Tíminn - 08.09.1957, Blaðsíða 9

T í MIN N, sunnudaginn 8. september 1957.
9

MARTHA OSTENSO
RÍKIR SUMAR
í RAUÐÁRDAL
123
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
i
Fegurðarsamkeppni karla
— Rose? Ó, litla Brazell
telpan . . .
— Shaleen, leiðrétti Karst-
en og það kom glampi í aug-
un á honum, sem kætti Olinu.
Hún hallaði sér áfram eins
mikið og hún þorði.
— Nú, jæja, þó svo sé, sagði
Magdali og hló eins og hún
væri að sýna þekktum krakka
eftirlátssemi. — Ef harnið hef
ur gaman af samkvæminu þá
sé ég enga ástæðu til þess að
við bjóðum henni ekki. Eg
hafði að vísu ekki hugsað út
í það, en ef hún kemur, þá
vona ég að hún festi vel upp
um sig undirkjólinn og láti
greiða sæmilega hárið. Það
brá fyrir kuldalegri forvitni
í bláum augum Magdali er
hún hélt áfram: — Hvað kom
þér til þess að vilja bjóða
henni? Ég hefði annars getað
boðið Selmu, en hún hefir
ekki verið frísk undanfarið.
Ég óttast að hún muni missa
þetta barn, sem hún á von á
nú hvaða dag sem er. Það er
svo langt um liðiö síðan hún
eignaðist seinasta barnið. Ég
er viss um að þau muni skilja,
hvers vegna þeim hefir ekki
verið boðið. En ef þú villt endi
lega bjóða Rose — þá verðum
við auðvitað að haga okkur
eins og góðum nágrönnum
sæmir.
— Þú þarft ekki að hafa
neinar áhyggjur út af því aö
hún veröi ekki sæmilega
klædd. Hún á nýjan, bláan
kjól, sem frænka hennar
sendi henni og skó . . .
— Kate frænka hennar . . ?
— Já, og hún er fögur í
þessum kjól. Hún var í hon-
um, þegar ég kom þar í gær-
kvöidi.
— Einmitt, svo það var þar,
sem þú varst í gærkvöldi,
sagði Magdali brosandi. — Úti
á biðilsbuxunum. Hr. Cole og
dóttir hans litu inn í gær-
kvöldi eftir að George fór og
þeim þótti svo leiðinlegt að þú
varst ekki heima. En ég sagði
þér frá því í morgun, var það
ekki? Hamingjan góða. Ég er
alveg rugluð yfir þessum frétt
um frá þér. Mér dettur nokk-
uð í hug. Geturðu ekki fengið
Rose til þess að skreppa
hérna yfir til mín á — segjum
miðvikudag. Þrátt fyrir allt
þekki ég hana eiginlega alls
ekki neitt. Mér mundi þykja
betra aö ræða svolítið við
hana, ef hún á að koma hér
á sunnudaginn.
—x Ég skal segja henni frá
þessu, mamma, og ég veit að j er lilía noki5;Ug annað — eitt-
hún mun koma, sagði Karst-
en.
Karstens. Seinna, þegar þið
eruð dálítiö eldri bæði og haf-
ið kynnst fleiru . . .
— Það mun ekki breyta
okkur, frú Wing, sagði Rose
og bar ótt á. — Ekkert getur
breytt okkur. Ég hefi alltaf
verið hjá honum — jafnvel
þegar hann hefir verið burtu
— og eins þótt hann vissi ekki
af því. En nú þegar hann veit
það, munum við dveljast sam
an — alltaf — jafnvel þótt
við giftumst aldrei.
— Ég er hrædd um að ég
skilji ekki vel, Rose, sagði
Magdali og hleypti brúnum.
— Það er eitthvað — eitt-
hvað hérna inni, sem segir
mér að svona sé þetta. Ég
verð að vera hjá honum,
vegna þess að ég verð að
hjálpa honum til þess að
verða það sem hann óskar að
verða.
—- En hann vill verða lög-
fræðingur. Hann verður orð-
inn lögfræðingur eftir eitt ár.
Ég get ekki vel séð hvað . . .
— Það skiptir ekki öllu máli
að verða lögfræðingur, skaut
Rose inn í. En einnig við það
get ég hjálpað honum. En það
§ Slysavarnadeildin Ingólfur efnir til fegurðarsamkeppni j§
| karla um titilinn
| „Islendingurinn 1957” |
| í Tívólígarðinum í dag kl. 3,30 e. h.
Garðurinn opna'Sur kl. 1,30
Fjölbreytt skemmtiatriÖi
| Flugvél varpar niður gjafapökkum j
Dansað á Tívolípallinum
s Aðgöngumiðasala í Tívólí og söluturninum við Arnar- I
| hól og Laugavegi 30. |
I Ferðir frá Búnaðarfélagshúsinu. I
( Hver veríur ÍSLENDINGURINN 1957? |
| Slysavarnadeildin Ingólfur j
m =3
llli!lll!IIIIIIIIIIIIIIIII!IIIIIIIIIillII!IIIIIIIIiI!!IIIIII!llllll!IIIIIIIllIIl!IlllIIIIIIIIIIIIIIIIIiIIIIIIII!lllIIII!limiII!IIiI!IUIIIIIij
| Ti§ samanhurðar og minnis
12 manna kaffistell steintau kr. 290. 12 manna
matarsteil, steintau, kr. 325. 12 manna kaffistell,
postulín kr. 370. 12 manna matarstell, postulín
kr. 759. Stök bolíapör kr. 8,20. Stök bollapör með
diskí, postulín kr. 17. Hitabrúsar kr.'22. Ölsett kr.
65. Ávaxtasett kr. 78. Vínsett kr. 40. Stakur leir og
glasavörur í góðu úrvali. Stálborðbúnaður.
Glervörudeild Rammagerðarinnar
| Hafnarstræti 17.
«3iiummimiiiiiiiiiiiimuiiii]iiinniiiiniiiiiiiiiiiiiiiiumiiiuiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiui
Það var gleðiglampi í aug-
um Karstens, sem olli Olinu
sársauka og kvíða, þótt hún
hinsvegar hefði ekki getað
Olina var stórhrifin af þeim ’ sagt hvers vegna, ef hún hefði
fölva, sem komin var á and- ; Vrið að því spurð. En skyndi-
lit Karstens. Hann var ábyggi jega fannst henni, sem hún
lega samskonar á Hamlet,; hefði nógu lengi legið á hleri
Danaprinsi í leikriti Williams 1 0g nj0snaö. Á morgun myndi
Shakespeare. i hún senda boð með David,
— Góðir nágrannar, hróp- sem hún ætlaði að hitta niður
aði hann. Eg ætla að gift- | vig ana. Boðin yrðu til Rose
ast Rose Shaleen, mamma, og j 0g á þessa leið; _ Greiddu vel
mér fannst, að næstkomandi ] á þár hárið og taktu vel upp
sunnudagur væri tilvalinn til
þess að gera þá ákvörðun
heyrinkunna.
Þáð suðaöi svo fyrir eýrún-
um á Olinu við þessa yfirlýs-
ingu, að hún heyrði ekki hálf-
kæft undrunarópið, sem slapp
yfir varir Magdali. En hins
vegar fór ekki fram hjá henni
eldsnöggt augnaráð móður
þeirra, né hvernig hún greip
feitri, stuttfingraðri hendi
um brjóst sér. Samt — eftir
andartak hafði Magdali sett
upp rólegt bros og hrlsti höf-
uðiö blíðlega.
— Þið börnin hljótið ein-
hvern tíma að gera út af við
mig með þesum óvæntu upp-
átektum ykkar. Fyrst Magdis
cg svo þú, Karsten. Rose er
mjög faileg stúlka, sonur
minn, 'eh hún er aðeins 16
ára.; Væri ekki betra fyrir
ykkur bæði að bíða svolítið
með áð opinbera trúloíúnina.
Hefirðu sagt föður þírium frá
þessu?
— Já, honum finnst þetta
ágætt. Hann ætlaöi að tala
um þetta við þig, svaraði
Karsten.
— Ég skil. ég ætla ekki að
segja neitt fleira um þetta
fyrr en við höfum talað nánar
um það, faðir þinn og ég.
-— Það er þá allt í lagi fyrir
mig að bj óða Rose í samkvæm
ið, sagði Karsten.
— Vissulega, Karsten, sagði
Magdali og kinkaði kolli.
um þig kjólinn, áður en þú
kemur hingað á miðvikudag-
inn. Karsten hefir sýnt mér
rósarunnann þinn og hann
þrífst vel.
XI. KAFLI.
Á miövikudágseftirmiðdag
lá Olina falin upp á þak-
rennubrúninni yfir stofu-
glugganum. Lauf hávaxinna
álmtrjáa huldi hana vel, en
illa fór um hana.'Eina bótin
var að hún gat heyrt hvert
orð, sem sagt var í stofunni,
þar sem þær sátu Magdali
og Rose Shaleen. Solveig
hafði farið inn í borgina und
ir því yfirskini að kaupa eitt,-
hvaö, en í rauninni var hún
að vita hvort komið hefði bréf
frá Alec. Bara að móðil’ henn
ar hefði vitað það meðan hún
var að tala við Rose Shaleen.
— Hjónaband er alvarlegt
mál, góða mín, heyrði hún
móður sína segja. — Ertu viss
um að þið Karsten hafið
þekkzt nógu lengi til þess að
taka þá ákvörðun að búa sam
an allt ykkar líf.
— Við höfuð þekkt hvort
annað eins lengi og ég get
munað, frú Wing, svaraði
Rose.
— Já, auðvitað góða min.
En það var ekki beinlínis það
sem ég átti við. Við breytumst
meö aldrinum — einkum frá
því við erum á yðar aldri og
hvað sem ég get víst ekki sagt
yður frá.
— Ég skil, sagði Magdali,
og rödd hennar var silkimjúk
og svolítið sorgmædd: — Auð
vitað eitthvað, sem aðeins þið
Karsten skiljið. Hún þagði
andartak, og Rose þagði. Svo
hélt Magdali áfram:
Heyrðu mig barnið gott, það
sem ég ætla nú að segja þér,
mun gera þig mjög óham-
ingjusama um nokkurn tíma.
Þú verður líka að gera þér
Ijóst, að ég er ólíklegasta
manneskja í allri veröldinni
til þess að vilja valda þér ó
gæfu. En þegar þú ert orðin
fullorðin og gift hinum eina
rétta, þá muntu verða *mér
þakklát.
— Hvað . . . hvað eigið þér
við, frú Wing?
Olina gat rétt aðeins greint
rödd Rose, sem var þrungin
skelfingu.
— Ef þú elskar Karsten í
raun og veru, þá muntu ekki
vilja giftast honum. Hann er
mjög ungur og heldur að
hann sé ástfanginn af þér.
En hann veit ekki enn hvað
hann vill. Ég tek nærri mér
að segja þetta, góða mín, en
þegar hann er nokkrum ár-
um eldri mun hann líta til
baka og undrast hvernig í ó-
sköpunum það vildi til að þið
giftust. Þið haldið bæði að
þið séuð afskaplega ástfang-
in hvort að öðru. En ást af
því tagi fölnar og deyr fljótt.
Það verður að vera eir.thvað
meira. Sjáðu til, Rose, þitt
fólk og hans er mjög ólíkt.
Ég þekki son minn mjög vel.
Hann er mjög stoltur, Rose.
Hann er sannur Bratland —
og Bratlandsmenn hafa allt-
af verið hreyknir af ætt sinni.
Hún verður rakin til hinna
gömlu konunga Noregs. Svo
þú sérð, að ef Karsten . . .
—~'En hann kallaði mig
prinsessu. Og svo voru líka
NYTT EFNI
til að þvo ull, silki, nælon, leirtau og borðbúnað.
SKÝRIR LITI í ULLARTAUI
Þvol er betra en sápuspænir til að þvo ull, silki
og nælon. Það freyðir vel og skolast mjög auð-
veldlega úr. Þvol þvær jafnt í köldu sem heitu
vatni. Þvol skýrir liti í ullartaui.
MIKILL VINNUSPARNAÐUR
VIÐ UPPÞVOTTINN
Fita og önnur óhreinindi
renna af diskum og glösum.
Ef þér hafið uppþvotta-
grind og notið vel heitt
vatn, þá þarf hvorki
að skola né þurrka og leir-
tauið verður skýlaust
og gljáandi.
★ Þvol er einnig mjög gott
til hreingerninga, gólf-
þvotta, blettahreinsunar o.
m. fl.
★ Þvol er mjög drjúgt.
FER VELMEÐ HENDU
iiMiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiumuiiiiiiiiiiiuiiiiiiiHmuiiiiiiiiuuuna