Tíminn - 11.08.1954, Blaðsíða 4

TÍMINN, migvikudaginn 11. ágúst 1954.
177. blaSS.
Gíiðm’ Þórharsort:
islendingar, lítið til Vestmannaeyja og sjáið
hvernig tryggja á framtíð þjóðarinnar í anda
landnámsmannanna V
II lllll III11111111111111111111111111111111111111111111111111111
Þórarinn á Skúfi mun hér flytja
"á; kvæði, er hann nefnir: „Eins og
I í sambandi við þjóðhátíð I maðurinn sáir“:
I ina í Vestmannaey j ura kom f1
hér, sem
fótum á
byggðum
Það er alkunn sannindi, að
kjörin móta manninn. Þeim
mun harðari, sem lífsbarátt
an er, þeim mun dugmeira
verður það fólk, sem lifir þá
baráttu. Þess vegna er dug-
mesta fólkið i þeim löndum,
þar sem veður eru köld, sjór
er sóttur við brimóttar strend
ur ng harðir byljir fylgja
mönnum á milli húsa. Hlý-
indi og hitabeltisgróður örva
ekki athafnaþrána og þess
vegna er ísland gott land, þó
að það sé í augum raunsæis-
mannsins og staðreyndanna
á takmörkum þess byggilega
og óbyggilega.
Mennirnir, sem leituðu yf-
ir opið úthafið og stýrðu litl
um fleytum eftir afstöðu til
himintungla, futidu hér feg-
ísland er Iand ótrúlegra
möguleika og næsta manns-
aldurinn mun fólkið, sem
byggir landið, verða þátttak-
endur í stórkostlegasta æv-
intýra-- og framfaratímabili
íslandssögunnar, — aðeins
ef við höfum þor og dug.
Þegar á þeim eiginleikum
þarf að halda, er landsmönn
um hollt að líta til Vest-
mannaeyja, þessarar töfra-
byggðar í faðmi fagurrar
náttúru, sem ekki á sér hlið-
stæðu í ásjónu landsins, og
þar sem þróttmikið og djarf-
huga fólk vinnur þá sigra
við harða lífsbaráttu í önn
hversdagslífsins, sem aðrir
geta tekið sér til fyrirmynd-
ar. Ef margir gerðu það, þá
væri framtíð íslenzku þjóð-
arinnar borgið um alla fram-
tíð, þá risi öld sigursælla
framfara á landi
stæði traustum
grunni sem við
sjálf.
Það er engin tilviljun, að í
Vestmannaeyjum er stærsta
og fengsælasta verstöö lands
ins. En þar gæti líka veriö
minnsta og aflasnauðasta
verstöð landsins, ef fólkið,
sem Eyjarnar byggir, væri
ekki gætt þeirri víkingslund
gert hafa þessabyggð að,
Þa3 var Rósin, sem ég sáði,
sáði her^.ii af alúff mestu;
arfaklærnar upp ég táffi,
óffar en þær rætur festu,
fór í öllu að Ragnars ráffi,
reiknaffi þetta fyrir beztu.
= i
íslenzk-
urð frumtíðurmö^ulGiks., v,,,,|,,,,,<,»*,i,»,',"',m*m,m»*»m****m*mii«ii«iiimihiiiii'
sem kölluðu á manndóm og:
þor. En þeir fundu hér isgróður er að skjóta upp
tvennt, sem þeir leituðu að og kollinum í þjóðlífinu. Þegar
þurftu til lífsins: Frelsið og mönnum finnst hlíðin brött
tækifæri til að glíma við lífs og laust undir fæti á leið-
baráttu á mörkum hins byggi inni upp á tindinn, hefðu
lega og óbyggilega. margir gott af því að skreppa
Sú barátta hefir nú hald- til Vestmannaeyja og sjá þá
ið áfram í þessu landi i þús- koma sjóbarða úr róðri í fe-
und ár og enn hefir víkings- brúar fyrir Heimaklett með
lundin og frelsisþráin sigrað seltu í andlitinu og klakaðan
hverjaxþraut. reiða. Þar er starfi þeirra Eg
En þegar syrtir í álinn, er ils og Ingólfs haldið áfram
íslendingum gott að lita til og unnið að því að skipa ís-
á öndvegissess
nú, þegar lrlýindi og hitabelt meðal þjóða.
| út stórt og vandað hátíða- =
i blað af Framsókn, sem er 1
\ bæjarmálablað í Vest- i
í mannaeyjum, er Helgi i
Í Benediktsson gefur út. í i
| blaðinu birtust margar i j
Í ágætar greinar um Vest- i Púlaði ég og plægði garðinn,
1 mannaeyjar og málefni i prestur enginn gerir betur,
í þeirra, auk f jölda mynda. I hu^ði ég á haginn, arffinn,
i M. a. birtist í blaðinu með- í hér skal forði um langan vetur,
\ fylgjandi grein ef|ir Guðna e svo að . mi?lu.a ,íölni far3inn>
Í Þórðarson, þar sem hannj ,og fjonð llfl’ þess er etur’
jbendir á, að dugnaður og j Aburðinn ég ekki sparffi,
: framtak Vestinannaeyinga e ægj þó aff dýr iiann væri,
§ geti verið öðrurn lands- e hænsnunum ég hélt frá garffi,
\ mönnum til fyrirmyndar á i hafði til þess víra færi.
= mörgum sviðum. Þá er I Vís mér þótti von á arffi,
i einnig birtur kafli úr rit- Í vinnu minni er garður bæri.
\ stjórnargrein, þar sem lýst i
Íer Vestmannaeyjum í dagi heið svo íram um ljÓ3ar nætur>
E „„ . __ „ . = litil grös í roffum beinum,
I ^ 11 la rl: = líkt og börn, sem fara á fætur,
E þjoðarbuið. |,fjarri lífsins sút og meinum>
kysstu sól, hún gaf þeim gætur,
geisla sendi öllum reinum.
Drukku þau úr moldu megin,
margan sjndust næðing þola,
voru rosa rumbum slegin,
regnið mátti af þeim skola,
urðu þá samt ósköp fegin,
ef þau hreyfði sólvermd gola.
Bjartm- dagur, bezta veðiír,
bóndinn hirti töffu sína.
Nóttina, eftir skelfing skeður,
skaffaði frostið vini mína.
Gnífffi dáinn grasa beffur,
í garðinum engar rósir skína.
Ég var hörðum harmi lostinn,
hér var daúðinn einn í röðum.
Höfðu yfir farið frostin,
feigffarvængja tökum hróðum.
Svo má ég líka kaupa í kostinn
kartöflur frá öðrum stöðum,
Velkjast gömul vizku mæli,
vísdóminum eitthvaff háir,
stundum má hann hopa á hæli,
honum enginn rétt það láit'.
Þó aff heimskur vani væli:
„Vel upp sker sá góðu sáir“!
Vestmannaeyjar í dag og þýö-
ing þeirra fyrir þjóðarbúið
öndvegishöfuðbóli
um þjóðarbúskap.
Véstmannaeyingar hafa
þannig verið sinnar eigin
gæfusmiðir og meira að
segja mörg undanfarin ár
og raunar oftast borið skarð
an hlut frá borði, þar sem
kemur til hinnar sameigin-
legu hjálpar, er ríkisvaldið vestmannaeyjabær er í vék að því, að það, að íslend
veitir heildinni með framlög dag bezt bygggi þærinn á ís- ingar gætu eignast slíkan far
um til verklegra fram- iailciii utan Reykjavíkur, og kost byggðist fyrst og fremst
kvæmda. Þannig er það jafnvel þótt víðar væri leit- á því að harðfengnir afla-
löngu landfrægt orðið, að að_ Húsin t Eyjum
eru yfir-' menn eins og Vestmannaey-
Vestmannaeyingar hafa með ieiti. fQgur og stílhrein og bær ingar sækja aflaföng á djúp
óvenjulegum myndarskap inn mjög vel skipulagður og miðin. Sú efnalega velgengni
komið sér upp ágætri höfn, ber þeim manninum órækt sem yfir þjóðina hefir gengið
enda þótt margir tæknilegir yitni, sem bezt hefir að bygg nú um sinn á ekki litla stoð
erfiðleikar hafi gert það erf- íngarmálum Eyjanna unnið, í aflaföngum, sem flutt eru
itt verk. I Vestmannaeyjum á. Kristjáns., þá rúmlega á land og nytjuð í Vest-
hafa verið byggð stærstu ^ áratugi, sem tekið hefir að mannaeyjum.
fiskiskip, sem Islendingar þreyta byggð bæjarins úr ó-
hafa byggt, og þar hafa skipulegri verstöð i nútima
myndarlegar byggingar risið bæ
íyi'ir stórhug einstaklinga og _ _
félagssamtaka, án þess að j vestmannaeyjum hefir á
hjálpar hins opinbera hafi yfirstandandi öld skeð svo1 landsmanna og sker sig. úr
þar notið við. 'stórfelld atvinnuþróun að.í öðrum höfnum.
Þegar ungt fólk ætlar að það nálgast hreina byltingu. | . Hvert eitt fljótandi skip
stofna bú í Vestmannaeyjum Á fyrsta áratug aldarinnar ’ ber þó farmannsins svip,
bíður það ekki eftir lögum komu vélbátarnir í stað ára- hann er ferjunnar andi og
írá Alþingi, er tryggi því að- skipanna. Á öðrum og þriðja ] hafskipsins sál/‘ kvað Örn j
áratug aldarinnar komu nýj Arnarson.
ir og fullkomnari vélbátar í'-----
stað hinna fyrstu tiltölulega j í Vestmannaeyj um er í
frumstæðu vélbáta. Samhliða | dag meiri og betri aðstaða til j
var svo véltæknin tekin í'móttöku og verkunar sjávar-'
þjónustu útgeröarinnar í 'fanga heldur en á nokkrum
landi. jöörum stað á landinu.
Vestmannaeyjar eru einj í Eyjunum er starfrækt full
þýðingarmesta verstöð lands komin lifrarbræðsla, tvær
Jónas Árnason flutti nýlega út-
varpsþátt um grásleppuveiffar og
sagði þar fi'á veiðiför, er hann för
með Pétri Hoffmann, öffru nafni
Selvararkappa. í sambandi viff þaff
hefir baðstofan verið beffin fyrir
eftirfarandi kvæði mn Pétur eftir
Valdimar Guðmundsson:
Stóff á verffi stáli girtur,
stjörnubjarta vetrarnótt,
mönnum þekkur, mikilsvirtur,
mundin sýndi afl og þrótt.
Á sér kappinn ekki bærði,
eftir dögun nýrri beiff,
gulli búna fingur færði,
fítlaði hljótt við hjölt og skeiff,
Svipurinn var sjáanlega
sögualdar, hvass og snar,
kjark í brúnum, karlmannlega
kappinn undir hjálmi bar.
Herffar breiffar, hálsinn digur, '
hakan stutt, og vörin nett,
lék á tungu Ijóffavigur
lá í stuðlum spurn og frétt.
Væri hann til vopna kvaddur,
vegiff gat á hendur tvær,
fékk þá máliff fjaðra naddur, 1
flestum var hann betur fær.
Teflt var oft af töfra mætti, 1
teflt var djarft meff hugarró,
tapaðist ei, þótt tvísýnt þætti 1
tafi, sem hetjan undirbjó.
Þá hafa baffstofunni borizt á!
skotspónum þessar vísur:
Nóttina eftir að Halldór Hall-
dórsson talaffi síðast í útvarpiff
heyrðist kveðið á glugga og var
röddin Símonar Dalaskálds:
Halldórs Sína hrellir mína sálu;
á hana hríni ört til sanns
allar Bínur þessa lands.
Þá er Kósa, þaff er drós ófögur,
beff í f.iósi byggi hún sér,
betur Rósa geffjast mér.
Heldur Veigu vildi ég eiga en slíkar,
Kósa er feig og Sína sjúk.
Svei, þær mega hreppa fjúk.
Starkaður.
Lýkur svo baffstofuhjalinu í cfag.
Starkaður.
Vestmannaeyjaflotinn, sem
heild ber sjómönnunum gott
vitni. Eyjaflotinn er bezt.2
búni og bezt hirti bátafloti
Þökkum auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
föður okkar,
JÓNASAR JÓHANNESSONAR
frá Lambastöðum.
Vegna aðstandenda.
Guðrún Jónasdóttir,
Jóhannes úr Kötlum.
stoð við byggingar, heldur
byrjar sjálft að byggja yfir
framtíðardrauma sína. Þann
ig hafa heil hverfi falllegra
íbúðarhúsa risið í Eyjum sak
ir þess, að fólkiö, sem byggði
þau, trúði á framtíðina og
þorði að hefjast handa um
verk, er var stærra, en séð
var hvernig leysa átti í svip-
inn.
Sjósókn frá klettaeyju í
opnu hafi og bjargsig eru
þeir atvinnuvegir, sem frá
B3SS$Í3$$SSS3$333$S5333333333$S33SSS3333S33333S333S3SS$S3533$$3$$SSSS$»
Akureyri
Erlingur Ðavíðsson, c/o Dagur,
cr iinilieiniíaniaðiir Tírnans
Greiðið honum blaðgjaldið strax.

ins og sú verstöð, sem er ár-
vissust um afla og afkomu.
Miðað við fólksfjölda er
hvergi annars staðar aflað
eins mikilla verðmæta, sem
skapa þjóðinni gjaldeyris-
fornu fari hafa sett svip sinn
á lífið í Vestmannaeyjum og'tekjur.
kannske er það þessari lífs-j Við komu Gullfoss hins
stöðu Vestmannaeyingsins nýja til Vestmannaeyja í
að þakka, að þar býr jafn'fyrsta sinn, þá flutti Jón
þróttmikið og úrræðagott
fólk, og raun ber vitni.
Arnason, bankastjóri, ræðu
á skipsfjöl, þar sem aann
fiskimjölsverksmiðjur, fjög-
ur stór hraðfrystihús og fjöl
margar fisksöltunarstöðvar. |
í Eyjum eru þrjár skipa-
smíðastöðvar og tvö fullkom
in vélaverkstæði fyrir báta-
vélar auk verkstæða fyrir
rafmagnstæki og trésmiöjur.
í Vestmannaeyjum er mik-
ill fjöldi dugmikilla og starf
hæfra iðnaðarmanna. Skip-
(Framhald á 6. bIöu.)
$3$$S$S$$33$S3553$3$S$33S3S3S53S33$3$3$53S55$S3S$SSS$S533$$S$S3$$$SS$$S3l
Auglýsendur!
Þeir, sem þurfa að auglýsa samkomur og annað í ná-
grenni Reykjavikur, Suðurlandi, Borgarfirði og víðar,
athugið að Tíminn kemur í stórum byggðarlögum nær
því inn á hvert heimili sama daginn og blaðið kemur
út eða daginn eftir. Það er því líklegt að auglýslngar
í Tímanum um samkomur o. fl. beri skjótan og góðan
árangur.
?SSSSSSSSSSSSSSSS3$í$S$5Se$SSSSSS$SS$SSSSSSSS«SSSSS3$SSSSSS3S$SSS3S®SSSSíJ