Tíminn - 18.12.1957, Qupperneq 5
r í M I N N, miðvikudagmn 18. desember 1957.
5
Skákmótið í Texas - Þrjár fyrsto iim-
ferSiraar - Skákir Friðriks við Yan-
ofsky, Reshevsky og Evans
Nýlega barst heim bréf frá
Friðrik Ólafssyni um skák-
mótið í Dallas í Texas. í gær
voru birtar glefsur úr bréf-
inu, en hér á eftir fara nokkr-
ar upplýsingar úr fréttabréfi
javí, sem gefið er út í sam-
bandi við mótið.
1. umferð.
Urslit í umferðinni urðu þessi:
Yajaioifslky—Friíirik 1—0
Evans—Gligoric —h!
Larsen Najdorf 1—0
Szabo—Reshevsky —'■•
Friðrik tafldi áhættusamt af-
brigöi aif Sikileyjarvörn gegn Yan
ofsky, sean tefldi ágætiega. Friðrik
komst einnig í tímahrák, en þetta
var fjörugasta skák kvöiLdsins, og
gafst upp eftir 27 leiki. Larsen
fylkti peðum sínum a drottningar
væng, sem er allóvenjulegt gegn
kóng-indverikri vörn. Þegar Ekák
in fór í bið átti Lansen nokkrar
vinningslífcur í einfaldri stöðu og
vann ská'kina í 54 feifcjum. Evans
og Gligoric söimdu jafntefli éftir
aðeins 19 leiki. Szabo hafði heldur
betur gegn Reshevsky, en tókst þó
elcki að nýta það, þó hann ætti
peð yfir. Eftir 59 lietki söntdu þeir
um jafintefli. Hér á eftir fer skák
Yanof.ky og Friðriks:
Hvítt: Yanofsky.
Svart: Friðrik.
Sikileyjarvöm.
1. e4—c5 2. Rf3—Rc6* 3. d4
—pxp 4. Rxp—Rf6 5. Rc3—d6
6. Bg5—e6 7. Dd2—a6 8. 0-0-0
Bd7 9. f4—Hc8 10. Rf3—Da5
11. Kbl—b5? 12. e5’—b4 13.
exR—bxR 14. fxg—Bxg 15. Dxd6
—Hc7 16. Re5—BxR 17. fxB—
IIg8 18. h4—cxb 19. Bf6—-Hb7
20. Hh3—Dc7 21. DxD—HxD
22. Hc3—Hg4 23. a3—Ha4 24.
Be2—Ha5 25. Bf3—Kfl 26. BxR
—HxB 27. HxB gefið.
2. umferð.
Friðrik—Reshevsky 1—0
Gligoric—Larsen 12—*-2
Yanofsky—Evans 'á—1 2
Najdorf—Szabo '/■>—
Þegar minna en fimm minútur
voru eftir á kiukkunni fórnaði
Friðrik hrók gegn Redhevsky, sem
varð til ’þesis, að Sammy varð að
gefast upp 12 leikjum isfðar. Fyrri!
hluti ikákarinnar var mjög róleg
ur, ©n ibáðir skákmennirnir eyddu
miklum itiima. Þegar 10 leikir voru
eftir áttu þeir eftir tæpar fimm
onínútur hvor. Reshevsky lók þá í
30. leilk g5 með það ifyrir augum að
ná kóigvsókn. En það splundraði
hins vegar kóngsstöðu hans, þar
sem Friðrik kom honum skemmti,
lega á óvart með ágætri hróksfórn.'
í staðinn fékk hann biskup og þrjú
peð. og náði auðveldlega unninni
stöðu. Síðustu leikirnir voru leikn
ir imeð leiflurhraða, og skákmenn
irnh’ léku 42 leiki áður en þeir
álitu óhætt að stanza. Gligoric og
Laraen sömdu jafntef'li eftir 62
'leM. Larsen haíði betur framan
af, en með snjölluim ieifcjum tókst
Gligoric að vinna peð. Peðið var
þó veikt og hann tapaði því
nclklkru síðar, og varð staðan þá al
gerlega jöfn. Yanoísiky fórnaði
isnemmia peði gegn Evans í von um
i4ajdorf athugar stöðuna
að má kóngssókn, en hún heppnað
I ist eicki. Evans lét iskömmu -síðar
! annað peð, og náði þá hættuleg
um sóknarfærum. Endataflið var
■eifitt og þó Evans reyndi að vinna
skálkina í þfamur setum tókst hon
uim það ekki og var samið um jafn
itefli eftir 85 lefki. Skák Najdorfs
og Szabo vár. sþennandi, en þegar
■meStu lætin'voru yfirstaðin og timi
Najdorfs á þrotum, tókst honum að
•ná þiáikák éftir 26 leiki.
Hvítt: Friðrik.
Svart: Ueshevsky.
Nimso-indversk vörn.
1. d4—RfS 2. c4—e6 3. Rc3—
Bb4 4. e3—0-0 5. Re2—d5 6. a3
—Be7 7. RÍ4—c6 8. cxd—cxd 9.
Be2—b6 10. 0-0—Bb7 11. b3—
Rc6 12. Bb2—Hc8 13. Rd3—
Re5 14. RxR—dxR 15. Rf4—Ra5
16. Ilcl—HxII 17. BxII—Dc2 |
18. Bd2—Hc8 19. BxR—bxB 20.1
Bc4—Kh8 21. a4—BdG 22. g3— '
BxR 23. gxB—Bd5 24. Dh5—
Dd7 25. IIcl—h6 26. Kg2—De7
27. Ddl—Dc7 28. h3—Bb7 29.
K!i2—Kh7 30. Dg4—g5? 31.
BxeG!—Dxll 32. Df5—Kg7 33.
Dxf7—KhS 34. Df6t—Hh7 35.
Bf5t—Kg8 36. DgSt—Kf8 37.
Dxh6t—Ke8 38. De6t—Kf8 39.
Df6t—Ke8 40. Dh8t—Ke7 42.
DxB—Hc7. 43. Dxe4t og svartur
gaf, 1
Ritstjóri.- FRIÐRIK OLAFSSON
3. u nferð.
Larsen—Yanofsky 1—0
Reshevsky—Najdorf 1—0
Evans—Friðrik 1—0
Szabo—Gligoric 1—0
! þetssari umferð urn' ai,i; peir j
sem hvítu mönnunum stýrðu. Frið
rik komst í anikla tímaþröng í
þriðja ekipið í röð. Þegar hann
átti aðeins nokkrar sekúndur eft
ir á siðustu 12 leikina, fórnaði
Evans isikiptamun, með það í huga
að andstæðingur hans átti sama
og engann umhugsunartíma. Frið
rik lauk tiiskildum ieikjafjölda á
þessum sekúndiun, en gaf sikákina
þá, þar isern hann átti vonlaust
endataiiíl. Larsen íórnaði peði í
14. leik gegn Yanofsky, og félck
fyrir það ágæt færi, og þegar
fyrstú setu lauk, átti Larsen orðið
peði meira. Miklir jafnteflismögu
leikar voru þó í endataflinu, þar
isem Larsen átti ekkert stakt peð,
■eða gat opnað dínur. Hann náði
þó betri stöðu, þar sem Yanofsky
tefldi veikt; og tókst að þvinga
fram vinning eftir 81. ieik. Naj-
dorf Xórnaði peði gegn Reshevsky
tii þess að opna linu. Þetta heppn
aðist, en hafði þó í för imeð sér, að
Reshevsky fékk tvö samstæð frí
peð. Þetta reyndist afdrifaríkt og
nökkru síðar varð Najdorf að láta
drottningu sína fyrir hrók og bisk
•up, og gafst upp eftir 33 leiki.
Fynstu 16 ieikimir í skák Szabo og
Giigoric voru nákvæimlega eins og
iskák þeirra UhLmans og Donner í
Wageningen. Szabo var n'áttúrlega
vel kunnugt um þá skák og í 17.
ieik var Gligoric í jafn erfiðri
'stöðu og Donner. Honum itókst
ékki að rétta stöðuna við og varð
að gefast upp eftir 26 leiki.
Hvítt: Evans.
Svart: Friðrik.
1. Rf3—Rf6 2. g3—g6 3. Bg2
—Bg7 4. 0-0—0-0 5. d3—d5 6.
Rd2—Rc6 7. e4—e5 8. c3—a5
9. Hel—dxe 10. dxe—Rd7 11.
De2—b6 12. Rc4—Ba6 13. Bf 1—
Df6 14. Kg2—De6 15. b3—h6
16. Ba3—He8 17. Dc2—Re7 18.
Hadl—a4 19. bxa— BxR 20.
BxB—DxB 21. HxR—Bf6 22.
BxR—HxB 23. HxH—BxH 24.
Rxe5—Dxa4 25. Dd2—Bg5 26.
Dd5—Dxa2 27. c4—Hf8 28. h4
—Dd2 29. hxB—DxH 30. Rxg6
—He8 31. Re5—HxR 32. DxR—
lixg 33. Dxgt—Kf8 34. Dd8f—
Kg7 35. Dd4t—Kg8 36. e5—c5
j 37. Dg4t—KÍ8 38. Df5—De2
39. eG—Dxe6 40. DxD—fxD 41.
| Kf3—Ke7 42. Ke4 og svartur
gafst upp.
Framliald.
Hús í smíðum,
sem eru innan lögsagnarum-
daemis Reykjavikur, bruna-
tryggjum yiö meö hinum hag-
kvaemustu skilmálum..
Daníels, þingmaSur, ræðir viS Evans og Larsen.
Eg og fjölskyldan
Uppeldismálin
NONNI er háskælandi í forstof
unni, er ég kem heim úr vinnunni.
— Nei, hvað er þetta, Nonni
minn? Meiddirðu þig?
— Hann Siggi henti grjóti í mig,
segir Nonni og herðir á grátinum.
— Aumingja, vesalings drengur
inn minn, segi ég og kneppi ó-
sjálfrátt hnefana. — Hvar henti
strákkvikindið í þig?
— Hérna, segir Nonni og bendir
aftur.fyrir sig.
— Yið skulum athuga, hvort
nokkuð sér á þér, segi ég og leysi
niður um hann. — Bentu mér ná-
kvæmlega á, hvar steinninn kom í
þig-
Nonni styður fingri á staðinn,
en þar er ekkert óvenjulegt að
sjá.
— Þetta er bara líklega svo
djúpt mar, að það sést ekiki, segi
ég. — Óskapiegur óþokkaskapur
er þetta! Hvar er strákurinn? Eg
skal kenna honum að . . .
NONNI teymir mig út að giugga
og bendir. — Þarna er hann. —
Hnellinn og glaðklakkalegur strák-
ur hallar sér upp að girðingunni
hinum megin.
— Er þetta strákurinn hans
Páls hérna suður í götunni?
— Jaá, segir Nonni og byrjar á
nýrri gráthviðu.
Eg snara mér út fyrir og tek á
sprett. Strákur sér mig og flýr í
ofboði suður götuna. Hann skýzt
inn fýrir girðinguna heima hjá
sér, rétt í því að ég er að góma
hann. — Skammast'u þín, ótugtin
þín, kalla ég á eftir honum. —
Þú nýtur þess, að ég næ ekki í
þig. Strákur hverfur inn í hús, en
ég held heim aftur.
— Hvað ertu að hlanpa þetta,
góði minn? segir konan við mig.
— Eg stóð við stofugluggan og
ætlaði varla að trúa mínum eigin
augum. Þú manst, að læknirinn
varaði þig við snöggri áreynslu.
— Áreynslu! hrppa ég og ber
hnefanum í steinvegginn. — Mér
er alveg sama þó að ég detti niður
dauður, en ég læt ekki grýta börn
in mín í hel án þess að aðhafast
eitthvað. Eg skal . . .
— Það er hríngt, ög ég hrifsa til
mín símatólið.
— Hver er þetta með leyfi? er
■spurt í símanum. Eg segi til min.
— Hvað á 'það að þýða að elta
barnið mitt með reiddan hnefann
og hótuniun um limlestingu og . . .
— Þa . ., það var nú bara verst,
að ég náði ekki í hann, kalla ég.
— Hann þyrfti að fá hýðingu
drengurinn sá. Hann stórslasaði
son minn með grjótkasti. Það er
djúpt mar aftan á lærinu á hon-
um, það er svo djúpt að . . .
— Hann byrjaði að kasta í Sigga
minn, segir konan áköf, og það
er . . .
Eg seildist eftir Nonna með
vinstri hendi og hristi hanm, —
Byrjaðir þú að kasta í Sigga, ó-
þekktarormurinn þinn?
Nonni fer aftur að hrina. — Svar
aðu mér, kalla ég og ata simtól
inu að nefinu á honum.
— Það var miklu minni sfeinn,
sem ég kastaði, og . .
Ég ýti Nonna til hliðar og kalla
í símann: — Ég var að yfi-rbeyra
strákinn, og hann segir, að það
geti verið, að hann hafi kannske
kastað smásteini sér til varrcar, en
strákur yðar grýtti hnuliungsgrjóti
og . . .“
— Það var strákur yðar, sem
byrjaði, grípur konan fram i fyr
ir mér, en . . .
— Það var yðar strákur, sem
byrjaði að kasta 'hnulungtim., kalla
ég, — og ef hann kastar aftur
grjóti í mín böm, þá skal ég tak'a
honum taki, það get ég sagt yð-
ur, og . . . Ég heyri smdl. Hún
hefir lagt á.
ÉG SNÝ mér að Nonna og tek
í linakkadrambið á honum. — Og
svo lætur þú vera framvegis að
kasta smásteinum, heyrirðh það!
Ég kasfcaði ekki grjóti á þínum
aldri, ekki minnist ég þess, og ég
vil ekki hafa, að mín börn venji
sig á slíkt. — Af hverju ertu að
brosa? Hvað er hlægilegt við það?
— Ég var ekkert að brosa, svar-
ar konan.
— Víst varstu að brosa, segi ég,
og mér finnst alveg óþarfi að gera
gys að því, þegar ég er ao tala
alvarlega við strákinn. Það veitir
ekki af því, að eihhver reyni að
ala hann upp.
— Hana farðu nú út og leiktu
þér og láttu okkur vera í friði.
Ég er þreyttur. Þú mátt eiga
þessa krónu til þess að kaupa þér
citt'hvað fyrir.
Konan fer fram í eldlhús, en
Nonni þýtur út. Ég hleyp út á
tröppur og kalla á eftir honum.
— Ég banna þér að leika þér við
grjótkastara.
SVO snara ég mér inn og segi
af alvöruþunga við konu mína:
— Þú verður að banna syni þín
um að kasta grjóti, og þú verður
að láta hann hlýða þér. Þessu næst
bruna ég inn á kontóir, tek mér
bók í hönd og halia mér.
Við feður verðum að reyna að
taka uppeldismálin í okkar hend
ur, ef mæðurnai’ bregðast 6kyldu
sinni.
Dnfgns.
Skemmtanaskattur á kvikmyndum
lægri hér en í nágrannalöndunum
Skemmtanaskattur á kvikmyndir kom til umræðu á fundi
neðri deildar í gær í sambandi við frumvarp, sem Bjarni
Benediktsson hefir flutt um skemmtanaskatt og Þjóðfeik-
hús og Menningarsjóð og menntamálaráð. í sambandi við
þessar umræður gaf Gylfi Þ. Gíslason fróðlegar upplýsingar
setn hcr skulu stuttlega raktar.
Bjarni Benediktsson hafði hald
ið því fram að óæskilegt væri að
leggja aukinin skemmtanaskatt á
aðgcingumiða kvikmyndahúsa, þar
sem þar væri um holla og vinsæla
skemmtun að ræða. Væri nær að
taka þessar tekjur af áfengissölu
gróða.
Lægri skeniintanaskattur liér
en í nágrannalöndunum.
Gylfi Þ. Gíslason menntamála-
ráðherra sagði að hann væri sam
mála Bjarna um það að kvikmynd
ir gætu verið holl og góð skemmt
un, ef rétt væru valdar. Þess'
vegna myndi ríkisstjórnin ekki j
hafa lagt ti'l þá fjáröflunarleið fil
styrktar listum, vísindum og fél
agsheimilasjóði, sem farin var með
því að leggja eina króniu á seldan
I aðgöngumiða í kvikmyndahús, —
' ef skemmtanaskattur á kvikmynda
sýningar hér hefði ekki verið mun
lægri en i öllum nágrannadöndum.
Er svo enn þrátt fyrir það þó verð
aðgöngumiða hafi hækkað um cina
krónu.
Er skemmtanaskattur á kvik-
myndasýningar hér innan við 30
hundraðshlutar en er 35—45
liundraðslilutar víðast, nema í
Noregi, þar sem flest kvik-
myndahús eru eign bæjar og
sveitarfélaga. Þar er þó skattur
inn einnig hærri en á íslandi, eða
um 30 hundraðshlutar.
Þrátt fyrir þessa smávægilegu
liækkun á verði aðgöngumiða, er
mun ódýrara að fara í kvikmynda
hús hér en viðast annars stáðar,
ekki sízt ef miðað er við laun.
Enda er æskilegt að svo sé og
almenningur eigi kost að njóta
þeirrar ágætu skemmtunar, sem
góðar kvikmyndir veita.