Tíminn - 04.09.1958, Side 8

8
«tfT: T í M 1N N, finuiitudagimi 1. scptember 1958.
Og viS bjóðum góSa nótt.
Vettvangur æskunnar
(Framhald af 5. síðu).
risavaxna kringlótta sal, sem þeir
haía byggt yfir sýningarmunina.
Þar er hægt að hvíla sig vel, og
þar sá ég m.a. fallegar stúlkur
sýna tízkukjóla. Annars eru þrír
dagar ekki neinn tími til að
skoða svona sýningu, og má benda
á, að sýningarsvæðið er um 200
hektarar, og vegirnir innan þess
fiiLlir 30 kílómetrar. Mér þótti
einna stórfenglegast að koma upp
í 'Cfstn kúluna á tákni sýningar-
innar, Atomium, og horfa þaðan
yfir sýningarsvæðið úr 120 metra
hæ'ö. Það skyggir fljótt á kvöldin
í Briissel, og þá gefur að líta
stórfengleg litbrigði í ljósunum
á sýningunni.
— Hvert fórstu svo frá Briissel.
— Þaðan fór ég um Antwerpen
til Rutterdam og Amsterdam í
Hollandi og þar ók ég eftir endi
löngum 30 kílómetra löngum flóð
garði, sem Hollendingar hafa
byggt þvert fyrir mynni Suður-
sjávar. Var það mLkið mannvirki.
Það er gaman að koma til Hol-
lands’ og sjá, hversu vel þeir hafa
byggt upp eftir stríðið. Hollend-
ingar eru auðsjáanlega dugmikil
þjóð, eá heldur þótti mér þeir
bitrir út í Þjóðverja. Frá Hol-
landi fór ég til Þýzkalands, gegn-
uni Bremen og Hamborg og norð
ur Jótland. Þar kom _ég meðal
annars við í Árósum, Álaborg og
Badstofao
(Framhald af 6. síðu)
nefndar og lögreglustjóra, sem
foyði svona stórum hóp upp á
slíkan aðbúnað, sem hér hefur
verið lítiligea lýst. Það er ekki
iögreglnstjóranum að þakka að
mikill hluti lögreglunnar er ekki
dauður, heldur eru þarna saman
komin hraustmenni, sem ekkert
1 toitur á þótt ailt mori £ sóttkveikj
! um innan veggja stöðvarínnar.
Ég vona að þessar fáu línur
verði til þess að vekja einhvern
af þeim mönnum, sem þetta varð
ar, því við höfum ekkert að gera
við sofandi menn. Eg vil svo aö
síðustu minnast á eitt, sem ég
tók eftir á þessu ferðaiagi mínu,
að á einum stað í bænum gr ver-
ið að byggja þrjár kirkjur, og
er það gott og blessað, en það
verða lika að vera til peningar
til þess að byggja nauðsynleg-
ustu opinberar byggingar, sem
vitað er að munu ekki standa
auðar svo að segja ailt úríð um
kring.
Borgari.
skáta, og að kynni þeirra á rnilli
megi aukast.
Við þökkum Nigel Dodd fyrir
greið svör, og við vijjum taka
undir þá ósk hans, að áframhald
verði á kynnum íslenzkra og
brezkra skáta. Skátahreyfingin er
alþjóðlegur félagsskapur, senv
berst fyrir þeirri háleitu hugsjón
að safna saman undir merkjum
sínum æskulýð allra landa, án til-
lits til þjóðernis, tungu, litarhátt-
ar, trúarbragða eða stjórnmála-
skoðana. Á þennan hátt hyggjast
skátarnir efla kynningu þjóða á
milli og stuðla þannig að efiingu
friðar í heiminum og friðsamlegri
sambúð þjóðanna. Starfsemi þessi
á sér háleitt takmark, og því væri
óskandi, að henni væri meiri
gaumur gefinn ef-tirleiðis en vcrið
hefur hingað til.
Hirtshals, en þaðan tók ég ferju
til Kristiansands í Norogi. Frá
Kristiansandi fór cg svo með
Heklunni heim, cn óður skrapp
ég til Stafangurs og fór þá gegn-
um Jaðarinn, sem er eitt blóm-
legasta landbúnaðarhórað Noregs.
10.000 KÍLÓMETRAR
— Og mótorhjólið hefu- dugað
vel?
— Já, ég ók samtals um 10.000
kíióm'etra ó tveimur og hálfum
mánuði, án þess að nokkuð kæmi
fyrir. Það var ekki fyrr en ég átli
um það bil 500 metra eftir ófarna
um borð í Hekluna, að fyrsta ó-
happið kom fyrir, en þá ók bill
á mig. Það fór þó allt vel, og
varð aðeins til að minna mig á
það, hversu heppinn ég hafði
verið á leiðinni. Annars varð
Jjetta alveg sérstaklega ódýr ferð,
en þó skemmtileg, og þafeka ég
það fyrst og fremst því, að ég
forðaðist allt, sem hét hótel eða
gistihús', en leitaði mér í þess stað
gistingar úti í guðs grænni nátt-
úrunni og matreiddi ofan í mig
sjálfur. Mér reyndist það vera
mjög skemmtilegt að ferðast á
þennan hátt, hafa enga fasta
ferðaáætlun, en láta hvex-jum degi
nægja sína þjáningu, og ég álít,
að á þennan hátt kynnist maður
mxm betur því umhverfi, sem ferð
azt er xun, heldur en með því
að þjóta yfir löndin í bílum eða
járnbrautum.
Við kveðjum Gunnar og þökk-
um honum fyrir greið svör. Það
er auðséð, að fex*ð hans hefir
verið hin ánægjulegasta, og við
viljum leyfa okkur að vona, að
þessi frásögn hans megi verða til
þess, að einhverjir fleiri ungir
fslendingar leggi land undir fót
til að kynna sér framandi lönd
og þjóðir, á sem einfaldastan og
ódýrastan hátt.
— esig
íslendingar gestrisnir
(Framhald af 5. síðu)
astir. Sérstaklega vil ég þó þakka
Páli H. Pálssyni mótsstjóra á
Þjórsárdalsmótinu fyrir allan
þann tíma og þá fyrirhöfn, sem
hann hefur lagt í sölurnar okkar
vegna, Hér hafa ailir sýnt okkur
mikinn vinarhug, og ég hef kom-
izt að raun um það, að sízt er of-
sögum sagt af hinni frægu ís-
lenzku gestrisni. Ég vona af heil-
um hug, að áframhald verði á
sambandi íslenzki-a og enskrá
& vfðavangl
(Framhald af 7. síðu).
að gera ekkert, þá liefði bai'a
ekkert fengizt af því, sem Her-
móður talar um. Og ef Ieið Gunii
ars væri valin, þá hefðu hækk-
anirnar orðið miklu rneii'i en nú.
Aftur á inóti er óvíst að Hcr-
móður hefði þá nokkuð skrifað.
Tímarit lögfræðinga
Blaðinu hefir verið sent seinasta
hcfti af Tímariti lögfræðinga (2.
1957), sem Lögmannafélag íslands
hefir gefið út um árabil. Forustu-
grein í þessu hefti skrifar Gísli
Sveinsson fyrrv. sendiherra og
nefnist hún: Laganám íslendinga
í Danmörku og upphaf lögfræði-
kennslu á íslandi. Þar næst er
grein á dönsku um sjóréttarákvæSi
varðandi siglingu í hafísum (cftir
hæstaréttarlögmann Kjeld Rör-
dam), þá skýrsla frá norræna lög-
fræðingaþinginu ii'ffidsinki 1957;
frá sakadómi Reykjavíkur; fi'á
norræna embættisxnannasamband-
inu; frá Lögmannafélagi íslands
o. fl.
Forvitnilegust þykir þeim, er
þetta skrifár, ritgerð Gxsla Sveins-
soniar, enda er hún skemmtileg af-
lestrar og harla fróðleg. Hún virð
ist auk þess næsía támabær, bæði
fyrir þá sök, að 'urn þelta efni
samfellt mun eigi hafa verið ritað
fyrr, og eins hitt, áð nú í ár (Í958)
er hálfrar aldiar aímæl.i lögfræði-
kennslu á íslandi, en hún hófst
eins og kunnugt er ineó setningu
Lagaskólans 1. okt. 1908 og síðan
í lagadeild Háskóla íslands (frá
1911). Er í greiif þessari rakin í
stónun dráttimx, en þó íurðu ná-
kvæmlega, sagá þessa análs frá
upphafi vega, bæði um laganámið
i Damnöi'ku við Khafnarháskóla
frarn á þessa öld, en þangað sóttu
í&lendingar þá fræðslu, svo senx
einvörðungu, og einnig um iiinn
langa og örðuga aðdraganda að
stofnsetninguí lögfræðikennslunn-
ar hér á landi o. s. írv. Að sjálf-
sögðu er að þassari greinargerð
allri mikill fehgur, — Gísli Sveins
son mun vei-a einn þeirra, er und
ir lokin liiku embætlxsprófi í lög
uxn frá Háskólanum i Kaupnxanna
höfn, en íleiri Hafnarlögfræðing-
ar eru nú enn á lííi.
Afmæíiskveðja
til Trausta A Rcykdal, fyrrverandi
fiskimatsnvxxxns á Akureyri, á 70
ái-a afina'Ii hans, 7. ágúst 1958.
Vildi. ég, kaxri vinur,
vanda þér eina íínu.
Senda þér sólskinsgeisla
á sjötugsafmæli þínu. ‘
Þú hefir Íéi'ðir langar
labbað,í kvikur í spori.
Sungið lífþrungin Ijóðin,
ljóð unx fegurð á vori. .
Sáttur við alit og alla ;
ellinnar vafinxx friöi. '—
Þreyttum -og nxinni máttar
margoft varstu ao liði. *
Þá kvaðstu um sól og suraar,
söngst unx blóms-krýddar grxindir,
og vísunxar Ijxifu liðu
lengi ókomnar stundir. ■
Brosi þór heiður himi-nn,
hlægi þér fjöil og særinn.
Sólin þig geislum signi,
suðrænn þig vermi blærinn. .
Forðast sorpið og sorann,
sifellt með skjöldinn þreinan
með Gxið í hjarta og huga
hélstu þimx veginn foeinan.
Margs’þu lxefir að. minnast,
mörg var yndisleg stundin, I
einnig hretviðri og hríðar,
harðfrosin blómagrundin.
Af þínum andlega auði
öðrum veittir þú feginn.
Þak-kii', sem. „trúi þjónninn“
þiggurðu hinurn megin.
Verði þér ellin að æsku
indæl,. heiðbj.ört og fögur .
nxeð óskurn, cr á ég beztar, .
onda cg þessar bögur. .
Gunnar Eixiai'sson.
*WAV.V.V.V.VA,.V.V.V.V.W.V.V.V.W.V.V.l.V.V.V.V.V.V.V.V.,.V.V.,.V.V.V.V.,.,.V.V.V.V,VA%\\V.V.V.V.V.V.V.VV.V.V.,.V.V.V.,,V.V.’.',
BIFREIÐASALAN BÍLLIN
Sí Ml 18-8-33
Viðskiptavinum vorum er bent á
að við erum fluttir úr Garðastræti 6 í
Yarðarhúsið
við Kalkofnsveg.
Höfum ávallt fyrirliggjandi
flestar gerðir af bifreiðum með sanngjörnum
greiðsluskilmálum.
Daglega eitthvað nýtt, alltaf opið.
— Talið við okkur sem fyrst.
BILLINN Varðarhúsinu við Kalkofnsveg
SÍMI 18-8-33 SÍMI 18-
8-33
Bt/VWiWUVWV'AVV.W.V.V.’.V.VAVV.V.V.V.V.V.V.VAV.V.WAV.V.V.V.V.V.V.V.V.’.V.V.Vr.V.W.VV.Y.V.V.V.V.V.V.V.VAV.W.V.W.V'A
s