Tíminn - 17.10.1954, Page 10

10
TÍMÍNN, sunnudaginn 17. c.któber 1954.
234. blað.
wvm
síili }l
HÓDLEIKHÖSID
Silfurtúnglið
eftir Halldór Kíljan Laxness.
Sýning í kvöld kl. 20.00.
UPPSELT
Nsesta sýning miðvikudag kl. 20.
Pantanir sækist daginn fyrir
sýningardag.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
11,00—20,00. Tekið á móti pönt-
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.

Oglftnr faðir
þessi hefir vakið geysi athygli
og umtal, enda verið sýnd I 'ar-
vetna með metaðsókn. Þetta er
mynd, sem allir verða að sjá.
Hrifandi ný sænsk stórmynd,
djörf og raunsæ, um óstir unga
fólksins og afleiðingarnar. Mynd
Sýnd kl. 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Virkiö
Þrívíddarkvikmyndin
Bráðskemmtileg litmynd og irð-
Íist áhorfendum þeir vera staddiv
mitt í rás viðburðanna. etta
verður síðasta tækifærið til að
sjá þessa þrívíddarmynd.
George Montgomery.
Sýnd aðeins í dag kl. 5.
Venjulegt verð.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
NÝJA BÍÓ
— 1M4 —
Sýnir til ágóða fynr söfnun
Þingvallanefndar til byggingar
kirkju á Þingvöllum ítölsku
myndina
Kraftuverkið
(Peppino e Violetta)
Tilkomumikil og fögur mynd um
mátt og sigur barnstrúarinnar.
Leikurinn fer fram í ítalska bæn
um Assisi og Vatikaninu í Róm.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Fósíforæður
með LITLA og STÓRA.
Sýnd kl. 3.
TJARNARBÍÓ
Htmt UU.
Maudy
Prábær verðlaunamynd, er jall
ar um uppeldi heyrnarlausrar
stúlku og öll þau vandamál, er
skapast i sambandi við það.
Þetta er ógleymanleg mynd, er
hrífur alla sem sjá hana.
Sýnd kl. 7 og 9.
Söngur Wgoming
Bráðskemmtileg amerísk kúreka
mynd í eðlilegum iitum.
Sýnd kl. 3 og 5.
BÆJARBIO
— HAFNARFIRÐI -
Lokaðir gluggar
! Djörf og raunaleg mynd úr lífi
vændiskonunnar.
Elenora Rossi.
Sýnd kl. 7 og 9.
Fan-Fan rlddarinn
ósigrandi
Ævintýraleg mynd.
Gerard Piliph,
Gina Lollobrigiða.
Sýnd kl. 3 og 5.
Sími 9184.
ÍLEKFEIAG!
JŒYKJAYÍKIJiy
Frœnka Charles
Gamanleikurinn góðkunni með
Árna Tryggvasyni
í hlutverki „fíænkunnar“.
Sýning í dag kl. 3.
UPPSELT.
Erfinginn
Sjónleikur í sjö atriðum eftir
skáldsögu Henry James.
Aðalhlutverk:
Guðbjörg Þorbjarnardóttir.
Sýning í kvöld kl. b.
Aðgöngumiðar seldir eftir kl. 1
Sími 3191.
AUSTURBÆJARBÍÓ
,.Eg gleytni þér
«ldrei4í
(Eseape Me Never)
Áhrifamikil og vel leikin, ný,
amerísk kvikmynd, byggð á
skáldsögu eftir Margaret Kenn-
edy.
Errol Flynn,
Ida Lupino,
Eleanor Parker.
Sýnd kl. 9.
Sala hefst kl. 1 e. h.
Sj ótnannadags-
kaharettinn
Sýningar kl. 5, 7 og 11.
Barnasýning kl. 3.
GAMLA BIO
— 1471 —
Kynblendingurinn
(The Half-Breed)
Spennandi, ný, amerisk kvik-
mynd í litum.
Aðalhlutverk:
Robert Young,
Janis Carter,
Jack Buetel.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sala hefst kl. 2 e. h.
TRIPOLI-BÍÓ
Blmi 1183.
Suðrtenar nætur
(Siidliche Náchte)
Bráðskemmtileg, ný, þýzk músík
mynd tekin að mestu leyti á
Ítalíu. Öll músíkin í myndinni
er eftir einn frægasta dægurlaga
höfund Þjóðverja, Gerhard
Winkler, sem hefir meðal annars
samið lögin: „Mamma mín“ og
„Ljóð fiskimannanna frá Capri“,
er vinsælust hafa orðið hér á
landi.
Tvö aðallögin í myndinni eru:
,Ljóð fiskimannanna frá Capri"
og tangóinn „Suðrænar ætur“.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
— Birnl 8444
Aðeins þín vegna
Sýnd kl. 7 og 9.
Pabbadrengur
verður að munni
(Cattle Drive)
Spennandi og bráðskemmtileg,
ný, amerísk mynd í litum um
dreng, sem lenti í ýmsum ævin-
týrum.
Joel McCrea,
Dean Stockwell.
Sýnd kl. 5 og sunnudag kl. 3 og 5.
mm
Framsöj£nræða
(Framhald af 5. síðu).
um áfram búið við allvel stöð
ugt verðlag, ef ekki eru bein
linis gerðar nýjar ráðstafan-
ir, sem gera slíkt ómögulegt.
Á hinn bóginn er svo kostn
aði hlaðið á framleiðsluna,
svo sem augljós dæmi sanna,
að verði kröfur á hendur
henni almennt auknar svo
sem nú stendur, þá mundi
það gerbreyta ástandinu og
hrinda af stað hjólinu á ný.
Slíkt væri þó hin mesta ó-
gæfa og öllum til stórtjóns.
Ég hefi ekki trú á því, að
nokkur af hinum sterku al-
mannasamtökum sjái sér hag
í að beita sér fyrir slikri
stefnu.
Að lokum vil ég á það
minna, að við megum ekki
láta góðærið og peningaflóð
ið villa okkur sýn um það, að
talsvert mikill fjöldi manna
í landinu vinnur að störfum
í þágu varnarmálanna, enda
þótt færri séu en í fyrra. Störf
um, sem ekki er gert ráð fyrir
að séu til frambúðar.
Þarf því að vinna markvisst
að því að efna á réttum tíma
til framkvæmda og starf-
rækslu, sem komi í stað þess
ara framkvæmda, þegar þær
dragast saman eða hverfa.
Þá þarf að eiga sér stað
stöðug aukning atvinnurekstr
ar í landinu vegna mikillar
fólksfjölgunar. Við þurfum
því mikla fjárfestingu á
næstu árum ekki síður en
undanfarið.
Svo bezt mun okkur takast
að leysa þennan vanda og
viðhalda almennri velmegun,
að við berum gæfu til að
hafa jafnvægi og stöðugleik
nokkurn í þjóðarbúskapnum,
en leggjumst ekki til sunds
á nýjan leik í fen verðbólgu
og_ fjármálaupplausnar.
Ég trúi því, að við höfum
öll svo mikið lært, af reynsl-
unni, að vel muni takast.
Þííítiir klrkjnsíiiar
(Framhald af 7. síðu.)
var raunar gjört bæði úr
Mussolini og Stalin. Þess
vegna skyldi vel á verði ver-
ið. þegar farið er að upphefja
yfir alla skynsemi einhvern
mann Þá getur skurðgoða-
dýrkun á versta stigi verið í
uppsiglingu og fyrsta boðorð
ið að gleymast. Afleiðing
slíkrar dýrkunar eru styriald
ir og hatur, mannfyrirlitn-
ing og þröngsýni.
En sönn guðsdýrkun, heil-
brigð tilbeiðsluþörf kennir
mannssálinni alltaf að leita
út yfir sjálfan sig, hærra,
lengra út í dýi'ð og víðáttu
sannleikans og helgidóm-
anna, um leið og hún gjörir
vitundina auðmjúka og þakk
láta, auðsveipið verkfæri í
nönd Guðs til að efla veldi
hins góða með orðum og at-
höfnum. Árelíus Níelsson.
(UllllflUlftllllllllllHMIIIIIIMlllllllMUIIIUSIIIIIIIHIIIIHI'
DANSSKOLI
[ Rigmor Hanson j
= Samkvæmisdanskennsla i
| fyrir unglinga og fullorðna |
| hefst á laugardaginn kem !
| ur. — Upplýsingar og inn- |
i ritun i síma 3159. Skírteini i
| verða afgreidd á föstudag |
| inn kemur kl. 5—7 í Góð- \
1 templarahúsinu.
Z s
niuniiunimiuiirmnuniiMMiuiiMHiiwiiiiinniiiiiin
fiuglýAið i Tímamt®

Skáldsaga eftir llja Ehrenburg

Einn skólabróðir hennar, sem hét Wasja, lagði ást á
hana. Hann var búlduleitur og freknóttur og hláturmildur.
Hann beið utan við háskólann og fylgdi henni heim, heim-
sótti hana meira að segja í kvennagarðinn. Hann sótti
: fast að henni eins og virki, en ástarorð hans virtust Veru
’ fráhrindandi. Hún hugsaði með sér: Ég er eitthvað und-
arleg, um það er ekki að villast. Hún lét að vilja Wasja, ekki
vegna þess að hann sigraði hana, heldur vegna þess, að
■hún vildi sigra sjálfa sig. Ef til vill hefðu þau með tíman-
um samlagazt, en Wasja var ungur og óþroskaður. Hann
eyðilagði allt meðt nokkrum barnalegum orðum einmitt
um það leyti, sem Vera var að skynja þýðingu þess, sem
skeð hafði. Hann stóð framan við spegilinn, greiddi hár
sitt og sagði: Nú skulum við fara út og fá okkur ís. Vera
þjáðist lengi af þessari minningu, og hét því að láta ekki
til slíks leiðast aftur.
En fjórum árum síðar rauf hún þetta heit. Jastrebtsew
hinn ungi jarðfræðingur hafði unnið ást hennar. Þá var
hún 27 ára. Það var'erfitt að gera sér í hugarlund, hvernig
samlíf þei”ra mundi verða, svo ólík sem þau voru. Jastrebt-
sew talaði hátt, bölvaði hraustlega og var ekki smeykur
við að láta tilfinningar sínar í Ijós. Hann hafði yndi af
því að koma með hóp kunningja heim að kvöldinu og spjalla
við' þá fram undir morgun. Vera horfði á mann sinn eins
og hann væri himinborinn og andvarpaði: Mig grunaði
ekki, að slík hamingja væri til.
Hamingja þeirra fékk þó skjótan endi. Kveðjustundin
kom á fjórða degi stríðsins. Jastrebtsew var sendur til Kív,
:en Vera varð eftir í Moskvu. Hún vann í sjúkra.húsi, sem
þegar var breytt í stríðssjúkrahús. Síðar var hún send
lengra inn í landið'til bæjarins Krasnodar. Svo leið ekki
á löngu unz stríðið teygði arm sinn eftir henni, og hún fór
til vígstöðvanna. Einhver særður maður sagði henni, að
hann hefði hitt Jastrebtsew í orrustu í Hvíta-Rússlandi.
Sex mánuðum síðar bárust henni sorgarfréttirnar. Jast-
rebtsew var fallinn. Hún hélt lengi dauðahaldi í þá von,
að um misskilning gæti verið að ræða. Það var ekki fyrr
en við sigurhátíðina í miðri gleði fjöldans, sem henni varð
fullljóst. að hann var d*'inn. Himininn ljómaði í ljósadýrð-
flugeldanna. Vera grét ekki, en þjáningarsvipurinn á and-
liti hennar var svo mikill, að læknir, sem stóð við hlið henn-
ar, sagði: Þér skuluð fara í rúmið. Ég skal gefa yður ró-
andi meðal.
Hún minntist aldrei á sorg sína. Hún ræddi heldur ekki
um ógnarörlög nánustu ættmenna sinna. Þjóðverjar höfðu
drepið bæði móður hennar og yngri systur, sem bjuggu í
héraði, sem þeir höfðu náð á sitt vald við landamærin.
Af því að hún gegndi starfi sínu af reglusemi og jafnvæg-
isgeði var hún álitin kaldrifjuð. Enginn vissi, að Vera her-
læknir bjáðist á barrri örvæntingarinnar, þegar hún var
ein síns liðs, þeirrar örvæntingar, að það skyldi hafa fallið
í hlut hennar að lifa eftir.
En eigin sorg gerðirhana þó ekki ónæma á þjáningar
annarra. Þegar á námsárunum bar það oft við, að hún
leitaði til yfirlæknisins og bað hann af innileik um hjálp
til handa hinum eða þessum sjúklingi, sem þjáðist mjög.
Hún fékk þau svör, að læknar mættu ekki láta meðaumk
unina hlaupa með sig í gönur, og gæti hún ekki haft taum
hald á tilfinningum sínum, skyldi hún heldur velja sér
annað starf. Árin liðu, og Vera lærði að hemja tilfinning-
ar sínar. Stríðsárin voru harður skóli. Hún sá daglega flak-
andi brunasár, eða fólk sem hafði misst sjónina eða vitið.
Á hverjum degi dó fólk í höndum hennar. En meðaumk-
un hennar dó ekki. Hjarta hennar engdist í hvert sinn,
sem hún varð að viðurkenna, að sjúklingur væri ólækn-
andi. Þegar hún hafði rannsakað konu Jegorows varð henni
þegar Ijóst, að þessi glaðlynda og góða kona gekk með
dauðann í hjartanu. Sorgir og þjáningar annarra lögðust
sem farg á brjóst hennar.
Daginn, sem Lena kom til þess að trúa Veru Grigors-
dóttur fyrir sorgum sínum, hafði bókhaldari verksmiðj-
unnar dáið úr lungnabólgu, þrátt fyrir góða hjúkrun og
öll hugsanleg læknisráð. Vera var sorgmædd. Hún stóð við
bókaskápinn og fó.r ■ höndum um bækurnar, þegar dyra-
bjallan hringdi. Er Sokolowski kominn aftur, var fyrsta
hugsun hennar. Kynlegt sambland gleði og andúðar mót-
aði jafnan hug hennar, er hann kom. Nú fann hún þó and
úðina eina.
En það var Lena, sem kom inn. Vera reyndi að vera al-
úðleg. Hún vissi, að Lena var viokvæm. Þess vegna heils-
aði hún gesti sínum ohiðJega.
— Það var gott að þú komst, það er óratími siðan ég sá
■ þig síðast. Hvað er að frétta, Lena?
j Lena varð þegar skrafhreifin. Skólastjórinn var ekki
góður. Námsefnið í bókmenntakennslunni var illa valið.
Sjöundi bekkur var mjög erfiður viðfangs. Það var þó ekki
vegna þess, að börnin þar væru sérlega heimsk, heldur fyrir
það, að Andrés gamli hafði lag á því að beina hverjum
! einstaklingi til þess þroska, sem hæfði bezt, en nýi skóla
stjórinn leggur alla að jöfnu. Hún talaði hratt.
I Vera horfði á hana og varð kvíðin. Lena hlaut að vera
sjúk. Það var hitagljái í augum hennar og rauðir blettir I
kinnunum.