Tíminn - 30.08.1953, Blaðsíða 6

e
TÍMINN, sunnudaginn 30. ágúst 1953.
195. blaff.
PJÓDLEIKHÚSID
LISTDANSSÝNING *
Sóló-dansarar frá Kgl. Ieik- j
húsinn í Kaupmannahöfn.
Stjómandi: Predbjöm Björns- j
son. Undirleik annast: Alfredj
Morling.
Sýningar í kvöld kl. 20.00 og |
mánudag kl. 20.00. Síðasta sinn.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl. j
11,00—20,00. Símar: 80000 ogj
8-2345.
Pantanir sækist daginn fyrir
sýningardag.
Venjulegt leikhúsverff.
Tvö samvalÍBi
Afburða spennandi ný amerisk
mynd um heitar ástríður og j
hörku lífsbaráttunnar í stór- j
borgunum. Leikin af hinum j
þekktu leikurum
Edmond O’Brien
Lisbeth Scott
Terry Moore
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
' Línu langsokkur
Hin vinsæla mynd barnanna.
Sýnd kl. 3.
NÝJA BfÓ
Ást ot) heiðurleiki]
(Northicest Stampede)
Mjög skemmtileg og spennandij
ensk-amerísk litmynd, jafnt fyrj
ir unga sem gamla. Aðalhlutverk j
leika
James Craig,
Joan Leslie,
Jack Oakie.
Aukamynd:
Umskipti í Evrópu. Fyrsta mynd j
Raforka handa öllum. — Lit-J
m.ynd með íslenzku tali.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1.
TJARNARBÍÓ
Sonur mlnn
(My Son John)
Afar fræg og umtöluð amerískl
stórmynd, er fjallar um ættjarðj
arást og föðurlandssvik.
ii
Aðalhlutverk:
Ein frægasta leikkona Banda-j
ríkjanna Helen Hayes, ásamtj
Kobert Walker og Van Heflin.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Jói stökkull
með hinum frægu amerísku skop
leikurum
Dean Martin og Jerry Lewis.
Sýnd kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e. h.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRÐI —
Margt skeður « scej
Bráðskemmtileg, ný, amerísk!
gamanmynd. — Aðalhlutverk I
leika hinir heimsfrægu skopleikj
arar
Dean Martani og
Jerry Lewis.
Ennfremur:
Corinne Calvet og
Marion Marshall.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sími 9184.
* AUSTURBÆJARBÍÓ ¥
í draumalamli
— MEÐ HUND í BANDI —
5 Bráðskemmtileg og fjörug ný j
í sænsk söngva- og gamanmynd. j
Aðalhlutverk:
Dirich Passer
Stig Járrel
í myndinni syngja og spila:
I frægasta dægurlagasöngkona j
jNorðurlanda:
Alice Babs
I Einn vinsælasti negrakvartett j
Iheimsins:
Delta Rhythm Boys
Ennfremur:
Svend Asmussen
Charles Norman
Staffan Broms.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
GAMLA BÍO
I»rír syngjandi
sjómcnn
Bráðskemmtileg ný amerískj
j dans- og söngvamynd í litum j
Ifrá Metro Goldwin-Meyer.
Gene Kelly
Frank Sinatra
Vera Ellen
Ann Miller
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 1.
>♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦»»
TRIPOLI-BÍÓ
[Of seint að grátaj
(„Too late for tears“)
[sérstaklega spennandi, ný, am-
j erísk sakamálamynd byggð á
j samnefndri sögu eftir Roy Hugg
J ins, er birtist sem framhalds-
Isaga í ameríska tímaritinu Sat-
jurday Evening Post.
Lizabeth Scott
Don DeFore
Dan Duryes
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Prófessorinn
í Sprenghlægileg amerísk gamanj
jmynd með Marx-bræðrum.
Sýnd kl. 3.
»»»♦»»♦•♦#♦♦«»
HAFNARBÍÓ
MafSurinn með
stálhnefana
(Iron Man)
(Feikilega spennand og hressilegj
Sný amerísk kvikmynd umj
j hraustan hnefaleikamann, er j
Senginn stóðst, sannkallaðan berj
! serk.
Jeff Chandler
Evelyn Keyes
Stephen McNalIy
Rock Hudson
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
(Framhald af 3. síðu).
Síðan fór ég í áætlunarbíl
austur á Norðfjörð að heim-
sækj a hálfsystur mína, Emmu
Jónsdóttur, en hún er gift
Halldóri Jónssyni bygginga-
meistara. Þótti mér nóg um
Oddsskarð, og það svo, að ég
afþakkaði, för í Hallorms-
staðaskóg, og kaus að fljúga
suður!
— Svona skapar umhverf
ið manninn. Þið afvenjist
fjöllunum, sem heima eigið
í Danmörku.
— Og bý ég þó í næsta ná-
grenni við Himmelbjerget.
— Hér í Reykjavík hefi ég
dvalið, og átt hinni mestu
vinsemd og gestrisni að
mæta, hjá Gísla Pálssyni
lækni og frú Svönu Jónsdótt
ur konu hans, sem er vin-
kona mín frá æskuárum, með
al margs annars hafa þau
farið með mig til Þingvalla,
og þegar ég, einn daginn hjá
þeim, varð fimmtug, þá
höfðu þau opið hús fyrir vini
mína, og gjörðu mér þannig
daginn ógleymanlegan.
— Og hver eru svo heild-
aráhrifin, þegar komið er
heim eftir svona langa úti-
vist?
— Það er að sjálfsögðu á-
nægjulegt og furöulegt að
sjá og kynnast hinum miklu
framförum, sem hér hafa
átt sér stað. En samt — er
eins og maður sakni ein-
hvers af því, sem var. Kann-

RfiARGARET WIDDEMER:
UNOIR GRÆNUM PÁLMUM
Eyja skelfinganna
51.
:•
þar sem aðeins þarf að stökkva örlítið til hliðar til að kom-
ast á góða veginn.“
„Vaimai, bú getur hjálpað mér, en ekki á þann hátt“,
sagði Laní hægt.
„Ég vil hjálpa þér á alla lund, mér þykir svo vænt um þig.
Það eru fáir góðir, nema fá mikið í staðinn. Þú hefir verið
mér góð“.
Frá dvöl sinni á Hawaii minntist Laní þess, að hafa tvisvar
eða þrisvar sinnum heyrt þess getið, að innlendir fengju svo
mikið dálæti á hvítum mönnum. Hún vissi, að hún gat
örugglega treyst Malajastúlkunni.
„Þú verður að lofa því, að segja aldrei neinum frá þessu
barni. Og þú mátt aldrei, ekki einu sinni eftir að það fæðist,
tala um það við Chester“.
Vaimai varð stóreyg. Það gat verið að hún skildi, hvað
gerzt hafði með Laní. Laní gat ekki sagt henni það. „Ég lofa
því“, sagði hún.
„Gakktu fimm sinnum aftur og fram um þilfarið og segðu
■svo Chester að koma til mín“, sagði Laní.
Um stund lá hún kyrr á mottunni og lét vindinn leika tim
andlitið. Hún vildi vera hún sjálf og engum háð örlitla stund
enn, hún vildi vera kona Marks þessa stund. í huganum fór
hún yfir allar þær stundir, sem þau höfðu verið saman. Mark,
léttlyndur, breizkur og miskunnarlaus. Mark, hinn mikli
heiðursmaður, ævintýramaðurinn, sem hafði leyst vandræði
þeirra á mjög einfaldan hátt, eins og Malajastúlkan hafði
verið að tala um við hana, fundið lausn á málinu með því
einfaldlega að ryöja þeirri konu úr vegi, sem staðið hafði
gegn því, að hann gæti fengið það, sem hann vildi. Þann
ske er það hraðinn, sem veld i Tíma, sem tók að ganga fimm sinnum aftur og fram um
ur aðalbreytingunni. En hinu
er erfitt að lýsa, hversu það
kemur við mann, að sjá nú
í fyrsta sinn mikið af sínu
gamla landi, sem er svo fjöl-
breytilegt að fegurð, baðað
sól og sumri! Og fólkið, sem
maður hefir mætt, sjálfu sér
líkt, trútt og traust, og mun
óefað halda undir sitt horn
— eins og hingaö til.
— Eins og þér vitið, er ég
einn „Þorfinnsgesta,“ en
flugfélagið Loftleiðir auðsýn
ir mér þá góðvild að „kippa“
mér yfir hafið báðar leiðir.
íslenzk gestrisni hefir lengi
verið rómuð, og okkur, sem
lengi höfum dvalist erlendis,
þykir þetta þá eins og stíg-
andi í því gamla góð-
kvæði!
Þáttnr kirkjjiuinar
(Framhald af 5. síðu).
þilfarið lét hún hugann reika til.þessara liðnu atburða.
Og svo var Chester kominn og stóð yfir henni. Hann var
glaðlegur á svip. Hún hafði aldrei sent eftir honum fyrr eða
sýnt það, að hún kærði sig um nærveru hans. Hún stóð á íæt-
ur og hóf máls, áður en honum gafst tími til að segja nokk-
uð. „Þú ert viss um, að þú viljir giftast mér, munandi bað,
að ég er enn ekki viss um, aö ég elski þig“?
Andlit hans var eins og á dreng, sem er mjög hamingju-
samur. Hann greip um hendur hennar. „Elín...." stamaöi
nann.
„Bíddu. Þú sagðir, að þú elskaöir mig nógu mikið til þess
að láta þig engu skipta, hvar ég hef verið og hvað ég hef
gert. Segðu aftur, að þetta sé satt“.
„Satt. Vitanlega er það satt. Allt, sem ég hef sagt þér,
er satt“. Hún var nú í fangi hans. „Hef ég ekki sagt þér, að
eg elska þig. Þú elskar mig meira núna, heldur en þú veizt,
snotra litla“. *
Hún fann glögglega, hve rödd hans var lík rödd Marks.
Hún fann það skýrast á þessari stundu, þegar hún hafði
tekið þessa ákvörðun. Hún var mjög þakklát Chester og
hún hét því með sjálfri sér að læra að elska hann. „Ég mun
c-lska þig“, sagði hún. „Ég mun alltaf verða þér góð eigin-
kona“.
„Komdu. Við skulum segja þeim frá þessu“, sagði hann
hátíðlega. Hann lagði arminn um axlir hennar og þannig
gengu þau þilfarið á enda til fólksins hinum megin, sem
var þar allt saman komið, ánægt yfir því að þessi sjóferð
var að enda. Hún hlýtur að hafa litið eitthvað einkennilega
né trúarsiðu. Þeir sýndu að
það er ekki aðferð heldur
innileiki, ekki orð heldur at- j út> Því aS allt 1 einu hætti fólkið að tala saman, þegar þau
höfn, sem sannar trúarstyrk, nálguðust. Hún beið ekki eftir því, að Chester hæfi máls og
og trúarþorsta. Allir sem biðja segði tíðindin.
iLéttlyndi sjóliðiiin
Hin bráðskemmtilega sænska |
gamanmydn.
Sýnd kl. 3.
í nafni Guðs, starfa í anda
kærleikans og geta samein-
ast í sjálfgleymi fórnar og
guðmóðs.
Svo urðu þeir eftir í skip-
inu, sukku í hafið með bæn
og ^söng á vörum, héldust í
hendur og horfðu fram til
hins eilífa og óþekkta. Lif-
andi tákn þess mitt í dauða:
Að sönn trú sameinar.
Hver skyldl dirfast að
dæma um eilífðarafdrif
þeirra, af því einn var Gyð-
ingur, anar kaþólskur, þriðji
mótmælandi og fjórði ný-
tízku frjálshyggjumaður?
Rvík. 7. ágúst 1953.
Árelíus Níelsson.
Þúsnndlr rit* *8 gaefan
fylflr hringunum frá
jísIGURÞÓR, Hafnarstr. 4. j
Margar gerðir
íyrlrllggjandi.
Sendum gegn póstkröfu.
PEDOX fótabaðsalt
►Plrlox fótabað eyðir fljótlega
Iþreytu, sárindum og óþægind-
rum í fótunum. Gott er að láta1»
rdálítið af Pedox í hái'þvotta-1»
rvatnið, og rakvatnið. Eftir fárra' *
Jdaga notkun kemur árangurinn' *
í ljós.
Allar verzlanir ættu því að
hafa Pedox á boðstólum.
►♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
t
„Eg ætla að giftast Chester. Ég held, að hann hafi þegar
talað við þig, faðir minn. Ég vil veröa honum góð kona. Við
óskum þess, að giftast strax og við komum til Anwia“.
Hún sá, að móðir hennar hvítnaði í andliti og faðir hennar
hnyklaði brýrnar. Minnie var mjög spennt, en Patonhjónin
litu hvort á annaö. Chester tók fastara um hana, svo að
hún átti bágt meö að ná andanum. Faðir hennar rauf þögn-
ina og sagði: „Liggur raunveruleiki þessarar yfirlýsingar og
alvara nógu ljós fyrir þér, Elín“.
Hún svaraði mjög undrandi. „Já, auðvitað“.
Hafið þér ekki áhyggjur af því herra, þetta er allt í lagi“,
sagði Chester.
„Hún er of ung. Ó, hún er of ung til að vita, hvað hún er
að gera“, hrópaði Margaret Paton. Móðir Elínar sagði ekki
neitt.
„Við skulum biðja til guðs áður en við tökum ákvörðun.
Komið til klefa míns“, sagði John Paton, eins og hann talaði
úr miklum fjarska. Chester sleppti ekki hendinni af Elínu.
Þau sátu saman á hörðum bekknum og sneru á möti hinum.
„Það verður allt í lagi, ef þú berzt“, hvíslaði hann.
„Ég oís.1 berjast".
Þau krupu niður, en bænin streymdi af vörum Patons,
sem stóð yfir þeim. Bænaflutningurinn stóð lengi yfir. Stund-
um hreyfðust varir Laní. Hún hvíslaði: „Guð, ég lofa því
að verða Chester góð kona. Ég mun elska hann. Hann vill
mig, hvað sem ég hef verið eða gert. Ég skal launa honum
það. ég skal elska hann.
Hún sá, að faðir hennar virti hana fyrir sér.
Vinnið ötullega að útbreiðslu TÍMANS