Tíminn - 29.01.1959, Page 8

T í M IN N, fimmtudaghm 29 janúar 1959.
Fimmtugur: Haraldur Hjálmarsson,
verzlunarmaður, Sauðárkróki
'Finuntugur varð hinn 20. des-
«mber si. Haraldur Hjálmarsson
verdunarmaður á Sauðárkróki.
„Betra er seint en alclrei", sitend
ur þar. Vil ég senda honum kveðju
mína, þótt liðinn sé röskur mán-
uðúr frá því er hann steig yfir
þröskuldinn.
Haraldur er ætlaður vel, kom-
inn af miklu myndarfólki og mann
kosta. Faðix hans er garþurinn
Kjalmar Þorgilsson, fyrrum bóndi
á Hofi á Höfðaströnd, en móðir
hans var Guðrún Magnúsdóttir
hreppstjóra Ásgrímssonar á Sléttu
Bjarnarstöðum í Óslandshlíð. Hún
lézt er Haraldur var á fyrsta ári.
Það skarð varð ekki fyllt. Mun
sárt hafa goldið eiginmaður og ung
börn. Er Haraldur yingstur þriggja
systkina, Steinun var elzt, hún and
aðist 1942. Magnús flutítist barn
að aldri vestur um haf með afa
Sínum og ömmu, Magnúsi hrepp-
sbjóra og Þorbjörgu Friðriksdótt-
ur, árið 1914. Býr iiann búi sínu
vestur þar í Dakotafyiki.
Haraldur stundaði búfræðinám
við Hólaskóla og brautskráðist það
an vorið 1932. Mim bann hafa
imeigzt til bústarfa, svo sem ætt-
menm hans margir, þótt annað yrði
uppL
Arið 1934 réðst hann til Kjöt-
búðar Siglufjarðar og starfaði þar
um 12 ára skeið við kjötiðnað og
afgreiðslustörf, gerðist brátt félagi
í fagfélagi kj ötiðnaðarmanna og
hefir meistararéttindi í kjötiðnaði.
Á Siglfjarðarárum sínum, var Har-
aldur löngum formaður í, Félagi
ungra Framsóknarmanna þar á
staðnum og stóð enn fremur að út-
gáfu „Einherja“ blaðs Framsókn-
armaima á Siglufirði.
Vebuxinn 1939 innritaðist Har-
aldur í Samvinnuskólann og lýkur
prófi þaðan vorið 1940. Gerist
deildarstjóri hjá Kron í Reykja-
vik 1945, Hverfur tll Skagafjarðar
1950, verður starfsmaður hjá Kaup
félagi S'kagfirðinga og hefir verið
það til þessa dags. Hefir Harald-
ur unnið samvinnufélögunum |
heJming ævinnar, sem af er, enda!
óhvikull og einlægur samvinnu- ■
imaður, gæddur rfkri félagshyggju
og skilur mörgum betur hvílikt
höfuðgildi hugsjón samvinnustefn
unnar hefir í sér fólgið. — Skal
svo ekki frekar rakinn ferili þessa
fimmtuga afmælisbarns.
Haraldur HjáLmársson er greind
ur vel hinn bezti drengur. Ljóð-
og stökur liggja honum á tungu
og hafa margar flogið víða vegu.
Nokkur kvæði hans og vísur hafa
birzt á víð og dreif í blöðum og
tímaritum, hann á fáein ljóð og
stökur í „Skagfirzkum ljóðum“, er
út komu 1957. Rýrir framlag hans
ekki gildi þessa kvers — og er þá
hóflega mælt. Annars mun Harald
ur ekki hafa hirt um að halda
saman kveðskap sínum og er illt
til að vita, svo sérstæður sem
hann er um margf og persónuleg-
ur.
Haraldur er góður ræðumaður,
eiifarður og hreinskilinn. Hann er
mikill tOfinningamaður, hrifnæm-
ur og hjartahlýr. Slíkum mönnum
verður stundum allt meðalhóf
vandrataðri vegur en hinum sum-
um, sem harðari hafa skrápinn —
og lái þeim hver sem vOl og get-
ur. Falla og í valinn fleiri vonir og
stærri, þegar hugsjónalíf er auð-
ugt og draumar glæstir. Og von-
brigðin verða sárari þeim, sem rík
ar hafa tilfinningar og heitar.
En hvað um það. Haraldur
Hjálmarsson er hvers manns hug-
ljúfi, glaður og jafnan reifur, fagn
aðarmaður í vinahópi. Hann kann,
eins og fleiri, að hafa misgei-t eitt-
hvað við sjálfan sig, naumast við
aðra, enda mætti sá maður vera
undarlega saman settur, er bæri
til hans óvildarhug.
Ólína Jónasdóttir skáldkona
orti þessar stökur til Haraldar hér
á árunum:
Þegar ís um andann sezt
og ýmist frýs og hlýnar,
munu lýsa lengst og bezt,
Jjóðadísir þínar.
Vonarglóð, sem gjöful er,
gangi á slóðum þlnum.
Alls hins góða óska ég þér -
eins og bróður mínum.
Eg ætla að margir muni vilja
taka undir með Ólínu við þessi á-
fangamörk ævi þinnar, Haraldur
Minningarorð: Guðrún Stefánsdóttir,
á Hóli í Hjaltastaðaþinghá
Guðrún andaðist 22. maf 1956 á
81 á'ldursári. Hún fæddist 8. sept-
ember 1876 á VíkingsstöðUm á
Völlum í S uður-Múl asýslu. Foreldr
ar hennár hétu Stefán Gunnlaugs-
son og Herdís Jónsdóttir, bæði
norðlenzk að ætt.
Þegar Guðrún var 18 óra flutt-
ist hún með foreldrum sfnum að
Klippsstað í Loðmundarfirði, 19
ára fór hún alfarin um sinn frá
Klippsstað, og giftist þá nókkru
síðar Jón Jónssyni frá Úlfsstöðum
í Loðmundarfirði.. Dvöldust þau
síðan á jörðunum Bárðarstöðum,
Klippsstað og Nesi í Loðmundar-
ifirði og enn frernur í Húsavík f
Borgarfjarðarhreppi.
Árið 1918 fluttust þau alfarin tO
Borgarfjarðar, og dvöldust, þar á
jörðinni Hvoli og síðar á Bakka-
gerði. Mann sinn missti Guðrún
á meðan hún dvaldist í Borgar-
firði.
Eftir lát hans bjó hún með son-
um sínum Ingibrekt og Þorleifi
skeið. Árið 1929 fiuttist bún
að Hóli í Hjaltastaðaþinghá og
dwaldist þar til dauðadags.
Guðrún sáluga var fríð kona, í
mwwmmmwtMtawmwgaami
Skattaframtöl
Tek að mér framtöl tii
skatts fyrir einstaklinga og
fyrirtæki.
Páll Heiðar Jónsson,
endurskoðandi, Ránarg. 2,
sími 10935.
meðallagi há, snör og fjörmikil í
hreyfingum, enda afburða dugleg
til aOra verka. Umgengni hennar á
heimOi sínu var með afbrigðum
góð, og virtist hún ætíð hafa nóg-
an tíma tO að fága hýbýli sin og
hafa allt í röð og reglu. Sonum sín-
um var hún ágæt móðir. Sérhlífni
þekkti Guðrún ekki, og mun ékki
hafa íallið hún vel hjá öðrum,
enda eðlilegt að slíkur skörungur
sem hún var til verka, gerði kröfur
til annarra um árvekni , trú-
mennsku og dugnað í störfum. —
Hjálpsemi og góðvild Guðrúnar
var mikil og miðlaði hún samferða
mönnum sínum oft af þeim eigin-
leikum á höfðinglegan hátt.
Það var gott að vera nágrannl
Guðrúnar og minnist ég þess með
virðingu, góðvild og þakklæti, á-
samt fjölskyldu minni. Blessuð sé
þín minning.
Stefán Baidvinsson.
— £'ð viðbættri einlægri ósk um
að þú megir sjá sem mest af
draumum þínum og hugsjónum
rætast, áður en þú ert allur.
Gísli Magnússon.
EndurskoÖun
(Framhald af 4. síðu).
hefði það auðveldað björgunar-
starf, ef samband hefði verið milli
flugvélar og skips, som voru ná-
lægt hvor öðru.
I þessum tilgangi telja sérfræð-
ingarnir að heppilegt væri, að
ICAO tæki upp nána samvinnu
við hina nýju siglingamálastofnun
Sameinuðu þjóðanna, IMCO, sem
tekur til starfa snemma á næsta
ári í London.
Fundarmenn voru sammála um,
að á þotuöldinni, þegar bæði
hraði og fjöldi flugvéla eykst til
muna verði ekki hægt að hafa
hemil á umferðinni nema með
sjálfvirkum öryggistækjum.
Þá er lagt til, að allar farþega-
flugvélar verði útbúnar með sjálf
virku loftskeytatæki, sem sendir
út hættumerki og staðarákvörðun
ef flugvélin hrapar. En það hefir
oft revnzt eitt hið mesta vanda-
mál að finna flugvélar, sem orðið
hafa fyrir slysi.
Þýðing kjarnorkunnar fyrir
nýtízku fiskveiðar
Forstjóri kjarnorkudeildar Mat-
væla- og landbúnaðardeildar Sam-
einuðu þjóðanna — FAO —, dr.
R.A. Silow telur, að ekki fari
hjá því, að mannkynið verði að
gefa fiskveiðum meiri gaum en
hingað til. í því samband bendir
hann á, að þrír fjórðu hlutar af
yfirborði jarðarinnar sé vatn.
Hins vegar fáist aðeins 2% allra
matvæla heimsins úr sjó og ’vötn-
um. En þessi 2% nema samt 10%
af öllu eggjahvítuefni, sem mann-
kynið ney.tir.
Skýrsluhöfundur telur að margt
sé hægt að gera til þess að auka
fiskveiðar. T.d. með því að bæta
veiðiaðferðir, með fiskiklaki og
verndun fiskimiða og með nýj-
um veiðiaðferðum. Iíann telur að
stofna verði til víðtækra rann-
sókna á fiskistofni, fiskigöngum
og næringarefnum í sjó og votn-
tlra. Hér komi kjarnorkan að
miklu gagni.
Loks ræðir dr. Silow um kjarn
orkuna, sem aflgjafa í fis'kiskip-
um og bendir m.a. á, að í hval-
veiðimóðurskipum og öðrum stór-
um veðiskipum sé hægt að spara
um 40% af rúmi því sem nú fer
til éldsneytisgeymslu, ef kjarn-
orkuvélar væru í skipinu í stað
olíuvéla.
Árbók sameinuðu þjóðanna 1957
Árbók Sameinuðu þjóðanna
fyrir árið 1957 er nýlega komin
út. Er þetta sem fyrr míkið og
vandað verk. Bókin er samtals'
585 síður og er þar að finna
greinargóðar skýrslur um afskipti
Sameinuðu þjóðanna af vandamál
um heimsins á s.l. ári. „Yearbook
of the United Nations 1957“ fæst
hjá Bókaverzlun Sigf. Eymunds-
sonar.
Íhaldií
(Framhald af 4. síðu).
Revkjayík. Er þar um einstakan
félagsleigan glæp að ræða og
með öllu ófyrirgefanlegan. Rcyk
vískir skattborgarar eru látnir
standa undir öllum áróðurskostn
aði íhaldsins og flokksgæðingarn
ir leika lausum hala með fjár-
FUNDARSALUR —
♦•
i ♦•
* ••
SÝNINGARSALUR ð
♦♦
♦♦
♦ ♦
••
Fundar- og sýningarsalurinn í Þingholts- ú
♦ »
♦»
stræti 27 vertiur leigíur félögum etSa ein- fj
♦•
♦•
staklingum. Salurinn rúmar allt aS 150 Ú
manns í sæti. og er búinn kvikmyndasýn- Ú
♦♦
>, ♦♦
♦♦
ingavélum, 16 og 35 mm. Ú
♦♦
♦♦
•♦
Upplýsingar í síma 17928 alla virka daga Ú
♦ ♦
frá kl. 5 til 7
Auglýsing
::
Þeir sem eiga ósótt fiður eða sængur í fiður- •*
hreinsun KRON eru vinsamlegast beðnir að sækja jf
það sem fyrst og eigi síðar en 28. febr. n.k., ann- if
ars verður það selt fyrir áföllnum kostnaði. ff
o
n
::
::

oerist dskrifendui
að TÍMANUM
Áskriftasími 1-23-?
Greiðsluafgangur
ríkissjócSs
það, hvar og livenær sem er,
að' það á að taka 25 millj.
af greiðsluafgangi ríkissjóðs
á síðasta ári til þess að lána
þær til byggingafram-
kvæmda. Það á.ekki að
henda þessum peningum í
verðbólguhitina.“
Þetta er sú rödd, sem allt
það fólk, sem er að bérjast
við að koma yfir sig þaki,
tekur eftir og bindur vonir
sinar við, að fái þann hljóm
grunn á Alþingi að þessu vel
ferðarmáli verði farsællega
til lykta leitt.
Þeir þingmenn, sem gerast
svo djarfið að hunza þetta
frumvarp, munu af hljóta
smán: Þeir skulu hugleiða
það, að þaö er ekki svo litill
muni bæjarfélagsins. Mun vart
of ætlað að þriðjungur eður
meira fari í áróðurs- og þræla-
. takakostnaðinn og er glæpur
Bjarna og hans félaga hinn sví-
virðilegasti.
Vonir og draumsýnir þessara
ólánsmanna um það að -útfæra
þrælatakakcrfið til alls landsins
vcrður vonandi aldrei að veru-
leika. Þann dag er lýðræði á ís-
landi ekki til. Þess vegna spyrna
allir hugsandi mcnn þar við fót-
um og stefna að því að fletta
ofan af hinni þjóðhættulegu
starfsemi íhaldsins. Þegar að
íhaidið missir völdin í Reykja-
vík mun ásjóna þess afskræmast
eins og myndin af Dorian Gray
og fólk snúa sér undan fullt við
bjóðs og fyrirlitningar.
hópur fðlks sem bíður eftir
hjálp í sambandi við hús-
byggingar sínar, og ef þeir
ekki vita hvað þeir eru marg
ir, þá skal það upplýst hér
að bara hjá Húsnæðismála-
stjórn lágu fyrir, 1. des.
1958, 1385 lánsoeidnir, sein
enga . fyrirgreiðslu . höfðu
hlotíð og 605 lánubéiðnír,
sem .höfðu fengið nokkúr
byrjunarlán.
Allt þetta fólk hefur vak-
andi auga meö því hvern
hljómgrunn raddir, sem Ey-
steins Jónssonar fá á
Alþingi.
Sjálfstæðismönnum ér
bent á þett-a: Þið. skuluð
ekki dirfast að skella skolla
eyrum við málsvörum þesíja
fólks, þvi að þetta frum-
varp er i rauninni flutt fýr
ir hönd allra þessara um-
sækjenda. Þið hafið ávajlt
verið nauðugir reknir áfram
af Framsóknarflokknum, til
þess að gefa eftir fýrir krof
um alþýð’u þessa lands. Al-
þýðan er vön að þið reyniö
að svíkast aftan að henni.
Ykkur er og verður veitt at:
hygli í þessu máli og hvern
ig vinnubrögðum ykkár
er háttað. Ef þið svíkið, þar
sem Framsóknarflokkurinn
hefur ekki aðstöðu sem sak
ir standa til þess að reka ykk
ur áfram munið þið verða
knúnir til undanhalds bráð-
lega. Það'eru kosningar í
vor og þá dugar ykkur ekki
neinar gular sögur eða ann
ar haldlaus áróöur, verkia
verða gerð upp við kjörborð
ið.