Tíminn - 08.01.1956, Blaðsíða 6

Tíminn - 08.01.1956, Blaðsíða 6
 TÍMINN, sunnudaginn. 8. janúar 1956. 6. blaðw PJÓDLEIKHÖSID í deiglunnl Sýning í kvöld kl. 20. Nsið'asta sina. JóiismessK- draumur Sýning þriðjudag kl. 20. Aðgöngumiðasalan opin frá kl. 13,15 til 20. Tekið á móti pöntun' um. Sími 8-2345, tvær linur. Pantanir sækist daginn fyrir sýn ingardag, annars seldar öðrum. Hér kemur verðlaunamynd ársins 1954: Á eyrinni (On the Waterfront) Amerisk stórmynd, sem allir hafa beðið eítir. Mynd þessi hefir fengið 8 heiðursverðlaun og var kosin bezta ameríska myndin árið 1954. Hefir alls staðar vakið mikla athygli og sýnd með met- aðsókn. — Aðalhlutverk: Hinn vinsæli ieikari Bönnuð innan 12 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9,10. MMMfe <»<»■ ♦♦«>«» BÆJARBIO — HAFNARFIRÐI - Hátíð í IXapoli Stærsta dans- og söngvamynd, sem ítalir hafa gerfc tU þessa, 1 litum. Aðalhlutverk: Sophia IiOrea . Allir írægustu söngvarar og dansarar Ítalíu koma fram í þessari mynd. Sýnd kl. 9. HeitSa Sýnd kl. 7. Hetjudá&ir Sýnd kl. 5. Glœnýtt te iknimyndasafn Sýnd kl. 3. aiml S433, Hvít jól (White Christmas) Aðalhlutverk: Bing Crosby, Danny Kaye, Rose- mary Clooney. Sýnd kl. 5, 7 og 9,15. Ævintýraeyjan Aðalhlutverk: i Bob Hope og Bing Crosby Sýnd kl. 3. ♦♦< TRIPOLl-BfÖ Robinson Crusoe Framúrskarandi. ný, amerísk stórmynd í iitum, gerð eftir hinni heimsfrægu skáldsögu eftir Dan- iel Defoe, sem allir þekkja. — Brezkir gagnrýnendur töldu mynd þessa í hópi beztu mynda, 'er teknar hefðu verið. Dan O’Herlihy var útnefndur til Ose- ar-verðlauna fyrir leik sinn 1 myndinni. Aðalhiutverk Dan O’Herlihy sem Roblnson Crusoe og James Femandez sem Frjádagnr. Sýnd kl. 3, 5, 7 og 0. Aukamynd: Frá Nóbelsverfflauna _ hátíðinni í Stokkhólml. mbp——»■■■* taa LEIKFEÍAGi REYKJAyÍKUR^ Kjurnorha og hvenhylli Gamanleikur eftir Agnar Þórðarson. UPPSELT Ósóttar pantanii- verða seldar kíu'kkan 15. Hafnarfjarð- arhíó 9249. Regina (Regina Amstetten) Ný, þýzk, úrvalskvikmynd. Danskur texti. Sýnd kl. 7 og 9. Hunn, hún oy Humlet Sprellfjörug grínmynd um LITLA og STÓRA Sýnd kl. 3 og 5. NYJA A hjarðmanna- slóðum (Way of a Gaucho) Bönnuð börnum innan 14 ára Sýnd kl. 5, 7 og 9. Hið bráðskemmtilega „Jóla-Shotv*6 8 teiknimyndh- og 2 Chaplins- myndir. Sýnd kl. 3. HAFNARBfÖ Sfml «444. Skrímslið í Svarta Lóni The Creature from Biack Lagoon Bönnuð bömum innan 12 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. (Black Shield of Fulworth) Tony Curtis, Janet Leigh. Sýnd kl. 3. Allra síöasta sinn. GAMLA BIO Vashir brœður Ný, spennandi bandarísk stór- mynd í litum, gerð eftir frægri _Sýnd kl. 5, 7 og 9. Bönnuð börnum innan 14 ára. Hrói Höttur og happar hans Sýnd kl. 3. ►♦♦♦♦♦♦♦♦ AUSTURBÆJARBÍÓ Lucretia Borgiu Daeskur skýringartexti. AðaJhlutverk: Martine Carol, Pedro Armendariz. Bönnuð börnum tnnan 16 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Baráttan nm nám• una með Roy Rogers. Sýnd kl. 3. Wfsmm Skipið, sem á lílaa bandið (Framhald af 5. síðu). ungann og á rakarastofunni týnd- ust til margar smellnar sögur hvern morgun. Aftan við rakarastofuna var hárgreiðslustofan og ekki var minna um að vera þar en í rak- arastofunni. Á „B“ þilfarinu var lækningastofan einnig til húsa og þar voru tveir læknar til taks, auk fjöida hjúkrunarkvenna, sem voru margar hinar p jörvilegustu og gerðu menn sér tíðförult á þeirra fund með alls konar sjúkdóma, svo sem höfuðverk og innantökur, sem þær meðhöndluðu af hinni mestu prýði. Ekki má skilja svo við þessa upp- talningu, að barirnir séu látnir liggja óbættir hjá garði, enda eru þeir margir og vistlegir. Undu menn þar löngum við dýrar veigar og varð úr gleði mikil á síðkvöld- um. Þar var mikið um spilamennsku en farþegarnir voru stranglega varaðir við peningaspilum, enda ekki ótítt að fjárhættuspilarar taki sér far með skipum af þessu tagi og ferðast þá undir alls konar dul nefnum. Borðsalurinn var á „A“ þilfari, en margar lyftur voru í gangi, svo það var aðeins smekksatriði, hvort fólk gekk stiga eða ekki. Annars var það áberandi, hve margir fóru í gönguferð fyrir máltíðir, en vegna þess að skipið brunaði áfram með meira en 32 hnúta hraða, var storm ur á þilfarinu og það var hressandi ög mátulega löng ganga að fara kringum yfirbygginuna, enda er skipið fimmtíu og þrjú þúsund þrjú hundruð og þrjátíu tonn, eða svip að og átján skip af gerðinni Goða foss, Dettifoss, Lagarfoss, svo dæmi sé nefnt. Sundlaugin var uppáhaids staður margra, enda mjög til heniv ar vandað. Laugarvörðurinn, sem einnig er sundkennari og afbragðs sundmaður, bar ábyrgð á laugar- gestum og var mjög varkár með hverjum hann lofaði ofaní og ekki kom til mála að synda, ef skipið valt eitbhvað að ráði. Kvöldið áður en komið var til Frakklands, var skipstjórakvöldverðurinn, og þótt sannkallaður veizlumatur hefði ver- ið alla leiðina, tók fyi-st útyfir þetta kvöld. Á eftir var efnt til samkomu í reyksalnum og þar var margt til skemmtunar. Meðal far þeganna var leikkona, þekkt úr ameríska sjónvai-pinu, sem lék og söng við beztu undirfcektir. Nokkrir Skotar sýndu þjóðdansa og það var farið í alls konar leiki og að endingu dansað. Andnimsloftið var annað en fyrsta kvöldið, enda margt skemmtilegt búið að ske og margur góður kunningsskapur tek- izt. En þetta ánægjulega kvöld var senn á enda og þar með lokið sam- veru þessara átta hundruð ferða- manna. Margir létu þá ósk í ljós, að ferðin væri rétt að hefjast og margt var rabbað um væntanlega endurfundi, öðru hvoru megin hafs- ins. Það var sem allir vildu njóta sem lengst þess góða kunnings- skapar, þvi eins og skáldið sagði forðum: Sjá, tíminn það er fugl, sem flýgur hratt. Hann flýgur máske úr augsýn þér í kveld. Það er orðið framorðið og far- þegamir gengnir til náða, en í vél- arrúmi og á stjórnpalli standa menn vörð og vaka yfir velferð þessa flaggskips heimsins, þar sem það klýfur hinár dimmbláu öldur út- hafsins, með sínar þrjú þúsund sálir um borð. — í fyrramálið verðum við í Frakk- landi. pbRARlmt Jbnsson IÖGGIITUR SK.JALAWOANDI • OG DÖMTOlLUR IENSLU • lllimmi - nai 11855 r \ HANS MARTIN: SOFFÍA BENINGAS ekki veimiltíta eins og þeir, sem koma Wngað- En hann sál mig aðems sem stúlku, sem gaman var að mála. Hann horfði aldrei á eftir mér. Þó var hann mjög emmana og stunduitt hnugginn. I — Ég þakka upplýsingarnar, sagði Soffía. — Ég hefði gjarnan viljað, að eitthvað hefði verið á mUU okkar, hélt stúlkan áfram dreymandi. — Dyrnar milli her-« bergis míns og barnaherbergisns stóðu alltaf opnar, og hús* bóndinn kom oft inn í barnaherbergið til þess að strjúka’ Maríönnu Utlu sofandi. Ég lá oft vakandi og beið. Ég ræskti mig jafnvel stundum, en hann kom aldrei inn fyrir þrösk- uldinn. Það fannst mér leiðinlegt. Soffía greip andann á lofti. — Skækja, hreytti hún útí úr sér. Stúlkan stökk fram snör sem köttur og sló Soffíu fasli flötum lófa í andlitið. — Þér skuluð reyna að segja þa?S aftur, hvæsti hún. — Þér geÞð sjálf verið skækja. — Út úr húsinu með yður, hrópaði Soffía og strauk uiM sára kinn sína. — Já, það skal ekki standa á því- Haldið þér að mig langii til að vera hér, þegar húsbóndinn er farinn? Nú eruð þér búin að hrekja hann burt, og allar fallegu myndirnar eru eyðilagðar, sagði stúlkan. I — Það gerði hann sjálfur, heimskinginn sá arna- Soffíit fannst hún verða að réttlæta sig, jafnvel I augum þessarar. stúlku. i — Þá hefir hann vafalaust haft gilda ástæðu til þess, sagði sjúlkan háðslega. — Greiðið mér laun mín til dagsins í dag. Ég fer tU Parísar. Á morgun er 14. júlí, og ég skal svell mér dansa á götunni og skemmta mér. Þó þykir mér það leitt að fara vegna Maríönnu, því að mér féll vel að gætai hennar. Hér eftir getið þér sjálf gert það, letinginn. Soffía hrópaði ókvæðisorð á eftir barnfóstrunni- — Frú, frú, hættið þessu. Hvað er á seyði? hrópaði Martha dauð- hrædd. 1 — Hún löðrungaði mig, Martha, sagði Soffía særð ög fór svo að gráta. — Það getur ekki verið, sagði Martha. 1 — Jú, það gerði ég, sagði stúlkan og hló hátt- — Og ég sló fast. Hún kallaði mig skækju, af því að hún hélt að eitthvað hefði verið á milli mín og húsbóndans. Því miðuf var það ekki. Ég er engin skækja. ’j — Þegiðu, stelpuflón, þrumaði Martha. — Farðu til her- bergis þíns og taktu saman föggur þínar. Ekki nema það þó, löðrung. Ég vil fá, launin mín, sagði stúlkan. — Þau skaltu fá. Martha tók um handlegg Soffíu. Komið nú, frú- Þér þurfið að hvíla yður. — Ég vU taka hér til, sagði Soffía ákveðin. — Það skal ég annast. Ég skal brenna það allt, það allt saman eyðilagt hvort sem er. — Já, líka hjónaband okkar Bernards- — Hvaða vitleysa. Ég er nú búin að vera hjá yður í tíu ár. Þetta getur allt lagazt aftur. Þið eruð aðeúis taugaó- styrk og viðkvæm. Þið hagið ykkur óskynsamlega bæði. Kom^ ið nú, frú. Martha var með grátstafinn í kverkunum. 1 Þegar Soffía vaknaði, var mjög liðið á dag. Hún var dá- litla stund að átta sig, en settist svo upp. Maríanna. Húa sveiflaði sér fram úr rúminu, lagði kyrtU á herðárnar og hljóp niður stigann. ; a,y' I — Mártha, kallaði hún. _ Ég er hér, frú- Sváfuð þér vel? 1 — Já, hvar er Maríanna? Eldhússtúlkan brosti góðlátlega. — Þér hafið þó ekkl haldiö, að ég hefði ekki gát á henni. Hún er að leika séB hérna við eldhúsdyrnar. _ I — Þakka þér fyrir Martha- Ég varð svo hrædd þegar ég vaknaði. En barnfóstran? ! — Hún er farin. Ég gerði upp við hana. Hún grét þegar húrí kvaddi Maríönnu. Hún var nú reyndar bezta skinn og góð við barnið. m — Já, og líka við húsbóndann. — Já, líka, svona eins og ég og þér. Okkur þykir nú öllunT vænt um hann. Hvað er ljótt við það? Soffía þagði og skildi sneiðina. — Ég býð ekki fleiri gestum hingað heim, sagði Soffía. 1 — Jæja, og ef þér viljið fara til Parísar, frú, getið þéB óhrædd skiliö Maríönnu eftir hjá mér. — Til Parísar? sagði Soffía undrandi. 1 — Ég hélt, að yður langaði kannske til að heimsækja húsbóndann, sagði Martha sakleysislega- Soffía svaraði engu en gekk hægt upp stigann aftur. ^ Hún tók að klæðast hægt og hugsandi. Oft gekk hún að símanum. Átti hún að síma til gestanna og aflýsa sam- kvæminu? Vitleysa, nú þarfnaðist hún félagsskapar frem- ur en nokkru sinni áður- Það er þó engin ástæða til að setj* ast í sekk og ösku. Bernard kemur vafalaust aftur og mál- ar nýjar myndir af Maríönnu. 1 Með flossjalið sveipað um naktar herðarnar gekk húBÍ fram á breiðar veitingahússvalirnar. Marglit ljósker glóðu, og hljómsveit lék lágt og seiðandi. Þjónarnir stóðu þarna og| biðu gestanna. 'I Gestirnir sátu alveg út við svalahandriðið. Vmcent Valéria reis á fætur og gekk á móti henni. _ A iasjbnlfiSÍá 1 '1 eí i 1

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.