Tíminn - 23.01.1953, Page 6

TÍMINN, föstudaginn 23. janúar 1953.
18. blaSy
6.
ðlS
ETÓDLEIKHÚSID
SKUGGA-SVEOÍ3V
Sýning í kvöld kl. 20.
UPPSELT.
i Næstu sýningar: laugardag kl.
20. og sunnudag kl. 15.
TOP AZ
Sýning sunnudag kl. 20.
Aðgöngumiðasalan opin írá kl.
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 80000.
„Rehkjaníf
Sýn. að Hlégarði í Mosfellssveit
laugardaginn 24. jan. kl. 20,30
Aðgöngumiðar við innganginn.
j Ungmcnnafél.húsinu í Keflavík
: sunnudaginn 25. jan. kl. 15 og 20.
Aðgöngumiðar á laugardag í
Ungmennafélagshúsinu.
Ævintýri í Japan
Sérstæð og geysispennandi ný
amerísk mynd, sem skeður í
| Japan, hlaðið hinu leyndar-
dómsfulla andrúmslofti austur-
landa.
Humhrey Bogart
Florence Ma;Iy
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð innan 14 ára.
NÝJA BÍO
Broadway
lokkar
öTwo Tickets to Broadway)
Skemmtileg og fjörug, ný,|
amerísk dans- og söngvamynd íj
eðlilegum litum.
Tony Martin,
Janet Leigh,
Gloria DeHaven,
Eddie Bracken.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI —
Brúðyuini að láni
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
HAFNARBÍO
Happy Go Lovely
Fjörug og skemmtileg litmynd
með skemmtilegum lögum og
fjörugum dönsum. Aðalhlutverk
ið leikur og dansar hin vinsæla,
ameríska dansmær:
Vera Ellen.
Sýnd kl. 7 og 9.
Drengurinn frá
Texas
(Kid from Texas)
Spennandi amerísk litmynd, um
ævi Billy the Kid. En frásögn
um líf hans birtist í Vikunni nú
fyrir skömmu. '
Andel Murphy,
Gale Storr.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5.
LEIKFÉIAG
REYKJAVÍKUR'
Ævintýri á
gönguför
'nasaaa
‘PIOA21 j Suiuás
AUSTURBÆJARBIO
Drottning
spilavítisins
(Belle Le Grand)
Mjög spennandi og viðburðarík,
ný, amerísk sakamálamynd, gerð
eftir hinni þekktu og spennandi
skáldsögu eftir Peter B. Kyne,
Aðalhlutverk:
John CarroII,
Verfa Ralston,
Muriel Lawrence.
Bönnuð börnum innan 16 ára,
feýnd kl. 5, 7 og 9.
'
TJARNARBÍO
Samson og
Delila
Vegna mikillar aðsóknar.
Sýnd kl. 7 og 9.
GAMLA BÍO
Sími 1475.
Lassie dauða-
dœtndur
(Challenge to Lassie)
j Ný, amerísk kvikmynd í eðii- j
jlegum litum.
Edmund Gwenn,
Geraldine Brooks
og unlrahundurinn
Lassie.
"Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BÍO
Bíjósnari riddara-
liðsins
(Cavalry Scout)
Afar spennandi, ný, amerísk
kvikmynd í eðlilegum litum um
baráttu milli Indíána og hvitra
manna út af einni fyrstu vél-
fbyssu, sem búin var til.
Aðalhlutverk:
Rod Cameron
Audrey Long
Jim Davis
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
Börn fá ekki aðgang.
[»»•♦»»»♦♦♦♦♦<
Bilun
gerir aldrei orð á und-
an sér. —
Munið lang ódýrustu og
nauðsynlegustu KASKÓ-
TRYGGINGUNA.
Raftækjatryggingar h.f.,
Sími 7601.
'Gerist ’áskrifendur að
LZjCmanum
, i
Ctbreiðið Timann

Erlent yfirlit
(Pramh. af 5. síðu).
að flýta fyrir sigri þeirra, í þessu
sambandi er ekki sízt ástæða til aS
minna á baráttu hans fyrir jafn-
rétti svertingja.
Þegar fram líða stundir, verður
stjórnartíma Trumans þó senni-
lega ennþá fremur minnzt vegna
þeirrar stefnu, sem þá var mörk-
uð í utanríkismálunum. Þá var
ekki aðeins horfið frá hinni hefð-
bundnu einangrunarstefnu, held-
ur jafnframt farið inn á þá braut,
að Bandaríkin legðu fram nokkuð
af hinum mikla auði sínum til að
efla atvinnulíf þeirra landa, sem
lakar væru stödd. Marshallhjálp-
in var einn þátturinn í þessari
starfsemi, en ætlun Trumans for-
seta hefir verið að gera hana
miklu viðtækari og láta hana fyrst
og fremst ná til nýlenduþjóð-
anna. Hinn mikli vígbúnaður, sem
hlotizt hefir af Kóreustyrjöldinni,
hefir komið í veg fyrir, að lagt hafi
verið eins mikið fé af mörkum í
þessu skyni og æskilegt hefði ver-
ið, en öll ástæða er þó til að ætla,
að þeirri starfsemi, sem hér hefir
verið hafin af Truman forseta,
verði haldið áfram af Bandaríkj-
unum, þótt í öðru formi verði en
hingað til. Fátt gefur betri vonir
um friðvæniegri og farsælli heim
en að hinar ríkari þjóðir hjálpi
þeim, sem lakast eru settar, til
viðreisnar og betri efnahags. Loks
er svo óhætt að fullyrða það, að
sú festa og einbeittni, er stjórn
Trumans hefir sýnt í skiptum sín
um við einræðisríkin seinustu ár-
in, hefir meira en nokkuð annað
afstýrt því, að útþensla einræð-
is- og yfirgangsstefnunnar hefir
verið stöðvuð að sinni. En sam-
fara þessari einbeitni hefir líka
verið sýnd fullkomin aðgætni, er
sýnir að Bandaríkin vilja íorðast
aukin styrjaldarátök í lengstu lög,
eins og t.d. frávikning Mac Arthurs
sýndi bezt.
Hugrakkur baráttumaður.
Það hefir áreiðanlega stutt mjög
að því, hve vel stjórn Trumans hefir
farnazt, að hann hefir haft marga
góða samstarfsmenn, eins og þá
Marshall, Acheson og Harriman.
En ekki sízt ber þó að þakka þetta
hæfileikum Trumans sjálfs. Hann
er bersýnilega gæddur sömu hygg
indunum og bóndinn, sem finnur
á sér, hvaða veðra er von, og bregzt
við samkvæmt því. Þetta hefir
ekki sízt sannazt í stjórnmálabar-
áttunni heima fyrir, þar sem hann
hefir hvað etfir annað snúið á
færustu andstæðinga sína. Stund-
um hefir það virzt svo, að hann
hafi verið óákveðinn og drægi á-
kvarðanir á langinn, en þeim mun
betur hefir hann líka fylgt þeim
fram. Um það ijúka jafnt sam-
herjar hans og andstæðingar upp
einum munni, að hann sé manna
óragastur og hugrakkastur, þegar
í baráttuna sé komið. Það sýndi
hann í kosningabaráttunni 1948.
Hafi hann talið það nauðsynlegt
að ganga í berhögg við almennings
álitið, hefir hann gert það ótrauð-
ur, eins og þegar hann vék Mac
Arthur frá eða þegar hann hefir
varað við misnotkun kommúnista-
hræðslunnar. Sem bardagamaður
hefir Truman líka verið óvæginn
og illskeyttur, og því sennilega hlot
ið meiri andstöðu en ella, einkum
þó af hálfu auðmanna, sem hann
hefir notað hvert tækifæri til að
tala um í ómildum tón. Það hefir
svo hjálpað Truman mikið, að
hann hefir jafnan verið heilsu-
hraustur og laus við áhyggjur. Eft
ir langan og erilsaman starfsdag,
hefir hann jafnan getað sofnað á-
hyggjulaus að kveldi, eins og hann
gerði að kveldi fyrsta dagsins i
fórsataembættinu, ög áður var
sagt frá.
Fyrirætlun Trumans.
Truman ákvað á síðastl. sumri
að gefa ekki kost á sér til endur-
kjörs. Hann hafði látið uppi þá
skoðun, að enginn ætti að vera for
seti lengur en í 8 ár og ekki þing-
maður lengur en í 12 ár. Ein mesta
raun hans væri að mæta gömlum
þingmönnum, er helzt mætti halda
að væru frá dögum Lúðvíks 14.
En þótt Truman ákvæði að freista
ekki aftur gæfunnar við forseta-
kjör, mun hann ekki draga sig i
hlé í stjórnmálabaráttunni. Ætl-

1
::
1H
MARY BRINKER POST:
U
Anna 1
♦♦
Jórdan S
♦♦
♦♦
♦♦
♦♦
12. dagnr 0
það. „Engin stúlknanna hefir hugmynd um þetta, minnsta
kosti vilja þær ekkent segja. Ég hef þá trú, að málið verði
aldrei upplýst. Stúlkurnar standa saman, þegar vanda ber
•ftð höndum, þó hötuðu flestar þeirra Lornu. Ef hér hefir
verið um mann ^ð-ræða, máttu reiða þig á, að hann er
flúinn úr borginni, eða þá að hann fer huldu höfði í Kína-
hverfinu. Og engum-tekst að finna hann, ef hann er þár“.
„Af hverju tóku, þeir Mæsu? Hún gerði það ekki“, hróp-
aði Anna. „Þeir þú-ra-tóku þær allar og stungu þeim inp.
Þeir munu halda_ þeim inni í nokkra daga, eða þar til
Konsídína hefir komið af stað nógu sterkri mótmælaöldu,
þá verða þær látnar-lausar. Hvernig sem það fer, þá. hef ég
fengið góða_ frétt, og- fyrir það er ég þér mjög þakklátúr,
tepla mín. Ég ska£segja þeir hvað ég ætla að gera: Jesler-
málið fer fyrir rétt-4 næsta mánuði. Ef þú vilt, þá skai ég
smygla þér inn í réjÆarsalinn á blaðakorti mínu“. .....
Þegar hún koirvheim, atyrti móöir hennár haiia fyrir áS
hafa verið of lengi í sendiferðinni, og sló hana fyrir að
gieyma að koma með. tómu brúsana til baka, auk þess lét
hún Önnu telja nndvirði bjórsins í lófa sinn.
„Fékkstu nokkur£.þjórfé?“ spurði móðir hennar hvasst.
„Já, en þú sagðir að ég mætti eiga það ög kaupa“sælgæti
fyrir þaö“, svaraði Anna. Svo gat hún ekki þagað lengur
yfir því, sem fyrir hana hafði komið. „Ég fékk aura hjá
Jimma Petley fyrir að segja honum frá Lornu“.
„Hvað með Lornu“.?,
,;Hún er dáin af hnifstungu og ég sá hana, er ég kom með
bjórinn til hennar. Ég fann hana.“
Kittý Jórdan þreif i axlir dóttur sinnar og hristi hana.
„Ertu að segja satt?“
Anna kinkaði kolli. Mamma hennar átti að vita, að hún
skrökvaði aldrei
„Þá fyrir guðs skuld segðu engum, að þú hafir fundið
hana, ef þú vilt breyta, eins og þér er fyrir beztu. Maður
kærir sig ekki um að fá lögregluna yfir sig hér að njósna
og spyrjast fyrir. Það mundi eyðileggja viðskiptin. Kittý
var angri slegin og- hún herti tak sitt á Önnu. „Segðu ekki
nokkurri manneskju frá þessu, ef þú vilt ekki að ég berji
þig sundur og samán. Þeir gætu jafnvel stefnt þér fyrir
rétt. Ég vil ekki að mín börn verði fyrir barðinu á iög-
unum“.
Anna lofaði að hún skyldi þegja, og Kittý vis^i, afr hún
mundi halda það loforð, en ótti hennar við lögregluna og
djúpt grafin móðurleg umhyggja hennar fyrir barninu,
kom henni til þess að halda Önnu innanhúss, það sem eft-
ir var vikunnar. Henni var ekki leyft að sækja skólann, eða
fara út á götuna. Að siðustu, á laugardaginn, þegar stúlk-
urnar höföu verið látnar lausar og yfirlýsing kom um það
í Argus, að Lorna Dugan hefði látið lífið fyrir hendi ó-
kunnrar persónu, aflétti móðir hennar útivistarbanninu.
Anna hafði lofað möður sinni að halda sig frá húsi Konsí-
dínu og nú hafði hún heldur enga löngun til að fara þang-
að, hvort eð var. Hún keypti sér karamellur í, poka fyrir
tuttugu og fimm serita peninginn frá Jimma Petley og hélt
beinustu leið fram á bryggjurnar.
Henni hafði aldrei fundizt hinn margþætti fnykur við
höfnina vera eins ljúfur og nú, er hún kom þangað eftir
hina löngu inniveru.' Hún settist á slá og át karmellur úr
stórum poka og hörfði á máfana, sem flugu um yfir höfði
hennar. Fyrir neðan fætur hennar gjálfraði grænt, olíu-
slikjað vatnið.
Lengst úti á flóanum, plægði gufuskip hafflötirin á leið
sinni inn í höfnina. Svartur reykurinn lagðist aftúr af því
í hnyklum, er dreyfðust síðan og hurfu. Anna horfði á
þetta dreymnum ’gujgúm, jafnframt þvi að hún át kara-
mellurnar, og óskaði þess í hjarta sínu, að hún væri stödd
um borð í skipi, sem flytti hana að fjörrum ströndum. Hún
óskaði þess ennfremur að hún væri orðin álíka- s.tór og
Mæsa, nema hvað henni bæri að vera hefðarlegri útlits,
eins og Maria Skotadrottning í mannkynssögunnL Og auð-
vitað kæmi svo prins til sögunnar, ungur og fagur, sem krypi
að fótum hennar ögi, byði henni konungsriki. Það hvarfl-
aði þó að henni, að henni mundi líka betur við sjóræningja,
sem hefði stóra og þiinga gullhringi í eyrum.
Hún heyrði glym af vagnhjólum og hófatak aftan við sig.
Hún sneri sér við og'sá lítinn svartan hestvagri, dréginn af
stórum hesti, koma -njður götuna. Þegar vagninn kom ’nið-
ur að bryggjunni, vgr hann stöðvaður, og. út úr honum
steig ungur maðúr,£]ÍIæddur eftir nýjustu tizku og með
barðastóran hatt á ;.íhpfði. Hann talaði við ökumanninn og
gekk síðan til Önjúi, þar sem hún sat á slánni. Vagninn
ók á braut, en ung£ maðurinn lagðist á olnbogana fram á
slána við hliðina á Önnu og horfði út á flóann.
Anna gaf honum géetur og horfði til hans björtum leiftr-
un hans er að láta til sín heyra
sem fyrrverandi stjórnmáíamanns,
og reyna að hafa áhrif a stjórn-
málaþróunina á þann ’hátt. Á
þeim vettvangi verður hann á-
reiðanlega að finna sem tal.smann
frjálsiyndrar vinstri stefnú, eins og
hann hefir verið hingað til. Sem
slíkur getur hann enn átt eftir að
hafa veruleg áhrif á stjórmála-
baráttuna i Bandaríkjunum, þótt
hann sé búinn að afsala sjálíum
sér öllum persónulegum völdum og
vegtyilum.