Alþýðublaðið - 22.09.1927, Blaðsíða 4

4
ALPÝÐUBLAÐIÐ
manns skólans, Isleifs Jónssonar,
(Sjá augl. í blaðinu!)
Togararnir.
,,Gulltoppur“ kom í gær af fisk-
veiðum með góðan afla.
Frú Helga M. Nielsdóttir
iauk 7. '(). m. fullnaðarprófi með
1. einkunn í Ijósmæðrafræði við
fæðingarstofnun ríkisspítalans í
Kaup m a n n ah öf n.
ÓlsfiiP i»örvaB°€lía8,soís
áttræðui’ f dag.
Allir Reykvíkingar jiekkja hann
„Óla gamla“, því hann er alt af
á götunum. Hann hefir um 40
ára skeið haft þann starfa á hendi
að sópa og hreinsa bæjargólfið,
og hefir unnið.það verk með trú
og dyg'ð.
Nú er hann orðinn lotinn í
herðum og linur í hnjáliðum, en
glaður í anda og reifur er Óli
gamli þegar á hann er yrt, og
ekki er hann að kvarta eða kveina,
Þó ekki gangi alt að óskum.
Margs konar örðugleika hefir
hann átt við að stríða um æfina,
sem ekki þýðir að vera að télja
app hér. En nú er eilin búin að
ná undirtökunum á Óla, svo við-
búið er, að hún innan lítils tíma
verði búin að koma honum í þá
bóndabeygju, sem hann fær sig
ekki úr rétt. Og þá hverfur hann
ÓIi gamli af götunum, og verður
þar þá einum sönnum heiðurs-
manni færra.
Vegfarendur! Heilsið Óla gamla
með mikilli viröingu, því hann á
það skilið, og óskið honum ham-
ingju.
Og svo skyldurækinn og verk-
fús er Öli gamli, að hann þáöi
eklii að fá hvíld frá vinnunni á
þessurn heiðursdegi sínum.
Ólafur á heima á Baldursgötu
33.
Ágúfit. Jótœfsson.
Frá andiáti og jarðárför
Stephans G. Stephanssonar.
Heimskringla skýrir frá þvþ, að
Stephan heitinn hafi verið veikur
frá því um miðjan desember í
vetur sem leiö. Fc-'kk hann þá að-
kenningu af slagi og lá rúmfast-
ur alllangan tíma. Á fætur komst
hann aftur og gat hreyft sig um
húsið og gengið um úti er vor-
aði, en kratta sína fékk hann ekki
aftur, er hann misti við sjúkdóms-
áfallið. Varð hann því aö ganga
við staf og mitti s-m minst á
sig reyrra. Handstyrk fékk hann
heldur ekki nægan né heilsu svo
mikla, að þol heiði hann til þess
að slt.a við skriftjr, sem þó var
venja hans, er hann gat verið
inni, en vesöld eöa veður bön-n-
uðu honum útivist. Saknaði hann
þess mjög, þyí inargt var enn
ógert af því, sem hann hafði
hugsað sér að Ijúka viö, hálf-
kveöin kvæði,. hendingar og brot,
er biðu þess tjrna, að hann gæti
gengið frá þeim.
Vikuna fyrir 'andlátið var hann
venju fremur hress, eftir því s'em
kona hans skýrði oss frá. Sunnu-
daginn 7. ágúst voru nokkrir forn-
kunningjar staddir hedma hjá hon-
urn 0g ræddu við hann að vanda.
Gerði hann þá líti'ð úr vesöld
sinni, sem hann og alt af gerði í
bréfum til vina sinna og kunn-
ingja, þótt ljóst væri honum, hvers
eðlis hún var, og hve skamt
myndi þess að biða, að hún legði
hann í gröfina. Er þeir kvöddu
I hann óskaði hann þess, að þeir
kæmi til sín aftur hið bráðasta.
Hriðjudaginn 9. ágúst heimsótti
vinur hans hann frá Wynyard,
Sask., Jakob Norman. Hafði hann
iengi ætlað sér að fara vestur
til hans og finna hann, en það
dregist til þessa. Náði hann heim
til hans seint um daginn. Töluðu
þeir saman og voru á gangi úti
fiam undir kvöklið, en gengu þá
inn.
En eigi leið nema litil stund,
þá er þeir voru sestir inni, að
hann kendi óþæginda svo mik-
illa og magnleysis, að hann gat
eigi seti'ð og kvaðst vjldu ganga
út. Konist- hann að eins litinn
spöl út fyrir dyrnar, en snéri þá
við aftur og hneig niður í sama
stólinn, er harn hafði staðið upp
af. Voru þá kona hans og yngsti
sonur og dóttir, er heima eru,
farin til kvöldverka. Gerði þá
JakOb Norman, er inni var hjá
honum, þeim strax aðvart og
komu þau þegar heim- Var þá
svo af honum dregið, að hann
mátti naumast mæla. Tók somir
hans hann þá upp úr stólnum
og bar hann inn í svefnherbergi
hans og íágði hann upp í rúm.
Hagræddu þær mæðgur honum,
sem be-zt þær gátu og var hann
])á orðinn meðvitundariaus. Ekk-
ert orð mælti hann éf-tir að hann
var borinn inn. En hægri hendina
hreyfði hann að eins nokkrum
sinnum, fyrst eftir að hann var
lagður upp í rúmíð, en hrærði
sig svo ekki upp frá því. Voru
þá gerð orð börnum hans, er far-
in eru að heiman, en búa þar 'í
grendinni, aö koma, og læknin-
um i Innisfail, er stundað liafði
hann undan fariö, dr. Wagner, því
óvjst þótti, hversu Ijúka myndi
méð magnleysi þetta. Kom lækn-
irinn skjótiega. Lét hann uppi þa'ð
álit sitt, ab eigi myndi bata að
vænta. Áleit hann að brostið hefði
æð iiægra megin i höfðinu svo
að biaeddi ti! heilans; væri lengst
áð ætla, að itann lif'ði einn eða
tvo sólarhringa. Tafði hdnn
r.okkra stund,'en fór svo En þess
var skemmra að bfða en sólar-
hrings því að stundarfjórðungi
liönum eftir aö læknirjnn fór, var
hann látinn.
Otförin fór fram heima sunnu-
daginn 14- ágúst: og iiófst laust
uþp úr hádegi. Var þár fjölmenni
mikið saman komið, alt hýggða-
fóUdð ísienzka og auk þess íjöldi
t;; / ,» * -/J-’ 'X y ’ A 7 »' ' 1' *
Énm
Oald-ðnst pvottaefni og
Goid-Dust skúi'iduft
hi’eiusa bezt.
>GWDEP.
Pilsnes*.
Bezt. - Ódýrast.
Innlent.
úr ull og siJki,
margir litir.
Bankastræti 14.
innlendra manna og kvenna úr
smábæjunum þar í grendinni.
Lengra að voru nokkrir Islend-
ingar komnir: frá Red Deer, Cal-
gary, Wynyard, Elfros og Winni-
peg.
Eítir ósk hans og ættingjanna
var fyigt greftrunarsiðum hinnar
Unitarisku kirkju. Ræður fluttu
séra Rögnvaldur Péturssoii frá
Winniioeg, séra Fribrik A. FriQ-
riksson frá Wynyard og séra Pét-*
ur Hjálmarsson frá Markerville.
Auk þess fiutti enskur Presby-
terprestur, er þar' var staddur,
Rev. Mr. Gray frá Markerville,
nokkur ■ orð fyrir hönd hinna
ensku sveitunga. Líki'ð var
jarðsett í ættargrafreit fjöjskyp-
unnar, á norðurhakka Medicine-
árinnar í tæj)rar mílu fjarlægð
frá heimilinu. Liggur reiturinn inni
i fögru skógarrjóðri nær íniðbiki
byggðarinnar.
Samúðar- og hluttekningár-
skeyti hárust frá stjórn islánds,
Háskóla islands, Ágúst Bjarnason
prófessor, Árna Pálssyni bóka-
verði, Baldri Sveinssyni ritstjóra,
Guömundi Finnbogasyni lands-
bðkaverði Siguröi Nordal prófess-
or, frú Theodoru Thoroddsen, J.
Magnúsi Bjarnason, Hannesi Pét-
urssyni, Winnipeg, Sigfúsi [jall-
dórs ritstjóra, Wpg., Þorsteini
Borgfjörð og frú, Wpg., o. fi.
FB.
Veggfóðnr.
Feikna-birgðir nýkomnar.
Komið íljótt og sjáið nýju
tegundirnar. Stórar rúllur,
er pekja 15 ferálnir. Verðið
lægst á landinu.
Sigurður Kjartansson,
Laugavegi 20 B. Sími 830.
Sm/ðuð kjöt- og slátur-ílát og
gert við gömul. Freyjugötu 25 B.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
HÚ3 jafnan tii sðiu. Hús tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7,
Fasteignastoían, Vonarstræti 11
B, annast kaup og sölu fasteigna
í Reykjavík og úti um land. Á-
herzla lögð á hagfeld viðskifti
beggja aðilja. Símar 327 og 1327.
Jónas H. Jónsson.
Otsala á brauðum og kökuni
'frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Vesturgötu 50 A.
Steinolí á 32 aura líterinn.
Verzl. Hermes, Njálsgötu 26, sími
872.
Strigarúllá 1 pakki fundinn. A.
v. á.
Rítstjóri og ábyrgðarmaður
Hallbjörn Halldórsson.
Alþýðuprentsmiðian.