Tíminn - 10.02.1959, Blaðsíða 3

3
TÍMINN, þriðjudaginn 10. febrúar 1959.
SYSTIR GiTTU
— stúdent éftir 2 ór
Hún heiti?- Gitta og
er fjörleg, dönsk ungl-
ingstelpa, sem hefir
getið sér hið mesta
frægðarorð fyt'ir söng.
„Þegar ég verð stór,
vil ég giftast pabba
mínum“, söhg hún fyrst
fyrir fjóru og hálfu
ári, en það var einmitt
pabbi hennar, sem
samdi þennan texta, og
hafa alls ekki séð eftir því
það sem af er, enda höf-
um við hitt hér sérlega
indælt fólk og ferðin hing
að með íslenzka flugfélag-
inu var eins góð og bezt
verður kosið.
Svo spyrjum við um
Gittu litlu, sjálft undra-
barnið, en hann svarar: —
Ég vil taka það fram, að
hún er alls ekkert undra-
barn, héldur aðeins j.ítil
stúlka, sem hefir gaman
af að syngja og hæfileika
í þá átt. I-íeima hjá sér
fær hún ekki að syngja
opinberlega nema um helg
ar, en verður að stunda
skólann af kappi þess á
milli, og það gerir hún.
Báðar svsturnar hafa skóla
'bækurnar með sér í ís-
landsferðinni, og verða að
glugga í þær, þegar færi
gefst, svo að þær dragist
ekki aftur úr, enda þótt
við höfum fengið leyfi
skólastjórans til að þær
yrðu fjarverandi fjórum
dögum lengur en upphaf-
lega var ætlazt til — en
það vorum við beðin um
strax og við stigum hér á
land, og skils't mér það
stafa af því, að svo mikið
Huakur Morthens ræðir við pabba Gittu
DOLORES
•— hann er bassaleikari
skemmtunina, og eiga báð
ar að koma þarna fram
fyrir um 800 manns í hvert
sinn og sýna barnafatnað.
Aðalbjörg heitir önnur
systirin og er fimm ára.
Hún.vill ekki segja okkur
neitt annað en það, að
hana langi mest til að fá
að fara í balletttíma, hún
hafi svo gaman af ballett.
En Ylfa, sem er 9 ára og
er í 9 ára C í Melaskólan-
um. hefir fleira að segja:
— Ég átti að fara í lestr
arpróf núna, en fékk frí
... og svo læri ég líka
stafsetningu og reikning
og skrift .. en ég er bara
svo vond í skrift, að það
er alveg voðalegt ...
skil ekki
Við ræðum fram og aft-
ur um skólann og námið
meðan ijósmyndarinn læð
ist að sýningarstúlkunum
á fatnaðarsýninguni og
smellir af þeim ljósmynd-
nm, enda ekki um svo ljtil
mótív að ræða, þ%ú að hér
eru komnir saman margir
fulltrúar kyenlegrar feg-
urðar, bæði úr hópi feg-
urðardrottninga og frúa.
'Svo náum við í Árna Elf-
ar hljómsveitarstjóra, þar
sem hann reikar um sal-
inn og virðist ekki hafa
mikið fyrir stafni. — Ég
skil bara ekkert í þessu,
segir Árni. — Ég á bara
að koina með í endirinn á
einu lagi, það er allt og
sumt sem þeir vilja að ég
geri. Þetla mun vera rétt,
því að skemmtikraftarnir,
sem hér koma við sögu,
sjá allir um undirleikinn
sjálfir, og þurfa því ekki
að vera upp á neinar hljóm
sveitir komnir. En hins
vegar fær Árni gott tæki-
færi til að sýna hvað hann
getur, þegar þeir Haukur
Morthens leggja saman
spilin og taka nokkur lög,
en það hafa þeir gert á
hljómjeikunum og fengið
YIFA og AÐALBJÖRG
— litlu systur
Rúna stjórnar fatasýningu og tekur sjálf þátt
ékki minna lof en hinir er-
lendu, og er það vel.
einmana
Svo yfirgefum við þessa
æfingu, með frímiða frá
Einari Jónssyni forstjóra
upp á vasann, enda lílílega
búnir að tefja nóg fyrir
starfandi fólki að sinni, en
dettur í hug á leiðinni nið-
ur í bæ, að hér er þessa
dagana stödd ein listakon-
an enn, og ekki réttlátt að
skilja hana útundan, þeg-
ar við verjum heilii síðu
til að spjalla við sljkt fólk.
Hún heith- Dolores Mantez
og hana hittum við líka á
æfingu með K.K. 'sextett-
inum. Hún er ættuð frá
smáborg í útjaðri Liver-
pool, en hefir dvalið allani
sinn aldur, eða nánar til-
tekið 22 ár, i London.
— Ég hefi fengið góð-
ar móttökur hér, seglr Dol
ores, sem er falleg, þel-
dökk stúlka, — en ég er
dálítið einmana 'héir....
sakna auðvitað kærastans
— hann er bassaleikari í
London. Annars var ég
alveg hissa hvað hér er
gott veður, það er síður en
svo kaldara hér en í Lond-
on þessa dagana.
Texti: Ó. G
Ljó.vm.: J. H. M.
síðan þetta skeði hafa
þau feðginin farið víða
og sungið og leikið 1
svipuðum dúr.
GITTA
— lék sér með trompet
heilsa hér upp á indælt
land og ennþá indælla iolk
aftur — segist líka eiga
marga kunningja hér, og
þá aðallega stúlkur, auð-
vitað. enda sjarmör mikill.
Nú syngur Rasmussen með
söngkvartettinum Four
Jacks, sem hefir vakið
mikla athygli hér fyrir
skemmtilegan söng á þeim
hljómleikum, s'em af eru.
snemma beygist..
Svo hittum við tvær
ungar. jslenzkar systur,
sem Isarná hafa sínu hlut-
verki að gegna, bótt ekki
séu liáar í loftinu. Þær
eru systur Rúnu Brynjólfs
dóttur, sem. stendur fyrir
fatnaðarsýningunni, er
fram fer í sambandi við
Blómarósirnar, sem sýna fatnaðlnn
Við hittum Gittu á æf-
ingu uppi i Austurbæjar-
bíói, þar sem hún gerði sér
til dundurs' að fitla við
lúður eins hijómsveitar-
mannsins meðan hún beið
þess að hennar timi væri
kominn til þess að taka
lagið á sviðinu. Faðir henn
ar, Otto Hænning, sagði
okkur meðat annars, að
Gitta hefði nú þegar sung-
ið á 24 plötusíður og þrá-
sinnis komið fram bæði í
sjónvarpi og útvarpi. Þess
utan hefði hún meira að
segja orðið svo fræg, að
leika í kvikmynd með Os-
vald Helmuth, og er það
út af fyrir sig ekki svo lít-
ill heiður. Og pabbi Gittu
hélt áfram:
— Við erum hér saman
komin öll fjölskyldan, og
notum íslandsferðina eins
og nokkurs konar sumar-
frí. Konan mín og systir
Gittu litlu, sem er rúm-
lega sextán ára. vildu báð-
ar slást í förina hingað og
ÁRNI
— lítið að gera
hafi selzt af miðum fyrir-
fram.
kóngurinn
kominn
Þarna á æfingunni uppi
í Austurbæjarbíói er fleira
um írægt ungffólk og þar
hittum við t. d. rokkkóng
Noröui'landa, .Tames Ras-
mussen, sem hingað lagði
leið sína fvrir ári síðan og
var þá í auglýsingum nefnd
ur virðingarheitinu
„Tommy Steele Norður-
landa“. Hann er hér kom-
inn í annað-sinn og kveður
það gleðja sig mjög að
hafa fengið tækifæri-til að