Tíminn - 14.11.1954, Qupperneq 10

10
TÍMINN, laugardaginn 13. nóvember 1954.
258. blaff.
SÍffll }j
PJÓDLEIKHÚSID
I
SilfnrtmBglið
Sýning sunnudag kl. 20,00.
Pantanir sækist daginn fyrir sýn
ingardag, annars seldar öðrum.
Aðgöngumiðasalan opin frá kl.
11,00 — 20,00. Tekið á móti pönt
unum. Sími: 8-2345, tvær línur.
Leyndarmál
fjölskyldunnur
Áhrifarík og athyglisverð ný,
amerísk mynd um örlagaríkan
atburð, sem veldur straumhvörf
um í lífi heillar fjölskyldu. —
Myndin er afburða vel leikin og
bindur athygli áhorfandans frá
upphafi til enda.
John Derek,
Jody Lajsrence.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
- jj«44 —
Óður Lkrainu
íburðarmikil og fjölþætt dans-
og tónlistarmynd í AGFA-litum.
í myndinnl koma fram flestir
frægustu listamenn frá óperum,
ballettum og tónlistarhöllum 1
Ukrainu. ^
Hér er mynd, sem engir sannir
listunnendur ættu að láta óséða.
FóstbræSur
Grínmyndin fjöruga með LITLA
og STÓRA.
Sýnd kl. 3.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJABBfÓ
— HAFNARFIRDI -
Þtn fortíð er
gleymd
(Din fortld er glemt)
DJörf og vel gerð mynd úr Uíi
gleðikonunnar, sem vakið _efir
mlklð umtal.
Myndln hefir ekki verið sýnd
hér á landi áður.
íslenzkur skýringatexti.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
TRIPOLi-BÍÓ
SínU lin.
Robinson-
fjölskyldan
(Swiss Famlly Robinson)
Amerísk stórmynd, gerð eftir
hinni heimsfrægu sögu „Swiss
Famlly Robinson" eftir John
David Wyss. Myndin fjallar um
ævintýri svissneskrar fjölskyldu,
er á leið til Ástralíu lendir i
skipsstrandi og bjargast nær alls
laus á land á eyðieyju í Suður-
höfum.
Þetta er afbragðsmynd jafnt fyr:
ir unga og gamla.
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
HAFNARBÍÓ
— B&dI mm -
Sagan af
Glenn Miller
(The Glenn Mlller Story)
Stórbrotin og hrífandi, ný, amer
ísk stórmynd í litum um ævi
ameríska hljómsveitarstjórans
Glenn MUler.
Einnig koma fram Louis Arm-
strong, Gene Kruba, Frances
Langford o. fl.
I Sýnd kl. 5, 7 og 9,15,
! Blástakkur
Sænska grínmyndin fræga með
L Nils Poppe
1 Sýnd kl. 3.
leikfeiag:
REYKJAyÍKDF^
Erfinginn
Sjónleikur f 7 atriðum
eftir skáldsögu Henry James.
' Sýning í kvöld kl. 8.
Frænka Charleys
* Aðgöngumiðasala eftir kl. 2.
Gamanleikurinn góðkunni.
Næsta sýning þriðjudag.
Aðgöngumiðasala á morgun frá
kl. 4—7.
Sími 3191.
AUSTURBÆJARBIO
Ótrú eiginkona
(The Unfaithful)
Mjög spennandi og áhrifamikil,
ný, amerísk kvikmynd, gerð eftir
samnefndri sögu, sem birtist í
tímaritinu „Stjörnur".
(Task Force)
ífaf og himinn loga
Hin afar spennandi meriska
stríðsmynd.
Aðalhlutverk:
Gary Cooper,
Walter Brennan.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
Sýnd kl. 5.
Sala hefst kl. 2 e. h.
Rakettumaðurinn
— Fyrri hluti —
Hin sérstaklega spennandi og
viðburðaríka kvikmynd með
Tristram Coffin.
Sýnd aðeins í dag kl. 3.
Sala hefst kl. 1 e. h.
Frímerkja-
safnarar
I Við erum vel þekktir meðal [
I frimerkjasafnara fyrir góð |
| ar vörur og sanngjarnt I
| verð. Höfum fyrirliggjandi |
| Frímerkjalista (kataloga) i
| albúm, innstungubækur,}
§ umslög, tengur, vatns- j
| merkjaskálar, ásamt okk-i
| ar vel þekkta úrvali af =
i frímerkjum einstökum og i
I í settum, pökkum og úr- j
| valsheftum. Póstsendum. i
JÓN AGNARS
| Frímerkjaverzlun s.f. i
1 Póstbox 356, Reykjavík i
........
^JJerl
erai
GAMLA BÍÓ
— l«7g —
IVámisr Salðmons
konnngs
(Klng Salomons’s Mines)
Börn innan 10 ára fá ekkl
aðgang.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
SÖNGSKEMMTUN KL. 7,15.
Ungur og reglusamur mað-
ur óskar eftir að fá leigt
herbergi (helst í vesturbæn-
um). — Upplýsingar í síma
8 2339 milli kl. 6—8 á kvöldin.
j Biblíuf élagsf undur ]
| Aðalfundur Hins íslenzka j
| biblíufélags verður hald- j
| inn í Dómkirkjunni í Rvík j
I miðvikudaginn 17. nóvem- j
1 ber 1954, kl. 8,30 e. h.
Venjuleg aðalfundar- j
1 störf; Magnús M. Lárus- j
| son, prófessor, flytur er- j
| indi um kirkj ubyggingar á j
| íslandi á miðöldum.
Stjórnin. j

Sfáiajieiff
iiiiiiiii 1111111111111111111111(111111111111111111111111111111111111ii
TJARNARBÍÓ
Marteinn Lúther
%
ii
J
Heimsfræg amerísk stórmynd um ævl Marteins
Lúthers. Þessi mynd hefir^hvarvetra hlotið metaðsókn
Jafnt I löndum mótmælenda sem unnars staðar, enda
er myndin frábær að allrl gerð.
Þetta er mynd, sem allir þurfa að sjá.
Niall MacGinnis — David Horns — Annette €arell
Sýnd kl. 9. — Síðasta sinn.
HOUDINI
Hin eftirsótta mynd um frægasta töframann veraldar-
innar.
Sýnd kl. 3, 5 og 7.
Skáldsaga eftir Itja Ehrenburg
Valdimar breiddi pappírsblað fyrir lampann. Sokolowski
var hniginn niður á koddann aftur. Hann lá nú rólegur og
tautaði eitthvað fyrir munni sér. Valdimar heyrði aðeins
orð á stangli: Mary... .eyðimerkurjurtir... .Valdimar hugs-
aði með sér: Vafalaust hefir Sokolowski mikinn áhuga á
grasaíræði. Það er margt, sem hann beinir huganum að.
Hver skyldi þessi Mary vera? Vafalaust kona, sem hann
hefir einhvern tíma elskað. Nafnið er útlent. Ef til vill
hefir hann eftir allt saman verið í Belgíu einhvern. tíma.
Ég hefði ekki átt að vera að minnast á þetta við hann.
Morguninn eftir kom Gorochow læknir aftur til sjúklings
ins. Hann hristi höfuðið hyggjuþungur og gerði bpð eftir
sérfræðingi læknishéraðsins, prófessor Bajkow. Þeir urðu
sammála um, að sjúklinginn mætti ekki flytja til sjúkra-
hússins, það væri of hættulegt. í þess stað var Barykina
hjúkrunarkona fengin til að hjúkra honum heima.
Sokolowski lá nær tvo sólarhringa rænulaus. Af og til
opnaði hann augun, en hné jafnharðan aftur í sama hita
sóttarmókið. Að kvöldi þriðja dags vaknaði hann til fulls
og rak upp óp. Þá stóð Vera álút yfir honum. Slíkan hafði
hann aldrei séð svip hennar. Hann vildi segja eitthvað en
gat það ekki. Það varð aðeins hljóðvana andvarp: Vera.
Hún svaraði þegar ströng: — Þú mátt ekki tala. En svo
sneri hún sér að hjúkrunarkonunni og sagði lágt og blíð-
lega- — Hann þekkti mig.
Sokolowski lá enn með lokuð augu. Hann reyndi að hugsa.
Getur það verið, að Vera sé hér, eða er mig að dreyma? Ég
verð að komast að raun um það, það er mjög þýðingarmikið.
Ég get ekki hent reiður á þessu, það rennur allt út í sand-
inn.
Hjúkrunarkonan gekk að rúminu og sagöi kvíðin: — Nú
er hann vakandi aftur. Hvað er nú að, Vera Grigorsdóttir,
er þér að verða illt? Hún greip vatnsglas og rétti henni,
en Vera reis hvatlega á fætur og sagði með venjulegri ró-
semi: — Gefðu honum meðalið, Ég ætla að hringja til Baj-
kows prófessors.
13. kafli.
Þar kom, að móðir Lenu, Antonía Pálsdóttir, stjórnandi
samyrkjubúsins „Rauði vegurinn“ frétti það á skotspön-
um, að Lena væri skilin við mann sinn Þær fréttir fengu
mjög á hana. Hún minntist ekki á það strax við mann sinn,
en lá vakandi á nóttunni og hugsaði um það. Hún skildi
ekkert í dóttur sinni að hafa leynt þessu fyrir sér, ekki
einu sinni skrifað. Antonía þerraði nokkur tár, sem hrukku
af hvörmum og ákvað að fara til borgarinnar og heimsækja
dóttur sína. Hún gæti þá tekið Shuru litlu heim með sér,
því að Lenu mundi ekki veitast auðvelt að annast hc^ia
jafnframt starfi sínu í skólanum.
Þegar þær mæðgur fundust, var viðkvæmnin ríkjandi.
— Fordæmir þú mig? spurði Lena. — Hvað heimska er
þetta, svaraði móðir hennar. Ég er þér aðeins reið fyrir að
hafa ekki skrifað mér um þetta og látið móður þína verða
að frétta þetta á skotspónum. En að öðru leyti er ég ekki
þess umkomin að vera dómari þinn. Þér líöur víst ekki
of vel. Kemur faðirinn hingað til þess að sjá barn sitt?
— Hann hefir krafizt þess, aö honum sé fært barnið á
hverjum sunnudégi. Ég gerði það næsta sunnudag éftir
að við fórum frá honum, en það varð ekki oftar, þvi að
hann gerði mér orð um að hann ætti annríkt. f fyrradag
hringdi ég til hans til þess að spyrja, hvenær hann vildi
að Shura kæmi að heimsækja hann, en hann kvaðst ekki
liafa neinn tíma aflögu fyrst um sinn og ætlaði að senda
barninu eitthvað. Líklega hefir hann farið á veiðar með
Chitrow, kosið það heldur en barniö. Og ég sem hélt, að
hann elskaði barnið. Þú getur ekki ímyndað þér, hve sú
hugsun kvaldi mig meðan ég var að taka ákvörðun mína.
— Já, þú ímyndaðir þér alls konar vitleysu, það var
meinið, sagði Antonía Pálsdóttir. Þú hélzt líka, að hann
væri skilningsríkur og hjartahlýr. Það voru engin takmörk
fyrir öllu því góða, sem þú þóttist siá hjá honum, þegar
þú varst að segja mér frá trúlofun ykkar.
Tárin komu fram í augu Lenu. Antonja dró af sér.
— Jæja, jæja, þessu er lokið, við skulum ekki tala meira
um það. Vertu ekki að gráta. Þér hefir skjátla2it, það getur
hent bezta fólk, en ég fann það í upphafi. Hann er ómenni,
það fann ég strax er ég kom í heimsókn til ykkar. Hann
er þykkskinni og lætur sér í léttu rúmi liggja velferð fólks.
Eitt sinn spurði ég hann: Hvers vegna er svona lítið í hill-
um búðarínnar, sem á að birgja fólk upp að nauðsynjum?
Hvers vegna þurfa verkamennirnir að fara alla leið inn
J verzlunarhverfi borgarinnar til að kaupa hvern smáhlut
og eyða þannig tíma sínum til einskis? Veiztu hverju hann
svaraði? Hanh kvaðst hafa nóg að gera við að gæta sjálfs
reksturs verksmiðjunnar og hældist um yfir vélum sínum.
Hann reynd) að telja mér trú um, að í búðinni mætti fá
allt, sem verkamennirnir girntust, jafnvel sykur.
Antonía íifjaði líka upp önnur orðaskipti. — Kvold eitt,
er þú varst að heiman, kom verkamaður til hans og bað
hann um I«yfi til að láta konu sína fara með vörubíl, sem
leið átti inn í bæinn. Hún þurfti að komast sem fyrst á
fæðingardeildina. En hann svaraði: Vörubílarnir okkar eru
engir sjúkravagnar. Ég spurði hann, hvort hann kenndi