Tíminn - 01.02.1958, Blaðsíða 9

TÍMVNN, Iaugardagiaa 1. febrúar 1958.
9
um á m-óti 44 árum Hinriks, því að enn var heimilishaldið,
og mér var ekki fuHljósb, ekki kpHfið-ií fastar skorður. j
hvort hún var ánægð með Ég ætlaði að verða henni saim 1
það tafl eða ekki. Súsanna ferða inn í búðina og gera
virtist að minnsta kosti mér eitthvað til erindis svo að
ánægð þegar Sag;a kvaddi og ég sæi, er þær hittust í fyrsta
fór um leið og ég, svo að ég sinn. En Súsanna kom aldrei.;
býst við, að ekki verði mikið Hinrik birtist einn í dyrunum. j
um samvistir . þeirra hér í Hann staðnæmdist hjá mér
borginni. Finnst þér annars og spjall^ við mig um stund;

ekkir að Súsanna sé svolítið og sagði mér meðal annars,!
fráhrindandi? «að í kvöíd^ættu málararnir að
' — Húh er ung, feimin og fá að kýnnast Súsönnu. Það,
nýgift, sagði ég. Það höfum var auöheyrt, að hann varj
viö þekkt báðar líka og vitum sannfærður um, að þeir |
að það líður hjá. mundu verða mjög hrifnir
Ég hugieiddi það, hvort af henni og hún af þeim.
nokkurt ráð væri tiltækilegt — Ég hitti þá alla í e.inum
‘tií þess áð koma i veg fyrir, hóp hjá Axberg um daginn,
að Gunilla breiddi út þessar sagði hann, og ég reyndi að,
fréttir um baráttu Súsönnu undirbúa fundinn með því aðj
og móður hennar um Hinrik. segja þeim n.okkur deili áj
En ég sá engin ráð til þess, hénni, sagði þeim, að hún j
mundi aðeins gera. illt verra væri raunar af sama. sauöa-j
að reyna, það. Gunilla mundi húsi og þeir, og þeir ‘urðu
ekki geta látið af rölti sínu mjög forvitnir. Svo lofaöi égj
milii fóiks og yrði aö hafa ein- þeim að taka hana með mér
hverjar fréttir að færa því. á Stopet í kvöld.
En ég gæti auðvitað reynt að Hann minntist ekkert á
milda þetta. það, hvort Caro og Súsanna1
— Það er nú eiginlega ekki hefðu hitzt enn, og ég j
undarlegt, þótt hún yrði ást- veigraði mér við að spyrja umj
fangin af Hinrik, sagöi égy og það:
hiö sama má segja. um móður, ^ ,
hennar. Og hafi móðir °agin,n eftir varð ég a11'
hennar á annað borð verið nndrandl’ Þp§ar Susanna
léttúðug,þá var eðlilegt ag; hringdi til mín. Það haföi
hún reyndi til viö Hinrik. í h.un alclrei gert aéur- Hun
Þássi- saga hefur fcannske jvirtist ,has ,og ^vefu5 °S
orðið snortin líka og dálítið I -ejj££ dopur j^skapL_________
afbrýðisöm. Þess vegna segir; — Heyrðu, þú nennir
hún þessa sögu þannig. J líklega- ekki ’ að koma hingað
— Helduröu það, sagðij111 min °§' borða hádegisvet’ð
Gunilla og leit upp frá prjón-iraeð mér? sa'S3i bún. Hinrik
unum. iborðar úti með einhverjum,
Já, mér fiaug það nú í'°g é& er ein en leiðist.Eins og
þú heyrir þá er ég mjög
kvef.uð, svo að það er ekki
vert að þú komir, ef þú ert
hrædd um að smitast. Annars
á ég fullt hús matar, sem
endilega þarf að koma í lóg.
— Jæja, ertu ekki búin að
læra aðkaupa hæfilega lítíð í
einu handa tveimur? sagði ég
í gamantón. I
— Nei, það stafar af öðru.
VVWV.'.V.VWVW.W.NWASV.W.W.VVW.V.'.VWUV
! Tímaritiö SAMTÍÐIN l
hu'g lífea. Gg ég segi nú eins og
Birgitta, að hann Hinrik er
blátt áfram kvennagull, að
minngta kosti þegar sá gáll-
inn er á honum.
— Og það er heldur ekkert
undarlegt, þótt Súsönnu hafi
langað til að sýna nýjiu bað-
fötin sxn. Hún haföi séð
marga ungar stúlkur í slíkum
skýlum í , Frakklandi, oig því
hefur hún ekki getað i EighHega átti að ljúka öllum
ímyndað sér, að það vektijÞessum mat 1 nótt- við vorunr
neina sérstaka athygli, jað skemmta okkur í gærkveldi
— Mamma, eigúm við ekkiimeð i'xokkrum vinum Hinriks,
. að fara heim? kallaði Maud' °§ ráðgert var að þeir kæmu
litla óþolinmóð og hætti að heim fil okkar á eftir. En af
reyta blöðin af. gluggablóm-í Þvi varð ekki. Jæja, ætlarðu
unum mínum. j að koma? Þú ert ekki búin að
— Jú,'bráðum góða mín.jsjá íbúðina okkar, svo að þú
Fyrirgefðu henni handæðið, i áxtt gilt erindi. Og þú þarf t
Bricken. Börn geta ekki stillt!liha að sí á húsgögnin.
sig, þegar þau eru þreytt. j — Já, ekki mundi ég néita
— Ef við gætum nú aðeins þessu boði. Eg hélt af stað.
fengið Súsönnu til þesss aðiAuðvifað var ég gröm yfir
fara í þessi sundföt, svo að dyrasímanum og ýimsu öðru
viö gætum séð, hvort það, eri i þessu nýja húsi, en úrgungs
satt, að hún sé svo lokkandi1 rermuna i eidhúsinu hefði ég
í þeim sem Saga segir. Ég j gjarnan vilj að taka heim með
held nú, að Saga ýki þetta mér, svo að ég losnaði við að
dálítið. - Já, nú kem ég, Maud
min.
10.
Óg einn góðan veðurdag
var Caro komin heim aftur
be.ra ruslið hjá mér út í sorp
tunnurnar. Stigarnir voru að
verða mér erfiðir. íbúðin var
annars snotur, þótt mér. fynd
ist hún heldur kuldaleg með
öUum þessum stóru gluggum.
og setzt í stór sinn í skrif- Qg þau voru búin að koma
stofunni í Barrmans-verzlun-
inni. Ég sá hana út um eld-
húsgluggann minn. Hún var
ekki búin að hitta Súsönnu,
og mér var nokkur forvitni á hans Hinriks. Gömlu stólarn
ðllu smekklega fyrir, höfðu
fengið sér nokkuð af riýjuitn
húsgögnum en notuðu þó all-
mikið af gömlu húsgögnun um
að vita, hvernig þeir fundir
yrðu. Ég gekk því út þegar
leið að lokunartíma þennan
dag, því að Súsanna kom þá
oft til þess að sækja Hinrik,
og þau fóru og snæddu kvöid-
ir minir voi'u á heiðursstað,
og það þykir manni vænt um.
Já, Súsanna var sárkvefuð,
það leyndi sér ekki. Maður
bæði lieyrði það og sá; Og hún
annaðist matreiðsluna alveg
, verð í einhverju veitingahúsi, isjá/lf, því að hún hafði enga.
vinnukonu — hafði ekki tek
izt að fá neina enn, sagði hún.
Svo sagði hún:
— Það er kannske ekki rétt
af mér að hvetja þig til að
koma, en þar sem þú sagðist
ekki óttast smitun, verður
það að vera á þína ábyrgð. En
mér er nú að batna sem betur
fer. Það er ekkert andstyggi
iagra en nefkvef. í gær fannst
mér hausinn á mér úttroðinn
af baðmull.
— Og nefrennsli auðvitað,
sagði ég brosandi. — Eg kann
ast við það.
— Já, alveg rétt, sagði hún.
Hún sagði ekki það sama og
Ástrlður og Birgitta hefðu
sagt, að það væri nú ekki telj
andi. Þær hefðu skammazt
sín fyrir að viðurkenna það.
— Hefurðu tekið eftir því,
hve maður er vandræðalegur
og aumingjalegur í samkvæm
um, þegar maður er svona kvef
aður, Bricken. Manni finnst
andlitið allt vera eitt nef —
rautt, vott nef? Og ef mað
ur lítur í spegil, hanga munn
vikin eins og í gráti. Mað
ur er ekki hrífandi útlits, þeg
ar svo stendur á.
— Svo að þú hefir ekki ver
ið skapi til að skemmta þér í
gærkveldi, býst ég við?
— Eg var heimskingi að
fara. En ég vildi ekki valda
Hinrik leiðindum, og svo tók
ég in neinhverja skammta og
hélt að þetta mundi lagast.
Þar að auki var ég nærri þegj
andi hás. Og þegar ég átii
að velja ábæti handa hópn
um, þorði ég ekfci að velja
ananas, þó að mér þyki hann
betri en flest annað og viti
að öðrum þykir það líka. Eg
hélt að ég mundi segja „ad-
adas“, og þess vegna valdi ég
búðing, því að það getur mað
ur sagt lýtalítið, þótt nefið sé
stífiað.
Eftir því sem lengra leið á
kvöldið varð ég enn hásari og
nefið varð æ aumara. Og þeg
ar'ég var búin að snýta vot
an bæði minn eigin vasaklút
og Hinriks, þá skildist mér, að
bezt væri að ég færi heim og
háttaði. Þá var það kvöldið
eyðilagt, eins og pappi var
vanur að segja, þegar hann
var kallaður til sængurkonu
í þnn mund, sem hann var
að sofna.
^ Súsanna var hraðmælt og
yppti öxlum við og við. Én ég
skildi vel, að henni var. eþki
svo létt í hug sem hún iét.
—Þér verður nú ekki erfitt
að 'bæta þennan skaða, sagði
ég. Og þótt karlarnir hafi
ekki haft kvef sjálfir, þá vita
þeir vel hvað það er.
— Kannske, sagði hún hugs
andi.
Og svo leit hún allt í einu
hvasst og rannsakandi á mig,
og mér fannst tillitið smjúga
gegnum mig. — Hve mikið
þoldir þú? Hve miklu ef hægt
að trúa þér fyrir? sagði þetta
augnráð.
Og þótt ég fyndi það mér til
gremju, að ég roðnaði, hluat
þessi gegnlýsing að hafa sann
fært hana um traustleik minn.
— Bricken, sagði hún
hikandi.
— Já, góða mín, sagði ég.
' — Hvernig manneskja er
Caro eiginlega?
flytur fróðlega kvennaþætti (tízkunýjungar, tízku-
myndir og hollráð), ástasögur, kynjasögur og skopsög-
ur, vísnaþaetti, viðtöl, bridgeþætti, skákþætti, nýjustu
dans og dægurlagatexta, verðlaunagetraunir, krossgátur,
ævisögur frægra manna, þýddar úrvalsgreinar,
draumaráðningar, afmælisspádóma — auk bréfanám-
skeiðs í íslenzkri stafsetningu og málfræði allt árið.
10 hefti árlega fyrir aðeins 55 kr.,
og nýir áskrifendur fá seinasta árgang í kaupbæti, ef
þeir senda árgjaldið 1958 (55 kr.) með pöntun:
Póstsendið í dag meðfylgjandi pöntun:
■: Ég undirrit.. . .óska aö gerast áskrifandi að SAMTÍÐ>
:•
INNi og sendi hér með árgjaldið fyrir 1958, 55 kr.
i Nafn.......................................................
Heimiíi
|
> Utanáskrift okkar er: SAMTÍÐIN, Pósthólf 472, Rvík. "S
-* :■
VVUVAM/UVWUVWVWVWWWVVVVVVWVVWVUVVVVVWH
lonnmmmiimmimmiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimuiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiminimiimmiuiuimuiuiimmiiunHi
I |
I Blaðburður I
Tímann vantar ungling eða eldri mann til blað- 1
| búrðar um
3
LAUGARÁSINN.
| Afgreiðsla TÍMANS.
imumiiiiiiiiiiiiiiiimmmiiiiimiimmiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiimuiiiiuiiiuimuiiiumiiimuiiiiimiB
iiiiiiumuiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimiiifiimmmmmi
Nýir |
£
áskrifendur i

geta fengið síðasta árgang fyrir 35 kr. meðan ;|
upp.'agið endist.
3
Undirritaður óskar að gerast áskrifandi að i
íþróttablaðinu Sport — og fá síðasta árg. með ii
póstkröfu. (Strikið yfir það, sem ekki á við).
Nafn ....................................................... 1
=
Heimili .................................................... =
1
Póststöð ................................................... 1
íþróttablaðið Sport, Öldugötu 59, Rvík.
iiiHiHuiiuiniiiiiuiiiuiimiHiiiiuiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimimimiiumiimmiiimuuuiiiimmimiimi
iuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii||iiiiiuiiiiiiiiiiiii|Hiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinniiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiia
| Seljum næstu daga 1
| eftirfarandi vönir að Skúlatúni 4:
= :5
Glæi; lökk, lagaða málningu og þurrkefni.
| Kassajárn. I
I Hitara fyrir stórar bifreiðar og vinnuvélar.
| Varahluti í Caterpillar og ýmsar aðrar vélar.
| Sölunefnd varnarliðseigna §
muHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiniHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiumiiiiimiiiiiiiiiiimmiiiiiuiiniiiiniuiniiHml
‘.v.v.vv.v.v.svv.v.v.v.v.v.vvv.v.v.v.v.v.v.v.v.v;
jl Þökkum innilega nágrönnum okkar fyrir marg-
£ háttaða aðstoð og hjálp í sambandi við bruna á
£ Draghálsi á gamlársdag s. 1. Sérstaklega þökkum
£ við fólkinu á Þórisstöðum og Grafardal fyrir frá-
£ bæra hjálpsemi og vinsemd í erfiðleikum okkar.
£ Með kærri kveðju og árnaðaróskum
til ykkar allra.
Jórunn Guðmundsdóttir,
Guðjón Hafliðason.
.VAvvwww.mv.v.v.'.vvw.w.vAvvvvmw