Tíminn - 28.12.1954, Qupperneq 6

s
• — )
TÍMINN, þriðjudaginn 28. desember 1954.
293. blaff,
PJÓDLEIKHÚSID
ÓPERURNAR
Pagliucci
og
Cavulería
Rusticana
Sýningar í kvöld kl. 20.
Pimmtudag kl. 20.
Laugardag kl. 20.
Sunnudag kl. 20.
[ María Markan syngur sem gest-1
ur sunnudaginn 2. jan.
! Aðgöngumiðasalan opin frá kl
113.15—20. Tekið á móti pöntun-]
um. Sími 8-2345, tvær línur.
j Pantanir sækist daginn fyrir sýn {
jingardag, annars seldar öðrum.
Töfrateppið
Stórglæsileg íburðarmikil j
! og spennandi ný amerísk æfin j
Itýramynd í eðlilegum litum,J
jbyggð á hinum afþekktu og|
j skemmtilegu æfintýrum úr j
; „Þúsund og ein nótt“.
Lucille Ball,
John Agar,
Patricina Medina.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA BÍÓ
— 1544 —
„Call Me Maslam44
Stórglæsileg og bráðfjörugi
óperettu gamanmynd í iituín. |
1 myndinni eru sungin og!
leikin 14 lög eftir heimsins j
vinsælasta dægurlagahöfund, j
IRVING BERLIN.
Aðalhlutverk:
Ethel Merman,
Donald O’Connor.
Vera Ellen,
George Sanders,
BiIIy de Wolfe.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
— HAFNARFIRDI -
m ■ '«æiB
Vanþahhlátt
hjurta
ítölsk úrvalsmynd eftir sam
í nefndri skáldsögu, sem komið
jhefur út á íslenzku.
Carla del Poggio
]hin fræga nýja ítalska kvik-
myndastjarna.
Frank Latimore
Hinn vinsæli dægurlaga-
söngvari:
Haukur Morthens
kynnir lagið „í kvöld“ úr
myndinni á 9 sýningu.
Myndin hefur ekki verið
; sýnd áður hér á landi.
Danskur skýringartexti.
Bönnuð börnum.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sími 9184.
HAFNARBÍÓ
Sími 6444
Eldur í wiium
(Mississippi Gamler)
Glæsileg og spennandi nýj
[ amerísk stórmynd í litum, um!
|Mark Fallon, æfintýramann-
j inn og glæsimennið, sem kon- i
j urnar elskuðu en karlmenn j
i óttuðust.
Aðalhlutverk:
Tyrone Power,
Piper Laurie,
Julia Adams.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
LEKFÉLA6
REYKJAyÍKDg
Frænka Charleys
Gamanleikurinn góðkunni.
Sýning annað kvöld kl. 8.
! Aðgöngumiðasala kl. 4—7 í dag ]
og eftir kl. 2 á morgun.
Sími 3191.
AUSTURBÆJARBIO
Ástarljóð til þín
(Lullaby of Broadway)
Bráðskemmtileg og fjörugj
] ný, ’amerísk dans- og söngva- j
f mynd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk:
Hin vinsæla dægurlaga-
söngkona:
Doris Day
hinn bráðsnjalli dansari:
Gene Nelson
og hinn skemmtilegi
gamanleikari:
S. Z. Sakall
f myndinni er fjöldinn all-j
|ur af mjög þekktum og vin-!
I sælum dægurlögum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
Sími 1475.
Jólamynd 1954:
Ævintýrasháldið
H. C. Andersen
Hin heimsfræga litskreyttaj
(ballett- og söngvamynd gerðj
jaf Samuel Goldwyn.
Aðalhlutverk leika:
Danny Kaye,
Farley Granger,
og franska ballettmærin
Jeanmaire.
Sýnd kl. 3, ,5, 7 og 9.
'TJARNARBIO
Hérna homa
sttílhurnar
(Here come the girls)
, Afburða skemmtileg ný am I
| erísk mynd í litum. Söngva og |
j gamanmynd.
Aðalhlutverk:
Bob Hope,
Rosemary Clooney
Tony Martin
Arlene Dahl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLI-BIO
Síml 1182
MELBA
Stórfengleg, ný, amerísk
[söngvamynd í litum, byggð á
j ævi hinnar heimsfrægu, ástr-
íölsku sópransöngkonu, Nellie
íMelbu, se mtalin hefur veriðí
bezta „Coloratura“, er nokkru
j sinni hefur komið fram.
í myndinni eru sungnir
j þættir úr mörgum vinsælum
| óperum.
Aðalhlutverk:
Patrice Munsel, frá Metro-Í
politanóperunni í New York. ]
Robert Morley,
John McCallum,
John Justin,
Alec Clunes,
Martita Hunt,
ásamt hljómsveit og kór]
Covent Garden óperunnarj
í London og Sadler Wellsj
ballettinum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Njjósnamálið ...
(Framhald af E. síðu).
nýjar starfsaðíerðir til þess að
leysa af hólmi skrifstofuveldið, sem
í Ráðstjórnarríkjunum er bæði
margbrotið og svifaseint.
Rannsóknarnefndin hefir enn
ekki gefið upplýsingar um, hvaða
raunhæfan árangur rannsóknin hef
ir leitt í ljós. Og það munu vera
vissir þættir málsins, sem aldrei
verða gerðir heyrinkunnir.
En það virðist þó alveg ljóst, að
margar aí þeim upplýsingum, sem
Petrov sendi heim og hann hafði
haft svo mikið fyrir að ná í, hefði
hvaða viðvaningur í sendh'áðsstöðu
sem er getað útvegað með því einu
að lesa áströlsk dagblöð af gaum-
gæfni og með því að færa sér í nyt
þau pólitísku og félagslegu sambönd
sem stóðu honum opin.
Njósnir Petrovs kák eitt.
En stjórn Ráðstjórnarríkjanna
hefir mikla vantrú á öllum opinber
um upplýsingum. Ef til vill er það
þeirra eigin háttur að sveipa alla
hluti leyndardómsfullum hjúpi,
sem fær þá til þess aö trúa því, að
með því einu sé hægt að komast
yfir sannorðar upplýsingar, að beitt
sé fyrir sig slíkum mönnum sem
Petrov og innlendum vikadrengjum
þeirra. Svo mikið er vist, a'ð vinna
Petrovs í Ástralíu var eintómt kák,
og herrarnir í Moskvu höfðu skipað
honum að hverfa heim. Og það eig
um við hinum kákkenndu vinnu-
brögðum hans að þakka, að við höf
um eignazt hina dramatísku sögu
um flótta hans og konu hans og
hina undarlegu sögu, sem ástralska
rannsóknarnefndin er að leiða í
ijós.
Erfið færð yfir
Kerlingarskarð
Frá fréttaritara Timans
á Vegamótum.
Fært er nú yfir Kerlingar-
skarö en þó mjög erfið færö.
Áætlunarbíll fór héðan til
Grundarfjarðar í fyrradag og
var ýta með honum og var
bíllinn og ýtan allan daginn
og nóttina næstu á leiðinni
til Grundarf j arðar. Fróðár-
heiði er illfær eða ófær öðru
hverju og þarf ýtur til hjálpar
yfir hana. KB.
Ihaldsþ ingmaður
kosinn í Inverness
Inverness, Skotlandi, 23. des.
Úrslit aukakosninganna í In
verness-héra'ði á Skotlandi
urðu þau, að íhaldsmenn
héldu sætinu. Frambjóðandi
þeirra fékk 10.329 atkv., fram
bjóðandi frjálslyndra 8.998,
en frambjóðandi verka-
mannaflokksins 5.642.
Fylgi íhaldsmanna er nú
miklu minna en það var í
kosningunum 1951, en þess
er að gæta, að þá buðu frjáls
lyndir ekki fram. Kosninga-
þátttakan var léleg, aðeins
tæp 50%, enda kjördæmið
mjög stórt og erfitt um sam-
göngur.
JoiiDaimarnisson
/ piMí>mi6u}rs
SKOLAV0RÐ’JSTÍG 2.f * SIMI 3
Vondaðtr trvilohinarhringi?
Pearl S. Bu.ck:
21.
HJÓNABAND
kvöddu Rut með gleðl og innileik, af því að þá tók þetta
svo sárt hennar vegna.
Annar hluti.
Rut nam staðar áöur en hún leit út um eldhúsglugg-
ann. Blá augu hennar björt af eftirvæntingu hvörfluðu að
fjörtán ára gömlum syni hennar, sem var að slá grasið á
túninu.
— Hall, kallaði hún út um opinn .gluggann.
— Hvað viltu, mamma? svaraði hann. Rjótt og kringlu-
leitt andlit hans horfði við henni með þykkjusvip.
— Ef þú heldur ekki betur áfram, lýkur þú aldrei þessari
spildu fyrir kvöldið. .
Hann svaraði þessu engu. Þykkjusvipurinn varð enn harð
ari. Rut hélt áfram |£ö’rfum sínum af ákafa. Mary og Jill
höfðu aldrei valdið liénni sömu vandræðum og Hall hafði
jafnan gert. Hún hafði jafnan reynt að lægia skapofsa þeirra
allra og láta William hljóta sem minnst ónæði af þeim.
En hún vissi ekki hvað hún átti aö' gera við Hall. Hann
hafði verið hvikull og eirðarlaus jafnvel á fyrstu bernsku-
árum, og nú var nær. ómögulegt að fá hann til að halda
sæmilega áfram við verk sitt. Þegar hann var lítill, hafði
hún haldið, að þetta hviklyndi væri merki um óvenj ulegar
og sérstæðar gáfur hjá einkasyni hennar. Hún vonaði það
ennþá, en sú von hafði öofnaö með árunum. Hann var lat
ur í skólanum, og kennarar hans báru lítiö lofsorð á hann.
— Harold virtist ekki hafa áhuga fyrir neinu starfi.
Þetta var niðurstaðan ár eftir ár. Hún reyndi oft að brjóta
þetta vandamál til mergjar, skyggnast inn fyrir grírriu
rjóða barnsandlitsins og komast að raun um, hvað að baki
byggi. Stundum þegar honum hafði orðið einhver slysni
á, rifið föt sín eða skorið sig í fingur, sagði hún: Hall, það
er kominn tími til þess að þú hugsir um, hvað þú ert að
gera drengur minn. Ertu ekkert farinn að hugsa um það,
hvað þú ætlar að verða, þegar þú ert oröinn stór?
— Nei, mamma. Bæði röddin og orðin báru vott um hirðu
leysi.
— Hvers vegna hugsar þú ekki um það, Hall? Faðir þinn
er ekki auðugur maður.
Þessu svaraði hann venjulega engu, en einu sinni sagði
hann þá: — Afi minn er ríkur.
— Það kemur að engu haldi, og það kemur okkur ekkert
við, sagði hún alvarlega.
En Harold lét sig ekki. — Jú, ég er nú hræddur um það,
þar sem við erum einu barnabörn hans.
— Hvar hefir þú heyrt talað um þetta, drengur? Ekki
hér heima, sagði hún hvasst.
— Ég heyrði talað um það í búðinni, sagði hann. Þeir
sögðu þar, að þegar gamli maðurinn dæi, yrðum við öll rik.
— Já, þeir segja eintóma vitleysu, sagði hún hvasst.
— Ei það þá ekki satt? sp.urði hann.
— Það veit ég ekki, ég hefi aldrei heyrt á það minnzt,
sagði hún og ýtti honum frá sér. Hún hafði aldrei spurt
Wiliiam um foreldra hans eða heimili hans áður en haiin
kom til hennar. Stundum komu bréf til hans, en þeim fækk
aði með árunum, og hún hafði jafnan rétt honum þau ó-
opnuð, og hann stakk þeim í vasa sinn. Hún sá hann aldrei
iesa þessi bréf. En oft eyddi hann heilum dögum einhvers
staöar úti við að máia, þegar hann hafði fengið slík bréf.
Williám lét börnin jafnan afskiptalaus. Hún fékk hann
a’.dréi til að aga þau eða hjálpa sér við að hafa hemil á
þeim, þótt hún bæði hann um það.
— Kvers vegna ætti ég að neyða aðra til að fara að mín
um vilja? sagði hann jafnan.
— En það er skylda okkar að reyna að ala þau vel upp
og gera þau að nýtum manneskjum, sagði hún einu sinni.
— Já, þú gerir það, sagði hann og brosti til hennar.
Stúikurnar voru stílltar og prúðar, einkum Mary, eldri
dóttirin, en hún gat aldrei haft stjórn á Hall. Nú leit hún
á hann aftur. Hann hafði numið staðar í verki sínu á ný,
og svo hvarf hann allt í einu bak viö tré fyrir enda spild-
unnar. Hún lagði frá sér verk sitt og gekk út, en hann var
horfinn.
— Ég get ekki elt hann uppi í þessum steikjandi ágúst-
hita, sagði hún ergileg við sjálfa sig. Hún var í þann veg-
inn að snúa aftur inn í eldhúsið, þegar hún kom auga á
William uppi á hæðinni, þar sem hann var að mála undir
stórri eik. Hann stóð við grindina, hár og hnarreistur, og
bláa skyrtuna hans bar við grænt lim trjánna. En hve líf
hans var áhyggjulaúst. Hann spurði hana aldrei hvernig
hún kæmi störfum sínum af. Hún varð að hugsa um börn
in, fæða þau og klæðá og gæta þeirra, vinna öll húsmóöur
störfin og hirða húsið, jafnvel hugsa um búskapinn, meö-
an William reikaði um og málaði myndir. Þegar hún sá
hann þarna hvarflaði hugur hennar á ný að laugardags-
hreingerningunni, sem ekki var hálflokið erin, og þó átti
hún líka eftir að matreiða. Svo mundi hann koma iriri og líta
á þetta allt saman- sem sjálfsagðan hlut.
hugsaði hún. -bj
Reið: hennar gaf henni meira hugrekki og framtakssemi
en venjulega, og hún gekk rösklega upp lága'riæð’ina. Will
iam sá hana ekki, fyrr en hana bar að. Hann sá aldrei neitt
nema málverkið, þegar hann var að mála. Ef til 'vill s’á
hann aldrei neitt. Hann lifði í draumaheimi, hugsaöi hún
oft með sér. ...„ ■ , t...