Tíminn - 04.01.1959, Blaðsíða 9

Í f-MIN'N, suiuiudagiun 4. jamiar 1959.
*

ar þú talar við hann. Hugs
aðu um framtíöina og gerðu
þetta ekki erfið.ara en það
er fyrir ykkur bæði. Segðu að
þú hafir hlaupið á þig.
— Eg get ekki skrökvað að
honum Díana.
30
— Fannst þér það líta svo
hræðilega út, sagði hann.
— Þegar við komum hingað
seinnihluta dags um daginn
fannst mér það líta drunga-
lega út, sagði ég. — Þaö lítur
gegn um hana. Josslyn, þú
ert alveg eins og riddari frá
miðöldum. Þú tilheyrir alls
ekki tuttugustu öldinni. Það
hefði verið ofur auðvelt fyrir
mg að segja eitthvað á þess-
ari stundu en ég hreinlega
gat það ekki. Það var eins og
húsið biði eftir því hverju ég
svaraði.
Eg sneri mér frá honum og
sagði: — Þegar þú baðst mig
að giftast þér, þá hélstu að
þú værir að tala við Díönu.
Eg beið. Eg gat ekki horft
á hann. Síðan var ég skyndi
lega gripin af sterkum örm
um og hann sneri mér að sér.
— Um hvað ertu að tala?
sagði hann.
— Vertu ekki með neinn
leikaraskap Josslyn. Eg veit
allt. Eg var í kjól af Díönu og

Blaðburður
Tímann vantar unglinga eða eldri menn til að
bera blaðið til kaupenda í eftirtalin hverfi.
KLEPPSVEG
KÁRSNES í KÓPAVOGI.
AFGREIÐSLA TÍMANS
áreiðaniega miklu betur út
þegar búið er aö klippa trén j leit betur út en venjulega og
og laga til rgarðinum.
—■ Eg lít víst alltaf á þaö
með augum dréngsins, sagöi
hann.
Josslyn opnaðu stóru úti-
dyrnar og við gengum inn í
anddyrið. Þegar ég kom inn
í þetta leyndardómsfulla hús
Hugsaðu um hvaö það fannst mér ég veröa að segja
hefur að segja fyrir okkur í
framtíðinni. Góða nótt Sara. j
Mér kom ekki dúr á auga
alla nóttina. Og þær voru
margar hugsanirnar sem
hvörfluðu að mér í örvænt-
ingu minni.
Daginn eftir hringdi Joss-
lyn til mín og spurði hvort ég
vildi koma með til Creek-
down Manor. Eg var tilbú-
in þegar hann kom. Eg vildi
ekki að hann kæmi inn í hús
ið og heyrði Júlíu frænku
tala um trúlofun okkar, svo
aö ég hljóp niður á móti
honum.
— Þú ert tilbúin á réttum
tírna sagði hann um leið og
hann opnaði bíldyrnar. Hann
kyssti mig létt á kinniiia. Slð-
an tók hann um hendur mér.
— Það er dásamlegt að hafa
þig með, sagði hann.
— Eg . . . ég þakka, sagði
ég.
— Þú lítur ekki vel út. Ertu
þreytt eða er eitthvað sem
angrar þig?
Eg vissi að ég hefði átt að
nota tækifærið og segja: — Eg
er leið yfir því sem hefur kom
ið fyrir. Eg er léið vegna þess
að þú villtist á mér og systur
minni. En hið innra meö mér
hvíslaði einhver rödd: — Ef
þú segir þetta núna þá getur
þú ekki farið með honum til
Creekdown. Þú veizt að þér
þykir meira vænt um börnin
en Díönu. Þú verður að hjálpa
honum áð finna endanlega
lausn á vandanum um fram
tíð þeirra. Þú mátt ekki láta
hana koma því til leiðar að
hann sendi þau í burtu. Þau
þarfnast heimilis . . . og um-
hyggju.
Eg get sagt þetta síðar,
ég við sjálfa mig.
— Nei, það er ekkert sem
angrar mig, svaraði ég.
. —■. Þú ert þá sem sagt á-
irægð með þinrr tilvonandi
eiginmann? Segðu mér satt.
Eg tók í hönd hans. — Eg
get ekki skilið hvers vegna ég
ætti að vera óánægð.
Hann brosti og við ókum af
stað. Eg talaði um húsið alla
leiðina. Eg sagði .að það gæti
orðið dásamlegt heimili fyrir
börnin ef tekið yröi til í her-
bergjunum.
— Alveg rétt, sagði hann.
'— Eg vil gera það að heimili
fyrir þau-----og fyrir okkur.
Brátt komum við aö húsinu.
— Það lítur ekki sem verst út
í morgunskímunni sagöi ég.
Josslyn frá efasemdum mín
um þegar í staþ. Það hafði
svo margt ljótt skeð innan
það var aðeins dauft ljós i
stofunni. Þú hafði ekki veriö
nema í mesta lagi 5 mínútur
inni í húsinu þegar þú barst
upp bónoröið og ég sagði já.
Þú hélzt að ég væri Díana
og uppgötvaðir ekki mistök
in fyrr en um seinan.
— Ertu að reyna að segja
mér að ég þekki ykkur ekki í
sundur?
— Eg er aðeins að segja að
þessara fjögurra veggja að ég í fimm mínútur eða svo
varð að vera hreinskilin gagn þekktirðu okkur ekki í sund
vart honum. Jafnvel þótt að
vafamál væri að ég mundi
nokkurn tíma giftast honum
fannst mér aö allt yrði aö
vera á hreinu okkar á milli.
— Þú hikar, sagði hann.
Fellur þér ekki við húsið?
Þér finnst það sjálfsagt ógn-
andi og eyðilegh Andlit hans
varð skyndilega gremjulegt.
— Þú skilur að þaö var síð-
asta ósk frænda rníns að ég
gerði þetta hús aö heimili
fyrir börnin. Mér finnst að ég
verði aö uppfylla þessa ósk
hans. Eg sá hann ekki í mörg
ár. Hótanir eru ekki góðar og I. Þessi töfraorð virtust berg
þær sem aldrei ér gert út um mála i tómlegum salnum.
geta orðið sorglegar. Það kom Hversu oft hafði ég ekki hugs
dálitið upp á milli okkar . . . að um að ef til vill mundi ég
og ég fór burtu. Eg hefði ekki einhverntímann heyra hann
ur.
— En þetta er hreinasta
fjarstæða. Eg vissi ágætlega
við hverja ég var að tala.
— Segir þú þetta aðeins af
einskærri riddaramennsku?
— Riddaramennsku! Það er
ekki riddarapiennska heldur
aðeins heilbrigö skynsemi. Eg
bað þig aö giftast mér og þú
sagðir já. Hvað viltu vita
meira?
— Eg lield aö þú elskir Di-
önu.
— Þaö er ekki rétt. Eg
elska þig.
Plast-belgir
Norsku plastbelgirnir appelsínugulu hafa um eins
og hálfs árs skeið verið notaðir á íslenzka fiskibáta-
flotanum. Styrkleiki þeirra er nær ótrúlegur, t. d.
eru þeir viða notaðir sem ,,fríholt“ á milli báts og
bryggju.
Belgirnir fást nú í eftirtöldum stærðum:
Netabelgir
Línubelgir
Línubelgir
Línubelgiv
Baujur fyrir
75”
60”
50”
40”
40”
fyrir stærri báta
fyrir stærri báta
fyrir minni bála
Múrningarbaujur. þrjár gerðir.
Baujur sérstaklega ætlaðar fyrir þorskaneta-
veiðar væntanlegar.
Sérstök merkimálning hvít og blá er einnig
fyrirliggjandi,
Ennfremur lím og bætur.
Sendum gegn póstkröfu um allt land.
KAUPFÉLAG HAFNFIRÐINGA
VEIÐARFÆRAIIEILD — Sími 50292.
i
átt að gera þaö. Eg vil gera
allt sem í,mmu valdi stendur
til þess að bæta fyrir þennan j
gamla misskilning.
— Auðvitaö skil ég þetta,
sagði ég. — Mér fellur vel við
þetta hús Josslyn. Eg er viss
um að mér gæti liöið ágætlega
hér en . . .
— En hvað? spurði hann.
—- Það er svo gamalt og
gömul hús virðast mér alltaf
vera lifandi. Það er að
minnsta kosti engu líkara um
þetta hús. Aö ' kynnast því
verður þaö sama og að kynn
ast einhverri manneskju sem
erfitt er að skilja, en úr því
að þú skilur þetta allt þá
hverfa erfiðleikarnir sem
dögg fyrir sólu.
Hann tók utan um mig þar
sem við stóðum í anddyrinu
en mér fannst að hann gerði
það ekki vegna-þess að hann
vildi hafa mig nær sér held
ur vegna þess að hann væri
hræddur við þessa f j óra veggi
sem umluktu okkur, hræddur
við þaö sem þetta leyndar-
dómsfulla hús haföi að geyma.
Eg losaði mig frá honum og
sagði: — Það er dálítið sem
ég þarf að segja þér Josslyn.
Eg verð að segja þér það áður
en þetta gengur lengra. Eg
veit vel að þú hljópst á þig í
gærkvöldi.
— Hljóp á mig?
— Þú hélzt aö ég væri Dí-
ana.
— Hvenær varð þessi hug
mynd til?
Ó, hugsaöi ég. Þú setur upp
eins konar grimu en ég sé í
segja þetta, en hvernig gat ég
trúað því að hann segði satt?
Hann hafði tekið hendur
mínar í sínar og andlit hans
hvildi á öxl mér. Við stóöum
í miöjum salnum. Eg vissi
hversu mikið hann hafði
þjáðst hér og hversu mjög
hann var hræddur um að
sama sagan mundi endurtaka
sig.
— Eg veit aö ég er ekki sá
maöur sem þig hefur dreymt
um, sagöi hann. — Eg get ekki
einu sinni sagt hvernig til-
finningum mínum er varið.
í stað þess hefi ég farið með
þig hingað . . . í þetta gamla
eyðilega hús. Eg bið þig um að
hjálpa mér að koma börn
unum á legg. Eg viðurkenni
að þetta er ekki sérstaklega
rómantískt. Mér þykir það
leitt Sara, en þetta er það
bezta sem ég get boðið þér.
—Eg óska einskis frekar.
En ég verða að vera hrein-
skilin við þig. Eg vil alltaf
vera það. Eg vil gftast þér og
ég vil gera þetta hús aö heim
ili olckar beggja. Eg vil gera
aumingja litlu börnin ham-
ingjusöm . . .
Hann kyssti hendur mínar
aftur og aftur. Hann leit ekki
upp og ég vissi aö hann var
hræröur.
— En, sagði ég, — ég vil
gefa' þér tækifæri til þess aö
losa þig við þetta allt . . ef
þú vilt þaö. Þú mátt ekki
lialda aö þú verðir að giftast
mér aðeins vegna þess að þú
villtist á okkur Díönu.
Hann þrýsti mér að. sér.
Kaupendur
Þeir, sem hugsa sér að fá innkaupaleyfi fyrir
rússneskum jeppabifreiðum 1959, þurfa að hafa ix
sent umsólrn til Jeppaúthlutunarnefndar, Búiiað-.
arfélagshúsinu, Reykjavík, fyrir febrúavlok 1959.
Umsóknir sendar fyrir árslok 1958 þurfa að end-
urnýjast.
Þeir, sem stunda landbúnað, þurfa að sendámeð:
umsókn síniii meðmæli hlutaðeigandi búnaðar-
félagsstjórnar.
Úihlutunamefnd jeppabifreiða.
««:::::«:::«a:«Kö««««:««»«
Maðurinn minn 09 faðir okkar,
Ólafur Elísson,
forstjórl,
verður jarösunginn frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn 6, janúar
n. k. kl. 2 e. h. Bióm eru vinsamlegast afþökkuð.
GySa Björnsdóttir og börn.
Útför fósturföður míns,
Jóhannesar Hjartarsonar, í r
fyrrum skipsfióra,
C C !
Ásta Jó.nj^ttirc,,^,
fer fram frá Dómkirkjcnni þriðjudaginn 6. janúar kl. 1,30..