Tíminn - 28.06.1956, Blaðsíða 6

5
T.IMINN, fimngtiidaginn 28. júní 1956.
<s>
NÓDLEIKHÚSID
Rosario ballettinn
Spánskur listdans
22 mann dansflokkur frá Madríd
SÝNINGAR:
frumsýning í kvöld kl. 20.00.
föstudag kl. 23.00.
Uppselt.
Næstu sýningar laugardag kl.
16.00, sunnudag kl. 16.00 og kl.
' 20.00.
Káta ekkjan
sýningar föstudag kl. 19.00,
laugardag kl. 20.00.
Uppselt.
Naesta sýn. mánudag kl. 20,00.
Ekki svaraS í síma fyrsta klukku
tímann eftir a3 sala hefst.
ASgöngumiðasalan opln frá kl.
1S.X5—20.00. — Tekið á móti
pöntunum, sími: 8-2345, tvær
línur.
Pantanlr satklst dagtnn fyrlr sýn-
dngardag, annars seldar öðrum.

3 -’ió ’
• ▼
Sími 8 19 36
Eldraunin
(The big heat)
Glenn Ford ásamt
Glorla Grahame.
___Sýnd Kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Orustan í eyftimörkinni
Hörkuspennandi, viðburðarík
amerísk mynd um viðureign
lögregluforingja við Indíána á
sléttum Nýju Mexíkó. — Aðal-
hlutverk:
Broderick Crawford.
Sýnd kl. 5.
Bönnuð börnum innan 12 ára.
TRIP0LI-BÍÓ
Sími 1182
Vitni aÖ morÖi
(Wítness to Murder)
Framúrskarandi spennandi, vel
gerð og vel leikin, ný, amerísk
sakamálamynd gerð eftir sam-
nefndri sögu eftir Chester Er-
skine. Þeir, sem sáu myndina
„Glugginn á bakhliðinni", ættu
ekki að missa af þessari.
Barbara Stanwyck,
George Sanders,
Gary Merrill.
Sýnd kl. 5, 7og 9.
Bönnuð börnum.
Afar spennandl ný amerísk
kvikmynd um harða viðureign
lögreglunnar við smyglara. —
Aðalblutverk:
John Ireland,
Richard Denning,
Susanne Dalbert.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
NÝJA BÍÓ
Sími 1544
Viva Zapata
Hin tilkomumikla og spennandi
stórmynd um ævi og örlög bylt
ingarforingjans Emiliano Zap-
ata. — Aðalhlutverk:
Marlon Brando,
Jean Peters.
Bönnuð börnum innan 14 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TJARNARBÍÓ
Sími 6485
Niðdimm nóft
(Night without stars)
Spennandi, viðburðarík ensk
leynilögreglumynd. — Aðalhlut-
verk:
David Farrar,
Nadia Gray.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Sala hefst kl. 4.
HAFNARBÍÓ
Sími 6444
Cr djúpi gleymskunnar
— Hulin fortíð —
Hrífandi ensk stórmynd eftir
skáldsögu Theresu Charles, er
kom út í ísl. þýðingu s. 1. vet-
ur undir nafninu „Hulin fortíð"
Phyllis Calvert,
Edward Underdown.
Sýnd kl. 7 og 9.
Siðasta sinn.
AUSTURBÆJARBÍÓ
Síml 1384
Martröti minninganna
(So lange du da bist)
Mjög áhrifamikil og spennandi,
ný, þýzk stórmynd, byggð á
sögu eftir Willy Corsari, sem
komið hefir út í ísl. þýðingu. —
Danskur texti. — Aðalhlutverk:
Maria Schell
(vinsælasta leikkona Evrópu)
O.W. Flscher,
Hardy Kruger.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
BÆJARBÍÓ
«- HAFN ARFIRÐI —
Sími 9184
Odysseifur
Sýnd kl. 7 og 9.
GAMLA BÍÓ
Sími 1475
Glæfraför í Hundúras
(Appointment in Honduras)
Bandarísk kvikmynd í litum. —
Aðalhlutverk:
Glenn Ford,
Ann Sheridan,
Zachary Scott.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Hyfnarfjarðarhíó
Sími 9249
Litla dansmærin
Hrífandi ensk úrvalskvikmynd
í litum. Kom sem framhalds-
saga í Fam. Journal í fyrra,
undir nafninu, Brittede Dröm-
mer. — Aðalhlutverk:
May Zetterling,
Terenge Morgan,
og Mangy litla.
Sýnd kl. 7 og 9.
EFiir
JENNIFER
AM.ES
15
Málgefin miðaldra kona.
frú Dickson-Smith að nafni
búsett á Malaya, sat nálægt
Fay, og gaf sig þegar á tal
við hana.
— Eruð þið hjónin á leið
í skemmtiferð, spurði frúin.
Fay endurtók hina venju-
legu romsu um gúmmíekr-
una, sem Alan ætlaði að
kaupa á Maiaya.
— Hættulegir tímar til
þess aö gera slík kaup, sagði
frú Dickson-Smith. —
Gúmmíekrur á sæmilega ör-
uggum stöðum eru sjaldan
til sölu, og þær, sem eru á
hættusvæðunum, eru ekki
þess virði að kaupa þær.
Menn eiga á hættu, að
gúmmítrén séu höggvin nið-
ur, kveikt í húsinu, að mað-
ur tali nú ekki um að hús-
bændújrnir séu bókstaflega
myrtir.
— Ég....ég vissi ekki, að
það væri svo hættulegt, taut-
aði Fay.
— Lesið þér ekki blöðin?
spurði frú Dickson-Smith
hranalega. Svo hélt hún
áfram og hristi höfuðið: —
Það er beinlínis hræðilegt,
að allir þessir innflytjendur
skuli fara til slíkra staða
með bros á vör, án þess að
hafa hugmynd um ástandið.
Þekkið þér annars nokkurn
á þessum slóðum?
— Systir mín er hjúkrun-
arkona þar og gætir lítillar
dóttur Mantesa hjónanna
Þau eiga gúmmíekru í ná-
grenni Peccan á Malaya.
Það varð dálítil þögn. Fay
virtist konan hafa lagt sig
fram til þess að vera vin-
gjarnleg fram að þessu, þrátt
fyrir það, að hún væri að
eðlisfari kaldranaleg 1 við-
móti. En nú varð breyting á
henni. Hún leit undrandi
augum á Fay.
— Nú, svo að þér þekkið
Mantesa fólkið, sagði hún
loks.
— Það getur nú varla heit
ið. Ég hefi aðeins hitt þau
einu sinni. Eva fór með þeim
til Singapore. En ef til vill
þekkið þér þau, frú Dickson-
Smith?
— Vitanlega þekki ég
Mantesa fólkið. Allij-, sem
hafa einhverja þýðingu í
Singapore, þekkja þau. Að
vísu hefi ég aldrei verið ein
af nánustu kunningjum
þeirra, en það er víst líka
erfitt að komast svo nálægt
þeim. Þau eru efnaðir plant-
ekrueigendur og meðlimir í
beztu klúbbunum. Þau koma
í hin venjulegu kokteil-sam-
kvæmi — og það er allt. Það
er mikið slúðrað um þau en
Singapore lifir svo að segja
á slúðri.
Fay ræskti sig. — Hvað er
sagt um þau, frú Dickson-
Smith?
Eldri konan þagði meðan
hún reyndi að draga stutt
pilsið niður fyrir þéttholda
hnén. — Ja, sagði hún að
lokum, — við undrumst, að
það hefir aldrei verið ráðizt
á plantekru þeirra, enda þótt
hún sé á hæ'ttusvæðinu.
John Mantesa segir, að það
sé vegna þess, að starfsmenn
hans séu svo dyggir, að þeir
myndu verja ekruna til síð-
asta manns, og því vilji
kommúnistarnir eWsi ráðast
á hana. En það hlýtur að
liggja eitthvað meira að baki
þessu eða baki honúm, bætti
hún við.
— Og frú Mantesa?
Konan fór að hlæja.. —
Þér skulið ekki skilja mann-
inn yðar eftir einan með
henni, góða mín. Þáð ér sagt,
að allir karlmenn 'falli' fyrir
henni. Annars er hún vissu-
lega falleg, en hún er: köld
sem ís, og ef til víll éf það
einmitt það, sem mennirnir
falla fyrir. .
En Fay vildi fá allt ánnað
að vita. ;;
— Hittuð þér aldrei syst-
ur mína, þegar s Ma-ntesa
hjónin voru í Singápofe fyr-
ir nokkrum mánu^um,' írú
Dickson-Smith?
Eldri konan hristi höfúðið,
og dró enn betur niðúr um
sig pilsið. — Systúr yðar?
Sögðuð þér ekki, að hún væri
hjúkrunarkona? Jú... .ég
man vel eftir því aff Mantesa
hjónin höfðu hjá sér unga
stúlku, með gulbrúnt hár.
Næstum eins á litinn og hár
yðar, frú Farnsworth, en
ekki eins rautt.
— Já, en það er ómögu-
legt að Eva hafi verið veiklu-
leg, sagði Fay undrandi.
— Þá getur þetta ekki
verið systir yðar. Stúlkan,
sem ég á við, leit út eins og
hún væri að hálfu leyti dof-
in.
— Dofin? Hvað éigið þér
við, frú Dickson-Smith?
Konan yppti öxlum. — Nú
þarna í hitabeltislöndunum
er ekki svo óalgengt að fólk
taki pillur. Það er hitinn og
hið fábrotna líf, sem orsak-
ar þetta. Það er auðvelt að
ná í hvers konar eiturlyf á
þessum slóðum hjá inn-
fædda þjónustufólkinu.
— Já, en Evu myndi aldrei
koma til hugar að taka eit-
urlyf. Hún, sem er hjúkrun-
arkona. Það er hið síðasta,
sem hún myndi gera.
Konan yppti aftúr öxlum.
— Ef til vill hefir það ver-
ið áfengi. Það hefir slík
áhrif á suma. Hún hrukkaði
ennið og bætti við: — Ég
held næstum, að ég geti
munað nafn hennar nú.
Ég er svo anzi góð að muna
nöfn, skal ég segja yður.
Richmond? Nei, Richards.
Það var nafn hennar.
Fay reyndi að hafa hemil
á tilfinningum sínum. —
Þá hefir þetta verið systir
mín....hún heitir Eva Ric-
hards, sagði hún loks.'
Frú Dickson-Smith dró
andann djúpt gegn um nef-
ið.
— Mér leiðist það mjög,
góða mín. En vitanlega get
ég haft rangt fyrir mér. Ef
til vill hefir hún verið eitt-
hvað lasin þennáii dag.
Kannske vegna hitans....
skiljið þér?
Fay minntist á þétta sam-
tal við Alan, þegar flugvélin
lenti til þess að taka benzín.
Þau Alan fóru inn ! flug-
stöðvarveitingahúsið til þess
að fá sér kaffibolla. Hann
hlustaði með athygli án þess
að taka fram í fyrir henni.
— Ef systir þín er orðin
eiturlyfjaneytandi, þá er
fundin skýringin á því, hvers
vegna hún hefir ekki skriíað
þér, sagði hann.
— Já, en það gæti Eva
aldrei orðið, hrópaði hún.
— Hver einasta hjúkrunar-
kona þekkir hættur eiturlyfj
anna.
— Hún þarf ekki að vita,
að hún tekur lyfin, sagði
hann með hægð. — Það get-
ur átt sér stað, að verið sé
að reyna aö gera hana hættu
lausa á þennan hátt. Ég er
viss um, aö hún hefir kom-
izt að einhverju, en vona
innilega, hennar vegna, að
það sé ekki of mikið.
Fay varð náföl. Hún hall-
aöi sér fram og sagði alvar- *
leg í bragði: — Alan, ef Eva
er raunverulega í hættu,
heldur þú þá, aö við munum
gera henni verra með þvi, að
fara og heimsækja hana?
Hann svaraði ekki þegar í
stað, en drakk kaffið hugs-
andi.
— Það er hugsanlegt,
sagði hann loks, — en við
neyðumst til að eiga það á
hættu.
— En ef ég vil nú ekki
eiga það á hættu, svaraði
Fay lágt.
Andlitsdrættir hans
hörðnuðu. Gráu augun, sem
venjulega voru glettin, urðu
nú köld og hörð. — Þú gleym
ir því, að það er um meira
að ræða en líf systur þinnar.
En — hann yppti öxlum, —
það er konum eðlilegt. Þær
hugsa aðeins um sjálfa sig.
— Já, vitanlega. Eva er
hið eina, sem hefir einhverja
þýðingu fyrir mig. Hana tek
ég fram yfir allt annaö, sagði
Fay öskuvond.
— Fram yfir líf 5000 her-
manna? Fram yfir það, að
koma í veg fyrir óeirðirnar í
Malaya? En það var svo sem
ekki við öðru að búast. Sir
Frederick sagöi, að þú værir
gáfuð kona. Ég hefi ekki í
hyggju að móðga þig, en ég
sagði honum, að ég byggist
ekki við, að slík kona væri
til.
10. KAFLI.
Um miðjan næsta dag
lentu þau 1 flugstöð Singa-
pore.
Vegabréfs- og tollskoðunin
olli þeim engum erfiðleikum.
Sir Frederick hafði lofað, að
hann myndi senda skeyti til
Evu strax og þau væru lögð
af stað, og í hugsa sér hafði
Fay vonazt til, að hún myndi
koma á flugstöðina til þess
að taka á móti þeim. En
hún kom ekki, enda þótt
tekið væri á móti flestum
hinum farþegunum af vin-
um eða ættingjum.
— Þú ert eins og munaö-
arlaust barn, af því að eng-
inn kemur að taka á móti
þér, sagöi Alan og brosti
þurrlega. — En þú getur ver-
ið viss um, að ég hef fengið
sömu tilfinningu oft.
Fay sneri sér að honuin.
— Heldur þú, að Eva sé
á gistihúsinu? Ef hún hefir
fengið skeytið frá sir Frede-
rick, hefði hún getað konnzt
hingað fljúgandi í tæka tíð,
er það ekki? spurði hún
áköf.