Tíminn - 31.01.1958, Qupperneq 6

6
T f MIN N, föstudaginn 31, janúar 1958»
Útgefandl: Fromsóknarflokkurlnn
Rttstjórar: Hankur Snorrason, Þórarinn ÞórailBMm i*bj
Skrifstofur í Edduhúsinu við Lindargðt®
Símar: 18300, 18301, 18302, 18303, 183M
(ritstjórn og blaðamenn).
Auglýsingasimi 19523. Afgreiðslusíml 13SS>
Prentsmiðjan Edda hA
Gorgeirinn minnkar
FYRSTU dagana eftir kosn
ingamar á sunnudaginn, var
mikill gorgeir í blöðum Sjálf
stæöismanna. Þau kröíðust
stjórnarskipta og blaðamenn
þeirra sendu sfceyti til er-
lendra fréttastofa, sem helzt
mátti skilja á þá leið, að
stjórnarskipti væru skammt
framundan. Á ýmsum opin-
berum stöðum, komu Sjálf-
stæðiismenn fram eins og
þeir réðu einir orðið öllu sam
an. Forkölíarnir lifðu sýni-
lega ekki lengur í neinum
draumum um það, að þeir
væru herrar lands og þjóð-
ar, heldur álitu þeir sig þeg-
ar vera það.
Nú er sigurvíman hinsvegar
liðin hjá og veruleikinn aft-
ur fcöminn til sögunnar. Og
hann er jafn bitur og fyrr.
Enn sitja andstæðingar i-
halldlains í ráðiherrastcf.un-
um og engin merki þess, að
þeir muni fara þaðan.
Úrslit bæjar- og sveitar-
stjórnarkosninga benda ekki
til þess, að Sjálfstæðisflokk-
urinn sé líklegur til að vinna
ný þingsæti, nema eitt í
Reykjavík. Þetta eina þing
sæti nægir skammt til að
tryggja flokknum meiri-
hluta á þingi. Úrslit kosn-
inganna benda þannig til
þess, að Sjálfstæðisflokkur-
inn 'geti enn átt fyrir hönd
um langa útivist utan stjórn
arráðsins.
Þessi veruleiki veldur því,
að sigurviman er nú smá-
saman að hverfa úr dálkum
Mbl., en geðillskan að fá þar
undirtökin að nýju.
AF ÞEIM greinum, sem
hafa birzt í anstæðingablöð
um Sjálfstæðismanna eftir
kosningarnar, virðist eink-
um ein foruistugrein Tím-
ans hafa farið sérstaklega í
taugar ritstjóra Mbl. Efni
þeSsarar greinar var á þá leið
að það hafi jafnan verið
takmark Framsóknarflokks
ins áð vinna að samfylkingu
allra íhaldsandstæðinga,
sem eru andstæöir aftur-
haldi og einræði. í framhaldi
af því fcoma svo tvær máls-
greinar, sem Mbl. hefir end-
urprentað og er bersýnilega
alveg sérstaklega iila við.
Þær hljóða á þessa leið:
„Stórt og þýðingarmikið
spor var stigið í þessa átt
með kosningabandalagi
Alþýðuflokksins og Fram-
sóknarflokksins fyrir sein-
ustu þingkosningar. Þann
grundvöll, sem þá var lagð
ur, þarf að treysta og
breikka.
„Samfylking alls frjáls-
huga fólks, sem vill vinna
gegn afturhaldi og einræði,
er það takmark, sem nú ber
að stefna að. Aðalatriðið er
ekki, hvaða form henni
verður valiö, heldur hitt að
henni verði komið á.“
Útskýring Mbl. á þessum
ummæium er m. a. sú, að hér
sé verið að bjóða „sálufélög
um Kadars“ upp á samfylk-
ingu! Samkvæmt þeirri út-
leggingu eru sálufélagar Kad
ars „frjálshuga menn, sem
vilja vinna gegn afturhaldi
og einræðá."! Ritstjórar
Mbl. hafa bersýnilega ekki
týnt neinu niður síðan þeir
kölluðu nazista menn „með
hreinar hugsanir.“
EN hversvegna tek-ur Mbl.
framangreind ummæli Tím
ans svo nærri sér? Það er
vegna þess, að þaö óttast
ekkert meira en að frjáls-
huga rnenn, sem eru andvíg-
ir aíturhaldi og einræöi,
standi sameinaðir gegn í-
haldi og öðrum öfgastefnum.
Það er vegna þess, að því
er ljóst, að fjölmargir þeirra,
sem nú .kusu .Sjálfstæðis-
flokkinn af misskilningi og
vegna sundurlyndis vinstri
manna í Reykjavík, myndu
vafalítið halla sér að slíkri
samifylkingu, ef hún væri
fyrir hendi.
Úrslit bæjarstjórnarkosn-
inganna í Reykjavík hafa
sannað þaö enn betur en áð-
ur, að slíkra samtaka er
fyllsta þörf. Sennilega hafa
þær gefið þessari hugmynd
meiri byr í seglin en nokkuð
annað um lengra skeið. Þess
vegna er sigurvíma íhalds-
ins að breytast 1 geðvonsku
og ótta. Vonandi mun fram
tíðin lika leiða í ljós, að þaö
sé ekki ástæðulaust.
Bjarni á nýjum biðilsbuxum
MBL. ber þess nú glögg Bjarni brugðið séf í nýjar
merki, að Ólafur og Bjarni
eru komnir í nýjar biðilsbux
ur. Eftir alþingiskosningarn
ar 1956 fóru þeir í biðilsbux-
ur, sem voru miðaðar við
það að ganga í augun á Al-
þýðutoandalaginu. Alþýðub.l.
laginu var boðið upp á að
ná fjórum þingsætum af Al-
þýðuflokknum, stjórnarskár-
breytingu og stjórnarsam-
starf. Þrátt fyrir hinar há-
rauðu biðilsbuxur og aðra
ástleitni, fengu þeir Ólafur
og Bjami hryggbrot.
Eftir bæjarstjórnarkosning
arnar hafa þeir Ólafur og
biðilsbuxur, sem eiga að
ganga í augun á Alþýðu
flokknum. Mbl. er látiö skrifa
á þá leið, að Alþýðuflokk-
urinn eigi sér ekki viðreisn,
nema í samstarfi við Sjálf-
stæðisflokkinn! Samstarf við
ihaldið sé æskilegast fyrir
alþýðuflokk!
Hver þorir svo að efast
um, aö þessi heilræði séu gef
in af öðru en góðum hug?
Hvenær vilja svo sem íhalds
öflin annað en stuðla að vel
gengni sðsialdemókratlísfcra
flokka? Hafa menn fyrir sér
dæmi um nokkuð annaö inn-
anlands og utan?
ERLENT YFIRLI7
Merkur samningur stórveldanna
Hann er sigur fyrir þá, sem vilja vinna eftir diplomatiskum leiðum
SÍÐASTLIÐINN mánudag var
undirritaður í Washington samn-
ingur milii Bandaríkjanna og So-
vétríkjanna um menningarsam-
skipti milli þessara ríkja. Sam-
kvæmt samningi þessum munu
gagnkvæmar heimsóknir lista-
manna, vísindamanna og íþrótta-
manna viðkomandi landa aukast
mjög verulega í náinni framtíð.
Með samningnum sjálfum er þeg-
ar ákveðið um nokkrar slíkar gagn-
kvæmar heimsóknir, en reiknað er
með því, að þær verði þó enn
meiri í framkvæmd. Þá eru í samn
ingnum ákvæði um gagnkvæm
skipti á útvarpsefni og fræðslu-
kvikmyndum og um3 stóraukna
gagnkvæma kynningu á venjuleg
um kvikmyndum, sem eru fram-
Ieiddar í þessum löndum.
Það eru liðnir þrír mánuðir síð-
an þessir samningar hófust og
lögðu báðir aðilar fram ýmsar
óskir, sem ekki náðist samkomu-
lag um. Meðal annars óskuðu
Bandaríkjamenn eftir því, að
Rússar hættu að trufla útvarps-
se'ndingar frá amerísku-m stöðv-
um, féllust á eftirlitslaus skipti á
útvarpsefni og sjónvarpsefni, sem
útskýrði stefnu viðkomandi rikis,
og leyfðu frjáls ferðalög um Sovét
ríkin. Rússar vildu ekki fallast á
neitt af þessu. Hinsvegar óskuðu
þeir eftir að senda stærri sendi-
nefndir iðnaðarsérfræðinga til
Bandarikjanna, en þau vildu fall-
as*t á að sinni, og ennfremur ósk-
uðu þeir eftir samkomulagi um
beinar flugsamgöngur milli Sovét-
ríkjanna og Bandaríkjanna, en
Bandaríkin vildu ekki semja um
það að sinni, og var því ákveðið
að sérstakar framhaldsviðræður
sfcyldu fara fram um þetta atriði.
ÞÓTT samningur þessi gangi
ekki eins Iangt og hvor aðili um sig
óskaði helzt eftir, er hann eigi
að síður verulegur áfangi í þá átt
að auka menningarleg og vísinda
leg samskipti milli viðkomandi
þjóða. Þessi skipti voru mjög lítil
fyrstu árin eftir síðari heimsstyrj
William S. B. Lacy
sýndar í Sovétríkjunum, og gildir
hið sama um rússneskar kvikmynd
ir í Bandaríkjunum. Báðir samn-
ingsaðilar þurfa að samþykkja
val þeirra mynda, sem taldar eru
koma til greina. Þá er samkomu-
lag um gagnkvæm skipti á kvik-
myndaleikurum, leiks'tjórum og
handritahöfundum, t.d. í sambandi
við frumsýningar. Þá er samkomu
'lag um að stuðla að því, að amerísk
kvikmyndavika verði haldin í
Sovétríkjunum og rússnesk kvik-
myndavika í Bandaríkjunum. Þá
verður sett á laggirnar sameigin-
leg kvikmyndanéfnd. skipuð tveim
ur fulltrúum frá hverju ríki, til
að annast framkvæmd þess hluta
samningsins, er' fjallar um kvik-
myndir.
Samkomulag er um skipti á all-
mörgum sendinefndum sérfræð-
inga á sviði sfál- og járniðnaðar,
landbúnaðar, læknisfræði o.sfrv.
Ilér er bæði um venjuiLega verk-
fræðinga og vísindamenn að ræða.
Samkonmlag er um skipti á
listamönnum á mörgum sviðum,
m.a. á þessu ári á 5—6 ribhöfund-
um, 5—6 íónskáildum. 3—4 málur-
um og myndhöggvurum, og svo
allmörgum blaðamönnum, stjórn-
málamönnum, hermönnum, stúd-
entum o. s. frv. Gert er ráð fyrir
að þessi skipfi aukizt mjög í fram
tíðinni. Þá ;eru ákveðin veruleg
skipti á íþróttamönnum. Fastmæl
um er bundið, að Philadelpíu-
hljómsveitin heimsæki Swétríkin
og ennfremur hljómsveitanstjór-
inn Leopold Stokowski, óg söng-
ararnir Blanche Theboan, Leopold
Warren og Roberta BeterB, én í
staðinn toomi til Bandaríkjánna
balleíflokkur frá Bölshoi4eik-hús-
inu, fiðluieikarinn Leoniel Kógan
og pianóleikarinn Emi'l Gil'els.
Samkomulag er um Kkipti á
háskólakennurum og háskóla-
stúdentum. Á næstu misserum
mun hvort ríki um sig taka á
móti 20 stúdentum, en á öðru
misseri á móti 30 stúdentuim.
Þá er samkomulag úm aukin
bóka- og blaðaskipti. aufcín ferða
lög o.sJfrv.
ÞAÐ, SBM m'est stendur í vegi
fyrir baíiiandi sambúð miMi stór-
þjóðanna, er tortryggnin. Það- hef
ur jafnan verið talið, að fátt
væri iífclegra til að eyða henni en
gagnkvæm kynni. Þess vegna er
yfirieitt liitið á umræddan samn-
ing, sem spor í rétta átt. En það
blýtur hinis vegar að tafca sinn
tíma, að bann beri verulegan ár-
angur. Af þeim ástæðuim og fleiri,
mega menn ekki gerast óþolin-
móðir, bótt enn ta'ki nokkurn tíma
að koma saimbúð istórveldanna í
sæmilegt horf. Það geitur aðeins
gerzt á grundvelli þróunar. er hlýt
ur að taka sinn tíma.
1». Þ.
öldina, enda máttu Sovétríkin að
heita nær lokað land seinustu
valdaár Stalins. Eftir fráfall Stal-
ins byrjuðu þau að aukast, en
hættu svo að mestu eftir hina
hörmuiegu atburði í Ungverja-
landi haustið 1956. Samningurinn
nú er eitt fyrsta merki þess, að
þráðurinn hafi aftur verið tekinn
upp, þar sem hamn féll niður
vegna atburðanna í Ungverja-
landi.
Eins og áður segir, var samn-
ingur þessi eina þrjá mánuði á
döfinni og unnu aðallega að hon-
um Wiiliam S.B. Lacy, sem er
sérstakur sérfræðingur Bandaríkja
stjórnar í samskiptum lýðræðiis-
ríkjanna og kommúnistaríkjanna,
og Georgi N- Zaroubin, sem er nú
að láta af sendiherrastarfi fyrir
Sovétríkin í Washington. Þeir
unnu að samningnum í algerri
kyrþey eða eftir diplómatiskum
ieiðum, eins og það er kallað. Ár-
angurinn, sem þeir náðu, er af
mörigum laiinn visbending þess, að
heppilegra sé að vinna að bættri
sambúð milli austurs og vesturs
eftir diplómatiskum leiðum en
með opinberum bréfaskriftum og
fundahöldum.
RÉTT ÞYKIR að geta hér
mwsrorAM
Þegar börn hnupla
S. T. skrifar:
Lítil börn eiga erfiibt með að
gera greinarmuin á leiigin cg ann-
arra eign cg sjái þau eitthvað
girnilegit, er þeim tamt að gripa
það. Með aldrinum lærilst þeim af
for'eldruim c'g öðrum, að óheimilt
er að itileinka isér þá gripi, sem eru
annarra eilgn.
ETi það tekur nokkuð langan
tíma að gera börnuim Ijósan grein-1
armun á „mínu“ oig „þínu“. Þ.ví;
skyldu forielldrar varaist að gera of
mikið úr því, þó t. d. nckki'ir aur-
ar finnistí vasa barns, sem enga
aura á. Minnist hins, að það er
naúðsynlegít að skýra rólega fyrir
barninu hvers viegna það ekki má
taka það, ee:m aðrir eiga.
Öðru mláli' gegnir ef Et'álþuð
börn hnupla. Þá er nauffsynlegt
að reyna að komaslt efbir hinni
raunvsruleigu orsök þtess. .
af ófulinægðri þrá efbir ástúð erti
tekin í Sitranga yfirheynsiliu, geta
þau orðið hrædd og þögul af ótta,
svo þau sýinast mótþróafull.
Varizt dóma!
Því ætti ekki að telja það vott
um glæpahneigð, þó að lítffl börn
hnupli, -hieldiur mætiti tielja það að-
vörun urn, að eitthvað ami að börn
unum. Því ætiti fyrsta viðbragð til
að ráða bót á því einmitt að vera
það, að sýna börnunum meiri ást
úð, vekja trúnað þeirra og iáta sér
annarra um þa.u en elfla.
Takist hins vegar ekiki að stöðva
smáhnupl, eða á þvú fari að bera
utan heimiflils, virðist sjiálliflsagt að
leita ráða hjá sálfræðing'i eða
lækni.
Funder æðstu manna
nökkurra aðalatriða umrædds sani
komulags í örstuttu miáli:
Samkomulag er að skiptasí á um
útvarpsefni urn ýmis sérfræðileg,
menningarleg og vísindaleg atriði,
en þó verður þetta háð eftirliti
þess iands, sem annast flutning-
inn. Öðru hvoru skal svo skiptast
á útvarpsefni, sem snertir alþjóð-
leg stjórnmál, eftir nánara sam-
komulagi samningsaðila hverju
sinni.
Samkomulag er um skipti á. 12
—15 fræðslukvikmyndum á næsta
ári og-um gagnkvæm kaup á venju
legum kvikmyndum, en amerískar
kvikmyndir eru nú nær ekkert
Reynið að skilja börnin
Barn, sem sér eiltithvað girnilegt
feiilur fremur fyrir freistLngunni
að taka það, en fuililorðinn maður,
en líka igetlur fcomið fyrir, að börn
hnupli vegna þess, að iþau fimni si-g
vanrækit. Ðörn þrá óist og aðdáun
og fáist þá ekki með öffru mófi,
reyna þau ofit að kaupa sér vimáltltu
t. d. rneð sælgæiti'sgjöfum. Lig'gi
einhver s'Mk oris'ök að hnupfli, er
nauð'synl'egt að fara með gætni að
barninu. Börn vi'ta oft hvenær þau
hafa gert rangt, án þess að geta út
skýrt hvaða orsök rak þau til þe'ss.
Eif börn, s'eun t. d. hafa lmuplað
ekki síðar en í júní
Lundúimm, 30. jan. — Brezku
blöðin Daily Mirror og 'Jöaily Tele
graph og nokkur fleiri sögðu þær
fréttir í morgun, að fnndur
æðstui manna stórveldanná
myndi verða Iialdinn í maí eðá
ekki síð'ar en á miðju sumri
komaiula. Þóttust þau geta stutt
þessar fréttir með góðum rökum
og heimildum. Þau föidu senni-
legt, að ráðstefnan yrði haldín í
Genf, en þar var lika stórvelda'-
fundurírm sumarið 1955 liald-
iun.