Tíminn - 30.01.1958, Qupperneq 4

4
T f MIN N, finuntudaginn 30. janúar 1958,
Marlon Brando í nýju gerfi í nýrri!Frá Ljóstæknifélagi íslands: Hva8 er
mynd _ japanskar eiginkonur lýsíar í 2g ?erast jbifreiSaljósamálunum?
hmn sambúSarvandamál í herimmdu
*rýs
Ljóstæknifélag íslands er. nefnd Ljóstæknifélags íslands. $
New Yorky janúar 1958.
ÞaÓ kemur ekki oft fyrir, aS
útlendir fréttaritarar í New
York eru í vafa um efnisval.
Hér er úr svo mörgu aS velja,
að oft er ekki sársaukalaust aS
hafna aragrúa af góSu efni.
En nú er ég sem sagt í vafa
um hvort ág ætti aS skrifa
þessa grein. Ég ætia mér þó
aS halda henni tál streitu, nán-
ast senrt tilraun. Lesendur
verða sjálfir að dæma hvort ég
hafi umbun sem e’rfiði. Það
er að segja, ef ritstjórinn fleyg
ir henni ekki í ruslakörfuna.
Það ©am é@ ætíta mér a'ð reyna,
er a'5 isdflýra hfait sosn ég er ekfei
viias1 iuttn hvort unnlt er að akýra.
Uppreisn æskunnar
var réitt í þaasu að sjá aýja
’ kviikimiy'nd: með Maiilloini Brando,
„Sayonara", sem byglgð er á skáld
sölgiu. Jamsas A. .Midheaérs uim son
'henshöfðinigja, sieim trál'oÆa'ð'ur er
dótitar, annans tershöifðilngjá en
fórnar fevcnÆiangi .sínu, frama> og
fraimtíð vegna japaniákrar dans-
mleyjar. Kvifemyndin ffleðtir ræki-
lega ofan af foodiabrögSaim og
’h'örfcu aimeríisfeu saéuíöteíjórnar-
dnnar. ÖQLtran ráðrjim ,er foeitlt tiH að
fá tenmienni'na aifan a£ því að . ,
Mbwænast japöncfcum tuuuii3tuin.;toafegnuniMiir anyndartnnar er^osviife
njrn

'
Miiko Hakas og Marion Brando.
þegar þess er giætít að hún er ekki
atvinnuieiácfoona.
Bf sfflot keaniur fy.rir (ibugir þús-'iaíl japfonstouim ol.æ o,g
unda ti&faMia haifa áfct :sér atað) eru
‘hermiennirnár E'endir þiegar í stað
heittn tii Bandaríikjaana en aru
neyddir til að sidája fj'ölfcfcyilidur
sínar eftir. Og þeir, sem foúa á-
saimlt japömsfcum eigutíooaum sín-
um eru óbeMínis l'ý&tiir í foann, fé
taigar þeirra hætta <ö01u saimneytii
við þá. j
Fjölhæfasti laikari heiims
Samhúðarvandamál . _ .. „ , .,. „
I Það er emuim manni aj paKfea
Það er eifefeent dnegiið undan viið að fevifemynd þastsi foar af ciíksm
að sýna hinar hörnnutegu afieið- þaiim fcviikimynd.uim aám Hoffiywood
inigar sam þessi aEstaða terstjórn- tefir iiáitiið geri á sta'ðnum setn
arinnar hefir í för imeð sér. Þó er þmr gjeraat á og hvorki sparað
efeki si'ður leitafit við að sýna viö tæikniiLegt hugivit og éigæta lústa-
fagrar í veraMár. En siíðaati stj’órnanii
j landi.tagiamyndir satja evip á myndi haas, Joshiua Logaa hiafir ár-eiðan-
ina. Leiifcur japönisfcu lieilfcendanna I kga á réttu að standa þiegar hann
sam faoma viö oögu er einniig meðj segir að elkiki finháist nsinn Heiferi
afbrigðiutn góðlur. Einfcaollega erj í iheámi sam er jafn fjötllhæf.uir og
laifeur 'japönufcu priim.adonnunnar; Bnando, hann geéur liCað sjg fuilll-
Miibo Hafeas frálbaer, terstafeiilega1 fcoimQega inn í jafn ólfk hliluitivierfc
horf Japananna sjláiMna gagnvart
þeiim slbúllfcum sem ganga að eiga
úitilenda termienn. Þær eru áilitnar
föðurta ndssvjka rar og aStf.it þaðan
alf verra, tsan k& -efcifci varða Japan
Övasnt ástarævlntýri
Þagar ég feoun frá því að gfá
_ „Sayionara“ var é@ hreinisklinis-
menn. Það er Marbon Brandio að ’ lega saglt fyrif ncfefcrum vonforigð
þakfea. j um. {Jagnrýnendúir h'öifðu. aílitLr 'ver
Nú verð ég að jláta í upphaf i | ið samimiáfa nlm aö leifeur hans sem
að ég er miiíkSt aðdóandi Marlons j nsojór Gnuver væri mesti sig.ur
Brande. Eg haf séð alilar myndiir, hanis á Iieitoiiistarbra'utinni, en ég
félagsskapur, sem hefir það
markmið að beita sér fyrir
bættri og aukinni iýsingu og
þar með auknu öryggi, af-
köstum og vellíðan.
Félagið gefur hlutlausar leið-
beiningar um allt, sem varðar lýs-
ingartæfcni og er það i sambandi
við samsvarandi erlend félög. Fé-
lagið var stofnað 22. október 1954
og er því aðeins þriggja ára.
Fyrstu aifskipti Ljóstæfcnifélags
Isliands af bifreiðaijósamálunum
voru þau, að á fundi, sem haldinn
var í desember 1956, var samþykfet
svoMjóðandi tillága: „Fundur í
Ljóstæfenifélagi Lslands, haldinn í
Tjarnarkaffi 10. desember 1956,
skorar á lögreglustjóra að beita
sér fyrir því, að tekið verði upp
striangara efitirlit með Ljósabúnaði
bifreiða en nú er“.
Áskorun þessi var sí'ðan send
lögieglustjóran’um í Reýkjavífc.
Þann 26. október s. I. var af
Ljóstækniféiagi ísiandis skipuð
þriggia ranna nefnd. Bifreiðaijósa
er 'Undravert hvit >sXJlfeun getur
:Só?ht lá þiíg.
Það var það Eiam ger'ðást,. þegar
ég ifór að tegteifa imajór Gruivar.
Þar leifcur Brando amerísfean
1'ilMoringýa og frsegan þrýstiitofits-
filluigimann friá Eóreu sem hefir tiíl'
einfeað sér siði cg hiætti' ikvienna-
bóua Au'situ'nlanda en' feggur sig
állan fram til að fá landa sína of-
i an af draumum þeirra um ham-
' intgjiu og sætiu í fikaiulti fjöhsfeyM'u
pg eilgiimilaon'U. iEn hann iendiir í ó-
væatu iálstariæivi'Etýri' s'emi færi'r
Ihonúim Ihaiim Sanninn um það hvað
fflf 'hanis hefir vierið tómfflt og inni-
háldlsitaiuist imieðan hann áttii- enga
aðra hiugsjión en streitast við að
fra.mikvæma það sem yífiinmenn
■haas væntu alf honum.
Gruver vterður í meðtferð Brand
ois áð meðatlgreindu'm dæmilgerð-
uim' Aimierífcana mieð þröngan sjón-
hri'ng og dettur aídrei í hu|g að eif-
ast ium þær liífsregtur &em hann
hafiir dregi'ð af umlhvieirfi &ínú og
féSISgújm sam hann nmgenigst. En
ákyndifleiga keimist hann í þá að-
Á@úsfcmiáman3, þar ®em haan lálk jstöðu . 3® þ'assar MlsategliiuT gilda
japana í Ofeinawa, Að mjínu .vitií efcki Lengur og eru ekfei það haM-
er það M'ultverk mfesti sigúr hans! tieipi er þær wo-ru. Hann heifiir
hingað tiil.. j éklki vanilst því að hugsa Ijóst og
fcilátit uim íhLuiti ®em elkfei heyra bein
f-ram
hann sé •fcamsti lelkari
cg KiöwiLsiki, Marouis Antoniuis,
og Terra MaMloy. Nærtæikasia sönn
lin þests ér teifcuir hans 1 Tahúlsi
arnir tiil þass að gera vandaimállið sam ihamn hefír teiíkið í og gleymi gat leltoki haatt að buigsa uim tiana Ilil&sreynáLu.
aufMeystaira.
Joshua Logen og Wiálf am Goetz
hefir teiki'st vel upp í leiíkistjórn,
línis ti’l' hermennskunnar. Hann
flálimar eíftir orðum á sama hátt
oig hann fáíilmar eftiir hugmyndum.
Smáim saiman rennur það upp fyrir
honuim að uitan þass hrings er
hann dvatdiist í er önnur veröld
imle@ aiúlt öðruim sj'ónarmiðú'm og
I-O'klkandi tæifelfænuim tif aiuikinnar
aldrei tú'Jkun hans í myndum eins sem itíúílkinn' I Tehúsinu. En það
eg „Viva Zapata“. Eif tii vio! er oif
djiúpit í árinni tefcið þagar Ileik-
stjóri hans, Blia Kazan, hdkí'ur því
Gunnar Leistikov.
henni eiga sæti Gísli Jónsson, raí>
magnsverkfræðingur, formaðurf
Aðalsteinn Guðjóhnsen, rafmagn»i
verkfræðingur, og Bergsveiædj
Ólafsson, augnliæfenir. I
Starfssvið þessarar nefndar eí
m. a. að kvnna sér, hvernig háttáS
er sti'llingu bifreiðaljósa hérlendiíi
og gera tlllögur til úrbóta, ef þöeií
kræf i. !
Ljóst er, að brýn nauðsyn er afl
fá nýja reglugerð um ljósahúnað
bifreiða. Bifreiðaljósanefndir*
hyggst því gera tillögu um nýja
reglugerð um ljósabúnað bifreiða
og Ieiðbeiningar um stillingu fra'nj'
Ijósa bifreiða. Nefndin hefir nánsi
samvinnu við lögreglustjórann j
Rieykjavík og Bifreiðaeftirlit ríkLi-<
inis. !
Tvö alþjóðleg samtöfc, þ. e. a.%
þjóða stöðtunarsamtö’kin, Organi>
ation Intemationale de Normalis*
ation (I.S.O.) og alþjóða ljóstæfcni-
nefndin, Commission Internation-
ale de rEclarirage (C.I.E.), skip-
uðu árið 1951 sameiginlegan vinna-
flofek, sem nefnist Groun dé
Travail, Bruxelles (G.T.B.).
Vinnuflofckur þtessi hefir unnið að
því að semja alþjóðlega reglugerð
um stillingu bifreiðaljósa og er gú,
reglugerð hugsuð sem fyrirniynd
fyrir þær þjóðir, sem þurfa að
semja sína eigin reglugerð.
Vinnuflokk'urinn hefir, síðan Tn-
land varð meðlimur í C.I.E., senjfl
Ljóstæfenifélagi íslands sfeýrsluif
sínar og er þar mikinn_ fróðleiíc'
að finna, sem er ofekur íslending-
um mjög nytsamlegur.
Bifreiðaljósanefndin hefir lagfi
drög að því að fá upplýsingar U'rh
sem flestar gerðir tæfeja til þesá'
að sti'lla með framljós bifreiða og
hefir hún sferifað 18 fyrirtækjum,
sem framleiða slfk tæfei. Svör hafai
þegar borizt frá fltestum beirra.
Að lokum skal þess gtetið, að
það hefir valdið miklum erfiðleifc-
um við viðhald og eftirlit á fram-
ljósum bifreiða, að fsland skuK
vera eitt af þeim fáu löndum, sem,1
hafa vinstri handar afestur.
Fram að þessu hafa framljós af
evrópsku gerðinni verið þannig, að
sama luktin er nothæf við jafte
vinstri handar sem hægri handar
afestur. En nú er komin fram ný
gerð, hin svcmefhda ,asymmetríska*
Evrópugerð, sem er eldri ger.ðiúi
endurbætt og á áreiðanlega eftir
að ryðja sér mikið ti'l rúms. Fram-
lúkt af þessari gerð er ekki not-
hæf við bæði vinstri og hægri
handar afcstúr.
Framvegis verða því, vegna’
vinstri handar afesturs, efeki ein-
göngu vandræði með amerísfcar
lufctir, heldur einnig evrópskar.
Á þessu má sjá, hversu mifcLí-
vægt það er vegna ljóeabúnaðar
bifreiða, að tekinn verði upp ni
þegar hægri handar afcstur.
íg m iH I R» .
i
; Síúlkan vi$ llj'óti'S
Japanska primadonnan Miiko Hakas og Harlon Brando.
Itölsk mynd. A3a!hiiítverk:
Sopfoia Loren, Rik Batteglia. Le:k
stjóri: Mirio Soidati. Saga: Al-
berto Moravia. Sýnsngarstaöur:
Stjörnubíö;
Mynd þessi hefur nú verið sýnd í
noikku.rn téna cng er enm. .éfeftoert
Bæjarfoíó í Sophia
HaifnarfirSi
sýnir nú fransk-í'ta'löfea niynd, i
sem nefnist S’tefnUimótið. Hvað
sem stað.setningunni Wður fcæmi
mér efeki á óvart, þótt myndan
„Stúíltoan við fljótið" ýrði- .sýnd í
tvo mánaSi saimaeyt't í Síjörnu-
foiói og toannski eitöhvað á þann
þriðja, því að hér er um mynd
að ræða, sem foefur ök sfeiiiyrði
til oð vera vinsæl. í henni. eru
ástir, vartforigði og latisateiíksfoirn
og 'VÍða stiilit i hóf með lcvik-
myndatöfcu til að undirstritoa
þaan fnumicraft, sem þarm bær-
ist í brjóstuim almúgaifóUcs.
í rauninn! fer ma-ður að áLíta að al-
.mú'gafótk á Ítaáíu hafi ataki annað
fyrir stáifni í vinnutíma og utan
en élsfeast og eiga börn og fer
þeitba „nýraunsæi" þeirra ítal-
anna að verða nokkuð þreytandi,
þóbt þeir hiafi unnið þarft verk
með þvi að skipa öðrum stéttum
en yfrrstéttum í verðugan seas í
tovctomyndum sínum, óliíkt Bretum
og Bandaríkjamönnum, sem enr.
h'ifa eklki komist niður fyrir milli
stébtirnar og „glassúr“ þeirra, ut-
an hvað nótakrar „raunsæjar"
myndir hafa verið gerðar um
dtýtokjusjú'tolinga og eiturlyfja-
neytendur Hvað krvitamyndir frá
þessum löndum snertir gætu þau
aút eins sbaðið auð af verksmiðju
fólltoi og ver'toamönnum og bænd-
uim, hvað þá fólki, sem reykir ál,
eiris og aðá’latvimnan er í þessari
mynd, sem sýnd er í Stjörnubíói.
Kvikmyndin „Stúltaan við fljótið“ er
byggð á sögu eftÍT italatoa rithöif-
undinn, Alberto MoraivLa, þann
er skrifaði Dóbtur Róimrar og kom-
ið foefur út á ísLenzkiu. Efniið er
því moravxstot í bezta lagi, þ. e.
btóðhitinn eitthivað um stigi
hærri en í venjiulegu fólfci og
örlögin samfcvæmt þvi. XJmg
stútka virunur vdð niðursuðu eði
reyfciagu á 41, ásamt fjölda ann-
arra fcvenna, en þar gengur emu
herlegur smygiari og bósi uim í
kvennastóðinu með tfflfolýðiteg-
um rassafcöstum og frýjumarorð-
um. Stúlkan er þver og önuig
við smygliarann, unz þau hafii
riðið saman á rauðu móborhjóli
noMkra vegalengd. Frá þeim degi
er hún honum eftirlát, en trúr
manngerð íta'lskrar ekáldsagnar-
persónu siðari tíma, verður hon-
um þetta ekki til annars en sig-
urs. Hann heldur því áfram að
vinna sigra hér og þar og lendir
síðan í fangellsi fyrir smygi. Hef-
ur stúlfean komið upp um hann
i reiði siinni: enda hefur maður-
inn yfirgefið hana með barni,
Konurnar eru iðnar við áfonn og
það logar glatt í etdhólfunum, en
stúlitoan hvenfur i annað hérað
með dreng sinn.
Nú gerisf það, að há'lfguðinn oig
smy.gliarinn sleppur úr fangelsi
eftir að hafa hótað því að hefm
sín á sbilfeunni fyrir uppljást-
unina. Með þessa hefnd yfir sér
er stúlkunni kveðimn mifeiiil hanm
ur í sefinu á böfekum Pó. Eftir-
minnanlegast í þessum lokaatrið-
um er barnapían, sem treðst
áfram grátandi í umlkomuleysi
sínu stað úr stað með straum-
þungt blátt og miskunartamd'
fljótið framundan sefmu.
I. G. l»o