÖ
Cirhus Barlay
Skemmtileg og viðburðarík j
frönsk cirkus-mynd, með dönsk-
um texta. — Aðalhlutverk:
Francoise Rosay.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFiRÐI —
OLIVER TWIST
! Snilldarleg stórmynd eftir hinu j
ódauðlega meistaraverki Charles j
| Dickens.
Sýnd kl. 9.
Autningja Sveinn
litli
Sýnd kl. 7.
Sími 9184.
HAFNARBÍÖ
BONZO
(Bedtime for Bonzo)
Bráðskemmtileg. ný amerísk
gamanmynd um einhverja
furðulegustu uppeldistilraun, er
gerð hefir verið.
Ronald Regan
Diana Lynn
og Bonzo.
Þetta er aðeins sú fyrsta af
hinum vinsælu gamanmyndum,
sem Haínarbíó býður bæjarbú-
um uppá á nýja árinu..
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
»•«►#♦♦♦»»♦♦♦♦♦<
RANNVEIG
ÞORSTEINSDÖTTIR, j
héraðsdómslögmaður,
Laugaveg 18, sfmi 80 205. j
Skrifstofutíml kl. 10—12.
ILEIKFÉIAG!
'ruykjavíkurY
I Ævintýri á
yönyuför
25. sýning í kvöld kl. 8.
I Aðgöngumiðasala frá kl. 2 í dag.
Sími 3191.
ÍAUSTURBÆJÆRBfÓ!
Litli fishimaSur-
inn
(Fishermans Wharf)
j Bráðskemmtileg og fjörug am-
jerísk söngvamynd.
Aðalhlutverkið leikur og syngj
! ur hinn afarvinsæli, 9 ára gamli, j
| drengur Bobby Breen, sem all- j
j ir kannast við úr myndinni j
„Litli söngvarinn“.
[ í þessari mynd syngur hannj
! mörg vinsæl og þekkt lög, þ.á. j
I m. „Largo“.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
i ♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦<!
ÍTJARNARBÍO
Samson og
Delila
! Heimsfræg amerísk stórmynd, í j
i eðlilegum litum, byggð á frá-
j sögn Gamla Testamentisins. |
! Leikstjóri: Cecil B. De Mille.
i Aðalhlutverk:
Hedy Lamarr,
Victor Mature.
Bönnuð innan 14 ára.
Sýnd kl. 5 og 9..
j Ath. Bíógestum er bent á aðj
llesa frásögn Gamla Testament-
(isins, Dómaranha bók, kap. 13. j
j 16.
GAMLA BIO
Saga Forsytel-
œttarinn^r
(That Forsyte Woman)
I Stórmynd í litum af sögu Johnj
; Galsworthy.
Greer Garson — Errol Flynnj
! — Walter Pidgeon — Robert j
j Young — Janet Leigh.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
TRIPOLI-BÍO
Vinsœli
fltehingurinn
(The beloved vagabond)
Ein af hinum vinsælu söngva-
og skemmtimyndum Maurice
Chevaliers. p
Maurice Chevalier
Margaret Lockwood
Betty Stockfeld
Sýnd kl. 7 og 9.
Aluddín og
lampinn
jskemmtileg, spennandi og fög-
í ur, ný, amerísk ævintýrakvik-
[mynd í eðlilegum litum.
Sýnd kl. 5.
Bergur Jónsson
Málaflutningsskrifstofa
Laugaveg 65. Slml 5833.
Helma: Vitastíg 14,
Gerist askrifendur að
\nicinum
Erlent yfirlit
(Framhald af 5. síðu.)
á stuðning demokrata nær óskipt-
an, ef hann vill fylgja lítt breyttri
utanríkisstefnu. Taft og republik-
anar almennt munu ekki telja æski
legt, að demokratar geti hrósað
sér af stuðningi við Eisenhower,
er flokkur hans hafi neitað honum
um. Getur þetta haft áhrif á af-
stöðu republikana Eisenhower í
vil.
Erfiðast mál republikana verður
að. samræma kosningaloforðin um
aukinn sparnað og lækkun skatta
við áframhaldandi vígbúnað og að
stoð við aðrar þjóðir. Er enn ekki
séð, hvernig republikanar ætla að
komast úr þeirri klipu.
í blöðum vestra er því yfirleitt
spáð, að Eisenhower muni til að
byrja með fá þingið til að sam-
þykkja flest eða allt, sem hann
fer fram á, þar sem þingmenn
telji ekki vinsælt að rísa gegn hon
um eftir hinn mikla kosningasig-
ur hans. Hins vegar geti þetta
breytzt, er frá liður, og næsta þing
geti orðið honum erfiðara.
Afstaða demokrata.
Demokratar virðast hafa mark-
að sér þá afstöðu að fara hægt
í sakirnar til að byrja með og sýna
Eisenhower ekki mikla andstöðu.
Pyrsta árið má því ekki búast við
harðri stjórnarandstöðu. En þeir
munu ætla sér að síga á, þegar nálg
ast tekur kosningar.
Þetta má m.a. marka á því, að
Stevenson, forsetaefni þeirra, hef-
ir ákveðið að fara innan skamms
I nokkurra mánaða ferðalag, m.a.
til Kóreu, og koma ekki heim fyrr
en næsta haust. Stevenson hafði
ákveðið, er hann var kjörinn for-
setaefni, að fara til Kóreu, ef hann
yrði kosinn forseti, en talið rétt að
halda þeirri ákvörðun leyndri, svo
að hún yrði ekki talin kosninga-
áróður af hans hendi. Nánustu fylg
ismönnum hans varð því bilt við,
er Eisenhower birti tilkynninguna
um fyrirhugaða ferð sína. Steven-
son hefir nú ákveðið að fylgja þess
-ari áætlun sinni, þótt hann ynni
ekki kosningarnar..
Það er einnig talið, að Truman
forseti muni taka sér fulla hvíld í
eina sex mánuði eftir að hann læt
ur af forsetaembættinu. Hann mun
þó siður en svo ætla að hætta póli-
tískum afskiptum. Hann þykir lík-
legur til að gagnrýna stefnu Eis-
enhowers harðlega, ef honum fell-
ur hún ekki. Nokkurt umtal hefir
það vakið, að McCarthy hefír gef-
ið til kynna, að hann kunni að
stefna Truman til yfirheyrslu, en
McCarthy verður nú formaður í
þingnefnd þeirri, sem á að fylgjast
með opinberum rekstri. Líklegt er
talið, að Eisenhower og Taft muni
þó hindra þetta og reyna að draga
úr starfsemi McCarthy sem þeir
geta, því að hún geti spillt fyrir
republikönum. Taft er sagður vilja
fá því til leiðar komið, að engar
yfirheyrslur verði hafnar án sam-
ráðs við flokksstjórnina, »en það
myndi raunverulega þýða, að Taft
sjálfum væri tryggt eftirlit með
þeim.
Meiri blaðaskrlf ...
(Framhald af 4. síðu.)
ljúft að láta sem hann sé ó-
dæmdur og ósagður. Annars
skil ég vel hvers vegna Run-
ólfur hefir þetta viðhorf til
andstæðinga sinna í búfjár-
ræktarmálum. En út í þá
sálma fer ég ekki frekar að
sinni.
Gunnar Bjarnason
Herm. Jónasson og
kröfur nazista
(Framhald af 5. síðu.)
inn og halda ofbeldisöíJunum
I skefjum?
Þetta er vissulega fullkom-
ið umhugsunarefni fyrir þá,
sem vilja afstýra ofbeldi og
lögleysum og koma í veg fyr-
ir. að til átaka konii milli
rauðra og brúnna nazista í
landinu. X-J-Y.
Lloyd C. Douglas:
/
I stormi
itsms
105. dagur.
því leyndu. ..7
„Hvenær heldurðú að hann komi?“ sþurði hún, og þegar
hún hafði fengið aö vita það, var hún fljót að kveöja.
„Veiztu hver er iá leiðinni til okkar?“ sagði húh jafn-
skjótt og hún kom aftur inn í herbergið til Helenar“.
„Hvenær kemur hann?“ spurði hún aðeins rólega.
„Á morgun, annað kvöld býst ég við. Er það ekki dásam-
legt“?
„Ég ætla að fara, vina mín. Ég vil ekki bíða hans hér“,
„Hvað segir þú? Þú mátt ekki fara. Þú getur ekki hlaup-
ízt þannig á brott. Núna, þegar þú veizt, að hann er á leið-
inni. Það verður honum óbærilegt.“
»En heyrðu, ég veit alLs ekkert um það, að hann er að
koma. Mér hefir ekki verið tilkynnt það. Hann vill kannske
ekki heldur, aö ég. viti það, annars hefði hann látið mig
vita um það.“
Það var þarflaust að tala meira um þetta. Hún ætlaöi
að fara. Um kvöldið fóru þær til sj úkrahússins og kvöddu
Julie Craig spurði Marion hógværlega, hvort Merrick lækn-
ir væri enn í Evrópu, og hún svaraöi því til, að hann væri
væntanlegur til Rómar næsta dag.
„Og samt eruð þér að fara frú?“ spurði Julie fyrrverandi
sjúkling sinn alveg undrandi. Þetta var allt saman ofvaxið
hennar skilningi. Hér hlaut einhver illur andi að hafa þau
að leiksoppi.
Þegar Bobby Meýjtiek kom til Rómar, fékk hann þær fregn-
ir í Quirinal-gistiti.iösínu, að ungu amerísku konurnar tvær
hefðu lagt af stað. til Parísar um hádegi þennan dag. Við
nánari athugun minntist skrifstofumaður gistihússins þess,
að allur hinn þyngri farangur frú Hudson hafði verið send-
ur beina leið til Le Havre. Hann hafði sjálfur séð það, að
hann var merktur áfgreiðslu skipsins Ile de France, sem
átti að leggja af stað vestur um haf næsta fimmtudag.
Bobby eyddi heilli klukkustund í það að ganga fram og
aftur í gitihússgarðinum og hugleiða, hvað næst skyldi taka
til bragðs. Þessi feluleikur varð að taka enda, hann mátti
ekki halda áfram lengur. Hann tók loks þá ákvörðun að
króa hana af og láta hana ekki komast undan.
Hann sendi Jack langt símskeyti, þar sem hann skýröi
honum frá ákvörðunum sínum og þeim aðgerðum, sem hann
hefði næst í hyggju. Teningunum var kastað. Hér eftir varð
að skeika að sköpuðu. Meðan hann ritaði símskeytið, var
hugur hann í uppnámi, en þegar hann var búinn að senda
þaö, náði hann hugró og jafnvægi á ný.
Eftir þetta rak hver atburðurinn annan, og ekkert hik
var á honum. Hann leigði sér litla flugvél til Parísarflugs.
Honum fannst það þægileg ferð og honum leið vel, þótt
hjarta hans berðist stundum ákaft. En hann var rólegur,
því að hann fann, að nú varð ekki aftur snúið. Hann dvaldi
hálfa klukkustund hjá móður sinni, og bað hana að reyna
að fyrirgefa sér og gaf henni hálfgildisloforö um að koma
aftur og verða hjá henni um jólin.
í skrifstofum frönsku ameríkulínunnar í París tryggði
hann sér beztu íbúðina á fyrsta farrými á Ile de France.
Snemma næsta morgun flaug hann til Le Havre og kom
þangað klukkustund á undan lestinni, sem flutti farþeg-
ana á Ile de France.
Næsta klukkustúndin var löng og erfið, aö því er Bobby
fannst. Hann gekk úr skugga um, að íbúð hans á skipinu
hefði verið búin uhdir komu hans, og hann sá, að þeirri skip-
un hans hafði verið hlýtt að skreyta íhúðina með blóm-
um. Síðan gekk hann til íbúðar skipstjórans, endurnýjaði
kunningsskap sinn við hann og ræddi við hann um stund.
Síðan gekk hann aftur niður á þiljurnar og tók sér stöðu
andspænis landgöngubrú fyrsta farrýmis.. Þar hugðist hann
bíða, unz yfir lyki, þótt óþolinmæði hans væri meiri en orð
fá lýst.
Hvað skyldi hún hugsa, er hún sæi hann þarna?
Lestin seig hægt fram á hafnarbakkann að lokum, og far-
þegarnir þyrptust út og söfnuðust i smáhópa umhverfis
farangur sinn, meðan þeir biðu etfir burðarmönnúm. Smátt
cg smátt tóku þeir áð tínast upp skipsbrúna.
Bobby sá hana.koma. Hún gekk léttum og stuttum skref-
um, og tveir burðarmenn komu á hæla henni með töskur
og annan farangur. /
Svo kom hún auga á hann, þar sem hann beið. hennar.
Hann vissi og farin á .sér, að hún hafði séð hann, þótt hún
horfði ekki á hann.; - En svo leit hún hvatlega upp, augu
þeirra mætust. Hahn-sá, er augu hennar stækkuðu og v,ar-
ir hennar skildust að.iHún gekk þó öruggum skrefum i átt-
ina til hans, líkasf þvi, sem hún væri í dáleiðslu.
Þegar hún nálgaðíst hann, rétti hann ekki fram aðra
höndina til kveðju, éins og hann hafði hugsað sér. Hann
rétti fram báðar hehdur, og honum til mikillar ’uhdrunar
tók hún ekki í þær, heldur gekk alveg að hohum, 'beint í
faðm hans. Hún lagði hendurnar mjúklega á jaþkaþoðtmg
hans og leit upp í andlit hans brosandi. . ... .h
„Farið með farangur frúarinnar inn í B-íbúðina“, sagði
Bobby við burðarmennina, sem höfðu staðnæmzt að baki
þeim.