Tíminn - 11.06.1954, Blaðsíða 6

TÍMINN, föstudaginn 11. jání 1954.
128. bla».
KTÖDLEIKHtíSID
yiLLIÖNDIN
Sýning í kvöld kl. 20.
Síðasta sinn.
NITOUCBE
Sýning laugardag kl. 20.
Nœsta sýning sunnudag kl. 20.
Aögðngumiöasalan opln frá kl,
13,15 til 20. Tekið á móti pönt-
unum. Sími 8-2345, tvær linur.
►
Hrakfalla-
bálkiirinn
Sindrandi fjörug og fyndin ný,
ajnerisk gamanmynd í eðlilegum
litum. í myndinni eru einnig
íjöldi mjög vinsælla og skemmti
legra dægurlaga.
Mickey Rooney,
Anne Jaraes.
Sýnd kl. 5, 7 cg 9.
NYJA BÍÓ
— 1544 —
Söngvagleðl
(„I’il Get By“)
Rétt og skemmtileg músik-
litmynd, full af ijúfum lögum.
Aðaihlutverk:
June Haver,
Wiliiam linndigan,
Floria De Haven,
og grinleikarinn Dennis Day.
Aukamynd:
Sýnd kl. 5 og 9.
TJARNARBÍÖ
Rhnt 6485.
Hrúðkanpsnóttin
(Jeunes Mariés)
Afburðaskemmtileg frönsk gam-
anmynd, er fjallar um ástands-
mál og ævintýrarikt brúðkaups-
ferðalag. Ýms atriði myndarinn-
ar gætu hafa gerzt á íslandi.
Myndin er með íslenzkum texta
Aukamynd:
ÚR SÖGU ÞJÓÐANNA VIÐ
ATLANZHAFIÐ.
Myndin er með íslenzku tali.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
,Frœnha Charles(t
Gamanleikur í 3 þáttum.
Sýning í kvöld kl. 20,00.
Aðgöngumiðasala írá kl. 2.
Simi 3191.
BÆJARBIÓ
— HAFNARFIRÐI -
ANNA
Stórkostleg ítölsk úrvalsmynd,
sem farið hefur sigurför um all-
an heim.
Myndin hefur ekki verið sýnd
áður hér 4 landi.
Danskur skýringartexti,
Bönnuð börnum.
Sýnd á annan í Hvítasunnu
Sýnd kl. 7 og 9.
J
X 5ERVUS GÖLD X

ln
s^hrrw:—ir\/i)
D.10 HOLLOW GROUND 0.10 ,/
icni VEUQW BlftOE m m
=5*
ÚR OG KLDKKCB
- Vlðgerðlr á úrum. —
IÓN SIGMUNDSSON,
(kartcripaverzlon,
Lusarefi 8.
AUSTURBÆJARBfÖ
Ung og ástfangin
(On Moonlight Bay)
Mjög skemmtileg og falleg ný
amerísk söngva- cg gaman-
mynd í litum.
Aðalhlutverk:
Hin vinsæla dægurlagasöngkona
Doris Day
og söngvarinn vinsæii:
Gordon Macltae.
Sýnd kl. 7 og B.
Lögregluforingiim
Roy Rogers
Hin afar spennandi kúrekamynd
í iitum, með
Koy Rogers, Lynue Koberts
og grínleikaranum:
Andy Devine.
Sýnd kl. 5.
GAMLA BÍÓ
— 1475 —
Ævintýri í París
(Rich, Young and Pretty)
Ný og bráðskemmtileg amerísk
söngvamynd í litum, er gerist í
gleðiborginni.
Jane Powell,
Danielle Darrieux,
Fernando Lamar
og dægurlagasöngvarinn
Vic Damone.
Sýnd kl. 5, 7 og 0.
TRICO
•m, Jaínl gólíteppl
fisMrta jrílkirefnaP.
JMBtíHBuMigSJr
b-r.
W
TRIPOLI-BIO
Síml 1182.
Astarævintýri
í Monte Carlo
(Affair in Monte Carlo)
Hrífandi fögur, ný, amerísk
litmynd, tekin í Monte Carlo.
Myndin fjallar um ástarævin-
týrí ríkrar ekkju og ungs fjár-
hættuspilara.
1 Myndin er byggð á hinni heims
frægu sögu Stefáns Zweigs,
.Tuttugu og fjórir tímar af ævi
konu.“
Merle Oberon, Richard Tod,
Leo Genn.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
HAFNARBIO
— Síml 6444 —
Iitli
stroknsöngvarinn
(Meet me at the Fair)
Bráðskemmtileg og fjörug ný
amerísk skemmtimynd í litum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Samningar við Svía
framlengdir
Hinn 31. maí sl. var undir-
ritaður í Stokkhólmi bókun
um framlengingu á samkomu
lagi um viðskipti milli ís-
lands og Svíþjóðar, er féll úr
gildi hinn 31. marz 1954. Bók
unin var undirrituð af Helga
P. Briem sendiherra fyrir
hönd ríkisstjórnar íslands og
Östen Undén, utanríkisráð-
herra fyrir hönd ríkisstjórn
ar Svíþjóðar.
Samkomulagið er framlengt
til 31. marz 1955. Sænsk stjórn
arvöld munu leyfa innflutn-
ing á saltsíld, kryddsíld og
sykursaltaðri síld frá íslandi
á samningstímabilinu og inn
flutningur á öðrum íslenzk-
um afurðum verður leyfður
á sama hátt og áður hefir
tíðkazt. Innflutn. sænskra
vara verður leyfður á íslandi
með tilliti til þess hversu
útflutningur verður mikill á
íslenzkum vörum til Svíþjóð-
ar og með hliðsjón af venju-
legum útflutningshagsmun-
um Svíþjóðar.
Hetjut
SKÓGARINS
eftir J O. CURWOOD
80.
Hugvckja nm
ríkistítvarpið
(Framhald af 4. síðu.)
allmikið af nútíma lagagerð
er í útvarpi heyrist, er ógn
ómerkilegt og ætti ekki að
neyðast inn í nelns manns
eyru. Það má víst segja um
sum þessara nýju laga eitt-
hvað svipað og skáldið sagði
í vísulok um veðrið „Það er
hvorki þurrt né vott, það er
svo sem ekki neitt“. Það má
heita hlálegt uppátæki, þeg-
ar lagasmiðir fara að klastra
nýlögum einskisverðum við
þjóðelska texta, sem sungnir
hafa verið með yndislegum
gömlum þjóðlögum með allri
þjóðinni um áratíð. Skal að-
eins nefna þrjá texta dýrð-
lega, sem klest hefir verið víó
nýjum lögum og sungin í út-
varpið: Ó, fögur er vor fóst-
urjörð, — Heyrið morgun-
söng á sænum, og lagófreskj
una við sálmaversíð fagra
eftir Hallgrím Pétursson:
Vertu Guð faðir, faðir minn.
Vitanlega halda hin gómla
fögru lög, við þessa texta,
velli eftir sem áður, því hin
nýju eiga enga fegurð né
aölcðun, — eru dauðadæmd.
Framhald.
11 Cemia-Desinfector
(!er vellyktandi sótthreinsandll
1 ’vökvi nauSsynlegur á hverjuj
heimili til sótthreinsunar ái
munum, rúmfötum, húsgögnumJ
|símaáhöldum, andrúmslofti o.|
,s. írv. — Fæst f öllum lyfjabúB-,
i jUm og snyrtivöruverzlunum.
»•♦♦•♦••»»♦♦♦♦♦<
hressir
kœfír
farveginn og bar með sér timburhrannir. Ráðagerð Hurds
var orðin að engu.
Svo kvað við hærra og skelfingaríyllra angistaróp en
Clifton hafði nokkru sinni áður heyrt. Það kom frá hinum
óttaslegna hópi á fljótsbakkanum. Og svo rak hann sjálf-
ur upp skelfingaróp, ekki vegna sjálfs sín, ekki af ótta við
dauðann eða vegna þess að Delphis var dáinn, heldur vegna
þess, sem nú bar fyrir augu hans og var enn hræðilegra
en allt annað.
Antoinette hafði stokkið út á trjábol í ánni frá klettin-
um, sem hún hafði staðið á, og reynt að stikla yfir veltandi
bolina í áttina til Cliftons.
Hann heyrði hana hrópa í ákafa: — Ég kem, ég kem.
Einhver mannvera stökk út á trjábol á eftir henni. Það
var Alphonse munkur. Trjárengla slóst í hann og varpaöi
honum aftur að bakkanum og hann varð að skreiðast upp.
Þá gripu hann menn á bakkanum og héldu honum föstum.
En enginn gat gripið Antoinette. Hún var komin svo langt
frá bakkanum. Það gekk kraftaverki næst, hvernig henni
tókst að halda fótfestu og stökkva frá einum trjábolnum á:
annan í þessari veltandi iðu. En hún virtist ekki óttast neitt
eða skeyta um nokkra hættu, aðeins það eitt að komast til
Cliftons.
Hann stökk nú fram á móti henni til þess að reyna að ná
henni áður en dauðinn gripi hana eða þau bæöi. Nú virtist
öll von um björgun þeirra úti, og auðséð var, að mennirnir
á fljótsbakkanum litu einnig svo á málið. Timburhrannirn-
ar ruddust nú niður farveg fljótsins undan beljandi straumi.
Þau mættust á stórum flötum trjábol, sem var studdur
nokkrum minni og því betri fótfesta en aðrir. Hann horfði
í augu hennar og las þar svo mikla hamingju og sigurgleði,
að hann skildi, að sál hennar var hafin yfir ótta við það,
sem manneskjurnar kalla dauða.
Hann greip grannan líkama hennar í faðm sinn og hún
vafði handleggjunum um háls hans. Það var hún, sem fyrr
tók til máls, því að á þessari stundu gat hann ekki mælt.
— Ég elska þig, sagði hún. Ég elska þig.
Varir hennar þrýstust að hans, og þær voru ekki kaldar,
heldur heitar, heitari en nóttina, sem hann hafði borið
hana í óveðrinu gegnum skóginn.
— Ég elska þig.
Dauðinn beið þeirra við næsta fótmál. Það hrikti og brak-
aði í trjábolunum undir fótum þeirra. Clifton þrýsti henni
fastar að sér, og trjábolurinn, sem þau stóðu á, færðist 1 kaf
undan þunga þeirra og af afli straumsins. Hann reyndi að
stökkva með hana yfir á næsta trjábol, en stökkið mis-
tókst, enda engin von til annars.
Hinn bjarti heimur umhverfis þau hvarf, og þau sukku,
en hann hélt henni fast í faðmi sér, því að það var eina
hugsun hans á þessari stundu að dauðanum skyldi ekki tak-
ast að skilja þau að.
........ • •„!
Tuttugasti og iimmti kafli.
Og meðan straumurinn ærðist og lék sér að risavöxnum
trjábolunum eins og eldspýtum, skynjaði hugur hans að-
eins nærveru Antoinette. Vatnið umvafði þau og trjábol-
írnir byltust yfir höfðum þeirra.
Rækist djúpskreiður trjábolur í þau, mundu þau kremj-
ast til dauðs. Þá var betra að reyna að komast upp á yfir-
borðið og eiga á hættu að verða fyrir hinum fljótandi trjá-
bolum.
Vonarneisti glæddist allt í einu með honum og gaf hon-
um nýjan þrótt í hvern vöðva. Hann hélt Antoinette fast
að sér með vinstri handlegg, en með hægri handlegg og
fótunum tók hann að synda upp að yfirborðinu.
Svo fann hann loft leika um andiit sitt og fylla aðþrengd
lungun. í sömu andrá greip undirstraumurinn hann aftur
og reyndi að færa þau í kaf. Hann fálmaði leitandi me'ð
hægri hendinni út í loftið og náði taki á grönnum birki-
bol, sem var þó ekki nógu stór til að bera hann uppi, en
með hjálp hans tókst honum þó aö lyfta andliti sínu og
Antoinette aftur upp yfir vatnsflötinn og halda sér þannig
um stund.
Hún dró andann að sér í sogum, en hafði ,þó ekki hlotiö
neinn skaða enn. Augu hennar voru opin og leituðu hans.
Hann þakkaði guði í huganum fyrir að hafa þyrmt lífi
þeirra til þessa, og ef til vill mundi þeim takast að forð-
ast dauðann þrátt fyrir allt. Hann titraði. af gleði við b'á'
tilhugsun að öðlast lífið á ný meö Antoinette við hlið sér.
Nú vissi hann, að hún elskaði. hann. Hún hafði komið til
hans. svo að þau gætu dáið saman.
Hann fann nú, að þau mundu sleppa lifandi, dauðinn
var allt í einu orðinn honum svo fjarlægur. Trjábolirnir
mundu þyrma þeim og fljótið mundi ekki drekkja þeim.
m
Ll
Sasú7ceiíf(7e/$t/i,
OPAiI
Bezt að auglýsa í TÍMANUM