Tíminn - 26.08.1958, Blaðsíða 4

4
Margir muna eftir ástar-
ævintýri þeirra Roberts
Douglas Home og Margrétar
Svíaprinsessu, sem fékk svo
Ihörmulegan endi. Én
Douglas Home er ekki af
baki dottinn og enn einu
sinni er hann umtalsefni á
íorsíðum blaða út um allan
Iheim!
Svo er mál með vexiti, að Home
r,*arð sér úti um stöðu í nætur-
Múbb einum í Frakklandi eftir að
Blitnaði upp úr sambandi hans og
,'itargrétar. Leikur hann þar á
;>íanó og vekur að sjálfsögðu mikla
athygli, því að ekki er enn farið
að fyrnast yfir frægð þ'á, er hann
(ílaut í ástamálum nú fyrir
rkemmstu!
Stríðir nú hirðinni!
Louglas Home hefir nú enn á ný
'íekizt að krækja sér í stað á íor-
/iðum erlendra blaða. Ástæða:
'Hann gerir sér alltítt um stúlku
'ina sænska eins og meðfylgjandi
'nyndir sýna. Ekki er vitað um
:iafn stúlkunnar, en þeir, sem vit
þykjást hafa á, telja þetta vera
'lerbragð af hálfu Homes. Hann
: tyggst nú sýna sænsku hirðinni
ram á að hann sé ekki dauður úr
dlum æðurn enn, þrátt fyrir „sví-
virðilegan slet‘tirekuskap“ hirðar-
.nhar í sambandi við emkamál
aans.
Cdver er sjálfum sér næstur
Þetta nýja ástarævintýri Homes
r.iun hafa hafizt um síðastliðin mán
ðamót. Ekki hefir heyrzt neitt
' m afstöðu hirðarinnar sænsku til
'bessara mála, enda telur hún sér
rennilega ekki samboðið að skipta
ér af ástamálum næturklúbbaleik
ra víðs vegar út um heim. Hins
egar hafa kunnugir látið um mælt
ð ýmsum aðilum innan hirðarinn-
:r (vafalaust á(tt við Margréti)
Gtandi ekki á sama um þetta ástar-
: :rall Homes, og enn lifi í gömlum
læðum! En eitt má teljást víst:
lohert Douglas Home þarf ekki að
úast við því í náinni framtíð að
kki verði fylgzt með athöfnum
-bans í kvennamálum þar í Fralík-
iandi suður!
Frfðafræðilegt
samband
sígareftna og
lungnakrabba?
F.rfSafræSingur
fiinn frá Cambridge
^eldur því fram
Er samband það, sem vir3-
Cst vera á milli sígarettna og
fíungnakrabba erfðafræði-
Cegt? Er hugsanlegt að síg-
areffurnar sjálfar séu ekki
orsök krabbans sem slíkar
Cieldur sé hér um að ræða
að erfðaeiginleikar einstak-
ingsins stjórni því, hvort
menn fá krabbamein af reyk
ngum eða ekki? Já, — segir
Ronald A. Fisher, sem er
T í MIN N, þriðjudaginn 27. ágúst 195fc
Kenneth heldur því og fram, að nú-
tima jazz sé kominn eins langt og
hann geti nokkurn tíma komizt
og þeir, sem hann leika, séu eig-
inlega króaðir af úti í horni. Það
þurfi að halda aftur til manna
eins og Lesters Young og ann-
arra hljóðfæraleikara af eldri
skólanum til þess að finna nýjar
leiðir og ný viðhorf.
Robin Douglas Home hefir að undanförnu gert sér títt um fegurðardrós
eina sænska eins og myndir sýnir!
ettilr, pipu eða vindla. Hann segist
hafa koniizt að þeirri niðufstöðu
í rannsóknum sínum á þessu að
það séu eiginleikarnir, sem ráða
því hvaða reykingaaðferðir menn
nota.
Víðtækar rannsóknir
Fischer byggir þessar niðurstöð-
v.r sínar á rannsóknum, sem hann
hefur gert á 51 eineggja tvíburum
og 31 tvíeggja tvíburum víðs vegar
að úr heiminum . Hér var ein-
göngu um að ræða fullorðna karl-
menn. Rannsóknir þessar leiddu í
ljós að 76% af eineggja tvíburun-
um voru eins í háttum. Annað-
hvort reykti hvorugur, eða þeir
reyktu 'báðir sigarettur eða vindla.
Af liinum tvíeggia voru hins vegar
aðeins 49% eins í háttum.
Þetla telur Fisoher sanna að í
erfðafræðilegum skilningi hljóti að
vera mikill munur á þeim, sem
reykja sígarettur og þeirra, sem
reykja pípu eða vindla, og hann
stendur á því fastari fótunum, að
um éitthvað samband sé að ræða
miili lungnakrabbans og erfða-
eiginleikanna í hverjum manni.
Margrét Sviaprensessa
— er henni sama? —
erfðafræðingur við Cam-
bridgeháskólann í Englandi.
Hann reynir að sýna fram á hve
erfðaeiginlcikar 'hafa mikil áhrif
á það, hvort menn reykja mikið
eða lítið eftir atvikum og enn
fremur hvort menn reykja sígar-
Forsvarsménn nutima jazzms liafa
ekki viljað viðurkenna að þetta
sé með öllu rétt hjá Kenneth. ’
Þeir bera upp á hann afturhalds-
semi og Shalda iþví fram, að þetta
séu síðustu fjörbrot gamla skól-
afis í jazz, en vera má að báðir
aðilar hafi nokkuð til síns máls
í þéssum efnum.
Áhuginn fyrir tónlist Glenn Millers
hefir farið vaxandi bæði í Evrópu
og Ameríku eftir að hljóðfæra-
leikarar þeir, sem leikið liöfðu
með Miller á stríðsárunum tóku
sig saman og endurreistu hljóm-
sveitina fyrir nokkru. Þessi „nýja
Glenn Miller hljómsveit" eins og
hún er kölluð, hefir þegar leikið
inn á nokkrar plötur, sem selzt
hafa vel auk þess sem sala gam-
afla platna með hinni uppruna-
Þannig hugsar telknari nokkur sér
„typiskan" jazzáhugamann líta út|
á ný. Plata þessi nefnist „Ella
and Louis Again“ tíg lögih é
henni éru eftir' tónsfeáld lífet og
Gerscwin, Irving Berlin og Colé
Porter svo að einhverjir séú’
nefndir og má ugglaust segja
þessa plötu mikiu skéTömtilegri
en þá, sem áður hefir komið méð
þeim Ellu og „Satchmo“. Gamli
máðurinn er hér í essihu sínu og
leikur og syngur betur en hokfcrú
sinni fyrr..
Samvinna þeirra í ýmsum lögum é
plötunni er miklu betri en áður
heflr vcrið og greinilega hefir
hér verið vandað til upptökunn-
ar sem og annars.En þlatan er þé
ekki með öllu gallalaus. Víða kens
ur fyrir að Ármstrong gleymir
sér og skiptir of seint um tón-
Þrírhugrakkirmenn-Tilefniðvirðist lítið annað en geðveiki-
Bandarísk mynd. ASalhlutverk:
Ernest Borgnine, Ray Milland
Sýningarstaður: Nýja Bíó.
Það þarf bæði stóra þjóð og hug
rakka menn til að þola M<
Carthyisma, og raunar væri öl
um fýrir beztu, að sem hljóðas
væri um það fyrirbæri í Stjórn
málum. En það verður ekki
Bandaríkjamönnum skafið, aí
þeir eru manna fúsastir til a
játa misfellur og taka sig 6 aft
ur. Ennfremur geta þeir verið d
h'tið barnalega stoltir yíir réti
sýni sinni, þegar einhver bölvu
vitleysan er gengin um gar£
Þessi mynd er einmitt slíkt stol
yfir réttsýni mistakanna.
Starfsmanni í flotamátaráðuneytiiv
er sagt upp eftir tuttugu og fihu
ára trúverðuga þjónustu, þega
yfirmönnum lians berst til e.vrn
að hann kunni að vera róttæku
og því hættulegur öryggi ríkisin.
eins og það hét á veimektardög
um McCarthy. Það kemur svo á
daginn, að maðurinn er altt nð
því ýktur föðurlandsvinur, en
hetzti ákærandinn hrein fasista
týpa og öfundarmaður hans í

McCARTHY-
Isminn kemur við sögu.
bæjarmálaþrasi. Eftir töluverðan-
tíma og mikið umstang tekst að
hreinsa þann ákætða af öllum á-
burði og hann fær stööu sína
aftur.
Evrópubúar eiga bágt með að skilja
viðhorf bandarískra stjórnmála
manna tii kommiinisma. í fram
haldi af því hefir skapast sú trú
almennings þar í landi, að það
megi næstum því sjá á mönnum,
hvort þeir eru kommúnistar eða
ekki; liggur nærri að hafa megi
fé af bandarísku skemmtiferða-
fólki með þvi að selja því aðgang
að húsi, þár sem höfð væri sýn-
ing á harðaiúnum kommúnistum,
svo merkilegt er þetta talið. —
Þetta viðhorf gerir náttúrlega
erfiðara fyiir um afla skynsemi
á vettvangi stjórnmálanna. Verra
er þó, þegar þessi hégilia þróast
upp í pólitiskar ofsóknir.
Mynd eins og sú, sem sýnd er í
Nýja Bíói hefði ekki átt að flytj-
ast út. Þótt hún endi vel, þá er
upphaf hennar og tilefni lítið ann
að en geðveiki í augum Evropu-
búa.
I. G. Þ.
Ella Fitzgerald
— sýngút með Loúis —
tegund. Þetta er sérstaklega áber
andi í laginu „Stompin’ at tlia
Savoy". Ennfremui' finna margir
Armstrong það til foráttu að
Hahn leikur gjarnan sem hæst á
trompettið en þá vill tónninn oft
og tíðum verða of skerandi. AiJ
þessu frátöldu er heildarsvipur-
inn, sem yfir plötunni hvílir góð-
ur og marga mun eflaust fýsa að
hlusta á þau Ellu og Louis syngja
saman á nýjan leik! Þess föá geta
að kvartett Oscar Petersons leifc
ur íyrir sörignum á plötunni og
eiris og vænia rná er sá undirleik
ur ekki af verra taginu!
Robert Douglas-Home stríðir
sænsku hirðinni — sézt tíðum með
óþekktri sænskri fegurðardís -
Margréti prinsessu sagt um og ó
í Bandaríkjunum og víðar hefir mik-
ið verið deilt um grein nokkra
eftir Kenneth nokkurn Rexroth,
en hann er mikils ráðandi í jaz'z-
lífinu í San Fransisco. Grein þessi
birtist í iblaðinu „New World
; Writing“ og í henni heldur
Iíenneth því fram, að margt sé
líkt. með saxofónleikaranum
Charlie Parker og rithöfundinum
Dylan Thomas.
Báðir séu þeir menn, sem eftir síð-
ustu styrjöld hafi komizt á glap-
stigu í verkum sínum. Til dæmis
sé ekki meiri munur ú músík
þeirri sem Parker skapaði og
Dixieland, heldur en er á miili
tveggja kafla í venjulegri sinfón-
Charlie Parker: '
Líktist hann 1
Dylan Thomas? ”1.
legu Glenn Miller hljómsveit hef
ir aukizt verulega.
Það er til þess tekið, að Glenn sagðl
við brottför sína til Parísar frá
London 15. des. 1944: „Hvar er
faUMífin tnín“? Einn af vinum
hans, sem nærstaddur var, svar-
aði því til, að hann gæti ekki bú-
izt við því að lifa til eilifðar!
Sem kunnugt er kom Glenn Mill-
er aldrei úr þessari flugferð, en
1 enn í dag seljast 14 ára gamlar
plötur hans sem nýjar væru!
r
Louis Armstrong og Ella Fifzgeraíd
hafa nú sungið saman inn á plötu