Tíminn - 18.11.1954, Qupperneq 4

4
TÍMINN, fimmtudaginn 18. nóvember 1954.
231. blaS1
/ biendtngaþættLr
Áttræð: Matthildur Magnúsdóttir
I dag verður frú Matthildur
Magnújrdóttir, frá Læknes-
stöðum (Læk-nes-stöðum) á
Langanesi áttræð. Það er ein-
stæður atburður í lífi hvers
einstaklings og vissulega þess
vert, að þess sé minnst, og
ekki sizt þegar slík ágætis-
kona á í hlut, sem frú Matt-
hildur er.
Hún er fædd 18. nóvember
1874 að Læknesstöðum. For-
eldrar hennar voru Magnús
Jónsson og Jóhanna Helga-
dóttir. Átján ára að aldri gift-
ist Matthildur Jóni Ólafssyni,
greindum ágætismanni og
reistu þau þegar bú að Skál-
um á Langanesi vorið 1892.
Allir, sem þekkja sögu þjóð-
arinnar, vita hverjar voru að-
stæður. til búskapar þá. Þau
hjómn - Matthildur og Jón,
vildu búa miklu búi, og að 6
árum liðnum fluttu þau að
æskustöðvum Matthildar,
Læknesstöðum.
Þar var sett rausnarbú.
Góðar voru móttökur, þegar
gest bar að garði, og viðbrugð-
ið var hversu tigin kona gekk
þar um hús. Þess munu Lang-
nesingar lengi minnast. Heim-
ilisiðnaður var hinn mesti,
svo sem venja var á stórbýl-
um.
Þeim hjónum varð 11 barna
auðið, 2 dóu í æsku, en 9 hafa
komizt til fullorðinsára og eru
flest búsett á Þórshöfn og af
þeim hefir crðið hinn mesti
ættbogi. Muri Matthildur nú
eigá 44 barnabörn og 33 barna
barna-börn.
Árið 1936 missti Matthiidur
'manri sírin eftir eindæma far-
,sæla sámbúð í 44 ár. Eftir lát
manns síns bjó Matthildur
erin á Læknesstöðum ásamt
yrigsta syni sínum, Óskari,
um 7 ára skeið. — Árið 1943
fluttist hún til Þórshafnar
eftir 51 árs búskap. En siðustu
3 ár hefir hún dvalizt í hinu
bezta yfirlæti hiá dóttur
sinni, Jóhönnu og manni henn
ar Hauki Sigurðssyni, Brekku-
götu 21, Akureyri.
Márgir eru beir sem í dag
serda frú Mat.thildi alúðar-
fvllstu afmæiiskvpði’’r með
ósk um ánægjulega daga nú i
ftlllllllllllllMlltlllllllllllllltlllllllllllllilltlfc^llllltllllllllll
| - Jeppi -1
| Vil kaupa landbúnaðar- §
| jeppa. Tilboð sendist af-}
| greiðslu blaðsins fyrir 25.!
| nóv. merkt „Staðgreiðsla“ §
gj 5
lumiiiiiiiiiiimiuiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiii
ellinni. Matthildur er enn hin
ernasta, hefir sjón góða, heyr-
ir vel og fylgist meö í tímans
rás.
Bezta afmælisóskin sem
hægt er að færa nokkrum
manni, er að hann megi halda
óskertri heilsu sinni — og þess
óskum við öll, sem þekkjum
þig Matthildur, að þú megir
enn njóta góðra æfidaga með
óskertri heilsu þann áfang-
ann sem enn er ófarinn.
Langnesingur.
Stormur — tciknar-
inn ■ gamanlcikarinn
(Pramhald af 5. síðu).
að vinna viðvik fyrir neinn.
Með stakri umhyggju dró
hann smámyndir, bókaskraut
og auglýsingamyndir.
Einbúinn við Ásgarðsveg
tiélt sig utan við stórborgar-
lifið síðustu æviár sín. Eini
munaður hans var sá, að
hann reykti lítið eitt úr sin-
um forláta pípum. Hann
hafði aldrei svallað, aldrei
haft áhuga á kvenlegri feg-
urð. Hugsjónavera hans i
kvenlíki var sú, sem kunni
vel að fara með peninga. Ást
sinni útdeildi hann milh
þeirra persóna, er til urðu á
teikniborði hans. Og svo stór
virkur var hann, að erfingjar
háns munu ekki vera í vand-
ræðum með efni í næstu flutn
ingavagna.
Genginn til ndða
Dánarminning: Steinunn Gunnlaugsdóttir
14. okt. s. 1. andaðist í Rvík
merkiskonan Steinunn Gunn
laugsdóttir, er lengi bjó í
Húsagarði í Landamanna-
hreppi. Hún fæddist á Læk i
Holtum 1873, dóttir Gunn-
laugs Guðbrandssonar bónda
þar. Missti hún snemma föð-
ur sinn og barst austur í
Hvolshrepp — því að þaðan
var móðurætt hennar. Ólst
hún þar upp, en barst síðan
á Rangárvöllu, likl. að Bol-
holti, og þaðan fór hún að
Hrólfsstaðahelli á Landi.
Kynntist hún þar yngis-
manni Jóni Hannessyni frá
Haukadal er bjó með Árna,
bróður sínum, félagsbúi. Sig-
urbjörg, móðir þeirra bræðra,
stóð fyrir búi þeirra um þess
ar mundir. Þau Jón og Stein
unn giftust 1906 og hófu bú-
skap í Húsagarði, smábýli
við Rangá, og bjuggu þar
jafnan s'íðan. Jón í Húsa-
garði andaðist 1937. Var hann
annálaður vinnumaður og
manna hagastur við bygging
ar. Hóf hann margan stein í
hlöðuvegg, mjög eftirsóttur
sakir dugnaðar og trú-
mennsku og verksnilldar.
Hjónaband þeirra var mjög
farsælt, heimili þeirra með
fornu sniði, en „fornar dyggð
ir“ ræktar innan bæjar og
utan. Þeim hjónum varð fjög
urra barna auðið, eins son-
ar og þriggja dætra. Ein dótt
ir, Bjarnrún að nafni, er lát-
in. Eru börn þeirra Húsa-
garðshjóna öll greind og dus
mikil. Því miður slita þau
gangstéttum Reykj avíkur
vestur á marbakkanum. Er ég
einn af þeim, er harma brott
för nýtra manna úr sveitum
landsins. Brátt blómgaðist
efnahagur Húsagarðshjóna.
Bótti Jón heyskap með miklu
kappi, enda átti hann ítak í
landi Stóra-Klofa, ærið langt
í burtu. Hann átti, ásamt
Arna bróður sínum, hluta úr
landi Minni-Valla og hafði
þar sauði sína. Fór hann til
gegninga á vetrum í aftur-
eldingu eða fyrr til að gefa
„drengjum“ sínum. Leiðin lá
um eyðiland. Oft hitti ég Jón
á heiðarbrún Stóru-Valla, er
ég fór til Marteinstungu-
kirkju á vetrum. Var þá morg
unskíma í austri og sól varla
komin'á fætur. Gaf hann þá
sauðum sínum. Stundum
sótti Jón vatn til sauða sinna
upp í Stóru-Valla-læk og bar
Framh. á 9. síðu.
Menja og; Ferja mclu gull
marga langa daga.
Þeirra örlög þrauta full:
Þau eru hestsinS saga.
Gaf hann á við gróttu mél
gjarnast þrek óbilað.
ísiands hestúr! Víst er vel
verki af sér skilaö.
Eftir tíu áldahvörf
er þér vægt, að þjória.
Mátt nú loks v.ð lokin störf
leggja írá þér skóna.
Ó, hve margt viö'þökkum þér
þessa liðnu tíaga.
Aiarei þó ssmi eiris og ber
eða bezt á haga.
Þrátt íyrir r^vorki þrot né
stanz
þinna miklu arna,
bjargaðir þú á.. :e ðum lands
lífi 03 ei.'rum- manna.
Eins við flóv ö? 'el ð svart,
um það sagan getur.
5>á í voða vissir margt
vitringunum betur.
Ef við svipult einum hélt
'rlös: sin.aö ráða.
Xlyf ji:m af þér var bá velt
völdum skjótt til dáða.
Fófur manrra s\rfa seirrn
svo hefir illa dugað.
e'n.s cg gæti aldrei neimv
án þín, hættur bugað.
Þó hafa gefið tiyngsta raun
bveitur lanríerðanna,-
Hlaust þú fyrir lítil.laun
leiðir þær að kanná.
«
Erginn gat þó á þér séð.
að þér eremdist, hugur. ,
Þoirimæöi þér var íéð,
þrautseigja og tíugur,.....
Þó var eitt sem aldri brást,
auaum fyrir manng,. ^ ,
Þfna heimahaga'ást/.......
hlaut hver för að sanna.
Eins varð hugarsjóh'utai- séð
sú hin kæ-a t.n.wáí’fj.. Jrmnv
Þftt án efa g’öridú. géð-
gömlu kvæðalögin;
v' v* i >.»»»1: f ý
Enda bmeur allt að þvi
öll er beggja sayan. ,
Minninganna móðu í ..
með j. e-' íe..
Heðaráf einsc^ æ káu kaus
allt hvað he ðin lokkar.
Þú töltir og skciðar' t'lgangs
láus
í tilverunni okkar.
Njót þess æ og sérhvart sinn
sértu í flokki vina.-
Þig svo kveð ég, þj.ónninn
, minn, —
þökk fyrir samfylgdina.
í>. M.

SKIJPAUTGCRO
RlKflSIn*m

austur um land í hringferð
hinn 23. þ. m. Tekið á móti
flutningi til Fáskrúðsfjarðar,
Reyðarfjarðar, Eskifjarðar,
Norðfjarðar, Seyðisfjarðar,
Þórshaínár, Raufárhafnar,
Kópaskers og Húsavíkur í
dag og á irmreun. Farseðlar
selcir á mánuöag.
Frimerkja-
safnarar
Við erum vel þekktir meðal
frimerkjasafnara fynr góð
ar vörur og sáririgjarnt
verð. Höfum fyrirliggjandi
Frímerkjalista (kataloga)
album, innstungubækur,
umslög, tengur, vatns-
merkiaskálar, ásamt okk-
ar vel þekktá úrvali af
frímerkjum einstökum og
í settum, pökkum og úr-
valsheftum. Póstsendum.
JÓN AGNARS
Frímerkjaverzlun s.f.
Póstbox 356, Reykjavík
Reykjavíkurbók eftir Hagalín:
Hér er kominn hoffinn
eftir
Gnðmnnd G. Hagalín.
Nýjasta bindiff af sjálfsævisögu
Guðmundar Hagalíns er komið út.
Nú er Hagalín kominn suður til Reykjavíkur og
maí-gt drífur á dagana. Lýsir hann af leiftrandi
fjöri lífi fólksins í Reykjavík á dögum Skólavörð-
unnar. Hann dregur upp snjallar myndir af þeim,
sem settu svip á bæinn í þann mund og segir
skemmtilega og hispurslaust frá skoplegum atburð
um, er hann og skólafélagar hans lentu í. Margir
menn, sem nú eru þjóðkunnir, koma þar við sögu.
Hér er kominn Hoffinn, er e. t. v. bráðskemmti-
legasta bókin, er Hagalín hefir ritað og til Reyk
vikinga, sem muna bæjarlífið í fyrra stríði, á
hún sérstakt erindi.
Bóhfellsúitiáfan.