Tíminn - 04.07.1958, Page 9

TÍMINN, föstudaginn 4. júlí 1958.
sex
grunaðir
saga eftlr
agafha ehrisfie
sagði Hercule Poirot, þegar
hann. gekk niður stigann frá
húsinu. Hann var næstum viss
um, að þar var að finna svarið
við þessu vandamáli.
Enn sem komið er vissi
hann ekki, hvað það var.
Samt fannst honum hann
hafa færzt skrefi nær.
6. . .
Þegar Poirot kom aftur til
heimilis síns, beió hans óvænt
ur gestur.
Hann sá glytta á skalla á
manni upp af einu stólbakinu
og hr. Ðarnes reis á fætur.
Hann bað afsökunar á
ónæðinu. Hann kvaðst hafa
komið' 111 að endurgjaida
M. Hercule Poirot heimsókn-
ina.
Poirot var mjög feginn að
hitta hr. Barnes.
Hann skipaði Georg að*
færa þeim kaffi, eða vildi!
gesturinn k;annski held'ur;
viskí og sóda.? t
— Kaffi- er prýðilegt, sagðij
hr. Barnes. ;
Þeir skiptust á nokkruml
mjög bráðskemmtilegum at-?
hugasemdum um veðrið, en
loks hóstaði hr. Barnes kurt-
eislega og sagði:
— Ég ætla að vera opin-
skár Poirot. Það var satt að
segja af einskærri forvitni aö
ég' er hingað kominn. Því að
ég bjóst við að þér væruð vel
að yður í þessu furðulega
Sainsbury Seale máli. Ég las
í blöðunum að hún væri fund
in, að réttarhöld hafa farið
fram og verið frestað til að
afla frekari gagna. Dauðaor-
sökin hefur verið of stór
skammtur lyfja.
— Það er hárrétt, svaraði
Poirot.
Um stund var þögn.
Síðan spurði Poirot:
— Hafið þér einhverntíma
heyrt minnst á Albert Chap-
mann hr. Barnes?
— Ó, eiginmann konunnar,
sem átti íbúðina, sem Seale
fannst í.
Dálítið dularfull pesóna,
virðist mér.
En hann er til?
— Já, já,*sagði hr. Barnes.
Hann er til. Já, hann er til eða
var til. Mér hefur verið sagt
að hann sé látinn. En maður
veit aldrei hverju er óhætt aö
trúa.
— Hver var hann hr. Bar-
nes?
— Ég býst ekki við að þeir
segi þaö við réttarhöldin. Ekki
ef þeir geta komizt hjá því.
Þeir munu sjálfsagt halda til
streitu sölumannssögunni.
— Hann var iþá í letyniþjón
ustunni eftir að hann kvænt
ist.
Það er venja að þeir hætti
þá, skiljið þér. Hr. Barnes
glotti.
— Og Albert Chapmann
var . . . . ?
— Já, QX912. Hann var
þekktur undir því nafni. Það
var ekkert sérstaklega mikil
vægt. En það var gott að nota
hann. Hann hafði svo hvers-
dagslegt andlit, sem ekki er
auðvelt að muna lengi eftir.
— Hann hefur þá vitað
margt mjög þýöingarmikið.
— Kannski vissi. hann ekki
neitt, sagði hr. Barnes glað-
lega.
Starf hans var mestmegnis
fólgið í því að hoppa upp og
niður úr lestum, bátum og
flugvélum og hafa alltaf skýr
ingu á reiðum höndum, hvers
vegna hann gerði það og hvert
hann væri að fara.
Poirot sagði; .
— Og þér hafið heyrt að
hann sé látinn?
Hr. Barnes sagði:
— Já, en maður veit aldrei
hverju er hægt að trúa.
Poirot leit rannsakandi á
'hr. Barnes og sagði.
— Iivað haldið þér aö hafi
orðið um konuna hans?
— Ég get satt að segja ekki
ímyndað mér það sagði hr.
Barnes. Hann leit á Poirot
fullur forvitni.
— Getið þér?
Poirot sagði:
— Ég hef grun — Hann
þagnaði.
Hann sagði mjög hægt:
— Það er mjög kjánalegur
grunur.
Hr. Barnets sagði samúðar
f ullur:
— Hafið þér áhyggjur út af
einhverju sérstöku
Hercules Poirot sagði hægt:
— Já, augunum mínum.
7.
Japp kom inn í setustofu
Poirots með miklum bægsla-
gangi.
Hann sagði:
— Hvernig í andskotanum
datt þér það í hug ?
Hercule Poirot sagði:
— Kæri vinur, ég hef ekki
hugmynd um hvað þú ert að
meina?
Japp sagði æstri röddu:
— Hvernig datt þér í hug
að likið væri ekki af ungfrú
Sainbury Seale?
Poirot sagði hugsandi:
— Það var andlitið, sem
fékk mig til að efast? Hvers
vegna að lemjá andlit dáinn-
ar konu í klessu?
Japp sagði:
— Það er líka mögulegt að
Morley hafi verið rutt úr vegi
til að hann gæti ekki borið
vitni.
— Auðvitað hefði það verið
gott ef hann hefð getaö borið
vitni.
Kvöldblöðin fluttu fréttirn-
ar. Álitið hafði verið aö líkið
væri af ungfr. Sansbury Seale,
en nú var komið í ljós, aö þaö
var sennilega af frú Chap-
mann, eiganda íbúðarinnar,
þar sem líkið fannst.
Eftirmaður Morleys viö
Queen Charlotte Street númer
58 hélt því ák.veðið fram að
líkið væri af frú Chapmann
samkvæmt lýsingu á gexvi-
gómi hennar í skrá hr. Morley
Líkið hafði verið íklætt
fötum af ungfrú Sansbury
Seale og handtaska hennar
hafði verið hjá líkinu, — en
hvar var þá ungfrú Sainsbury
Seale sjálf?
V. Kafli
Þegar þeir komu frá réttar
höldunum sagði Japp glað-
lega:
— Gott dagsverk, finnst þér
ekki?
Poirot kinkaði kolli.
— Þér datt það í hug fyrst,
sagði Japp, en sjálfur var ég
heldur ekki ánægður því að
maður lemur ekki andlit dá-
innar konu i klessu aö á-
stæðulausu.
Og fýrir því getur aðeins
legið ein ástæða. Til að koma
í veg fyrir að likið þekkist
aftur. En mér datt ekki í hug,
að þetta gæti verið frú Chap-
mann.
Poirot sagði brosandi:
— Hafa konurnar verið af-
ar ólíkar. Frú Chapmann var
greind og falleg kona, klæddi
sig samkvæmt nýjustu tízku
og málaði sig mikið. Ungfrú
Sainbury Seale var ósmekk-
leg í klæðaburöi, og notaði
aldrei varalit. En þó voru þær
líkar um ýmislegt. Báðar voru
þær vitlausu megin við fertugt
og báðar svipaðar á vöxt. Báö
ar höfðu grátt hár sem þær
lituðu.
— Já, auðvitað ef þú tekur
það á þann hátt. Eitt verðum
við að játa — hin sakleysis-
lega Mabelle lék á okkur báða
Ég hefð getað svarið að hún
væri bæði góð og göfug.
— En vinur minn, þaö var
hún líka. Við vitum allt um
fortíð hennar.
— Við vissum ekki að hún
gæti framið morð — og svo
virðist sem hún hafi gert það
samt.
Sylvia myrti ekki Mabelle.
Mabelle myrti Sylviu.
Hercule Poirot hristi höfuð
ið. Hann var hugsandi.
Honum fannst enn mjög
erfitt að trúa því á ungfrú
Seale að hún hefði framiö
moi-ðið og síðan lamiö höfuðið
í klessu til að koma í veg fyrir
að líkið þekktist aftur.
En hann minntist oröa hr.
Barnes:
— Athugið fólk, sem sýnist
heiðarleikinn uppmálaöur, M.
Poirot.
Japp sagði:
— Ég skal komast til botns
í þessu máli, Poirot. Þessari
konu skal ekki takast að leika
á mig.
2.
ætsada ihrgiandpgp N J
Næsta dag hringdi Japp í
Poirot. Rödd hans var æst.
Hann sagði:
— Poirot, langar þig aö
heyra nýjustu fréttir.
Poirot jánkaði.
— Eg hef fengið fyrirskip-
anir.um að láta rannsóknina
ekki ganga lengra?
Poirot sagði:
— Hvað segirðu, maður.
— Það sem ég sagði. Þetta
kemur stundum fyrir.
— Furðulegt, sagði Poirot,
mjög furðulegt.
Hvað er í þessu máli, sem
gerir það óleyfilegt til frekari
rannsókna.
— Þeir vilja ekki hugsa um
þetta meira. Maðm’inn henn-
FLUGFARMGJÖLD
railli Islands og annarra landa
Frá og með 10. júlí hækka öll flugfarmgjöld um
55% milli íslands og annarra landa, sem greidd
eru í íslenzkum krónum. i
Sú flugfragt, sem borizt hefii' afgreiðslum flugfé-
laganna fyrir 10. þ. ip-, en kann að þurfa að bíðá
flutnings, þar til síðar, verður reiknuð samkvæmt
þeirri farmgjaldskrá, er í gildi var fyrir 10. júlí.
FLUGFÉLAG ÍSLANDS ]
LOFTLEIÐIR ]
PAN AMERICAN WORLD AIRWAYS ]
FLUGFARMGJÖLD
í innanlandsflugleiðum
Athygli skal vakin á því, að frá og með 6. júlí n. k.
hækka flugfarmgjöld á innanlandsflugleiðum fé-
lagsins. j
Hin nýja gjaldskrá mun liggja frammi hjá öllum
aígreiðslum og umboðsmönnum félagsins.
A/emds^
/C££AA/BA//f
íiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiirniiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiujiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiimiiuuiiiiiiin
| LÖGTAK
| Eftir kröfu tollstjórans í Reykjavík og að undangengn-
| um úrskurði verða lögtök látin fram fara án frekari
| fyrirvara, á kostnað gjaldenda en ábyrgð ríkissjóðs, að
| átta dögum liðnum frá birtingu þessarar auglýsingar,
| fyrir fyrirframgreiðslum upp í þinggjöld ársins 1958,
| sem r.ú eru allar 1 gjalddaga fallnar.
| Borgarfógetinn í Reykjavík, 3. júlí 1958,
1 Kr. Kristjánsson.
“miiiiiiiraiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiinmra
W.V.V.V.V.V.V.V.W.’AWV.V.V.V.V.V.V.WAVLV.VU
"■ -■
s
w
Innilegustu þakkir til ykkar allra, sem með heim-
sóknum, gjöfum og hlýjum árnaðaróskum minntust
mín á 0 ára afmæli mínu 28. júní s. 1.
Guð blessi ykkur öll.
Ingveidur Guðjónsdóttir,
Ásbrekku.
v.v.w.wv
3
Mínar innilegustu þakkir fyrir heimsóknir, gjafir,
skeyti og annan heiður og vinsemd, er mér var
auðsýnd á sjötugsafm,æli mínu 29. júní s. I. og
gerðu mér daginn ógleymanlegan.
Sigurjón Kjartansson,
Tjarnargötu 3 C.
.v.v.v.v.v.v.v.vv.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.v.%
Þökkum innilega öllum þeim, er sýndu samúð og virðingu viS
fráfall
Helga Guðmundssonar,
Apavatni.
Vandamenn.