Tíminn - 16.12.1958, Blaðsíða 9

T í MIN N, þrlðjudaginn 16. tlesember 1958.
9
Vtin IfatfM
Af og til spurði Alan ým-
issa spuminga. Eg hélt áfram
að taia þar til ég heyrði á
andardrætti Elfridu að hún
var sofnuð.
— Alan, hún er sofnuö
hvíslaði ég. — Þaö er bezt að
við förum líka aö sofa.
— Já, . . . við megum ekki
vekja hána.
— Góða nótt Sara.
Hann sagði ekki meira og'
ég.lá kyrr með litlu stúlkuna
í fanginu. Eg var mjög
hfærð yfir því að þéssir ang
ar treystu mér og yfir bví hvo
Alan þótti vænt um systur
sína.
Þega rég loks sofnaði svaf
ég draumlausum svefni. Eg
vaknaði ekki fyrr en dagsbirt
an streymdi inn um glugg-
ann.
22
A meóan viö snæddum
sagði ég þeim meira aí Lav
ender Cottage. Eg sagði þeim
frá garðinum með garðhús-
inu, sólúrinu og fuglabúrun
um. Þau hlustnðu stóreygð
af undrun.
— Það væri gaman fyrir
ykkur að sjá Lavender Cott
age, er það ekki? sa'gði ég.
Elfrida leit á Alan til þess
aö sjá hvort hann A'æri þessu
samþykkur og mér til mikill
ar gieði kinkaði hann kolli
ánægður á svip.
—• Hvenær? spurði hann.
— Kannske í dag.
-— Núna?
— Ja, við sjáum tii. Við
getum ekki skilið Matty
hér eftir eina. Eg ætla aö
apyrja hana hvórt hún vilji
ekki fara til sýstur sinnar.
Börnin brostu og kinkuöu
kolli hvort til annars og mér
fannst ég vera ae leysa vand
ræði Josslyns á, skynsamleg
an hátt.
Eg gat næstuin ekki beðiö
eftir því að geta talað við
Matty. Þegar hún heyrði
hvaö ég hafði á prjónunum
Eg hjálpaði Elfridu að baða varð hún himraíifandi.
sig of för síðan niður í eldhús — Þú hefur lyft þungu fargi
ið til þess að taka til morg af mér, sagði hún. — Eg hefi
unverðinn. Börnin fóru niö verið örvæntingarlulí yfir
ur með mér. Mér fannst því að þurfa áö.vera ein hér
aö þau héldu aö ég myndi í allri þessari hringavitieysu.
hverfa burt fyrirvaralaust ef Eg hringdi ti’ .Júlíu frænku
þau hefðu ekki stööugt auga og sagði henni.; frá því sem
með mér. ég hafði í huga og hún var
Eg bjó til hafragraut og strax með á nótunum.
ristaði brauð og tókst að •
finna smjör og aldinmauk.
— Þetta er nóg til þess aö
halda héila veizlu, sagði ég.
Þetta fártnst börnunum víst1
fyndið, því að þau fórti að
skellihlæja, en kannski var
það aðeins vegna þess að þau
voru í skapi til þess að hlæja
að öllu.
Eg tók til mat handa
Matty, setti haun á bakka og
fór upp til hennar. Hún leit
á mig með þakklæi.i í augum
vegna þéss að ég hafði hugs
að um börnin.
— Svafstu vel í nét,c? spurði
hún.
— Hún svaf 1 rúminu lrjá
Elfridu, sae-ði Alan. — Elf-
ri'da hafði martröð.
— Drottinn minrt dýri, and
varpaði Mattv. — Þá hefur
þú ekki sofiö blund?
— Jú, svaraði ég — ég svaf
ágætlega.
Síðan fór ég niður með
börnunlim og viö snæddum
morgunvérð í herbergi sem A1
an sýndi mér hvar vaf. Það
var lítið þægilegt herbergi er
sileri til austurs svo að morg
unsólin skein inn mn glugg
aha. Þrátt fyrir að nú var
kominn október var hiýtt í
herberginu.
— Við borðuðuin ailtaf
morgunverð hér þegar Elf-
í’ida var hvítVoðungur, sagði
Alan.
— Hvað stór? sagði Elfr-
ida.
Þau hlógu aftur.
— Álíka stór og þe-ssi brauö
hleifitf.
Díana og Jói frændi áttu að
koma seinni hluta þessa sama
dags.
— Húsið fyllist hjá þér
frænka.
— Eg er bara ánægð. Jói
og Josslyn geta búið á Mark
ham Arms á meðan börnin
eru hér. Eg ætia að segja
Josslyn frá þessu iim leið og.
hann kemur. Hann sagði að
hann mundi líta inn eftir
morgunverð. Hann verður
áreiðanlega hrifinn þegar
hann heyrir aö þú hefur leyst
vandann svona skynsam.ega
Hann verður iika feginn að
Matty- þarf ekki ao verða ein
eftir.
—Þetta er annars ekki um
talsvert vegna þess að þetta
var eina lausnin á vandanum.
— Eg held að börnin mundu
ekki liafa farið frá Matty ef
þú hefði ekki komiö tii skjal
anna. Hún hikaði dálitið . . .
— Sara.
— Já fræu.ka?
— Josslyn var svo þakklát
ur. Á heimleiðinni sagóist
hann ekki vita hvað hann
hefði gert ef þú hefðir ekki
verið með.
Sólin skein og þetta var
dásamlegur morgunn. Eg
held að ég hafi aldrei verið
svoiia hamingjusöm fyrr.
Eg sagði börnunmn að við
mundum fara til Lavender
Cottage um leið og bíllinn
kæmi. Eg flýtti rnér síðaxi
burtu til þess að gefa Eifr-
idu ekki tækiíæri tii þess að
spyrja spurninga um „mann-
inn“. — Nú verðum við að
pakka niður. Þið verðið að
hafa eitthvað með ykkur af
fötum.
Við flýtum okkur upp og
ég fann tösku sem ég fyllti
af föturn í skyndi. Við tókum.
dálítið með af leikföngum og
börnin rædda fram og aftur
um hvað þau ættu eiginlega
að taka með sér.
Alan sagði ao hann þyriti
að kveðja húsið og við lögö
um af stað í hringferð um
það.
N Y B □ K:
Andvökur IV.
Höfum opnað
á efri hæl í húsi okkar ad Laugavegi Iða
Komið er út IV. og síðasta bindi af Andvökum
Stephans G. Stephanssonar. Dr. Þorkell Jóhann-
esson háskólarektor sá um útgáfuna. 570 bls.,
verð kr. 125 ób, 170 í rexínbandi, 230 i skínn-
bandi. Félagsmenn fá 20% afslátt frá útsöluvefði.
Öll rit St. G. St. Bréf og ritgerðir I—IV og And-
vökur I—IV, samtals tæpar 3800 bls., kosta
aðeins 919 kr. í skinnbandi (Bréf og ritgerðir
300 kr., Andvökur 619 kr).' Bréf og ritgerðir eru
á þrotum.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
GuSrrSur HafliSadóttir
frá Strandaseljum
andaðist í Landsspitalanum 14. þ.m. — Minningarathöfn fer fram
frá Dómkirkjunni íöstudaginn 19. þ.m. kl. 13,30 siðdegis.
Athöfninni verður útvarpaS.
Vandamenn
Konan mín
SigríSur Áskelsdóttir
andaðist að Sólvangi, Hafnarfirði 14. þ.m. Jarðarförin er ákveðin
laugardaginn 20. des. n.k kl. 10,30 frá Fossvogskirkju.
Kirkjuathöfninni verður útvarpað.
Helgi Geirsson
Bi«así5œ6i:
Hjartkœr faðir okkar
Vilmundur Ásmundsson
andaðist að heimiM sínu Dunhaga 11, 15. þ.m.
Guðrún Vilmundardóttir
Jón Árni Vilmundarson
Hjartanlcgar bakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við
andlát og jarðarför
Gísla Finnssonar,
bónda, Fossi,
Maria Finnbogadóttir — Guðbjörg Finnsdóttir.
Börn, tengdabörn og barnabörn.