Tíminn - 30.06.1957, Blaðsíða 9

TÍMINN, sunnudaginn 30. júní 1957.
MARTHA OSTENSO
RIKIR SUMAR
í RAUÐÁRDAL
66
aiaaiiiimmuimuiimnmDuuDnimiranuiiiiuiiiiiiiiiiimnimiimiiui
Við hliðina á danssalnum kofa, fyrsta heimili þeirra á | =
og drykkjarstofunni, sem var
synlegt og hæfilegt, jafnvel un(3jr ejnu þaki, var borðstofa
þótt aðrir biðu ósigur eða ! sem r rauninni var ekki ann-
týndu lífinu í þeirri baráttu. |að en þiljað skot ut úr aðal_
Hann leit flöktandi augum ; byggingunni, sem gerð var úr
í kringum sig og sá hvar ærn- .bjálkum og segldúk. Hér stóð
ar stóðu í skjóli undir hálm ; Delphy fyrir framan logandi
stakki nálægt peningshúsun- |arinn; sauð mat nótt sem dag
um. Svo gekk hann þungum 10g úar úann á borð fyrir ban-
skrefum og án þess að líta
aftur á úlfinn i áttina að upp
lýstu húsinu — til Magdali
konu sinnar og barnanna.
Það var komið fram í miðj-
an febrúar. Vikum saman
hafði Kate verið einmana og
þunglynd, jafnvel þótt Steve
væri heima á kvöldin. Hún
skildi ekki sjálf hvað að sér
gæti amað, því að hún hafði
vissulega næg verkefni, svo að
henni hefði ekki átt að leið-
ast.
* Hún vissi, að einmanaleik-
inn stafaði ekki af giftingu
systur hennar, en hún hafði
gifzt Texas Brazell í júní. Að
vísu höfðu þau systkinin fram
að þessu haldið saman í sorg
og gleði og það urðu því þátta
skil í lífi þeirra, þegar eitt
þeirra fór úr hópnum.
f sannleika sagt hafði Kate
ekki verið mjög undrandi yfir
þessum ráðahag. Það var
alveg eftir Delphy, að verða
ástfangin af litlum dreng,
sem lézt vera stigamaður.
Undir yfirborðslítilmennsku
Brazells leyndist trygglyndi
og góðmennska og meira að
segja mikil réttlætistilfinn-
ing, sem slæmt umhverfi
hafði ekki megnað að slæva.
hungraða menn, er ruddust
inn og hámuðu í sig hvað sem
var. Og hér bar hún einnig á
borð fyrir fyrirfólkið úr bygg
sléttunni, og aldrei myndi;
hún gleyma gleði þeirra og
stolti, er byggingunni lauk.
Hún hafði spurt sjálfa sig þá:
Voru þessir húsameistarar í
Róm og Grikklandi til forna,
sem gerðu byggingar úr
marmara, svo miklu fremri
henni, sem hafði byggt must-
eri handa móður jörð úr henn
ar eigin efni — heimilismust-
eri. Og þótt hún roðnaði yfir
þessari drembilátu hugsun
Sunkist
appelsínur
ingum járnbrautarfélagsins, sinni — rétt eins og einhver
sem komu annars lagið til að hefði heyrt til hennar — þá
fá sér bita. | setti hún samt stút á munn
Delp’ny hafði líka látið sig inn og bætti við upphátt: —
nokkru skipta hvað til skemmt En þannig er það einmitt.
unar var haft þar á staðnum.: Þessir kofar á sléttunni eru
Hún rak flestar stúlkurnar,
sem áður voru hjá Brazell.
Þær réðust til keppinautar
Brazells, sem Steel hét, og
þar héldu þær áfram fyrri
iðju. En hún hafði bætt Luke
Nisselbaum og fiðlunni hans
við þá tvo hljóðfæraleikara,
sem fyrir voru. Árangurinn
var slíkur, að Delphy þótti
ganga göldrum næst. Hún
fann Luke fyrir utan tjaldið,
eitt næðingssamt vetrarkvöld
eins og heilög skríni helguð
nýju og ósnortnu landi og við
sem byggjum þá verðum að
halda þeim fögrum og hrein-
um.
Það hlaut að minnsta kosti j _
að vera einn, sem færi nærri | §
um hvað í hug hennar vakti, j I
eða það hélt hún á þessari
stundu, þegar hún nálgaðist
kofann. Þótti honum gaman
að hljómlist þessum ívari
Vinge? Mundi hann koma
skömmu eftir að þau fluttu með börnin sín til að láta
vestur yfir ána, þótt hún ^ þau heyra hana leika Largo
hefði aldrei komist eftir því, j Handels eða Straussvals, ef
hver var uppruni Lukes hún einhvern tíma eignaðist
sjálfs, þá var henni næst að'orgel að nýju. Hún myndi
halda, að hljómlist hans væri; alltaf minnast hans eins og
í ætt við engla og aðrar guð-
legar verur. Hann gat töfrað
fram með fiðluboganum hvort
heldur var dýpstu hjartasorg
eða tryllingslegan ofsa, róma-
tíska drauma eða gálsafeng-
Hann bað engan afsökunar á' inn gáska. Haníi var jafnvíg-
þeim lífsmáta, sem hann ur á allt.
hafði valið sér, en hið innra
með honum var engu að síð-
ur sársaukafullur einstæðings
Nei, einstæðingsskapur henn
ar stóð ekki í neinu sambandi
,við giftingu Delphy, hugsaði
skapur, sem hið góðhjartaða jKate meðan hún kafaði snjó
Delphy hafði strax fundið.
Delphy var hamingjusöm og
Kate, þrátt fyrir einmanaleik
sinn var hamingjusöm henn-
ar vegna.
Texas Brazell hafði hagn-
ast vel á veitingahúsrekstr-
inum. Nýja „borgin“ á vestur
bakka árinnar hafði sprottið
upp eins og gorkúla á einum
degi. Það sem dró fólkið að,
var vonin um ókeypis land.
Rétt hjá bráðabirgðaskýlum
aðkomufólksins voru bygging
ar járnbrautarverkfræðing-
anna. Yfirverkfræðingurinn
og nokkrir aðrir aðstoðar-
menn hans höfðu komið með
konur sínar með sér þarna
vestur. Nærvera þessa fólks
léði lífinu í þorpinu í þorpinu
nokkuð af þeim glæsibrag sem
löngum hafði fylgt varðstöð-
um hersins á mörkum menn-
ingar og villimennsku. Svo sið
samlegt og hreinlegt var allt
í veitingastað Brazells, undir
stjórn Delphys, að jafnvel
inn frá bjálkakofanum þeirra
út að brunninum, með tré-
fötuna dinglandi við hlið sér.
Það var ekki lengra síðan en
um síðustu helgi, að þau
Texas og Dglphy komu akandi
á sleða í heimsókn og ræddu
framtíðaráform sín í heilan
eftirmiðdag .Texas lagði pen
inga til hliðar vikulega til
þess að leggja í skólabygg-
ingu, er byrja skyldi að
byggja strax og frost- væri úr
jörðu. Delphy lagði til hliðar
smáupphæð daglega, hún
vildi ekki segja til hvers hún
ætlaði að nota það, en hún
sagði að það væri ekki handa
barninu, sem hún bjóst við i
að myndi fæðast um mitt sum j §
ar. Og Steve kríaði saman' §
hvern eyrir til þess dags, er I
hann gæti farið að rækta á §
landi sínu ýmislegt, sem eng =
inn hafði svo mikið sem látið j|
sig dreyma um að reyna á |
þessum slóðum. Þetta var =
yndislegt kvöld, en Kate 1
hún sá hann í fyrsta sinni,
er hann stóð við ána. Þá var
heitur ágústdagur og sólin
skein á heiðum himni. Og hún
mundi hann einnig í berum
skóginum um vetrardag, þeg
ar sólin var aðeins gul rák á
vesturhimninum. En hversu
fljótur hafði hann ekki verið
í bæði skiptin að forða sér
brott frá henni, rétt rétt eins
og hann væri hræddur um
að koma upp um sig.
Og enn einu sinni fann
Kate Shaleen hvers hún ósk
aði framar öllu öðru. Ein-
hvern tíma myndi hún eign-
ast skóla hér á árbakkanum,
jafnvel þótt hún yrði að sætta
sig við að kenna eitt ár eða
svo í skólanum í Fargo, sem
Texas Brazell var fastráðinn
í að koma upp. Sú eina hugs-
Það verður óblandin ánægja
öllum okkar mörgu viðskipta
vinum, að loksins getum við
nú aftur haft á boðstólum
hinar heimsþekktu
SUNK3ST appelsínur
Verð kr. 14,85.
Aí ávöxtimum skuluð
þér þekkja þá
jilUalúUdi,
amBiiimmniiiiiimiimmmuiimimmmiiiiiiiimiimmiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiimimiiimmmimmmiiinm
iimiiiiiimiiiimiiiiiiiiiimmimiiiiimiiiimmiiimiiiniiimimimiimimimimiimmiiiimmmiiiimmiimiiimi
Tilkynning
Athygli innflytjenda ng verzlana skal hér með vakin
á tilkynningu Verðlagsstjóra, um ný álagningarákvæði,
sem birtist í Lögbirtingarblaðinu mánudaginn 1. næsta
mánaðar.
Reykjavík, 29. júní 1957.
Verðlagsstjórinn
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIHII
flnummmnraiaimmmmmmmnmmiiiimiiinmminiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimBiiiiiimiimmiimmiiiiiimiiimimimiiimmimiiiiiuiiimiimmmmmmiimiiiimm
Ógley manlegt
sumarleyfi
Konur sem karlar, á aldrinum 14—50 ára geta hafið svifflugnám. — Á tímabilinu I
1. júlí til 31. ágúst verður stöðug svifflugkennsla fyrir byrjendur og lengra komna. |
ins lýstu því yfir, að þau hjón þá tilfinningu, að hún væri | Upplýsingar I Tómstundabúðinni, Laugavegi 3, sími 2719 eða Svifflugskólanum á |
mestu siðferðispostular þorps, hafði gengið til hvíldar með =
gerðu byggðarlaginu mikinn' sú eina, sem ekki legði neitt
greiða með því að halda uppi í sölurnar fyrir komandi tíma.
sómasamlegum veitingum og j Þegar hún nálgaðist kofann j |
heilbrigðum skemmtunum. þeirra, hvarf einstæðingstil- ! §
Verkfræðingarnir og konur finningin og hún fann til §
þeirra litu á staðinn sem send ( fagnaðar. Hún hafði hjálpað |
ingu af himnum ofan. Steve til að byggja
= Sandskeiði.
Svifflugskólinn
þennan1 iTiiiiiiiiiiimmmiiiaiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiimiraummi
9
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimHiii