Tíminn - 26.03.1958, Blaðsíða 4

Tíminn - 26.03.1958, Blaðsíða 4
T í MI N N, miðvikudaginn 26. marz 195Sj Skrifaði bók í dásvefni m svikinn iier I SPEGLI TIMANS Nýlega er komin út bók i Þýzkalandi, sem selzt í stórum upplögum. Hún nefnist „Svikinn her" og lýsir á einum sex hundruS blaðsíSum hvernig tuttugu og tvær þýzkar herdeildir svo aS segja gufuðu upp á snæviþöktum sléttum í kringum Stalíngrad árið 1943. Höfundur bókarinnar heitir Heinrich Gerlach, en sá böggull fylgir skammrifi, að annar maður segist hafa svo gott sem ritað bókina og krefur höfundinn um hluta söluverðs handritsins. Það er náttúrlega ekkert ó- •enjulegt við það, að tveir nenn séu höfundar einnar og sömu bókar, en málin verða flóknari, þegar þess er gœtt, að annar aðilinn í þessu máli hefir ekki skrifað staf í verkinu og :æplega opnað sinn munn varð andi verkið fyrr en hann kreí- ar höfundinn um tuttugu af hundraði hagnaðarins einum sex árum eftir að þeir sáust, wmSmti Karl Schmitz 20% af ritlaununum og hafði raunar gleymt mann- inum, þegar bókin kom út. Haðfur dávaldur Mál þetta hófst í þægilegri viðræðustofu Karls Schmitz, sálfræðings í Munich. Harð- neskjulegúr maður sat dáteidd ur við að hripa niður í vasahók sína og gerði örvæntingarfutl- ar tilraunir til að muna liðna skelfingardaga meðan hann reif eitt blað eftir annað úr bókinni. Sálfræðingurinn hattr aði við staf um herbergið og brýndi viðskiptavin sinn og skammaði hann áfr-am við skriftirnar. Bráðlega stilltist sá d’áleiddi og nokkrum dögum síð ar var liann farinn að rita nið ur minningar sínar án nokkurr ‘ ar áreynslu. Viðskiptavinur dá- valdsins var Heinrich Gerlach, og þær minningar, sem hann hripaði niður við þessar að- , stæður, urðu síðar að met- sölubókinni „Svikinn her.“ Höf undurinn hafði verið á Stalin- gradvígstöðvunum og lent síðar í rússneskum fangabúðum. Þar hafði hann ritað fyrstu hundrað blaðsíðurnar í bókinni meðan atburðirnir voru enn ferskir. Handrit þetta glataðist, en í dáleiðslunni tókst honum að endurrita þessar síður og jafn- framt muna i vöku alla frekari atburði samkvæmt skipun dá- valdsips. Þykir bókin all ná- xvæm og eftirte-ktarvert heim- ildarrit. Þetta liggur í rauninni allt mjög ljóst fyrir, nema hvað greiðsluna til dávaldsins snert ir. Það er algjörlega lögfræði legt atriði og verður ekki rætt hér, en fól-k ætti að bíða með að rita bækur undir dáleiðsluá- hri-fum þar til ljóst er hvað mik ið Karli Schmitz ber af rit- laununum. Lávarðurinn lokaði siv inni en munablómið blífur Tossabekkurinn Dr. Wernher von sem er einn helzti eldflau^afræði' ur, seni uppi er í Br.ni.arík111-. um, mælti nýlega — Von Braun, óeinkennisklseddL. með löndor- sínum í Peene- munde á stríðsárunum. huggunarorðum til tossanna. Jafnframt gaf hann kennurum góð róð. Hann skýrði frá því, að hann hefði ekki náð prófi í eðlisfræði og stærðfræði, þeg- ar hann var tólf ára. — Hann sagði að kennarar ættu að leggja meiri áherzlu ó að mennta g-áfnaljósin en tossana, jafnvel þólt hann sj-álfur væri dæmi um seinþroska nemanda. Moiotov kokteiil liilliiiiiaiillilli! Macy Leggette, bruggari, var tekinn höndum nýlega í De- troit í Bandaríkjunuin. Hann fékk dóm eftir að flaska meó lieimabrugguðu viský sprakk í vasa lögregluþjóns nokkmm niínútuni áður en nota átti heimabruggið sem vitni gegn honum. Úr táknum í leiur í þúsundir ára hafa kínversk ir menntamenn fært hugsanir sínar í virðulegt en ílókið mync! ietur, en í kínversku ritmáli eru ein fimfntíu þúsund tákn. Nú hafa kínversk stjórnarvökl fyrirskipaö, að upp skuli tekið rómverskt letur. Var þetta nýja letur notað í fyrsta sinn í Pep- ole's Daily, blaði kommúnista- flokks landsins og nafn blaðs- ins prentað með rómverslut letri neðan við myndleturs- ritað nafn blaðsins í blaðhausn um. Samkvæmt nýju reglunni ritast það Renmin Ribao. öléttiimiissur tízkunnar PoPaS kvsnfóik Fyrir nokkrum árum var grip ið til þess á skemmtistað hér ú islandi að látá nokkra slags- mála-hunda og fyllibyttur í i>oka svo að þeir spilttu ekki skemmt an fól-ks. Þá varð til nýtt sag - orð í íslenzkri tungu, sögnin a-ð poiíá. Nú virðist sem öll kven- þjóð í Evrópu og Bandaríkiun- um vilji óð og uppvæg látá poka sig. þrátt fyrir það. að ýmsar málsmetandi konur liafi lýst yfir andúð á fyrirbrerir.u. ítalska kvikmyndastjarnan Giua Lollobrigida -hcfir frábeðið sig pokakjólntim, og spyr Ihvað - mundi verða um sig, ef hún færi að ganga í þessum óléttu- mussum tízkunnar. Kvikmynda- stjarnan Rhonda Fleming ség- ist ekki einu sinni vilja vera iík í poka-kjól, hvað þá henni áetti ! hug, eftir að hafa liald ið sér grannri méð þvi að þrengja að sér i mát og stunda líkamsæfingar, að klæða af sér Lotlobrigida hvaö verður um mig? Fleming ekki lík í poka vöxtinn með fyrirbærinu. Hún segist hafa greitt vöxt sinn of dýru verði til að láta sér detta slíkt í hug. Lauren Bacail og Frank Sinatra Frank Sinatra og Lauren Bacall Lousie Ramé benzínvélin gekk ekki Munablómið og kariaflan Forsíða Peopie's Daily þá er að hefja lestrarnám að nýju. G.K. Chesterton sagði um Lousie Ramé, einn frægasta kvenrithöfund Breta á öldinni sem leið, er rit-aði fjörutíu og sjö bækur undir höfundarnafn inu Quida, að „þótt ómöguiegt -sé annað en brosa að Quidu, er jafn ómögulegt að lesa ekki bækur hennar.“ En-ginn les bækur hennar lengur, en fræg ust þeirra var á sínum tím-a. „Undir tveimur fánum“. Það má segja að Pcgasus hennar hafi verið skrýddur flosdúk og lítið var um annað en lafðir og lávarða í bókum hennar. Hún var mjög rómantísk, en vissi það. „Eg hefi ekkert á móti raunsæi í skáldskap", skrif aði hún, ,,-en munablómið er eins raunverulegt og kartaflan1. Hún bjó lengst af í Flórcnz á Ítalíu, og þrátt fyrir nokkur ástavævintýri, giftist hún aldr ei. ítali nokkur gerðist elskhugi hennar. Hann föndraði við að finna upp benzínvél og sagði Quidu að hypja sig, þegar benz ínvélin brást. Þá komst hún í tygi við Lytton lávarð, en það var í úllandinu. Þegar hún kom til Englands eftir tuttugu og þriggja ára fjarveru, lokaði lá varðurinn sig inni tii að kom- ast hjá að hitta hana. Ævisögu ritari Quidu segir, að hún hafi verið „síðasti íulltrúi stéttar, sem hún tilheyrði ekki“, en eft- ir stendur sú kenning Quidú óhögguð, að munablómið sé eins raunverulegt og kartaflan, hvað sem öílum benzínvélum og lávörðum Hður. Vinnuglefti 1jjg i •*• _ ig jái í Moskvublaðinu Pravda birt- ist nýlega frétt þess efnis, að iögregiiunaður, Pavlov að nafni, hefði verið að stjórna umferð á fjölfarinni götu í Moskvu, þegai fólk, sem var að fylgja manni til grafar, braut lítillega umferðarreglurnar. Pavlov stöðvaði jarðarförina og neyddi aUa hersinguna til áð fylgja sér til næstu lögreglustöðvar. Vorið segir til sín r ** -i ir t . i Vorið er strax farið að segja til sin í fólkinu. Lárs og Ingiríður fundu nýja .Strom- bótí undan ströndum Svíþjóðar og ekkja Humphrey Bogarts, Lauren Bacall, er sögð hafa augastað á Frank Sinatra. Blaðs menn fundu hana að máli ný- lega í Palm Springs í Kalííom íu, þar sem hún er að sóla si-g þessa dagana. Ifún sagðist ekk- ert vita hvað giftingu hennar og Sinatra liði og bað viðstadda aö hringja til Sinatra í Miami. Sinatra neitaði að iáta hafa nokkuð eftir sér og þar við sit- ur, en þeir sem telja sig vita hið sanna í málinu, andvarpa þungt og mikið, og blaðamonu fara alltaf nokkuð eftir and- vörpum kunnugra, þegar svona mál eru á dö-finni. Lokaft oí snemma tiDiu.1 'Ir-i. rni'ISÍ; í bæmun Miranda de Ebro & Spáni skipaði skólastjórnin svo fyrir, að dyrum skóhms skyldJ læst klukkan níu á morgnana, Átti þetta að kenna nemeudun- uni stundvísi. Hætt var vi'S þessa kennsluaðferð, þegar um lielmingur kennarauna lokað- ist úti. Tvíhöföaðiir þurs ! .. Kvikmyndaleikarinn og leik- stjórinn Orson Welles er að gera nýja kvikmynd í Holly- wood. Nofnist hún .JVIaðiirinn. í skugganum". Eins og aðrir stóflaxar leiksviðsins. hefir hann sérslakan m-ann, sem farðar hann, áður en hann geng ur fyrir kvikmyndavélina. Ór- son Welles -hefir löngum þóíí hálfgert vandræðabarn í heiml listanna, og nú virðist, seia Martröð farðamannsins. „sminkari“ hans sé líka orðinn, vitlaus. Að minnsta kosti hefir hann ekki verið að málá andlit ið á Welles, meðan hann ' var að krota meðfyJgjandi andlit á skallann á sér.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.