Tíminn - 11.05.1954, Síða 4

TÍMJNN, þriðjudaginn 11. maí 1954.
104. blaff.
Kristinn Kristjánsson, Nýhöfn:
TRÚ OG
Orðið er frjálst
SIÐGÆÐI
Snorri Arnfinnsson hefir kvatt af hálíu hins opinbera er ein-
ÞaS var víst rétt eftir full-íforðum. Hann barði fangana Háskólaatúdentar, þessi
veldisdaginn, að útvarpið alveg eins og þessi þarna í óskabörn þjóðarinnar, sem
efndi til umræðna um trú Egyptalandi. Þótt Sigurðuv hún hefir mest fyrir gert, og |
og siðgæði. Mikið var ég bú-'gildi höfuðið fyrir, hafði tengir mestar vonir við, ryðj . ..... ... . _ ..... . . .. .. ,..., . . „.
inn að hlakka til að hlusta hann ekki frá miklu aS ast nú fram fyrir skjöldu til E°ngU T* I
, , * * , x , * , , , anssym í tilefni af ummælum en sveitir og famenn þorp undan-
a þessar umræður. Mer virð ^hverfa. þess að cfla þann tiðaranda. ^ans hér 1 baðstofunni um stef og þegin.
ast þessi hugtök, þrátt fyrir | £n það er reyndar annað, hó er það nú hálfu háska— ungmennafélögin: ,
ótal víxlspor, vera þau atriði sem er sterkari vörn fyrir icgra en áður, þar sem nær ’ Væri ekki óeðiiiegt að greiðsia
sem hafa byggt upp og eiga Móséz Það er hinn voldugi hver maður á líf sitt undir „Einhver Friðjón Stefánsson til stefs lyti sömu reglum. Auk
að byggja upp menningu okk tíðarandi Hann var víst alk taugakerfi bílstjóranna. — skrifar í baðstofuhjal Timans þ. þess er almennt litið svo á, að ung
ar. Ég hefði því viljað óska annar t Eevntalandi á dög- Skildi ekki mega leiða líkur 26‘ marz s-1- eí tn vil1 sá- er skrif‘ mennafélög og önnur áiíka féiaga-
þess að útvarpið hefði getað um Móses2 en hjá okkur að því að blóðhefndartíðar- al\brfin..íyrir Stef' fiðjón. Þfsi samtök’ sem vinna að fjölþættum
. ., um oja or.KLU f virðist mjog hneykslaður yfir þvi, menningarmálum og hknarstarf-
haft umræður um þessi mál nú. Maður gœti gizkað á að andinn með ollu smu boli og að a]lir sku]i ekki elska og virða
semi, ættu að njóta nokkurra sér-
í hvem viku, eitthvert tima— þetta mannvíg háfi flyft Mós tjóni forðum, muni ekki hafa þessi stef-vinnubrögð. réttinda og það jafnvel hjá sam-
bil. En ég verð að segja það, es mjgg í áliti hjá hans fólki veriö hálfdrættingur við bándi flutningsréttareigenda, enda
að ég varð fyrir vonbrigðum. 'ekki síður fyrir það að Faraó Bakkus, sem bölvaldur og Honum til fróðieiks mætti geta enginn fjárhagslegur grunnur.fyrir
Þetta hefði máske getað ver var skapraun að því. manndrápari. Svo að Móses Þess, að fyrir stuttu átti ég ásamt stef að skattieggja skemmtisam-
ið upphaf á erindaflokki, en | T. fiðnrnnrifnn hpf+a ncm gamli veröur lítill fyrir sér fleirum tal við einn af okkar beztu komur á þessum fámennu stöðum,
svona eins og það kom mér! HJ-.*; m,, ™ á þessu sviöi, þótt hann hafi listamönnum. Þessi maður er víð- 0g algjöriega óeðlilegt, slikt væri í
lýrir eyru virtist mér það, f fargað dinu skitmenni hjá f0™U froður .um ,vinnubrof eðli sínu aðeins skattur á Þa sjalf-
, tL _ , ._. , , ; i . ilikjum, setur styrjaidu 1 ö ... , . , Stefs víðar en her a landi, enda boðavmnu, sem felogunum askotn-
eg verð að biðja hlutaðeig- ■ gang; 0g þrýgtir Sér lnn í tíóm Þessu astfostii sumra haskola úvalið ]angdvölum erlendis. Hann ast frá meðlimum sínum. Manni
anda afsökunar, — ja, eigin greinú 0g athafnalíf hvers sfúdentana okkar. gai þesSj að (j i Þýzkalandi þekkt virðist eðliiegra að stef sneri geiri
lega hvoiki fugl né fiskur. einstaklings. Þessi tíðarandi Ef ég væri spurður um það, lst ekkl aö innkalla stef-gjaid, þó sínum þangað, sem tii meira væri
Eitt virtist mér þó hægt að ,sem við erum antaf að skapa, hvaða setning í helgiritum fð sun-in væru nokkur lög á sam' að vinna’ og gætti Þess að is!enzk
merkja á þessum umræðum, i„„ ___K, n-^nr. - 0_„_, komum, eða fámenn þorp og sveit- hugverk væru flutt ur landi, og
og seilast í frá öðrum þjóð- okkar væri bezt í samræmi
no- hað vnr að hpir virtust * **“ " ‘ ir þél(iu skemmtisamkomur. Slíkt gefin út meðal stærri þjóða, að
ekkí allíknsta ánfpp'ðir með Un>‘ er að SjalfsogöU Vlð guðdominn, þa mundi ég væri aðeins gert á opinberum stærri fyllstu laun fengjr ' **' "*•*••
„TTmiTo^V vondur og góður. Mér taka til þessara orða meist- stöðum í hinum fjölmennari bæj- komandi höfunda
^.o0æoi unga iOiKSins 1 nouiOio,., , lT1] nð íjkia iiða.r- arans- ..Sá vðar. spm svnri- nm. — snvði sá p-ósí maður.
var það ræða, eða ávarp Niels
Dungal, sem ég vildi taka
lítilsháttar til athugunar. —
Þessi þjóðkunni mætismað-
ur, sem öllum vill gott gjöra,
. .dettur í hug að líkja tiðar- arans: „Sá yðar, sem synd- um. — Þetta sagði sá góði maður,
st-aðnum, og haíði það nu | andanrm við tvenns konar iaus er, kasti fyrsta steim á og hef ég fyllstu ástæðu til að En því er stef með þessar bréfa-
reyndar heyrzt áður. Annars þu,-urj gðða tiðarandanum hana.“ | taka orð hans eins vel trúanleg skriftir út til almennings, Því mæt-
við l’.versdagsbuxurnar okkar j pa saCTði Niels Dungai að og einhliða málflutnlng Þessara ir ekki umboðsmaður frá því þá
„ . . 1 x b ■L'UIl&cl do stéfs-unnenda. samkomur eru haldnar til að gæta
sem Skyla okkur og verja fyr Mosec hefði alltaf venð að, hagsmuna þess? - Svarið er fyrir-
ír Skl amum og Skaða. En tala um, að guð hefði talað j I>að ætti líka að vera flestum fram Vitað. í heilum héruðum fyr-
h’.num vonda tíðaranda við viö sig, og fyrir það hefði ljóst, að skemmtihald í hinum fá- irfinnst varla nokkur sá maður eða
skcliabuxur. Þær áttu að hafa hann verið lygari. Tunga okk mennari íandshiutum byggist fyrst kona, er lúti svo lágt að viija
. ij- * orðið til fyrir magnaöa ó- ar á ekki stærri orð, og það °s íremst á sjálfboðavinnu og fórn taka þetta verk að sér. — A því
Snhvp^ri 1Snriwfi ípíinhp^ itugt’ en þau herlegheit fý£du að ncta þau við það, sem eng ívsl íárra eínstaklinga, og ef þeir
__ trúmáf prif tif nmrSf Þeim að sá maður sem 1 Þeim ln getur vitað, er tæplega al staðir nytu ekkl Vlð sllkra manna’
ar trumai eru til umræoti var hafði alltaf nóga pen- mermilegt.
opinberlega.' Eg segi það svo
i inga. En sá böggull íylgdi j
getur Friðjtjli Stefánsson séð
hversu vinsælt þetta óskabarn
væri ekki um neinar skemmtisam- I hans er. í augum almennings ,eru
, , komur að ræða. Er þar ólíku saman þessi Stef-vinnubrögð óþjóðlegur
satt, að ég vissi ekki hvaðan ' *V;’riu * J>*r nu . alveg Vlst. aÞ að jaína> e»a á hinum fjölmenn- uppvakningur, sem ætti að kveð-
á micr ctrið vpAriA hpoor hptto sl-^mmriti, aö 0æu. maoi.r það hafi ekki emhver rodd ari stöðum, þar sem hægt er að ast niður í eitt skipti fyfir öll.“
reiðarsla riunri ' fir m'tt í elílíf losnað við þær iil í sálardjúpi Nielsar Dungal halda uppi f járhagslega öruggu I
hpcc„ „L, nmLwfl .p^,™315 mans, (Öðru vísi var sagt eitthvað áþekkt þessu.' skemmtanahaldi með keyptum
f-TT ?fu„ ekkl að losna við þær) Ertu nú viss um að biblíu- skemmtikröftum í vönduðum húsa
virtist vera. Hann tók allt í i
einu til að hella sér yfir Mós-!„...iT,,... "'.“‘““"““““t. ‘JVO “i
og dó i þeim, þá fór sá mað-'trúin, bernskutrúin sé svo al ,kynnum- Innköllun skemmtiskatts
Snorri hefir lokið máli sínu.
Starkaður.
es gamla með þessum líka
I ur iha. Svo er það með illan dauða á íslandi að þú særir
litla berserkssano-i no- snvf.M'tíðarRnda’ Það má vera að ,ekki einhvern með þessum
í 4eirl TaS SauffS V rt !po'stular hans hafi ein,lvern orðum? - Ég veit það ekki,
,t mér íkast bví sem hann stundar hagnað eða ánæe,ju en sterkan Srun hef um
væri í einhveHum óskaía hc,num’ en það. man alitef Það- Hvernig var það nú aft
horrioo'ohno’ huiIoq 'v kosta meiri og mir.ni mann- ur með mömmudrenginn. Ég
HUzt við sfilten Íg líóroir " l0SDa vlð llann- l£lt Þarna IulIur eítirvænting
nokkuð skntið í hug, þarna;a. . ^ k her ,y r 0 T-'tækið mitt n» há kemur om
undir bessu reiðarsDsri _ vinsnJoa, þá þótti eng’nn mað tœii:.10 mltt> °g Pa kemur allt
hviÞprn vlft pfoTrf tnk ur með möiinum, se.n eKki i1 emu fram annarleg road,
Ja, þvi eru víst engm tak j , g mer yirðist maðurinn taka ó
££ rSnTL-riatov”; vera M hariia a,
fcótt haní sé bæði heimskim kveða vininu lof og prís. Sum' sér. Þá bregður þarna fyrir
f fáffriSur b ð " k : fð'-n fyrir því á míðjum aid ú. |ems og ieiftri í hugskoti minu
og. ‘ _ I Þessi brennivínsalda þótti.mÍ°S fjarskyld hliðstæða, úr
ag sagði við sjalfan migTskola mörgum bóndanum og þjóölífirm, án þess að ég geri
Nú parna er þá einn \eslings hóndaliða út fyrir aldur.minnsttl tilraun til að fram—
fram, og skildi margt blóm kalia hana, eða að hún hefði
verið mér nokkuð hugleikinn.
Þegar ég var barn sagði
moðir mín mér, að samvizk-
mömmudrengurinn á ferð-
*nm;. , . . legt hreiðrið eftir snautt. Ég
Mommudrengurmn sem for vig ag þag naíi verið að
að, heiman °g jent! á h°P| sama sagan í kaupstöðunum,
ja.naldra smna, sem veru 0„ þa jjjjiega ekki betri. Mun jan væri rödd guðs í sáium
miklu veraldarvana-: Þeim þ0 tátækt og siglingarieysi á mannanna. Ef svo er þá talar
vmnst bann eitthvao skrít-1 vetrum heldur hafa dreg.-ð guð við fleiri en Mós°s. Nú
inn og annarlegur, vildu gera þr þCSSUm voga. á tímum er mjög hljótt um
Fjölnismenn urðu vísc fyrct!samvizkuna> Það gæti orðlð
ir til þess að vara við þess ,hætta á Þvi að Þetfa snjalia
ari víndrykkju, og fei,gu íjheiti á hugtakinu tapað'.st úr
staðmn þessa alkunhu vísu mátmu ef ekkl heyrðist endr
hjá Gísla í Görðum,
hann samdauna sé", tóku til
að stríða honum á þvi, að
hann þyrði ekkert að segja
eða gera, sem hann héldi að
mömmu hans líkaði illa.
Strákur vildi ekki láta þetta
ásannast, tók til að bölva,
reykja og drekka brennivín.
En nvernig litlu samvizkunni
leið, fylgir ekki sögunni.
Niels Dungal sagð1, að Mós
es hefði drepið mann ug
vegna þess væri hann morð-
ingi.
Það verður líklega að telj-
ast ekki ein smámuna mann
Ég mun svelgja eins og var
öls og fjclga kaupum,
þó skilhelgir hræsnarar
hafi velgju á staupum.
Vist má telja að góðtempl-
um cg eins tekið svo til oröa
að það væri ekki hægt að ^
eiga viðskipti við samvízku-j
lausan mann. Hún er þá allt'
í p.inu oröin hagnýt, og það
get að komið sér vel, að gera
ráð fyrir henni hjá öðrum.1
Já. það er víst einhvers staö-:
arafélögin hafi átt drjúganjar ^agt að trúir. hafi fyrir-
þátt í því aö lækka þessajheif hseði fyrir þetta líf og
óldu, og um aldamót voru(hið tilkomanda. Ef við ger-
viðhorf manna allt önnur a.
eiska, að finna hvöt hjá sér m. k. út um sveitir. Nú virð
til að taka upp hanskann fyr
5r illmenni, sem einhvern
tíma hefði verið sagt, að fall
ið hafi á verkum sínum.
Mikill er munurinn á inn-
ræti mannanna. Aftur á móti
hefir mér alltaf þótt vænt um
Sigurð Gottsveinsson fyrir að
reka sveðjuna í gegnum
fangavörðinn í rasphúsinu
ist aftur að vínnautn sé að
verða móðins. Háskólastúd-
entar voru nú nýlega að kref j
ast þess af þingi og stjórn
að allar gáttir væru opnaðar
íyrir áfengi, og bruggun á-
fengs öls væri þegar leyfð,
líklega til þess að gera að-
ganginn mildari fyrir ungl-
ingana.
um ráð fyrir, að við eigum
öll neista frá alheimssálinni,
þá má vel hugsa sér samvizk
una sem eins konar vega-
ncsti þeirrar ættar. Þá veröur
s.nild heitisins ijés, s. s. sam
fari, eins konar ráðgjafi, sem
scendur vð hlið okkar og leið
be’iiir í öllum okkar orðum
og gjörðum. Líklega er ekkert
til, sem bætt gæti siðgæðið
(Pramhald á 6. tíðu.)
Nú er rétti tíminn kominn að kaupa HAGLABYSSUR
fyrir vorið.
Einhleyptar haglabyssur frá kr. 585,00 og ennfremur
mikið úrval af tvíhleyptum haglabyssum.
HAGLASKOT kr. 35,00 pakkinn.
„SAKO“ 222“ rifflar nýkomnir
FJÁRBYSSUR skotstærð 22, sbort, long og longrifle
Einkaumboð á íslandi fyrir hina' heimsþekktu byssu
framleiðendur
VICTOR SARASQUETA S.L., SPÁNI.
Stærsta og fjjölbreyttasta úrval
landsins.
Goðaborg
Freyjugötu 1. Sími 82080.