Alþýðublaðið - 29.07.1927, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
völ hefir veriö á. — Þeir, sem
enn eiga eftir að tryggja sér far-
seðla, ættu aö vinda bráðan bug
að því.
Kappróðurinn
milli Dana og Islendinga, sem
áöur hefir verið auglýstur hér í
blaðinu, hefst á morgun kl. 6V2
síðdegis. Varla mun þvílíkur á-
hugi hafa komið fram gagnvart
nokkru íþrótíamóti, sem þessu.
Veldur því sjálfsagt nokkuð, að
tvær þjóðir keppa, og mun marg-
an fýsa að sjá, hver sigur ber
af hólmi. Auk þess er róðrar-
íþróttin sú íþrótt, sem ef til vili
á mest ítök allra íþrótta í hugum
almennings hér á landi, því þó
að sjaldan eða aldrei hafi verið
hér kappróðrarmót, eru þeir þó
fjölmargir, sem kept hafa í róðri
á yngri árum sínum víðs vegar í
veiðistöðvmn landsins, og mun
þeim hlaupa kapp í kinn, er Joeir
sjá islenzka og danska fánann
skríöa áfram hlið við hlið þannig,
að ekki má á milli sjá.
„Handbók Reykjavikur 1927“
er komin út með margvísieg-
um fróðleik um stofnanir og at-
vinnurekstur hér f borginni 0. fl.
Er Pétur G. Guðundsson ritari
höfundur hennar og útgeíandi, og
er hún fjölrituð í fjölritunarstofu
hans. Innan á kápunni í auglýs-
ingu um fjölritunarstofuna er
mynd höfundarins, er Tryggvi
Magnússon hefir teiknað,
Formenska bankróðs Lands-
bankans.
Ein af síðustu gerðum íhalds-
stjórnarinnar, áður en hún sagði
af sér, var, að nota heimild þá,
er hún fékk fyrir atbeina Jör-
undar Brynjólfssonar, til að ráða
því, hverjir yrðu formaður og
varaformaður í bankaráði Lands-
bannkans. Það gerði hún á iaug-
ardaginn var. Skipaði hún Sigurð
Briem póstmeistara formann þess,
pn varaformann Guðmund Ás-
bjarnarson kaupmann.
Mosfellsprestakall
í Kjósarsýslu. Umsóknarfrestur-
inn er útrunninn og eru umsækj-
endur tveir, séra Björn Stefáns-
son á Auðkúlu og séra Hálfdan
Helgason, settur prestur á Mos-
felli.
Laufásprestakall
við Eyjafjörð varð laust, þegar
séra Sveinbjörn Högnason, áður
prestur þar, fékk Breiðabólstaðar-
kall í Fijótshlíð. Umsækjandi um
Laufáskall var að eins einn, séra
Björn O. Björnsson í Ásum í
Skaftártungu. Atkvæðin voru talin
í gær. Kosningin var ölögmæt.
Veðrið.
Hiti 13—7 stig. Hægviðri og
víðast þurt. Grunn loftvægislægð
yfir Vesturlandi og önnur fyrir
austan land. Otlit: Hægviðri víð-
ast. Hér á Suðvesturlandi verða
regnskúrir víða síðari hiuta dags-
ins, en sennilega úrkomulaust í
nótt. Votviðri víða um land.
Dr. Jón Helgasson,
sem var prófessor í íslenzkum
fræðum við háskólann í Osló,
hefir látið af því starfi og er orð-
inn forstöÖumaður Árna Magnús-
sonar safnsins í Kaupmannahöfn.
Senniiega verður prófessorsemb-
ættið í íslenzkum fræðum við
Oslóarháskóla lagt niður.
Einar fjórar
konur á allri. Vatnsieysuströnd
og Vogum hafa nú ioksins fund-
ist, sem ekki vilja taka undir um-
mælin í grein Á. Á. hér í bJiaðinu
7. þ. m. urn patmælingar Ólafs
Thors á Vatnsíeysuströndinni og
efun á þingmenskukostum hans.
III
iiii
1311
I
Mýfeiifiiiill
Mikið úrval af sumar- og
morgunkjóla-efnum, sængur-
vera- og rekkjuvoða-efnum,
telpukjölar og svuntur 0. m.
fl. Vörurnar hvergi betri,
verðið hvergi lægra.
Matíhiidur Blorasdótíir,
Laugavegi 23.
iiii
iiii
IB3I
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðimni.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrætf
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kransaborða, eríiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Færri gætu þær varla orðið. Þess-
ar fjórar konur voru heldur ekki
bornar fyrir neinu í greininni,
heidur var vitnað til álits þeirra
kvenna á Ströndinni, sem áhuga
hafa fyrir þjóðhiálum og leiklist.
Sokkap —- Sokkar — Sokkar
frá prjónastofuuni Maiin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hiýjastir
Veggmyndir, fallegar og ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
.sama staö.
3—4 herbergi og eidhús óskast
nú þegar. A. v. á. e
Munið mitt lága vöruverð! Nýjar
kartöflur á 20 aura Va kg. Elías
S. Lyngdal, sími 664.
Smjöriíki á 90 aura V'a kg. Elías
S. Lyngdai, sími 664.
Verzllö vlð Vikar! Það verður
notadrýgat.
Það eru innan við 300 km. frá
Jerúsalem til Egyptalands eða
svipuð vegalengd og frá Reykja-
vík austur að Hriflu, sem er
skamt fyrir norðan Ódáðahraun,
og mér finst rangt að spotta Jón
Kjartansson fyrir það, þótt hann
teldi Jerúsalem vera í Egypta-
landi. Þið skuluð ekki ímynda
ykkur, að Jón viti ekki, pð Je-
rúsalem er í Palestínu; hann veit
líka, að Palestína er Asíu-megin
við Suez. En það, sem ruglaði
hann, var það, að á dögum Fa-
raóanna náði veldi Egypta alla
leið austur fyrir Jórdan, og heims-
álfunum var þá ekki skift um
Port Said, og þvi síður að Suez-
skurðurinn væri þá kominn á
milli Miðjarðarhafs og Rauðahafs.
Jón lærði sem sé göndu landa-
fræðina. Næsti kenslutími verð-
ur um Kjalarnesið. Vinsamlegast.
Oddur Sigurgeirsson, Selbúðum.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Siegerkranz: Æfintýri herskipaforingjans.
Fótatak heyrðist frammi, svo að það var
ekki um annað að gera fyrir Frakkann en
hlýða.
Hann gekk hratt burtu.
Gladys aflæsti hurðinni og kveikti á raf-
magnsiampanum á náttborðinu. Því næst fór
hún aö hátta, ánægjuleg á svip, og fór
iSíðan í rúmið. Hún fór að lesa bókina, sem
hiin hafði keypt um daginn, og varð svo
niðursokkin, að hún vissi ekki fyrr en hún
heyrði til pabba síns. Þá var klukkan hálf-
eitt.
Hún ^Jökti í flýti og steinsofnaði undir
eins.
En uppi á kvistfherbergi einu í Rue,öe
Mesui! bylti ungi þjónninn sér i hörðu rúm-
inu sínu. Hann gat ekki sofnað. —
„Jæja,“ sagði Paterson og dreypti á
whiskyinu sínu. „Hér hafið þér nú lieyrt
söguna í stuttu máli. Ég vonast til þess, að
hafa hendur í hári glæpamannsins, úr því
að ég þarf ekki að taka við embættinu
fyrr en 1. maí.“
Thornby aðmiráll og Paterson sjóíiðsfor-
ingi sátu og drukku whisky í Hótel de Riz.
Paterson var nýbúiivn að segja honum alla
söguna um strákapör Delarmes.
„Vitið þér ekki, hvert hann hefir flúið?“
spurði Thornby, hugsandi á svip.
„Nei; ég gizka bara á það. Spilabankihn
í Monte Carlo hirðir ekki um að reyna að
ná í hann. Þeir halda, að þeir muni enga
peninga fá, og vilja ekki, að málið komist
upp. Þeir hafa- bannað öllum Riviera-blöö-
unum að gera þetta uppskátt; þess vegna
•hefi ég tekið málið í mínar hendur. Ég
talaði i gær við fulltrúann, sjálft fórnar-
dýrið, og hann lýsti þessu öllu fyrir inér,
og eftir því að dæma hefir Delarmes í
einkennisbiningi mínum tapað öllu því, sem
hann náði í peningaskápi mínum, og því
næst, þegar hann átti einskis annars úr-
kosti, hefir hann ráðist á Blanche."
„En,“ sagði Thornby, „það var sniöugt,
þrátt fyrir alla ósvífnina.“
„Já; maður getur ekki annað en hlegið,"
sagði Paterson. „Skipshöfn mína er ekki
hægt að ásaka, pví að ég liafði fengið
þrjótinum nafnspjald mitt, og á það skrifaði
ég Samúel undirforingja, að hann skyidi sýna
honum skipið. Þeir hikuðu ekki við að láta
þorparann vera einan í káetunni.“
Paterson þótti vænt um skipshöfn sína
og gætti pess, að segja aðmírálinuni ekkert
-9Q gBd|BÍq igjcq luss ‘Q!P|!-§sinABduu?q um
larmes til.
„Má ég koma inn, pabbi?“ heyrðist ung
stúlka segja fyrir utan dyrnar.
„Það er hún litla dóttir mín,“ sagði Thorn-
by og brosti til Patersons.
„Já; komdu bara inn, Gladys!“ kallaði
hann.
Paterson leit eftirvæntingarfullur til dyra-
tjaldsins. Því var ýtt til hliðar, og ungfrú
Gladys Thornby kom x ljós.
„Ég vona, að ég ónáði þig ekki, pabbi!“
sagði hún og gekk til föður síns og kysti
hann. „Nú er ég búin að vera alein í rneira
en tvo tíma, svo ég hugsaði, að . . .“ Hún
roðnaði og leit á Paterson. Hann hafði staðið
upp, er hún kom inn.
„Já; þú ert svo félagslynd,“ sagði að-
mírállinn og strauk yfir hárið á henni.
„Þetta er nú hún litla dóttir mín, lautinant!“
Gladys rétti honum höndina og kinkaði
kolli. I
„Mér er ánægja að því að kynnast yður,“
sagði hún glaðlega.
„Þakkir; í sama máta,“ svaraði Paterson
og tók í hönd henni. „Við verðum göðir
knnningjar; er það ekki, ungfrú Thornby?“
Gladys brosti og settist í stóian hæginda-